กว่าจะตัดสินใจบอกก็นานพอสมควรเราเลยบอกชอบพี่เค้าไป แล้วก็บอกขอโทษที่ต้องบอกออกไป ประมาณนี้
แต่คำตอบคือค่ะ คำเดียวแล้วไม่มีอะไรต่อ เรานี่ไม่รู้น้ำตามาจากไหนรู้สึกแบบเสียใจที่บอกออกไปมากๆ
กลัวว่าความใจดีของเค้าจะหายไป เพราะเราดันไม่รู้จักอดทนรอเวลา เพื่อนๆบอกให้ลองบอกไป เราร้องไห้จนปวดหัวอ่ะ
เหมือนเสียใจที่คำตอบน่าจะมีอะไรมากกว่าแค่นั้น เราบอกช่วงค่ำพอดึกคุยกะเพื่อนทางไลน์ไปด้วย เค้าแนะนำให้เราไปขอเป็นคนเดิมของพี่เค้า
ใจเราก็แบบนั่นสินะเลยบอกไปว่าขอเป็นน้องเหมือนเดิม เค้าเลยตอบมาว่าอย่าคิดมาก ตอนนี้เรายังไม่เจอพี่เค้าเพราะวันหยุดเรา
แต่มาวันนี้ที่ข้ามมาอีกวันเรารู้สึกเหนื่อยกะตัวเอง เพราะเรายังคงรู้สึกว่าพี่เค้าจริงๆอาจรู้แล้วแต่เราไม่บอกเอง พอบอกเราเลยเข้าใจว่า
บางทีการไม่บอกอาจจะดีกว่ารึป่าว ไม่รู้จะทำยังไงที่จะสู้หน้าเค้าพอนึกคำที่ตัวเองส่งไปเราอยากย้อนเวลาไปจัง
กลัวว่าเราจะทำให้พี่เค้าหายจากเราไป เรานึกถึงเรื่องนี้ก็พลอยเศร้าอีกแล้ว
สารภาพรักไปแล้วเค้าตอบมาแค่ค่ะ คืออะไร
แต่คำตอบคือค่ะ คำเดียวแล้วไม่มีอะไรต่อ เรานี่ไม่รู้น้ำตามาจากไหนรู้สึกแบบเสียใจที่บอกออกไปมากๆ
กลัวว่าความใจดีของเค้าจะหายไป เพราะเราดันไม่รู้จักอดทนรอเวลา เพื่อนๆบอกให้ลองบอกไป เราร้องไห้จนปวดหัวอ่ะ
เหมือนเสียใจที่คำตอบน่าจะมีอะไรมากกว่าแค่นั้น เราบอกช่วงค่ำพอดึกคุยกะเพื่อนทางไลน์ไปด้วย เค้าแนะนำให้เราไปขอเป็นคนเดิมของพี่เค้า
ใจเราก็แบบนั่นสินะเลยบอกไปว่าขอเป็นน้องเหมือนเดิม เค้าเลยตอบมาว่าอย่าคิดมาก ตอนนี้เรายังไม่เจอพี่เค้าเพราะวันหยุดเรา
แต่มาวันนี้ที่ข้ามมาอีกวันเรารู้สึกเหนื่อยกะตัวเอง เพราะเรายังคงรู้สึกว่าพี่เค้าจริงๆอาจรู้แล้วแต่เราไม่บอกเอง พอบอกเราเลยเข้าใจว่า
บางทีการไม่บอกอาจจะดีกว่ารึป่าว ไม่รู้จะทำยังไงที่จะสู้หน้าเค้าพอนึกคำที่ตัวเองส่งไปเราอยากย้อนเวลาไปจัง
กลัวว่าเราจะทำให้พี่เค้าหายจากเราไป เรานึกถึงเรื่องนี้ก็พลอยเศร้าอีกแล้ว