สวัสดีค่ะ
ขอปูพื้นก่อนนะ เรากับสามีแต่งงานมาก็ 5 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน ตอนนี้อายุ 2 ขวบกว่า ตั้งแต่มีลูกก็ดูเหมือนว่าเราทั้ง 2 คน จะทุ่มเทความรักไปให้ลูกทั้งหมด จนลืมความรัก ความเอาใจใส่ที่มีให้กัน แต่เราทั้งสองคนก็คิดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาเรามองว่าลูกคือโลกทั้งใบของเราเลย ( ซึ่งคนบางคนอาจไม่คิดแบบนั้น )
จนกระทั่งพักหลัง ๆ เรามีความรู้สึกว่าเรากับสามียิ่งห่างกันขึ้นเรื่อย ๆ เรารู้สึกว่าเค้าไม่เอาใจใส่เรา ในชีวิตเค้าไม่เคยมีเราอยู่จริง ๆ
เราอยู่กันที่บ้านสามีค่ะ อยู่กับครอบครัวเค้า บางทีคุยกันว่าเดี๋ยวตอนเย็นแล้วจะพาลูกไปสนามเด็กเล่น แต่พอถึงเวลาจริง ๆ กลับบอกเราว่า "เธออยู่ที่นี่นะ เดี๋ยวเราไปกับลูกเอง" (มันใช่หรอวะ อุตส่าห์ตั้งตารอว่าเมื่อไหร่จะเย็น)
ทุกคืนเวลาลูกหลับไปแล้วต่าง ๆ คนก็จะเข้ามุมตัวเองกดโทรศัพท์ คือเวลาใครเวลามันไปเลย เล่นกันแบบไม่คุยกัน อย่างกับว่าอยู่ในโลกส่วนตัวกันไปเลย หลายครั้งเรามักจะถามสามีว่า วันนี้ไม่มีไรเล่าให้ฟังหรอ เค้าจะตอบว่าไม่มี เราจะบอกต่อว่าแต่เราอยากเล่า เค้าก็จะทำเหมือนไม่ใส่ใจ คือจะกดแต่โทรศัพท์ แล้วก็ไม่หือ ไม่อือ ฟังหรือเปล่าเราก็ไม่รู้ ซึ่งเป้นแบบนี้อยู่เสมอ
จนเมื่อคืนนี้ถามเค้าว่าวันนี้มีไรเล่าให้เราฟังมั้ย เค้าตอบไม่มี เราบอกว่าแต่เราอยากคุยด้วยอะ เราอยากเล่าว่าวันนี้เราไปเจออะไรมาบ้าง เค้าตอบเราว่าวันนี้"เรายังไม่อยากคุย ไว้เราอยากคุยก็ค่อยมาคุยกัน" แล้วก็คลุมโปงนอนไปเลย
เรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นกับเราบ่อยครั้งมาก จนเรามาคิดว่าตกลงเค้ายังต้องการเราอยู่มั้ย หรือที่เป็นอยู่คืออะไร บางครั้งต้องถามเค้าว่าเราทำไรให้โกรธหรือไม่พอใจรึปล่าว บอกเราได้นะ เค้าก็ตอบว่าไม่มี ไม่ได้เป็นอะไร
ท้ายสุดอยากได้กำลังใจหรือข้อคิดดี ๆ หน่อย เรารู้สึกเหมือนอยุ่คนเดียวในโลกนี้เลย
ไว้เราอยากคุย ค่อยมาคุยกัน!!!!
ขอปูพื้นก่อนนะ เรากับสามีแต่งงานมาก็ 5 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คน ตอนนี้อายุ 2 ขวบกว่า ตั้งแต่มีลูกก็ดูเหมือนว่าเราทั้ง 2 คน จะทุ่มเทความรักไปให้ลูกทั้งหมด จนลืมความรัก ความเอาใจใส่ที่มีให้กัน แต่เราทั้งสองคนก็คิดว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาเรามองว่าลูกคือโลกทั้งใบของเราเลย ( ซึ่งคนบางคนอาจไม่คิดแบบนั้น )
จนกระทั่งพักหลัง ๆ เรามีความรู้สึกว่าเรากับสามียิ่งห่างกันขึ้นเรื่อย ๆ เรารู้สึกว่าเค้าไม่เอาใจใส่เรา ในชีวิตเค้าไม่เคยมีเราอยู่จริง ๆ
เราอยู่กันที่บ้านสามีค่ะ อยู่กับครอบครัวเค้า บางทีคุยกันว่าเดี๋ยวตอนเย็นแล้วจะพาลูกไปสนามเด็กเล่น แต่พอถึงเวลาจริง ๆ กลับบอกเราว่า "เธออยู่ที่นี่นะ เดี๋ยวเราไปกับลูกเอง" (มันใช่หรอวะ อุตส่าห์ตั้งตารอว่าเมื่อไหร่จะเย็น)
ทุกคืนเวลาลูกหลับไปแล้วต่าง ๆ คนก็จะเข้ามุมตัวเองกดโทรศัพท์ คือเวลาใครเวลามันไปเลย เล่นกันแบบไม่คุยกัน อย่างกับว่าอยู่ในโลกส่วนตัวกันไปเลย หลายครั้งเรามักจะถามสามีว่า วันนี้ไม่มีไรเล่าให้ฟังหรอ เค้าจะตอบว่าไม่มี เราจะบอกต่อว่าแต่เราอยากเล่า เค้าก็จะทำเหมือนไม่ใส่ใจ คือจะกดแต่โทรศัพท์ แล้วก็ไม่หือ ไม่อือ ฟังหรือเปล่าเราก็ไม่รู้ ซึ่งเป้นแบบนี้อยู่เสมอ
จนเมื่อคืนนี้ถามเค้าว่าวันนี้มีไรเล่าให้เราฟังมั้ย เค้าตอบไม่มี เราบอกว่าแต่เราอยากคุยด้วยอะ เราอยากเล่าว่าวันนี้เราไปเจออะไรมาบ้าง เค้าตอบเราว่าวันนี้"เรายังไม่อยากคุย ไว้เราอยากคุยก็ค่อยมาคุยกัน" แล้วก็คลุมโปงนอนไปเลย
เรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นกับเราบ่อยครั้งมาก จนเรามาคิดว่าตกลงเค้ายังต้องการเราอยู่มั้ย หรือที่เป็นอยู่คืออะไร บางครั้งต้องถามเค้าว่าเราทำไรให้โกรธหรือไม่พอใจรึปล่าว บอกเราได้นะ เค้าก็ตอบว่าไม่มี ไม่ได้เป็นอะไร
ท้ายสุดอยากได้กำลังใจหรือข้อคิดดี ๆ หน่อย เรารู้สึกเหมือนอยุ่คนเดียวในโลกนี้เลย