เอาภาพนี้มาแปะแทนเพราะตอนนี้ไม่มีภาพเปิดครับ
- ต่อจากตอนก่อนที่อัลกอดคนน้องไว้แล้วคนน้องมีทีท่าจะตอบรับอัล
- อัลตะลึง เพราะนึกไม่ถึงว่าคนน้องจะตอบรับตัวเองง่ายๆ แบบนั้น เลยเผลอกอดคนน้องนานไปจนคนน้องบ่นร้อน เลยรีบผละออกอย่างรวดเร็ว
- คนน้องหันมามองอัลด้วยสายตาอ่านไม่ออก แล้วเปรยๆ ขึ้นมาว่าตัวอัลร้อนวูบไปทั้งตัวเลยนะ อัลก็ทำท่าอึกอักพลางขอโทษพลาง
- แล้วคนน้องก็ทำในสิ่งที่คาดไม่ถึง นั่นคือกางมือทั้งสองข้างออกต่อหน้าอัล แล้วบอกให้อัลเข้ามากอดตัวเองอีกรอบซิ
- อัลยิ่งตะลึงขึ้นไปอีก ยืนเงอะงะอยู่ตรงนั้นเหมือนทำอะไรไม่ถูก คนน้องต้องกระตุ้นด้วยคำว่า
"ครั้งนี้ไม่บอกว่า 'ไม่เอาดีกว่า' เหมือนครั้งนั้นหรอก" อัลถึงค่อยรวบรวมความกล้าเข้าไปกอดคนน้องได้
- ภาพตัดให้เห็นสีหน้าของทั้งสองคน โดยอัลนั้นหน้าแดงตัวร้อนวูบวาบไปหมด ในขณะที่คนน้องกลับยังมีสีหน้าเฉยๆ เหมือนไม่รู้สึกอะไรต่างจากตอนที่กอดพระเอกหรือสัมผัสตัวพระเอก
- คนน้องเปรยอีกรอบเรื่องอัลตัวร้อนวูบไปทั้งตัว อัลก็ถามว่าอึดอัดหรือเปล่า คนน้องชะงักไปนิดนึง ก็หลับตาแล้วบอกว่าเปล่า รู้สึกอุ่นดีออก
- ผลจากฤทธิ์อ้อมกอดครั้งนี้ อัลถึงกับยิ้มแป้นหน้าแดงแจ๋เดินเป๋ไปเป๋มากลับถึงห้อง พระเอกที่กลับมานอนรออยู่ก่อนแล้วเห็นอัลออกอาการแปลกๆ ก็มาช่วยประคองเข้าห้องพลางถามว่าเป็นอะไรไป อัลก็บอกด้วยอาการเมารักเต็มที่ว่าพรุ่งนี้คนน้องชวนตัวเองไปเดท เลยดีใจเกินเหตุไปหน่อยแค่นั้น
- พระเอกถึงกับอึ้ง อัลก็หันมาบรรยายความดีใจของตัวเองให้พระเอกฟังอีกรอบ ก่อนจะหันไปถามพระเอกเหมือนเกรงใจว่าตัวเองขอไปเดทกับคนน้องได้หรือเปล่า
- เจอถามเข้าแบบนั้น พระเอกก็ได้แต่นิ่ง นึกถึงความรักที่คนน้องแสดงออกมาตลอด กับสีหน้าร้องไห้ของคนน้องตอนที่ตัวเองตัดสินใจสลัดมือทิ้งเพื่อไปหาคนพี่ ก่อนจะหลับตานิ่ง แล้วบอกอัลไปว่าสวะอย่างฉันไม่มีสิทธิ์ไปห้ามอะไรอัลหรอก
- วันรุ่งขึ้น ทุกคนในชมรมก็เปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำแยกกันไปเล่นน้ำทะเลกัน คนน้องชวนอัลแยกจากกลุ่มไปดูบนโขดหินด้วยกันสองต่อสอง เล่นเอาอัลหน้าแดงตามคนน้องไปต้อยๆ ทีเดียว
- ตัดมาทางพระเอก พระเอกก็มานั่งเล่าเรื่องทั้งหมดให้อ.คิริยะฟัง เล่าตั้งแต่เรื่องได้เจอคนพี่ เล่าเรื่องที่คนพี่พูดจาเหมือนตัดรอนความสัมพันธ์ที่เคยมีมา อ.ก็นั่งฟังเงียบๆ ไม่ได้ออกความเห็นอะไร จนกระทั่งยัยเอ๋อมาลากพระเอกไปเล่นน้ำด้วยกันแล้ว อ.ถึงค่อยถอนใจออกมาอย่างอ่อนใจแกมเห็นใจ
- ยัยเอ๋อชวนพระเอกมาเล่นจับปูตามโขดหินด้วยกัน พระเอกก็เล่นๆ ไปตามแกนเรื่อยๆ จนมีจังหวะหนึ่งบิกินี่ท่อนล่างของยัยเอ๋อไปติดกับซอกหิน ยัยเอ๋อเลยเดินเสียหลักลื่นตกทะเล พระเอกเห็นก็ตกใจเลยตามไปจะช่วย เลยพลาดตกน้ำไปด้วยกัน จนพระเอกได้เห็นของดียัยเอ๋อเต็มๆ เลือดกำเดาแตกเลือดท่วมทะเลไปหมด
- หลังตั้งสติกันเป็นที่เรียบร้อย ก็ชวนกันขึ้นมาพักบนหาด ยัยเอ๋อเห็นพระเอกท่าทางร่าเริงขึ้นบ้างแล้วก็เอียงคอยิ้มให้แบบน่ารัก บอกว่าเมื่อวานเห็นพระเอกท่าทางไม่ร่าเริงเลย เลยชวนมาเพราะอยากให้พระเอกร่าเริงขึ้นนี่แหละ พระเอกก็ไม่รู้จะทำยังไง นอกจากบอกขอบคุณยัยเอ๋อเท่านั้น
- โดยไม่ได้รู้สึกถึงกิริยากัดปากจนเลือดท่วมของไอ้รุ่นน้องหัวทองประจำชมรมที่แอบชอบยัยเอ๋อเลยแม้แต่น้อย
- ตัดไปทางคนน้องกับอัลที่ชวนกันขึ้นไปตรงผาหิน
- ระหว่างเดินกันอยู่ คนน้องเดินพลาดโดนหินบาดเท้าเข้า อัลหันมาเห็นก็รีบตรงเข้ามาดูแผลให้อย่างเป็นห่วง คนน้องพยายามบอกว่าไม่เป็นไร แต่อัลไม่ฟัง จัดแจงถอดเสื้อตัวเองออกมาฉีกทำผ้าพันแผลให้คนน้องแบบไม่เสียดายแม้แต่น้อย ทำเอาคนน้องถึงกับหน้าแดงด้วยความประทับใจ
- กิริยาพันแผลอย่างคล่องมือของอัลทำเอาคนน้องอดถามถึงไม่ได้ อัลก็บอกว่าพ่อตัวเองเคยเป็นทหาร ตัวเองเลยพอได้เรียนรู้เรื่องพวกนี้มาบ้างน่ะ
- คนน้องได้ฟังก็นิ่งอยู่พักนึง แล้วบอกกับอัลว่า ถึงตอนนี้ตัวเองจะยังใจเต้นไม่ได้ แต่จะพยายามคิดแบบนั้นให้ได้ก็แล้วกัน อัลได้ฟังแบบนั้นก็ได้แต่ก้มหน้าลงซ่อนสีหน้าแดงซ่านเท่านั้น
- เล่นน้ำทะเลกันเสร็จก็กลับมาที่พักจะเตรียมตัวเช็คเอาต์ออกจากโรงแรม แล้วไปนั่งเรือกลับโตเกียวกัน
- ระหว่างนั้นพระเอกก็สังเกตว่ามือถือของตัวเองหายไป (จริงๆ คือน่าจะหายไปตั้งแต่เมื่อวานตอนไปหาคนพี่) เลยขอตัวไปหามือถือเพราะเห็นว่าเวลาออกเรือยังอีกนาน
- พวกชมรมวรรณศิลป์คนอื่นๆ เลยออกมารอพระเอกที่หน้าล็อบบี้โรงแรม ระหว่างนั้นหนูแว่นก็สังเกตเห็นว่ามีคนมาถามถึงพระเอกที่หน้าฟรอนต์ คิดว่าคงเป็นคนเจอมือถือพระเอกแล้วเอามาคืน เลยหันไปเรียกรุ่นพี่คนอื่นๆ ให้มาดู
- แล้วทั้งยัยเอ๋อทั้งคนน้องก็ต้องตะลึง เมื่อพบว่าคนที่เอามือถือมาคืนนั้นก็คือคนพี่นั่นเอง
แล้วพี่น้องที่รักผู้ชายคนเดียวกันทั้งสองคนก็ได้เจอกันอีกรอบจนได้แฮะ
ชักอยากเห็นแล้วสิว่าเจอกันงวดนี้จะคุยกันอีท่าไหน จะเคลียร์กันเรื่องพระเอกกันลงตัวรึเปล่า
คงต้องรอดูกันตอนหน้าละครับ
[Spoil] Domestic na Kanojo #96 - เคว้งคว้าง
- ต่อจากตอนก่อนที่อัลกอดคนน้องไว้แล้วคนน้องมีทีท่าจะตอบรับอัล
- อัลตะลึง เพราะนึกไม่ถึงว่าคนน้องจะตอบรับตัวเองง่ายๆ แบบนั้น เลยเผลอกอดคนน้องนานไปจนคนน้องบ่นร้อน เลยรีบผละออกอย่างรวดเร็ว
- คนน้องหันมามองอัลด้วยสายตาอ่านไม่ออก แล้วเปรยๆ ขึ้นมาว่าตัวอัลร้อนวูบไปทั้งตัวเลยนะ อัลก็ทำท่าอึกอักพลางขอโทษพลาง
- แล้วคนน้องก็ทำในสิ่งที่คาดไม่ถึง นั่นคือกางมือทั้งสองข้างออกต่อหน้าอัล แล้วบอกให้อัลเข้ามากอดตัวเองอีกรอบซิ
- อัลยิ่งตะลึงขึ้นไปอีก ยืนเงอะงะอยู่ตรงนั้นเหมือนทำอะไรไม่ถูก คนน้องต้องกระตุ้นด้วยคำว่า "ครั้งนี้ไม่บอกว่า 'ไม่เอาดีกว่า' เหมือนครั้งนั้นหรอก" อัลถึงค่อยรวบรวมความกล้าเข้าไปกอดคนน้องได้
- ภาพตัดให้เห็นสีหน้าของทั้งสองคน โดยอัลนั้นหน้าแดงตัวร้อนวูบวาบไปหมด ในขณะที่คนน้องกลับยังมีสีหน้าเฉยๆ เหมือนไม่รู้สึกอะไรต่างจากตอนที่กอดพระเอกหรือสัมผัสตัวพระเอก
- คนน้องเปรยอีกรอบเรื่องอัลตัวร้อนวูบไปทั้งตัว อัลก็ถามว่าอึดอัดหรือเปล่า คนน้องชะงักไปนิดนึง ก็หลับตาแล้วบอกว่าเปล่า รู้สึกอุ่นดีออก
- ผลจากฤทธิ์อ้อมกอดครั้งนี้ อัลถึงกับยิ้มแป้นหน้าแดงแจ๋เดินเป๋ไปเป๋มากลับถึงห้อง พระเอกที่กลับมานอนรออยู่ก่อนแล้วเห็นอัลออกอาการแปลกๆ ก็มาช่วยประคองเข้าห้องพลางถามว่าเป็นอะไรไป อัลก็บอกด้วยอาการเมารักเต็มที่ว่าพรุ่งนี้คนน้องชวนตัวเองไปเดท เลยดีใจเกินเหตุไปหน่อยแค่นั้น
- พระเอกถึงกับอึ้ง อัลก็หันมาบรรยายความดีใจของตัวเองให้พระเอกฟังอีกรอบ ก่อนจะหันไปถามพระเอกเหมือนเกรงใจว่าตัวเองขอไปเดทกับคนน้องได้หรือเปล่า
- เจอถามเข้าแบบนั้น พระเอกก็ได้แต่นิ่ง นึกถึงความรักที่คนน้องแสดงออกมาตลอด กับสีหน้าร้องไห้ของคนน้องตอนที่ตัวเองตัดสินใจสลัดมือทิ้งเพื่อไปหาคนพี่ ก่อนจะหลับตานิ่ง แล้วบอกอัลไปว่าสวะอย่างฉันไม่มีสิทธิ์ไปห้ามอะไรอัลหรอก
- วันรุ่งขึ้น ทุกคนในชมรมก็เปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำแยกกันไปเล่นน้ำทะเลกัน คนน้องชวนอัลแยกจากกลุ่มไปดูบนโขดหินด้วยกันสองต่อสอง เล่นเอาอัลหน้าแดงตามคนน้องไปต้อยๆ ทีเดียว
- ตัดมาทางพระเอก พระเอกก็มานั่งเล่าเรื่องทั้งหมดให้อ.คิริยะฟัง เล่าตั้งแต่เรื่องได้เจอคนพี่ เล่าเรื่องที่คนพี่พูดจาเหมือนตัดรอนความสัมพันธ์ที่เคยมีมา อ.ก็นั่งฟังเงียบๆ ไม่ได้ออกความเห็นอะไร จนกระทั่งยัยเอ๋อมาลากพระเอกไปเล่นน้ำด้วยกันแล้ว อ.ถึงค่อยถอนใจออกมาอย่างอ่อนใจแกมเห็นใจ
- ยัยเอ๋อชวนพระเอกมาเล่นจับปูตามโขดหินด้วยกัน พระเอกก็เล่นๆ ไปตามแกนเรื่อยๆ จนมีจังหวะหนึ่งบิกินี่ท่อนล่างของยัยเอ๋อไปติดกับซอกหิน ยัยเอ๋อเลยเดินเสียหลักลื่นตกทะเล พระเอกเห็นก็ตกใจเลยตามไปจะช่วย เลยพลาดตกน้ำไปด้วยกัน จนพระเอกได้เห็นของดียัยเอ๋อเต็มๆ เลือดกำเดาแตกเลือดท่วมทะเลไปหมด
- หลังตั้งสติกันเป็นที่เรียบร้อย ก็ชวนกันขึ้นมาพักบนหาด ยัยเอ๋อเห็นพระเอกท่าทางร่าเริงขึ้นบ้างแล้วก็เอียงคอยิ้มให้แบบน่ารัก บอกว่าเมื่อวานเห็นพระเอกท่าทางไม่ร่าเริงเลย เลยชวนมาเพราะอยากให้พระเอกร่าเริงขึ้นนี่แหละ พระเอกก็ไม่รู้จะทำยังไง นอกจากบอกขอบคุณยัยเอ๋อเท่านั้น
- โดยไม่ได้รู้สึกถึงกิริยากัดปากจนเลือดท่วมของไอ้รุ่นน้องหัวทองประจำชมรมที่แอบชอบยัยเอ๋อเลยแม้แต่น้อย
- ตัดไปทางคนน้องกับอัลที่ชวนกันขึ้นไปตรงผาหิน
- ระหว่างเดินกันอยู่ คนน้องเดินพลาดโดนหินบาดเท้าเข้า อัลหันมาเห็นก็รีบตรงเข้ามาดูแผลให้อย่างเป็นห่วง คนน้องพยายามบอกว่าไม่เป็นไร แต่อัลไม่ฟัง จัดแจงถอดเสื้อตัวเองออกมาฉีกทำผ้าพันแผลให้คนน้องแบบไม่เสียดายแม้แต่น้อย ทำเอาคนน้องถึงกับหน้าแดงด้วยความประทับใจ
- กิริยาพันแผลอย่างคล่องมือของอัลทำเอาคนน้องอดถามถึงไม่ได้ อัลก็บอกว่าพ่อตัวเองเคยเป็นทหาร ตัวเองเลยพอได้เรียนรู้เรื่องพวกนี้มาบ้างน่ะ
- คนน้องได้ฟังก็นิ่งอยู่พักนึง แล้วบอกกับอัลว่า ถึงตอนนี้ตัวเองจะยังใจเต้นไม่ได้ แต่จะพยายามคิดแบบนั้นให้ได้ก็แล้วกัน อัลได้ฟังแบบนั้นก็ได้แต่ก้มหน้าลงซ่อนสีหน้าแดงซ่านเท่านั้น
- เล่นน้ำทะเลกันเสร็จก็กลับมาที่พักจะเตรียมตัวเช็คเอาต์ออกจากโรงแรม แล้วไปนั่งเรือกลับโตเกียวกัน
- ระหว่างนั้นพระเอกก็สังเกตว่ามือถือของตัวเองหายไป (จริงๆ คือน่าจะหายไปตั้งแต่เมื่อวานตอนไปหาคนพี่) เลยขอตัวไปหามือถือเพราะเห็นว่าเวลาออกเรือยังอีกนาน
- พวกชมรมวรรณศิลป์คนอื่นๆ เลยออกมารอพระเอกที่หน้าล็อบบี้โรงแรม ระหว่างนั้นหนูแว่นก็สังเกตเห็นว่ามีคนมาถามถึงพระเอกที่หน้าฟรอนต์ คิดว่าคงเป็นคนเจอมือถือพระเอกแล้วเอามาคืน เลยหันไปเรียกรุ่นพี่คนอื่นๆ ให้มาดู
- แล้วทั้งยัยเอ๋อทั้งคนน้องก็ต้องตะลึง เมื่อพบว่าคนที่เอามือถือมาคืนนั้นก็คือคนพี่นั่นเอง
แล้วพี่น้องที่รักผู้ชายคนเดียวกันทั้งสองคนก็ได้เจอกันอีกรอบจนได้แฮะ
ชักอยากเห็นแล้วสิว่าเจอกันงวดนี้จะคุยกันอีท่าไหน จะเคลียร์กันเรื่องพระเอกกันลงตัวรึเปล่า
คงต้องรอดูกันตอนหน้าละครับ