ขอแบ่งปันเรื่องราวความมีน้ำใจที่ผมได้เจอ

สวัสดีครับ

วันนี้ผมขออนุญาตมาแชร์ประสบการณ์เรื่องราวความมีน้ำใจที่ผมได้พบเจอมาหน่อยครับ

เช้านี้ผมขับรถพาแม่และแฟนไปว่ายน้ำที่สโมสรสระว่ายน้ำของ ม.สุโขทัย หลังจอดและล็อครถเสร็จแล้วก็เอากุญแจใส่เข้ากระเป๋ากางเกง และเข้าไปเล่นน้ำตามปกติ
จนเล่นน้ำเสร็จ กลับมาเปลี่ยนเสื้อผ้า ปรากฏว่าไม่เจอกุญแจในกระเป๋า (และพบว่าในกระเป๋ากางเกงขาดเป็นรูไม่ใหญ่มาก)
แต่ตอนแรกพยายามคิดในแง่ดีว่าเราอาจจะลืม เอากุญแจฝากไว้ในกระเป๋ากีฬาของแฟน หรือปล่าว จึงไปเช็คในกระเป๋ากีฬาแฟน ก็ไม่เจอ ใจก็เลยเริ่มห่วงว่ารถจะอยู่ไหม ออกมารอตรงที่จอดรถ พบว่ารถยังอยู่ จึงนั่งรอเลย เนื่องจากกังวลว่าถ้ามีคนเก็บได้ แล้วมาขับออกไป อย่างน้อยเราจะได้เข้าไปประกบได้ทัน
และก็ยังคิด(ในแง่ดีอีก) ว่าเราอาจจะฝากกุญแจไว้ที่กระเป๋าของแม่หรือปล่าว จึงยังไม่แจ้งกับเคาน์เตอร์ผู้ดูแลสระ เนื่องจากต้องการเช็คให้แน่ใจก่อนว่าไม่มีในกระเป๋าของแม่แน่ๆ (ซึ่งแม่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่)
ระหว่างที่นั่งรอแม่ ก็มีพี่คนหนึ่งซึ่งมาเล่นน้ำพร้อมลูกสาว(เห็นตอนว่ายในสระด้วยกัน) เดินออกมา และได้ไปบอกแม่บ้านที่กำลังกวาดพื้นอยู่ใกล้ๆ รถ ว่าเค้าเก็บกุญแจของรถคันได้ไว้ได้ (พร้อมชี้ไปที่รถเรา) แล้วฝากไว้ที่เคาน์เตอร์นะ ถ้าเจ้าของรถมาถามหาให้ไปติดต่อเคาน์เตอร์  เมื่อผมได้ยินจึงรีบตะโกนบอกว่ารถผมเองครับ ผมทำกุญแจหาย และถามพี่เค้าว่ากุญแจตกตรงไหนหรือครับ พี่เค้าบอกมาว่า ตกอยู่ข้างรถเลย (แสดงว่าตกหลังจากผมใส่ในกระเป๋ากางเกงทันที เนื่องจากกระเป๋าขาด) ผมจึงรีบขอบคุณพร้อมยกมือไหว้ และไปติดต่อเคาน์เตอร์จนได้กุญแจรถกลับมา

จึงอยากขอแชร์เพื่อชื่นชมพี่ที่มีน้ำใจเก็บกุญแจรถไว้ และนำไปฝากที่เคาน์เตอร์ให้ครับ
เพราะจริงๆ แล้ว ทำกุญแจตกข้างรถ คนเก็บได้อาจจะขับรถหนีไปได้เลย แต่พี่เก็บกุญแจมาฝากไว้เพื่อคืนเจ้าของ
ต้องขอบคุณมากๆ เลยครับ

ขออนุญาตมาตั้งกระทู้เผยแพร่ให้เพื่อนๆ รับรู้ว่า สังคมไทยเรายังมีผู้ที่มีน้ำใจ ซื่อสัตย์ อยู่
จะได้รับรู้ในแง่ดีๆ ของสังคมเราบ้าง
ขอบคุณพี่ใจดีคนนั้น และทุกคนที่เข้ามาอ่านนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่