ตัวเองไม่มีค่า เป็นได้แค่ตัวเลือก.

(อาภัพเรื่องความรัก) เกือบจะสองปีแล้วที่ผมไม่มีใครเข้ามาในชีวิตเลย กับคนเก่าเขาเลิกกับผมไปมีคนใหม่ (วันที่เราเลิกกันคือวันเดียวกับวันครบรอบของเขา) แต่ที่ผ่านมาผมรู้สึกเหมือนผมเป็นได้แค่ตัวเลือก มีหลายคนที่เข้ามาและก็จากไป ทุกครั้งที่มาคุยถ้าหม่เหงาก็มีปันหากับคนของเธอ  ก็เข้าใจนะว่าต้องการกำลังใจ ผมให้กำลังใจเป็นที่ปรึกษาตลอด บางคนแค่เหงา บางคนทะเลาะกับแฟน บางคนใช้ผมประชดแฟน ทุกวันนี้ผมกลายเป็นของเล่นหรือต้นไม้ที่มีไว้หลบแสงแดด พักเหนื่อยไม่มีใครคิดจะหยุดอยู่ที่ต้นไม้หรอก บางคนทำให้ผมแอบมีหวังว่าจะคบกัน แต่อยู่ดีๆเธอก็หายไปแบบไม่ใยดี เจ็บที่สุดคือแฟนเก่ามาขอคืนดีแต่เธอยังไม่เลิกกับคนเดิม แล้วอยู่ดีๆเธอก็หายไปจากผมอีกครั้งเพราะเธอคืนดีกับคนเดิม บ่อยครั้งนะที่แฟนเก่าทักมาคุยกับผมแต่ทุกครั้งที่มาคือเธอทะเลาะกับแฟนหรือแฟนเธอไม่สนใจ หรือเพราะผมเป็นคนใจอ่อนเลยเป็นแบบนี้ แต่ผมไม่เคยคิดจะโกรธหรือเกลียดพวกเขาเลยที่ทำแบบนี้คงเพราะเป็นตัวของผมเองเลยเป็นแบบนี้ บางครั้งผมก็แอบอิจฉาเพื่อนนะที่มีคนค่อยแชร์ความรู้สึก.🚶🏻

(ปล. กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมอาจจะบรรยายมาได้ไม่ดีเท่าไหร่ ขอโทษด้วยนะครับ.)