ผ้ายันต์เจ้าคุณธงชัย หมดราคา

คือถ้าไม่เชื่อก็ไม่เชื่อ แต่เราสงสัยตรงท่อนสุดท้ายที่ว่า

อยากพัฒนาก็เลิกงมงายเสียที

เราอยากถามว่า ที่เลสเตอร์มียันต์เต็มสนาม แล้วประสพความสำเร็จนี่ไม่พัฒนาใช่ไหม

ท่านเจ้าสัวที่เป็นเจ้าของทีมก็ครูบาอาจารย์เพียบ แถมเป็นนักเลงพระคนหนึ่ง พระดีๆแกเก็บเข้าบ้านแก มูลค่าหลายร้อยล้าน ถามว่า ตัวแกและธุรกิจแกมันไม่พัฒนาใช่ไหม

หรือแกเข้าหาพระและเชื่อเรื่องสิ่งศักสิทธิ์แล้วมันทำให้แกกับธุรกิจตกต่ำลง?

แม้แต่ทีมวอลเล่ห์บอลไปหาเจ้าคุณธงชัยแล้วยังไงคะ ไปหาพระแล้วพกผ้ายันต์ออกมา สมองจะเบลอ ลืมแทคติกแล้ว กล้ามเนื้อนักกีฬาจะลีบฝ่อเหรอ ถึงบอกว่า ถ้าอยากพัฒนาให้เลิกงมงาย

คือมันคนละเรื่อง นำเสนอยังกับว่า นักกีฬาที่ไปหาพระจะนอนกระดิกเท้าดิกๆแล้วขึ้นเครื่องไปแข่ง เค้าก็ต้องทำเต็มที่ของเขา ส่วนเรื่องหาพระหาเครื่องรางมันเป็นกำลังใจ ไม่ใช่แค่พระ จะออกไปแข่งเค้ายังขอพรพ่อแม่กันด้วย แล้วมันงมงายป่ะ ถ้าพ่อแม่บอกว่า ไปดีมาดี ให้ชนะนะลูกนะ

นักฟุตบอลต่างประเทศเอง ก่อนลงสนามก็ทำมือยุกยิกๆแตะปากแล้วแตะพื้นสนามก่อนแข่ง เวลาได้ประตูก็ชี้นิ้วขึ้นฟ้าแหงนหน้า พึมพัมขอบคุณพระเจ้า

คนเหล่านี้งมงายและไม่พัฒนาไหมคะ