อายุแค่นี้ต้องแบกความรู้สึกแค่ไหนกัน?

เป็นเด็กอายุพึ่งจะ 16 มาไม่กี่เดือน
ตลอดเวลาที่ผ่านมายอมรับว่าพ่อแม่ดีกับเรามาก
อาจจะเพราะเราเป็นลูกคนสุดท้องด้วย
แต่พอเริ่มโตมาเรากลับรู้สึกว่าทุกๆอย่าง
มันเปลี่ยนไป จากเคยมีกินมีใช้อยากได้อะไรก็ได้
พ่อแม่ไม่เคยด่า ครอบครัวมีความสุขทุกคน
ปีสองปีมานี้ เราอยากได้อะไรเราไม่เคยได้
จากแม่ที่ไม่เคยด่ากระหน่ำเราเต็มที่
ครอบครัวไม่เคยสงบ เราเป็นเด็กไม่ค่อยพูด
เกือบทุกครั้งเราก็ไม่ได้ผิดแต่เราเลือกที่จะเงียบ
ไม่เถียงเขา  เรารู้ว่าพ่อแม่เริ่มหมุนเงินไม่ทัน
รายได้เยอะก็จริงแต่รายจ่ายเยอะกว่า
ทุกๆอย่าง ค่าน้ำค่าไฟค่าเน็ตส่งรถเลี้ยงลูก
พี่เราอีกสองคนทุกอย่างแม่จ่าย ค่าเทอมหลาน
ค่านม ค่าแพมเพิด และอีกอย่างตอนนี้มีเราที่เรียน
อยู่คนเดียวในพี่น้องเรียนเอกชนค่าเทอม
ก็ประมาณหนึ่ง ทุกวันนี้นะ
จะไปไหนที่ไม่ใช่ รร. ไม่กล้าเอ่ยปากขอเงินแม่เลย
กลัวจะโดนบ่นกลัวจะโดนด่า
มา รร. ไหนจะค่ารถค่าข้าวเงินห้องอุปกรณ์อีก
แต่ก็พยายามไม่ขอเค้าเพราะรู้
ก็หาเงินใช้เองได้นิดหน่อย
จะทำงานก็ไม่ได้ ที่ รร. เรียนหกวัน
มีครั้งนึงเขาพูดด่าเราว่า
"บ้านเค้ามีจะ-แต่ยังไม่มีจะ-พ่อแม่
เป็นหนี้ท่วมหัว"
คิดนะคิดมากเลยว่าเราคงเป็นภาระให้เขามาก
สินะ เราตัวปัญหารึเปล่า ทุกครั้งที่โดนว่าได้แต่
นั่งน้อยใจคนเดียวร้องไห้คนเดียว
บางทีก็เหนื่อย กายไม่เท่าไหร่เลย
แต่จิตใจนี่ย่ำแย่ไปหมดแล้ว
แบกทุกความรู้สึกจนเหมือนเด็กเก็บกดไปแล้ว..