เราคบกับแฟนมาได้6เดือนจะเข้า7เดือน ก็มีทะเลาะกันบ้างมีปัญหากันเหมือนคู่อื่นๆนะ มีทะเลาะแรงสุดก็ตอนนี้และ คือเขาไปเจอข้อความของเพื่อนเราซึ่งเพื่อนคนนี้ชอบเราแต่เราไม่ได้ชอบเขา เราก็คุยกันปกติวันนั้นเราอยู่กับแฟนเรากับแฟนเคยทะเลาะกันมาครั้งหนึ่งเรื่องลบแชทในไลย์ เราลบเองคือเพื่อนบ้างคนคุยกันไม่เยอะเราก็ลบ ซึ่งแฟนเราไม่ชอบ ต่อจากนั้นเราก็ไม่ลบแต่มาลบของเพื่อนคนนี้เพราะเราไม่อยากให้คิดมากแต่วันนั้นแฟนเราเห็นว่าผช.คนนั้นทักมาบอกคิดถึงเท่านั้นและ ทะเลาะกันแรงมากที่สุดที่เราเคยมีแฟนมาก ฉุดกระชากลากเลย เป็นครั้งแรกที่โดนผช.บอกว่าอย่ามาแตะตัว มันเจ็บนะกับคนนี้มันเหมือนจากคนที่รักกลายเป็นคนที่รังเกียจ เราพยายามยื้อเขาทั้งที่รู้ว่าสู้แรงไม่ไหว ร้องไห้เหมือนคนบ้าไร้สติ เราพยายามอธิบายว่าอะไรทำไมเพราะอะไร เขาถามมาว่าถ้าไม่มีอะไรจะลบทำไม มันก็จริงและคำตอบโง่ๆของเราคือ ไม่อยากให้คิดมากซึ่งมันคือคำตอบโง่ๆจริง เขาบอกให้หาหลักฐานมา เราก็ต้องไปรอเพื่อนคนที่มันชอบเราแคบข้อความให้6ชม.แห่งความทรมาร มันคิดไปเรื่อยสติไม่อยู่กับตัว ปล่อยความคิดตัวเองไปเรื่อยๆ พอเราหาหลักฐานไปให้แฟนเราก็เหมือนจะเหมือนเดิมแต่ไม่เลย แฟนเราเย็นชา หายไปบ้างเป็นชม.ครึ่งวัน พอพยายามหาเรื่องคุยเขาก็เหมือนไม่อยากคุยเราตอบแบบความไวแสงแต่งมันตอบเหมือนเน็ตยังเป็น2จีจากอเเมริกาส่งมาไทยข้ามน้ำข้ามทะเล คุยดีๆได้ไม่นานก็ทะเลาะกัน เราถามว่ายังรักกันมั้ย เขาบอกว่าก็ยังรักและแต่ความรู้สึกวันนั้นก็ยังอยู่ ทะเลาะจนนางลบเฟส บล็อคเฟสเพราะเราตื้อจะคุยและเครียปัญหา ปัจจุบันนางก็ไม่รับ แต่ปลงและจะรับไม่รับเขาก็ไม่ได้ใส่ใจว่าเราจะรู้สึกยังไง เรา2คนเหมือนกันตรงที่ไม่ชอบตั้งสถานะคบใคร ไม่ลงรูปแฟน ไม่ชอบถ่ายรูปคู่ แต่พอเราเอาปัญหานี้ไปถามใครทุกครก็เอาแต่เตือนๆเราว่าระวังนะเขาอาจมีคนอื่น แต่เราก็ไม่เชื่อนะเราคิดว่าเรายังไว้ใจเขา ถ้าวันหนึ่งเราจับได้เราจะไม่โทษใคร แต่เราจะเดินออกไปเอง แล้วมีตอนนี้ทะเลาะกันค่ะทำไมเราแท็คหาไม่ได้เราทำแบบนั้นแบบนี้กับเธอไม่ได้ นางก็โวยเลย ก็บอกแล้วว่าพ่อแม่เล่นเฟสไม่อยากมีปัญหาถ้ามีปัญหามากจะปิดเฟสก็ได้นะ เราก็ร้องไห้สิทำไรไม่ได้โดนขนาดนั้นเราก็ได้แต่ขอโทษที่งอแงแล้วก็วางสายไปแบบน้ำตาซึม โทรศัพท์เมื่อก่อนนางไม่ให้ดูเพราะกลัวเราเห็นรูปหลุดเพื่อนๆๆแต่นางจับโทรศัพท์เราได้หมด จะดูอะไรก็ดู พอทะเลาะกันเราก็บอกทีเราขอทำไมไม่ให้ละนางก็แบบเหวี่ยงใส่อีก จนเราเฮ้ยกูยอมก็ได้ เวลานางโกรธเราง้อนานมาก บ้างครั้งข้ามวันปัจจุบัน ง้อจะข้ามเดือนมันก็ไม่เหมือนเดิม แต่พอเราโกรธง้อไม่ถึง10นาที ปัจจุบันห้ามโกรธห้ามงอนนางไม่ง้อแถมต้องง้อกลับ นางเป็นคนมีเพิ่อนเยอะพี่แยะไปดื่มเป็นว่าเล่นนางไม่ชอบที่เราออกไปไหนไม่บอกเคยทะเลาะกันเรื่องนี้รอบที้1 เราอยู้หน้าปากซอยแล้วพึ่งบอกเขาว่าจะออกไปข้างนอกนางโกรธครับ ตอนนี้นางยังไม่พูดนะ รอบ2เราไปซื้อของกับเพื่อน10-20นาทีนางโกรธแต่ไม่พูด รอบ3วันนั้นรองเท้ากัดครับแล้วเราเร่งๆรีบๆเลยให้เพื่อนออกมารับพาไปทำธุระรีบๆทำไปกินข้าวกันต่อแล้วพึ่งบอกนางโกรธครับครั้งนี้โวยทั้งที่แบบเราก็ไม่เคยรู้ว่านางไม่ชอบแต่พึ่งมาพูดเราก็อธิบายทุกครั้งให้ฟังครั้ง3ผิดแต่ก็มีเหตุผลว่าทำไม มีอีกครั้งคือวันนั้นพี่สาวเรามาพอดีนางจะไปเจเจแล้วมัน5ทุ่มแล้วกว่าจะถึงปิดพอดีเลยบอกว่าโอเคไปเช็คอินเข้าโรงแรมกันแล้วนอนแต่โรงแรมกับที่เราอยู่คือมันใกล้ก็กะว่าถึงฌรงแรมค่อยบอกนางโกรธครับบอกว่าทำไมไม่บอกก่อนเข้าง้อร้องไห้จะบ้าตายนางบอกว่าเป็นใครก็โกรธแฟนเข้าโรงแรม (ผู้หญิงที่เป็นพี่สาว) มีเรื่องสดๆร้อนๆก็คือเพื่อนของผช.ที่มาชอบเรานางแอดมาเครียตอนแรกเราไม่รู้ว่าใครเลยทักไปถามคิดว่ารุ่นพี่ ไปๆมาๆเพื่อนของผช.คนนั้นนางจะมาโวยเรา เราก็อธิบายว่าเรื่องเป็นยังไง เราก็เอาไปเล่าให้แฟนฟังนางก็โกรธอีกบ้างว่าเราไม่เลิกเฟรนลี่สักที นางจะทำบ้าง เราก็อธิบายนางก็บอกถ้าไม่รับไม่ทักมันก็จบ เราแบบเออกูจะไม่สงสัยอะไรกับชีวิตเลยใช่มั้ย ตอนนี้เราก็อยู้แบบวิ่งตามเขา เหนื่อยนะท้อมากแต่ก็ยังรักมากไม่อยากปล่อย เราคิดมาตลอดว่าเรายอมเขามากจนตัวเองไร้ค่าและหลายคนว่าเราด่าเราตลอดจนทุกคนปลง ตอนนี้เรารู้สึกสับสนว่าเราพยายามทำทุกอย่างไม่ทักไปคุยกับใครแม้กระทั่งเพื่อนเก่าเพื่อนใหม่อาจจะทักไปบอกว่าเหงาแล้วก็จากด้วยคำว่ากูสบายดีไม่เป็นไรทั้งที่ใจพัง จนบ้างครั้งเราก็ถามตัวเองซ้ำๆว่าเขายังรักเรามั้ย แล้วเราละรักเขาน้อยลงมั้ยหรือว่าไม่ได้รักแล้วบ้างครั้งมันก็รู้แปลกๆเย็นชาเฉยชา เราพยายามทำทุกอย่างให้เขากลับมาเป็นคนเดิมคงยากเพราะอะไรที่พังไปแล้วให้กลับมาคงไม่เหมือนเดิม แต่ตอยนี้มันไม่มีไรเหมือนเดิมเลยวันๆเขาไม่คุยกับเรา เราหาเรื่องคุยกับเขาตลอด โทรหาเขาเวลาเขาหายไปไม่ตอบ แต่เราก็เข้าใจว่าช่วงนี่เขากำลังจะฝึกงานเขาเหนื่อยแล้วเขาละเคยสนใจเรามั้ยว่าเราเป็นยังไงแล้วถ้าให้เรารอแบบนี้ถ้าเขาฝึกงาน1ปีไม่เจอกันไม่ค้อยได้คุยเราจะทำไงรออะไรแล้วถ้าถึงวันนั้นแล้วยังเป็นแบบนี้มันคงเจ็บมาก
เรามีแค่ไม่กี่คำถาม
1.เราอยากรู้ว่าตอนนี้เขารักเราจริงหรอดูจากอะไรทำให้เรารู้ว่าเขายังรักเราและไม่มีใคร ปากเขาบอกว่ารักเรานะยังเหมือนเดิมแต่การกระทำเขามันชั่งต่างมาก จนเรารู้สึก
2.เราจะทำไงต่อดีง้อแบบนี้ทั้งที่พยายามคุยตลอดเวลาเขาก็ไม่คุย
ปล.แรกเราขอโทษเขาด้วยที่เราทำผิดมากกับเขาแต่เราก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไง
ปล.2หากพิมพ์ผิดพลาดอย่างไรขออภัยด้วย
ปล.3เรื่องทั้งหมดเราผิดเองและเรารู้ตัวนะ แต่บ้างคนก็บอกเราว่าถ้ารู้ว่าผิดครั้งหน้าก็อย่าทำ แต่ทุกคนก็บอกว่าแฟนเราทำเกินไปมั้ยสำนึกผิดก็แล้วขอโทษก็แล้วแต่เราคิดว่าเขาคงดัดนิสัยเราแต่บ้างทีก็เกิน
เคยรู้สึกสับสนมั้ยว่าเขายังรักเราอยู่หรือไม่ได้รักเราแล้ว
เรามีแค่ไม่กี่คำถาม
1.เราอยากรู้ว่าตอนนี้เขารักเราจริงหรอดูจากอะไรทำให้เรารู้ว่าเขายังรักเราและไม่มีใคร ปากเขาบอกว่ารักเรานะยังเหมือนเดิมแต่การกระทำเขามันชั่งต่างมาก จนเรารู้สึก
2.เราจะทำไงต่อดีง้อแบบนี้ทั้งที่พยายามคุยตลอดเวลาเขาก็ไม่คุย
ปล.แรกเราขอโทษเขาด้วยที่เราทำผิดมากกับเขาแต่เราก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไง
ปล.2หากพิมพ์ผิดพลาดอย่างไรขออภัยด้วย
ปล.3เรื่องทั้งหมดเราผิดเองและเรารู้ตัวนะ แต่บ้างคนก็บอกเราว่าถ้ารู้ว่าผิดครั้งหน้าก็อย่าทำ แต่ทุกคนก็บอกว่าแฟนเราทำเกินไปมั้ยสำนึกผิดก็แล้วขอโทษก็แล้วแต่เราคิดว่าเขาคงดัดนิสัยเราแต่บ้างทีก็เกิน