ใครเป็นแบบเราบ้าง!? คนที่เข้าไปแทนที่คนในใจเขาไม่ได้

ใครที่เคยเป็นหรือกำลังเป็นอยู่แบบเราตอนนี้บ้าง เรารู้จักกับคนๆนึงจากเฟสบุ๊คในที่วันนั้นเราบังเอิญทักเขาไปในวันที่เขากำลังพึ่งโดนแฟนบอกเลิกอยู่พอดี แล้วเราก็เริ่มคุยกับเขามาตั้งตอนนั้นมาได้แค่ไม่กี่วัน ด้วยความที่เรามีนิสัยกวนตี* เขาเลยหลุดด่าเรามาพร้อมบอกด้วยว่าจะดูสนิทกันมากขึ้น (ประมาณว่าเป็นข้ออ้างหลอกด่าเรา555) ตั้งแต่นั้นเราก็คุยหยาบๆมาเรื่อยๆ ตอนแรกๆเรารู้สึกกระดากปากเพราะไม่เคยเจอใครที่รู้จักกันได้ไม่กี่วันก็คุยเหมือนสนิทกันมานาน คุยกันจนกระทั่งรู้สึกว่าเราสนิทกันขึ้นจริงๆ จนวันนึงเราหลุดปากด่าเขาไปแรงมาก แต่เราไม่ได้จริงจังก็คิดว่าคุยเล่นกันปกติ วันต่อมาเราทักไปคุยปกติแต่ความรู้สึกมันฟ้องว่าเขาไม่อยากคุยกับเรา(ตอนนั้นโง่มากไม่รู้ตัวว่าตัวเองทำไรไป) จากนั้นเขาก็หายไป เราไม่ได้ติดต่อกันประมาณเดือนกว่าๆ จนวันนึงเราบังเอิญเจอตัวเขาจริงๆ(เราจำใบหน้าเขาได้ชัดเจน แต่เขาจำเราไม่ได้) ในรูปกับตัวจริงมันต่างกันอย่างกับฟ้ากับเหว555 จนเพื่อนเขาเหมือนจำเราได้เลยถามชื่อเรา เราก็บอกว่าใช่ และคนที่เราคุยอยู่ตอนนั้นก็ถามเราว่าโกรธเขาที่ไม่ได้ตอบเฟสไหม (ตอนนั้นใจเรายังเต้นอยู่เลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเราชอบเขาหรือเป็นเพราะอย่างอื่น เราก็บอกไปว่าเราลืมไปแล้ว ทำให้เรากลับมาคุยกันเหมือนเดิมแต่ไม่เหมือนตอนแรก เรื่องที่เขาหายไปเราเลยไม่กล้าถาม จนกระทั่งเราอยากรู้จริงๆว่าเขาหายไปเพราะอะไรเราเลยตัดสินใจถามเขาเขาก็บอกว่าโกรธที่เราด่าเขาแรง แต่ด้วยความที่ว่าเรากลับมาคุยเหมือนเดิมเราก็เลยแกล้งๆพูดไปว่าขอโทษตอนนี้ทันไหม? 555 เขาก็ด่าเราประมาณว่าคุยเล่นกันบอกว่า หายนานละ เรารู้เรื่องแฟนเก่าเขาไม่มากเพราะเราไม่อยากยุ่งเรื่องของเขาสักเท่าไหร่ แต่มีอะไรเขาก็มาเล่าให้ฟังเราก็ทำได้แค่พูดปลอบใจ ไม่ให้เขาคิดมาก ทุกครั้งเราคุยกันส่วนใหญ่ทักไปหาเขาเขาก็คุยบ้างไม่คุยบ้าง บางวันก็ไม่ตอบ แต่ก็นะเหมือนประมาณว่ารู้ตัวว่ายังไงเขาก็ไม่ชอบเราหรอกก็เลือกที่จะไม่ยุ่งอะไรกับเขามาก บางวันเขาทักมาบางทีก็มาหยอดมงหยอดมุกใส่ มันก็เป็นอะไรที่บางครั้งมันก็ทำให้เรายิ้มได้นะ ก็คิดในใจไว้ว่าเป็นแบบนี้คงโอเคสุดแล้วมั้ง ไม่ต้องพยายาม ไม่ต้องหวังว่าเขาจะคิดยังไงกับเรา หลายครั้งที่เขามายิ่งมุกให้เราจีบเขาเราก็ไม่รู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรา พยายามไม่คิดไปไกล แต่มันก็ยังหวั่นๆนะ ทุกครั้งที่เขาถามว่าเมื่อไหร่จีบเขา เราก็อยากบอกไปเหมือนว่ารู้สึกยังไง แต่ลองคิดในมุมเราดูนะเราคุยกันไม่ได้ทุกวัน ทุกครั้งที่เขาเพ้อโพสต์หาแฟนเขามันก็ทำให้เราคิดว่าเขายังลืมคนที่อยู่ข้างในไม่ได้ แล้วถ้าฝืนเราบอกความรู้สึกเราไปล่ะ แล้วคำตอบมันไม่ใช่อย่างที่เราคิด คิดว่าใครเจ็บดีล่ะ? อยากบอกคิดถึงก็ทำไม่ได้ จะบอกว่าเป็นก็ไม่กล้าพูด จะบอกว่ารักก็ยิ่งแล้วใหญ่เลย ทุกครั้งที่เราทักเขาไปแต่เขาไม่ตอบแสดงว่าเขามีคนคุยด้วยแล้ว และทุกครั้งที่เขากลับมาคือทุกครั้งที่เขาถูกทำให้เสียใจ เราไม่ได้น้อยใจหรือเสียใจ ที่เขาไม่ได้เลือกเรา แต่เราทำอะไรไม่ได้ ก็คิดได้แค่ว่าเป็นคนขั้นเวลาก็ยังดี ได้รู้จักกันมันก็ดีมากแค่ไหนแล้ว ขอได้เป็นแค่เพื่อนกันก็ยังดี บางทีเราก็คิดนะว่าแบบนี้มันดีที่สุดแล้วไม่ใช่แฟนแต่ก็คุยกับคนอื่นได้ ไม่ใช่แฟนแต่ก็ยังไปเที่ยวโดยไม่มีใครห้าม แค่ได้คุยกันยิ่งมุกหยอดกันไม่ต้องมากมาย แค่นี้คงพอ  ในที่สุดก็ได้พูดออกมาสักที จะโพสต์ก็กลัวเขาเห็น ก็ต้องเก็บความรู้สึกนั้นไว้  อาจจะยาวไปมากเลย แต่ก็ขอบคุณที่อ่านจนจบ เรื่องจะจบยังไงอันนี้ก็ไม่มีใครรู้ อยากขอคุณและก็อยากระบายสิ่งที่อยู่ในใจมาหลายเดือน ขอบคุณจริงๆนะ 😊😀