ประโยคที่ว่า ลูกค้าคือพระเจ้า แล้วถ้านิสัยแบบนี้ละ คือพระเจ้าอยู่หรอ..?

ผมเป็นพนักงานร้านอาหาร ในทุกวันผมจะเจอลูกค้ามากหน้าหลายตา รวมถึงนิสัย อย่างเช่นวันนี้
ร้านผมปิดประมาณ 2ทุ่ม ผมกับคนอื่นๆก็ช่วยกันยกโต๊ะถูพื้น มีลูกค้า2คนเดินเข้ามา ถามว่า

ลค. : ร้านปิดหรือยังค่ะ
ผม  : ปิดแล้วครับ รัานปิด2ทุ่ม

จบประโยคที่ผมบอกไป ลูกค้าไม่สนที่ผมบอกเลยครับ เธอยังลากเก้าอี้ไปนั่งแล้วกดโทรศัพท์ หัวเราะคิกคักกันกับเพื่อน แล้วเรียกขอเมนู
ผมเลยให้เด็กพาสไทม์ไปบอกอีกครั้ง ว่าร้านปิดแล้วกินไม่ได้ ลูกค้าชักสักหน้ากลับแล้วก็ด่าพาสไทม์ว่า "เป็นพนักงานอะไร ไม่มีมารยาท" แล้วเธอก็เดินกระทืบเท้าออกไป  
ซึ่งผมก็งงกัน ว่าจะวีนใส่ทำไม ในเมื่อผมบอกแล้ว ป้ายหน้าร้านก็บอกเวลาปิด

กับหลายๆครั้งก็จะเจอ พวกนั่งนาน นั่งตั้งแต่เย็นๆจนร้านปิด อาหารก็ทานแค่อย่างเดียว
บางคนเป็นแฟนกัน นั่งจู๋จี๋จนถึง4ทุ่มพวกผมยังไม่ได้เก็บร้านกันก็มี  
เจอบ่อยสุดคือ สั่งอะไรไปแล้วไม่จำที่ตัวเองสั่ง พอเอามาเสิร์ฟที่โต๊ะ เอะอะโวยวายว่าไม่ได้สั่ง เปลี่ยนใหม่เลย เดี๋ยวนี้ บลาๆๆๆ  
และบางคนเข้ามาทานอาหาร พร้อมกับคำพูดที่ดูถูกพนักงานอย่างพวกผมมาก หรือแม้แต่ดึงเมนูจะมือผมไปหน้าตาเฉยก็มี กับตอนเก็บเงิน ชอบโยนเงินใส่ในถาดมา

ถ้าใครที่เป็นพนักงานบริการแบบนี้ คุณจะรู้ว่าเหนื่อยมากๆครับ ที่ต้องปั้นหน้าว่ายิ้มแย้มแจ่มใสมาก ที่บริการพวกลูกค้านิสัยเสียแบบคุณ

วันนี้เข้าใจถึงคำว่า "งานบริการคืองาน"
แล้วละครับ

ป.ล.แท็กผิดห้องขอโทษด้วยครับ