วันนี้ผมได้ไปนั่งร้านกาแฟสตาบัค ไปนั่งทำงาน แบกคอมไปเครื่องนึง เป็นความบังเอิญของผมที่วันนี้คนเยอะมาก เลยเหลือที่นั่งว่างๆที่เดียว
ข้างผู้หญิงคนนึง คาดว่าน่าจะรุ่นเดียวกับผม เธอน่ารักดีครับ ผมอยากทำความรู้จักเธอ กำลังนึกหาเรื่องคุยกะเธอ บังเอิญผมเหลือบเห็นว่าเธอกำลังนั่งท่องหนังสือเกี่ยวกับฎีกาต่างๆ เลยเดาว่าเธอคงจะสอบในสายงานนิติศาสตร์ เลยชวนคุยประมาณขอคำแนะนำด้านการเรียน เลยทราบมาว่าเธออายุมากกว่าผมสัก 2 ปี กำลังสอบอัยการอยู่ ผมอยากจะชวนคุยมากกว่านี้แต่เกรงใจคนตั้งใจอ่านหนังสือ ในที่สุดบ่าย 3 เวลาความสุขแสนสั้นของผมก็หมดลง เธอกล่าวลา แล้วเดินออกจากร้านไป ผมพูดคำสุดท้ายกับเธอว่า โชคดีในการสอบนะครับ (เห้ออ แทนที่จะขอ line ถ้าเธอปฏิเสธ ผมก็ยังได้ใช้ความพยายาม) แต่ความตื่นเต้น ทำให้ผมพลาดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย ผมแท๊คกระทู้แบบคาดว่าเธอน่าจะมาอ่านบ้างนะครับ ถ้าเธอเห็นกระทู้นี้ โปรดตอบกลับมาด้วยนะครับ 555 หรือถ้าไม่ได้ตอบกลับมา ถ้าได้อ่านผมขอให้คุณได้เป็นอัยการ หรือท่านผู้พิพากษาดั่งความตั้งใจนะครับ
อยากทำความรู้จักผู้หญิงคนนึงที่ร้านกาแฟสตาร์บัค สาขาฟิวเจอร์พาร์ครังสิต ช่วงบ่าย 2 ถึง 3 โมงวันนี้ครับ
ข้างผู้หญิงคนนึง คาดว่าน่าจะรุ่นเดียวกับผม เธอน่ารักดีครับ ผมอยากทำความรู้จักเธอ กำลังนึกหาเรื่องคุยกะเธอ บังเอิญผมเหลือบเห็นว่าเธอกำลังนั่งท่องหนังสือเกี่ยวกับฎีกาต่างๆ เลยเดาว่าเธอคงจะสอบในสายงานนิติศาสตร์ เลยชวนคุยประมาณขอคำแนะนำด้านการเรียน เลยทราบมาว่าเธออายุมากกว่าผมสัก 2 ปี กำลังสอบอัยการอยู่ ผมอยากจะชวนคุยมากกว่านี้แต่เกรงใจคนตั้งใจอ่านหนังสือ ในที่สุดบ่าย 3 เวลาความสุขแสนสั้นของผมก็หมดลง เธอกล่าวลา แล้วเดินออกจากร้านไป ผมพูดคำสุดท้ายกับเธอว่า โชคดีในการสอบนะครับ (เห้ออ แทนที่จะขอ line ถ้าเธอปฏิเสธ ผมก็ยังได้ใช้ความพยายาม) แต่ความตื่นเต้น ทำให้ผมพลาดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย ผมแท๊คกระทู้แบบคาดว่าเธอน่าจะมาอ่านบ้างนะครับ ถ้าเธอเห็นกระทู้นี้ โปรดตอบกลับมาด้วยนะครับ 555 หรือถ้าไม่ได้ตอบกลับมา ถ้าได้อ่านผมขอให้คุณได้เป็นอัยการ หรือท่านผู้พิพากษาดั่งความตั้งใจนะครับ