เมื่อวานนี้ไปดูหนังอินเดียมา และมันดีมากจริงๆจนอดไม่ไหวที่จะต้องมาตั้งกระทู้รีวิว อยากให้ลองเปิดใจไปดูกันจริงๆนะ หนังบอลลีวู้ดเรื่อง Sarbjit นี้สร้างมาจากเรื่องจริงของชายชาวอินเดียจากแคว้นปัญจาบที่ชื่อ Sarabjit Singh Atwal รับบทโดย Randeep Hooda เราจะเห็นได้ว่าเขาเป็นแค่ผู้ชายบ้านๆคนนึงที่ทำนาหาเลี้ยงชีพ อาศัยอยู่กับพี่สาว (ที่เลิกกับผัว) ชื่อ Dalbir Kaur รับบทโดย Aishwarya Rai Bachchan อยู่กับเมียที่รับบทโดย Richa Chadda และลูกสาวสองคน รวมทั้งพ่อวัยชรา ชีวิตของเขาดูจะเรียบง่ายดีตามประสา เขาเป็นที่รักของพี่สาวที่เลี้ยงเขามากับมือ เป็นผัวที่สวีทกับเมีย และเป็นพ่อของลูกสาววัยกำลังน่ารักถึง 2 คน แต่แล้ววันนึงที่เขาออกไปเมากับเพื่อน เมาแประจนเผลอเดินข้ามเขตแดนเข้าไปยังเขตของปากีสถาน เชื่อมั้ยว่าเดินไปเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้นเขาก็โดนจับ จากนั้นก็โดนยัดข้อหาว่าเป็นสายลับจากอินเดียที่มีส่วนร่วมในการวางระเบิดที่เป็นเหตุให้มีคนปากีสถานตายหลายคน เขาพยายามบอกว่าตัวเองเป็นแค่ชาวนาธรรมดาๆก็ไม่มีใครฟัง เอาแต่คาดคั้นให้เป็นคนร้ายให้ได้ เขาเลยต้องติดคุกแบบแทบไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน พี่สาวคนเดียวของเขาที่รักเขาสุดหัวใจต้องออกมาสู้กับทุกทาง สู้ทุกๆอย่างเพื่อเรียกร้องอิสรภาพของน้องชาย จากเดือนเป็นปี ผ่านปีเป็นหลายๆปี จนกว่าจะได้พบกัน (ได้เยี่ยมในคุก) พร้อมรอยน้ำตา
อวยกันตรงๆเลยละกัน พอดีเป็นคนตรงๆไม่อ้อมค้อม คือหนังนี้ดีมากจริงๆ ตั้งแต่เปิดฉากมาก็เหมือนดูดคนดูอย่างเราให้เข้าไปอยู่ในหนังได้เลย การสร้างหนังจากประวัติคนจริงๆหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงนี่ไม่ง่ายนะแต่หนังทำให้เรารู้สึกเรียลมาก ไม่เหมือนดูการแสดงสักนิด เรารู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าไปในหนังและไปร่วมรับรู้ความเจ็บปวดร้าวรานของครอบครัว Sarabjit ได้เป็นอย่างดี เหมือนพวกเขาได้แชร์ความร้าวรานอันนั้นมาให้เราร่วมแบกมันเดินเคียงบ่าเคียงไหล่ไปด้วยกันจนหนังจบ ความเศร้าและความร้านรานต่างๆมันค่อยก่อตัวขึ้นตามระยะเวลาของหนัง เหมือนผู้กำกับและทีมนักแสดงค่อยๆเอาลูกตุ้มมาถ่วงเข้าบนบ่าเราทีละนิดๆ ค่อยๆเพิ่มไปเรื่อยจนพีคขั้นสุด เริ่มเศร้าครั้งแรกก็ตอนที่ Sarabjit เดินหลงเข้าไปในเขตปากีสถาน คือเดินเข้าไปไม่กี่ก้าวอะ โดนจับแล้ว ลำพังว่าโดนจับไม่เท่าไหร่ แต่วิธีการคือพวกทหารนั่นวิ่งกรูลงมาจากรถแล้วทุบตี เอาผ้าห่อตัวอีก แล้วอุ้มขึ้นรถหายไปเลย ซีนนี้บีบคั้นอารมณ์เราได้จริงๆ ทั้งเศร้าทั้งโมโหระคนกัน เฮ้ย ไอ่หอย คือเมิงก็เห็นว่าไอ่นี่มันเมา คนเมาอ้ะ เมิงยังจะไปอะไรกับเค้าอีกวะ คนเมามันก็เดินเปะปะแบบนี้แทบทั้งนั้นปะวะ ข้ามเขตมากี่ก้าวกันเชียว บ้าบอปัญญานิ่มจนไม่รู้จักแยกแยะ สุดท้ายแม่มทำชีวิตคนๆนึงตายทั้งเป็น สลัดเอ๊ย เราดูแล้วแบบโมโหยังงี้จริงๆ แล้วตอนที่โดนจับขังไว้ในกล่องไม้อีก มีการเอาหนูเป็นๆมาเทใส่ มีการซ้อมจนเลือดซิบทั่วร่าง แล้วก็ลากมาใส่กล่องตามเดิม ปิดฝาและเทน้ำลงไปท่วมถึงระดับไหล่ ข้าวปลาอาหารไม่ได้กิน น้ำดื่มไม่มีให้ ถ้าจะขี้จะเยี่ยวนี่ทำตรงไหนไม่อยากนึก โอ๊ยยย คือเป็นเรานี่คงกัดลิ้นตายห่าไปตั้งกะตอนนั้นแล้วคุณ ชีวิตหมดหวังหมดอาลัยตายอยากไปแล้วอะ จะไม่ทนไม่รอได้หลายปีแบบนี้หรอก ตายๆหนีโลกอันทรมานไปให้มันจบ เมียจะมีผัวใหม่ลูกจะอะไรยังไงคงไม่คิดแล้ว สูญสิ้นอิสระขนาดนี้ตายซะดีกว่าอยู่ ความรู้สึกที่ว่านี้มันพรั่งพรูออกมาตลอดขณะที่ดูหนังเลย หนังทำให้เรามีอารมณ์ร่วมได้ถึงขีดสุดจริงๆ
นักแสดงนำก็เล่นกันโคตรดี ทั้ง Aishwarya Rai Bachchan และ Randeep Hooda เล่นดีมากจนพูดได้ว่าเป็นงาน masterpiece ของทั้งคู่ไปแล้วหนังเรื่องนี้ ขออวยแอชก่อนนะ ดีงามสามโลกอะ คนที่ไม่ใช่ติ่งหนังอินเดียอาจจะมีภาพจำของเธอแค่การเดินสวยๆบนพรมแดงคานส์หรือเป็นนางงามโลกหรือว่าดาราหนังแนวเต้นจีบกันสวยๆ แต่กับเรื่องนี้มันต่างออกไปมาก เธอทั้งแกร่งและร้าวรานแตกสลายในคนเดียวกัน มีช่วงเวลาที่สวยเพียงไม่กี่ฉากต้นเรื่อง จากนั้นก็แก่และโทรมลงตามกาลเวลาและความทุกข์ที่พรากความงามให้โรยราไป
สภาพตอนที่เธอปะทะกับพวกตาลีบันนี่ทำเราติดตาไม่ลืม แววตาของเธอแดงก่ำด้วยความโกรธ ปากสั่น ตัวสั่น กล้ามเนื้อใบหน้ากระตุกด้วยความโมโห พร้อมกับร้องท้าทายว่ามาฆ่าฉันสิ ถ้าแน่จริงก็ยิงเดี๋ยวนี้เลย ผู้หญิงตัวคนเดียนี่แหละ เราขอคารวะทั้งแอชและทั้งคุณ Dalbir ตัวจริงเลย เธอเป็นผู้หญิงที่กล้าหาญมากจริงๆ ตัวเล็กแต่ใจใหญ่มาก กล้าท้าชนและทุ่มเททุกอย่างเพียงเพราะความรักในตัวน้องชาย แอชเล่นได้ถึงสุดๆ อย่างชนิดที่ว่าถ้าไม่ใช่เธอก็คงไม่มีดาราสาวฝั่งบอลลีวู้ดคนไหนเหมาะสมกับบทนี้อีกแล้วละ
ขออวยพระเอก Randeep หน่อยเถอะ สำหรับคนที่ไม่ใช่แฟนหนังบอลลีวู้ดอาจจะไม่คุ้นเคยกับเขา โดยส่วนตัวเรารู้สึกว่าเขาเป็นดาราชายฝั่งบอลลีวู้ดที่ถูกประเมินต่ำไปหน่อย ได้เล่นหนังที่ไม่ได้ดังมากมายอะไร (คนไม่ใช่ติ่งเลยยิ่งไม่รู้จักไง) บทก็ออกแนวตัวร้ายตัวโกงแม้จะเป็นตัวนำหรือถ้าเป็นพระเอกก็ออกแนวเซ็กซี่นัวสาวเยอะๆหลายเรื่อง พูดง่ายๆเหมือนเป็นพระเอกแถวสองมาโดยตลอดอะ น่าน้อยใจเนอะ ทั้งๆที่เขามีความสามารถมาก แต่ใน Sarbjit นี้ยิ่งเห็นชัดเจนว่าความสามารถของเขามันแถวหน้าชัดๆเลย เริ่มแรกจากที่รับบทชาวนาชาวบ้าน เขาก็เป็นได้อย่างแนบเนียนสมจริง ไม่เหลือคราบตัวร้ายเท่ๆหรือพระเอกเซ็กซี่คนเดิมเลย เป็นไอ้หนุ่มชาวนาหน้าหนวดจริงๆอะ
แค่นั้นยังไม่พอ เขายังต้องลดน้ำหนักอย่างมากเพื่อให้เหมาะสมกับฉากติดคุกด้วย ก่อนหน้านั้นเขาเพิ่งจบจากหนังอีกเรื่องไปที่รับบทเป็นนักมวยร่างบึ้ก แต่มาเรื่องนี้ต้องลดน้ำหนักลงมามากเป็น 20 กิโลกรัมภายในระยะเวลาไม่ถึงเดือนดี สุดยอดอะ ทำได้ยังไง เรื่องการแสดงนี่หายห่วงเลย บีบคั้นมาก เริ่มแรกจากบทชายชาวนาบ้านๆ ทำตัวทะเล้นกับพี่สาว ชอบสวีทกับเมีย อยู่ๆก็โดนจับ ถูกซ้อม ทรมาน ร่างกายผ่ายผอม ผมเผ้ารุงรัง ปากแตกระแหง มีแผลตามเนื้อตัว จากสภาพที่เห็นนี่ถ้าจอหนังส่งกลิ่นได้คงต้องดมยาดมไปดูไปแล้วอะ
ยิ่งช่วงครึ่งท้ายของหนังซีนอารมณ์นี่ฮีจัดเต็ม ทั้งกับพี่สาวและเมีย แล้วก็ลูกๆอีก มีหลายฉากตอนเข้าไปเยี่ยมกันในคุกที่เรียกน้ำตาได้หลายถ้วยตวง เราร้องไห้แบบปล่อยโฮออกมาเลยนะ ไม่อายใคร ปล่อยน้ำตาไหลพรากๆแบบไม่แคร์ว่าจะหยุดตอนไหน ตั้งแต่ดูหนังมาร้องไห้มากที่สุดก็กับ Sarbjit นี่แหละ เชื่อปะว่าพอกลับมาแล้วคนก็ถามว่าไหนแกไปดูหนังอะไรมาวะ เราก็เล่าไปคร่าวๆ ขนาดแค่เล่านะเรายังร้องไห้อีกรอบ ร้องขึ้นมากลางวงข้าวเย็นคนจนถามตกใจ แล้วเราเล่าไปเรื่อยๆก็น้ำตาคลอตามกันเป็นแถบๆ อะไรจะอิมแพ็คขนาดนั้น
ทีมนักแสดงคนอื่นๆก็ทำได้ดีมากไม่แพ้กัน เล่นดีจนไม่รู้จะเอาอะไรงัดมาติได้อีก score ประกอบก็งดงามตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบ ฉากเศร้าก็ปล่อยเพลงประกอบออกมาได้ถูกจังหวะ เมโลดี้ขยี้ใจให้แหลกไปพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา เพลงเต้นก็มีในช่วงแรก ใครที่ไม่เคยดูแอชเต้นสวยๆ มีภาพจำแค่การเป็นนางงามก็จะได้เห็นฝีมือการเต้นของเธอกันละ สรุปว่าเป็นการจ่ายเงิน 350 บาทเพื่อเข้าไปนั่งร้องไห้ที่โคตรคุ้มเลย อยากให้ลองไปดูกันนะ หนังเข้ามาตั้งแต่ศุกร์แล้วละแต่เราเองก็เพิ่งหาเวลาไปดูได้เมื่อเที่ยงวาน ยังไงหนังน่าจะอยู่ยาวพอสมควรเพราะโปรแกรมเรื่องหน้าเห็นมาวันที่ 3 มิถุนา แสดงว่า Sarbjit น่ายจะยังยืนโรงให้ไปเสพย์ความเศร้ากันได้อีกพักนึง
ปล. ขอฝากบล็อกรีวิวหนังอินเดียหน่อยนะ รีวิวด้วยใจรักจริง ไม่มีโฆษณา ไม่คิดหารายได้อะไรทั้งสิ้นทั้งปวง ที่ทำเพราะเป็นติ่งอินเดียล้วนๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://indianmoviemaniac.blogspot.com/
[CR] Sarbjit หนังบอลลีวู้ดดีๆที่เราอยากให้ลองไปดูกัน
เมื่อวานนี้ไปดูหนังอินเดียมา และมันดีมากจริงๆจนอดไม่ไหวที่จะต้องมาตั้งกระทู้รีวิว อยากให้ลองเปิดใจไปดูกันจริงๆนะ หนังบอลลีวู้ดเรื่อง Sarbjit นี้สร้างมาจากเรื่องจริงของชายชาวอินเดียจากแคว้นปัญจาบที่ชื่อ Sarabjit Singh Atwal รับบทโดย Randeep Hooda เราจะเห็นได้ว่าเขาเป็นแค่ผู้ชายบ้านๆคนนึงที่ทำนาหาเลี้ยงชีพ อาศัยอยู่กับพี่สาว (ที่เลิกกับผัว) ชื่อ Dalbir Kaur รับบทโดย Aishwarya Rai Bachchan อยู่กับเมียที่รับบทโดย Richa Chadda และลูกสาวสองคน รวมทั้งพ่อวัยชรา ชีวิตของเขาดูจะเรียบง่ายดีตามประสา เขาเป็นที่รักของพี่สาวที่เลี้ยงเขามากับมือ เป็นผัวที่สวีทกับเมีย และเป็นพ่อของลูกสาววัยกำลังน่ารักถึง 2 คน แต่แล้ววันนึงที่เขาออกไปเมากับเพื่อน เมาแประจนเผลอเดินข้ามเขตแดนเข้าไปยังเขตของปากีสถาน เชื่อมั้ยว่าเดินไปเพียงไม่กี่ก้าวเท่านั้นเขาก็โดนจับ จากนั้นก็โดนยัดข้อหาว่าเป็นสายลับจากอินเดียที่มีส่วนร่วมในการวางระเบิดที่เป็นเหตุให้มีคนปากีสถานตายหลายคน เขาพยายามบอกว่าตัวเองเป็นแค่ชาวนาธรรมดาๆก็ไม่มีใครฟัง เอาแต่คาดคั้นให้เป็นคนร้ายให้ได้ เขาเลยต้องติดคุกแบบแทบไม่ได้เห็นเดือนเห็นตะวัน พี่สาวคนเดียวของเขาที่รักเขาสุดหัวใจต้องออกมาสู้กับทุกทาง สู้ทุกๆอย่างเพื่อเรียกร้องอิสรภาพของน้องชาย จากเดือนเป็นปี ผ่านปีเป็นหลายๆปี จนกว่าจะได้พบกัน (ได้เยี่ยมในคุก) พร้อมรอยน้ำตา
อวยกันตรงๆเลยละกัน พอดีเป็นคนตรงๆไม่อ้อมค้อม คือหนังนี้ดีมากจริงๆ ตั้งแต่เปิดฉากมาก็เหมือนดูดคนดูอย่างเราให้เข้าไปอยู่ในหนังได้เลย การสร้างหนังจากประวัติคนจริงๆหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริงนี่ไม่ง่ายนะแต่หนังทำให้เรารู้สึกเรียลมาก ไม่เหมือนดูการแสดงสักนิด เรารู้สึกเหมือนถูกดึงเข้าไปในหนังและไปร่วมรับรู้ความเจ็บปวดร้าวรานของครอบครัว Sarabjit ได้เป็นอย่างดี เหมือนพวกเขาได้แชร์ความร้าวรานอันนั้นมาให้เราร่วมแบกมันเดินเคียงบ่าเคียงไหล่ไปด้วยกันจนหนังจบ ความเศร้าและความร้านรานต่างๆมันค่อยก่อตัวขึ้นตามระยะเวลาของหนัง เหมือนผู้กำกับและทีมนักแสดงค่อยๆเอาลูกตุ้มมาถ่วงเข้าบนบ่าเราทีละนิดๆ ค่อยๆเพิ่มไปเรื่อยจนพีคขั้นสุด เริ่มเศร้าครั้งแรกก็ตอนที่ Sarabjit เดินหลงเข้าไปในเขตปากีสถาน คือเดินเข้าไปไม่กี่ก้าวอะ โดนจับแล้ว ลำพังว่าโดนจับไม่เท่าไหร่ แต่วิธีการคือพวกทหารนั่นวิ่งกรูลงมาจากรถแล้วทุบตี เอาผ้าห่อตัวอีก แล้วอุ้มขึ้นรถหายไปเลย ซีนนี้บีบคั้นอารมณ์เราได้จริงๆ ทั้งเศร้าทั้งโมโหระคนกัน เฮ้ย ไอ่หอย คือเมิงก็เห็นว่าไอ่นี่มันเมา คนเมาอ้ะ เมิงยังจะไปอะไรกับเค้าอีกวะ คนเมามันก็เดินเปะปะแบบนี้แทบทั้งนั้นปะวะ ข้ามเขตมากี่ก้าวกันเชียว บ้าบอปัญญานิ่มจนไม่รู้จักแยกแยะ สุดท้ายแม่มทำชีวิตคนๆนึงตายทั้งเป็น สลัดเอ๊ย เราดูแล้วแบบโมโหยังงี้จริงๆ แล้วตอนที่โดนจับขังไว้ในกล่องไม้อีก มีการเอาหนูเป็นๆมาเทใส่ มีการซ้อมจนเลือดซิบทั่วร่าง แล้วก็ลากมาใส่กล่องตามเดิม ปิดฝาและเทน้ำลงไปท่วมถึงระดับไหล่ ข้าวปลาอาหารไม่ได้กิน น้ำดื่มไม่มีให้ ถ้าจะขี้จะเยี่ยวนี่ทำตรงไหนไม่อยากนึก โอ๊ยยย คือเป็นเรานี่คงกัดลิ้นตายห่าไปตั้งกะตอนนั้นแล้วคุณ ชีวิตหมดหวังหมดอาลัยตายอยากไปแล้วอะ จะไม่ทนไม่รอได้หลายปีแบบนี้หรอก ตายๆหนีโลกอันทรมานไปให้มันจบ เมียจะมีผัวใหม่ลูกจะอะไรยังไงคงไม่คิดแล้ว สูญสิ้นอิสระขนาดนี้ตายซะดีกว่าอยู่ ความรู้สึกที่ว่านี้มันพรั่งพรูออกมาตลอดขณะที่ดูหนังเลย หนังทำให้เรามีอารมณ์ร่วมได้ถึงขีดสุดจริงๆ
นักแสดงนำก็เล่นกันโคตรดี ทั้ง Aishwarya Rai Bachchan และ Randeep Hooda เล่นดีมากจนพูดได้ว่าเป็นงาน masterpiece ของทั้งคู่ไปแล้วหนังเรื่องนี้ ขออวยแอชก่อนนะ ดีงามสามโลกอะ คนที่ไม่ใช่ติ่งหนังอินเดียอาจจะมีภาพจำของเธอแค่การเดินสวยๆบนพรมแดงคานส์หรือเป็นนางงามโลกหรือว่าดาราหนังแนวเต้นจีบกันสวยๆ แต่กับเรื่องนี้มันต่างออกไปมาก เธอทั้งแกร่งและร้าวรานแตกสลายในคนเดียวกัน มีช่วงเวลาที่สวยเพียงไม่กี่ฉากต้นเรื่อง จากนั้นก็แก่และโทรมลงตามกาลเวลาและความทุกข์ที่พรากความงามให้โรยราไป
สภาพตอนที่เธอปะทะกับพวกตาลีบันนี่ทำเราติดตาไม่ลืม แววตาของเธอแดงก่ำด้วยความโกรธ ปากสั่น ตัวสั่น กล้ามเนื้อใบหน้ากระตุกด้วยความโมโห พร้อมกับร้องท้าทายว่ามาฆ่าฉันสิ ถ้าแน่จริงก็ยิงเดี๋ยวนี้เลย ผู้หญิงตัวคนเดียนี่แหละ เราขอคารวะทั้งแอชและทั้งคุณ Dalbir ตัวจริงเลย เธอเป็นผู้หญิงที่กล้าหาญมากจริงๆ ตัวเล็กแต่ใจใหญ่มาก กล้าท้าชนและทุ่มเททุกอย่างเพียงเพราะความรักในตัวน้องชาย แอชเล่นได้ถึงสุดๆ อย่างชนิดที่ว่าถ้าไม่ใช่เธอก็คงไม่มีดาราสาวฝั่งบอลลีวู้ดคนไหนเหมาะสมกับบทนี้อีกแล้วละ
ขออวยพระเอก Randeep หน่อยเถอะ สำหรับคนที่ไม่ใช่แฟนหนังบอลลีวู้ดอาจจะไม่คุ้นเคยกับเขา โดยส่วนตัวเรารู้สึกว่าเขาเป็นดาราชายฝั่งบอลลีวู้ดที่ถูกประเมินต่ำไปหน่อย ได้เล่นหนังที่ไม่ได้ดังมากมายอะไร (คนไม่ใช่ติ่งเลยยิ่งไม่รู้จักไง) บทก็ออกแนวตัวร้ายตัวโกงแม้จะเป็นตัวนำหรือถ้าเป็นพระเอกก็ออกแนวเซ็กซี่นัวสาวเยอะๆหลายเรื่อง พูดง่ายๆเหมือนเป็นพระเอกแถวสองมาโดยตลอดอะ น่าน้อยใจเนอะ ทั้งๆที่เขามีความสามารถมาก แต่ใน Sarbjit นี้ยิ่งเห็นชัดเจนว่าความสามารถของเขามันแถวหน้าชัดๆเลย เริ่มแรกจากที่รับบทชาวนาชาวบ้าน เขาก็เป็นได้อย่างแนบเนียนสมจริง ไม่เหลือคราบตัวร้ายเท่ๆหรือพระเอกเซ็กซี่คนเดิมเลย เป็นไอ้หนุ่มชาวนาหน้าหนวดจริงๆอะ
แค่นั้นยังไม่พอ เขายังต้องลดน้ำหนักอย่างมากเพื่อให้เหมาะสมกับฉากติดคุกด้วย ก่อนหน้านั้นเขาเพิ่งจบจากหนังอีกเรื่องไปที่รับบทเป็นนักมวยร่างบึ้ก แต่มาเรื่องนี้ต้องลดน้ำหนักลงมามากเป็น 20 กิโลกรัมภายในระยะเวลาไม่ถึงเดือนดี สุดยอดอะ ทำได้ยังไง เรื่องการแสดงนี่หายห่วงเลย บีบคั้นมาก เริ่มแรกจากบทชายชาวนาบ้านๆ ทำตัวทะเล้นกับพี่สาว ชอบสวีทกับเมีย อยู่ๆก็โดนจับ ถูกซ้อม ทรมาน ร่างกายผ่ายผอม ผมเผ้ารุงรัง ปากแตกระแหง มีแผลตามเนื้อตัว จากสภาพที่เห็นนี่ถ้าจอหนังส่งกลิ่นได้คงต้องดมยาดมไปดูไปแล้วอะ
ยิ่งช่วงครึ่งท้ายของหนังซีนอารมณ์นี่ฮีจัดเต็ม ทั้งกับพี่สาวและเมีย แล้วก็ลูกๆอีก มีหลายฉากตอนเข้าไปเยี่ยมกันในคุกที่เรียกน้ำตาได้หลายถ้วยตวง เราร้องไห้แบบปล่อยโฮออกมาเลยนะ ไม่อายใคร ปล่อยน้ำตาไหลพรากๆแบบไม่แคร์ว่าจะหยุดตอนไหน ตั้งแต่ดูหนังมาร้องไห้มากที่สุดก็กับ Sarbjit นี่แหละ เชื่อปะว่าพอกลับมาแล้วคนก็ถามว่าไหนแกไปดูหนังอะไรมาวะ เราก็เล่าไปคร่าวๆ ขนาดแค่เล่านะเรายังร้องไห้อีกรอบ ร้องขึ้นมากลางวงข้าวเย็นคนจนถามตกใจ แล้วเราเล่าไปเรื่อยๆก็น้ำตาคลอตามกันเป็นแถบๆ อะไรจะอิมแพ็คขนาดนั้น
ทีมนักแสดงคนอื่นๆก็ทำได้ดีมากไม่แพ้กัน เล่นดีจนไม่รู้จะเอาอะไรงัดมาติได้อีก score ประกอบก็งดงามตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบ ฉากเศร้าก็ปล่อยเพลงประกอบออกมาได้ถูกจังหวะ เมโลดี้ขยี้ใจให้แหลกไปพร้อมน้ำตาที่ไหลออกมา เพลงเต้นก็มีในช่วงแรก ใครที่ไม่เคยดูแอชเต้นสวยๆ มีภาพจำแค่การเป็นนางงามก็จะได้เห็นฝีมือการเต้นของเธอกันละ สรุปว่าเป็นการจ่ายเงิน 350 บาทเพื่อเข้าไปนั่งร้องไห้ที่โคตรคุ้มเลย อยากให้ลองไปดูกันนะ หนังเข้ามาตั้งแต่ศุกร์แล้วละแต่เราเองก็เพิ่งหาเวลาไปดูได้เมื่อเที่ยงวาน ยังไงหนังน่าจะอยู่ยาวพอสมควรเพราะโปรแกรมเรื่องหน้าเห็นมาวันที่ 3 มิถุนา แสดงว่า Sarbjit น่ายจะยังยืนโรงให้ไปเสพย์ความเศร้ากันได้อีกพักนึง
ปล. ขอฝากบล็อกรีวิวหนังอินเดียหน่อยนะ รีวิวด้วยใจรักจริง ไม่มีโฆษณา ไม่คิดหารายได้อะไรทั้งสิ้นทั้งปวง ที่ทำเพราะเป็นติ่งอินเดียล้วนๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้