สวัสดีคับ ผมเป็น นศ. คนนึงที่กำลังจะซิ่วจากสาขาการจัดการธุรกิจค้าปลีกไปเรียนบริหารธุรกิจ.. ที่บ้านไม่ได้มีฐานะดีเลย
ต้องบอกก่อนว่าที่เดิมที่ผมเรียนเป็นมหาลัยของรัฐ มีทุนจากบริษัทเอกชนให้ 70% จ่ายเอง 30% (7500) คือต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ในหลักสูตรคือเรียน 3 เดือน ฝึกงาน 3 เดือน (ได้เงินเดือน) เรียนได้เทอมเดียว แต่รู้สึกว่าไม่โอเคทั้งเพื่อน ทั้งอาจารย์แล้วก็ที่เรียนด้วย รายจ่ายโดยประมาณก็ เกือบๆ หมื่นต่อเดือน
- ค่าหอ 3000 (หอใน 3 เดือน)
- ค่ากินทั้งเดือนประมาณ 6000 >>>>>>> รวมค่าใช้จ่ายตลอดทั้งเดือนประมาณ 10000 บาท
- ค่าใช้จ่ายส่วนตัว 1000
- ค่าน้ำค่าไฟ 500
รายจ่ายยังไม่รวมค่าเทอม 7500 จาก 25000
ค่าเทอม 25000 เหมือนกันแต่ไม่เสียค่าสมัคร ให้กู้ กรอ. ไม่เสียค่าสมัคร ไม่มีค่าหอ ห่างจากบ้าน 500 โล ไม่ต่างจากที่เดิม และสาเหตุที่ไม่เรียนใกล้บ้านไม่ใช่ว่าจะติดหรูหรืออะไร แต่อยากทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เพื่อจะช่วยแบ่งเบาภาระที่บ้าน เพราะพ่อต้องส่งรถ ค่าประกันรถก็หมดแล้ว แม่ก็โดนเค้าโกงเงินเดือน อยากจะแบ่งเบาท่านบ้างเท่านั้นเอง รายจ่ายโดยประมาณยังถือว่าน้อยกว่าที่เดิมมากหลายพัน
- มีเงินสำรองจ่ายเดือนละ 2200 บาทจาก กยศ
- หอพักฟรี มีแค่ค่าธรรมเนียมการบริการเดือนละ 300 บาท
- แจกชุด นศ. ฟรี ตำราเรียนฟรีจนเรียนจบ >>>> รวมค่าใช้จ่ายที่ต้องส่งจริงๆ ก็แค่ 5-6 พัน ค่ากิน หรืออาจจะน้อยกว่านั้น
- มีงานรองรับหลังสำเร็จการศึกษา
- มีฝ่ายจัดหางานให้ นศ. ทำระหว่างเรียน
คือคุยกับพ่แม่แล้วแกไม่โอเค แกบอกว่าดรอปมาแล้วก็ไม่เป็นไรอยู่บ้านก็ได้แม่ไม่ว่า พอผ่านไปวันนึงบอกว่าให้กลับไปเรียนที่เดิมเพราะมันเสียมาปีนึงแล้ว คือเราก็ตั้งใจเรียนนะ ไม่ใช่ว่าจะเที่ยวกลางคืน หรือติดเพื่อน ติดแฟน อยากถามเพื่อนๆ ว่าจะใช้เหตุผลอะไรไปคุยกับแกดี ผมเครียดมานี่หลายวันแล้ว เพราะเอาไปบอกหมดแล้วแกก็ไม่ฟัง แกก็หาเหตุมาบล๊อคทุกอย่าง ว่าเราติดเพื่อนบ้างล่ะ ติดแฟนบ้างล่ะ ต้องใช้วิธีไหนถึงจะทำให้พอกับแม่เข้าใจว่าเราจะช่วยแบ่งเบาภาระท่านได้ ผมตั้งใจว่าถ้าได้เียนที่ใหม่ก็จะลงเรียน summer ด้วย จะได้จบไวๆ ชดเชยเวลาที่เสียไป อย่างน้อยก็ไม่ต้องกลับไปเรียนที่เดิมที่เราไม่โอเค หรือจะอยู่บ้านเฉยๆ
ซิ่วว!! แต่พ่อแม่ไม่โอเค จะบอกว่าอะไรดีทั้งที่มหาลัยใหม่ประหยัดกว่าเดิมเยอะ T^T
ต้องบอกก่อนว่าที่เดิมที่ผมเรียนเป็นมหาลัยของรัฐ มีทุนจากบริษัทเอกชนให้ 70% จ่ายเอง 30% (7500) คือต้องเรียนไปด้วยทำงานไปด้วย ในหลักสูตรคือเรียน 3 เดือน ฝึกงาน 3 เดือน (ได้เงินเดือน) เรียนได้เทอมเดียว แต่รู้สึกว่าไม่โอเคทั้งเพื่อน ทั้งอาจารย์แล้วก็ที่เรียนด้วย รายจ่ายโดยประมาณก็ เกือบๆ หมื่นต่อเดือน
- ค่าหอ 3000 (หอใน 3 เดือน)
- ค่ากินทั้งเดือนประมาณ 6000 >>>>>>> รวมค่าใช้จ่ายตลอดทั้งเดือนประมาณ 10000 บาท
- ค่าใช้จ่ายส่วนตัว 1000
- ค่าน้ำค่าไฟ 500
รายจ่ายยังไม่รวมค่าเทอม 7500 จาก 25000
ค่าเทอม 25000 เหมือนกันแต่ไม่เสียค่าสมัคร ให้กู้ กรอ. ไม่เสียค่าสมัคร ไม่มีค่าหอ ห่างจากบ้าน 500 โล ไม่ต่างจากที่เดิม และสาเหตุที่ไม่เรียนใกล้บ้านไม่ใช่ว่าจะติดหรูหรืออะไร แต่อยากทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย เพื่อจะช่วยแบ่งเบาภาระที่บ้าน เพราะพ่อต้องส่งรถ ค่าประกันรถก็หมดแล้ว แม่ก็โดนเค้าโกงเงินเดือน อยากจะแบ่งเบาท่านบ้างเท่านั้นเอง รายจ่ายโดยประมาณยังถือว่าน้อยกว่าที่เดิมมากหลายพัน
- มีเงินสำรองจ่ายเดือนละ 2200 บาทจาก กยศ
- หอพักฟรี มีแค่ค่าธรรมเนียมการบริการเดือนละ 300 บาท
- แจกชุด นศ. ฟรี ตำราเรียนฟรีจนเรียนจบ >>>> รวมค่าใช้จ่ายที่ต้องส่งจริงๆ ก็แค่ 5-6 พัน ค่ากิน หรืออาจจะน้อยกว่านั้น
- มีงานรองรับหลังสำเร็จการศึกษา
- มีฝ่ายจัดหางานให้ นศ. ทำระหว่างเรียน
คือคุยกับพ่แม่แล้วแกไม่โอเค แกบอกว่าดรอปมาแล้วก็ไม่เป็นไรอยู่บ้านก็ได้แม่ไม่ว่า พอผ่านไปวันนึงบอกว่าให้กลับไปเรียนที่เดิมเพราะมันเสียมาปีนึงแล้ว คือเราก็ตั้งใจเรียนนะ ไม่ใช่ว่าจะเที่ยวกลางคืน หรือติดเพื่อน ติดแฟน อยากถามเพื่อนๆ ว่าจะใช้เหตุผลอะไรไปคุยกับแกดี ผมเครียดมานี่หลายวันแล้ว เพราะเอาไปบอกหมดแล้วแกก็ไม่ฟัง แกก็หาเหตุมาบล๊อคทุกอย่าง ว่าเราติดเพื่อนบ้างล่ะ ติดแฟนบ้างล่ะ ต้องใช้วิธีไหนถึงจะทำให้พอกับแม่เข้าใจว่าเราจะช่วยแบ่งเบาภาระท่านได้ ผมตั้งใจว่าถ้าได้เียนที่ใหม่ก็จะลงเรียน summer ด้วย จะได้จบไวๆ ชดเชยเวลาที่เสียไป อย่างน้อยก็ไม่ต้องกลับไปเรียนที่เดิมที่เราไม่โอเค หรือจะอยู่บ้านเฉยๆ