คือเรื่องจะยาวๆหน่อยนะครับ มันเป็นเรื่องที่งี่เง่าโครตๆ
เพื่อนสนิทผมที่คบกันมาตั้ง 10 กว่าปี เราเรียนด้วยกันซี้กันมาก ถึงนิสัยจะตรงกันข้ามแต่ก็อยู่กันได้
แต่เพื่อนผมมันมีนิสัยอย่างนึงคือมันจะใจร้อน ชอบบังคับ ใครทำอะไรไม่ได้ดั่งใจมันจะว่าและใครทำให้มันโกรธมันจะแบนทันที
ผมรู้นิสัยข้อนี้ดีเลยไม่ค่อยกล้าขัดใจมัน มันอยากให้ผมไปไหนผมก็ไป อยากทำอะไรผมก็ให้มันทำ ตามใจทุกอย่าง
จุดเริ่มต้นของบาดแผลที่ผมเจอและทนมาตลอดเพราะเห็นความเป็นเพื่อน (แบ่งเป็นข้อๆเลยนะครับ)
1.มันชอบพูดแรงๆตรงๆใส่ ผมก็พอรับได้ครับแต่หลังๆเริ่มมาวิจารณ์ เริ่มด่า เริ่มแบบพูดไม่เห็นหัวผมแล้วครับ โกรธนะแต่เห็นความเป็นเพื่อนเลยไม่คิดอะไร
2.มันบอกให้ผมพาไปเที่ยวหน่อยผมก็ไปครับ แต่มันบอกว่าเอารถผมไปนะ ตอนแรกผมลังเลเพราะต้องใช้รถอย่างประหยัดกลัวน้ำมันไม่พอใช้ทั้งอาทิตย์ แต่มันขอร้องอ้อนวอนผมก็เลยตามใจ มันขี่ผมซ้อน แล้วมันดันพาไปที่ไหนไม่รู้ไกลโครต ผลสุดท้ายน้ำมันหมดวันเดียวเลยครับ มันเห็นขีดน้ำมันขึ้นตัวแดงนะ แต่มันไม่พูดอะไรแล้วก็ไม่สนใจ ผมก็โกรธนะต้องเสียตังเติมน้ำมันอีกทั้งที่มันไม่ปริปากบอกบ้างเลยว่า "เดี๋ยวกูช่วยออกค่าน้ำมัน"
3.เวลาเพื่อนคบใครมันจะชอบมาดูพิจารณาทำยังกับเป็นนักสืบ ผมมีแฟนคนนึงแล้วมันไม่ชอบมันสั่งให้เลิกเลย ผมไม่เข้าใจมากว่าเพราะทำไมเพื่อนผมต้องคิดแบบนี้ ผมก็เลยพูดกับมันไปว่า "ไม่เลิก!!!เรื่องส่วนตัวกูปะ" หลังจากนั้นมันก็จะกดดันแฟนผม เวลาผมไปเที่ยวกับมันมันจะไม่ให้คุยแล้วจะแขวะด่าในสายทันที แฟนผมร้องไห้บ่อยมากแล้วพูดว่า "ทำไมเพื่อนแกต้องมาเกลียดเค้าด้วย" คบกันไปไม่มีความสุขจนแฟนผมทนไม่ไหวเลยขอเลิก ผมเสียใจมากแต่ผมต้องเลือกเพื่อนเพราะมันเสนอว่าระหว่างเพื่อนกับแฟนจะเลือกใคร ผมเลยต้องเลือกเพื่อนเพราะผมอยากให้แฟนเจอคนที่ดีกว่าผมจะได้ไม่ต้องถูกดดันจากเพื่อนผมอีก
4.โทรศัพท์มันเป็นของส่วนตัวนะครับ เวลาผมฝากโทรศัพท์ไว้ที่มันเพราะติดธุระบางอย่าง มันก็จะส่องดูมือถือผมตั้งแต่เบอร์โทรยันรูปที่ผมถ่าย พอผมทำอะไรเสร็จเห็นมันเปิดมือถือผมดูหน้าตาเฉยมาก ผมเกลียดคนยุ่งเรื่องส่วนตัวผมมาก เลยด่ามันแต่เหมือนไม่สำนึกก็ทำหูทวนลมแล้วก็จะเช็คมือถือผมตลอดเมื่อมีโอกาส
5.เวลามันมีปัญหาอะไรผมก็เป็นที่ปรึกษาให้มันตลอด ฟังทุกเรื่องที่มันเครียดและอยากระบาย แต่พอผมมีปัญหาอะไรมันทำเหมือนไม่อยากฟังผม ปากบอกเล่ามาสิแต่มือหยิบโทรศัพท์มาเช็คเฟสแล้วก็ฮัมเพลงอะไรของมันก็ไม่รู้ พอเจอแบบนี้ผมก็ไม่กล้าปรึกษาอะไรมันอีกเลย
6.มันจะชอบพูดแขวะลอยๆเวลาผมขัดใจมัน เวลาผมเริ่มต่อต้านมันจะย้องแย้งทันที แล้วก็คิดว่าตัวเองคือจักรวาลของโลก แบบพวกแกต้องฟังฉันเข้าใจม่ะ?
7.เวลามันเจอเพื่อนใหม่ๆมันจะชอบทิ้งผมและชอบลืมผมบ่อยๆทั้งที่ผมไม่เคยลืมหรือทิ้งมันเลย
ผมทนมาตลอดเพราะคิดว่ามันคือเพื่อนแต่แล้วเรื่องที่ผมทนไม่ไหวก็เกิดขึ้น
มันโทรมาหาผมบอกว่าให้พามันไปเอาคอมหน่อยเพราะที่ร้านซ่อมให้มันเสร็จแล้ว ผมก็บอกมันว่าขอไปเที่ยงได้มั้ยผมเหนื่อยอยากพักผ่อน มันบอกไม่ได้มันจะไปเอาแต่เช้า แล้วมันก็เริ่มย้องแย้งเริ่มแขวะ เริ่มด่า จากผมที่แบบทนโดนมันด่ามาตลอดทนไม่ไหวเลยด่ากลับแบบใส่เต็มที่มาก มันอึ้งนะครับแล้วมันก็บอกว่า "ไม่เป็นไรกูหาเพื่อนไปก็ได้ คำว่าเพื่อน จำไว้เลยนะ" คือมันพูดกระแทกมาก ผมรู้ตัวว่าผมพูดแรงไปแต่ผมรำคาญมันมากเลยไม่ไหวไง แต่ความเป็นเพื่อนผมคิดว่าผมคงพูดแรงไปเลยถามมันว่าเป็นไรป่าว มันก็ตอบว่า "ไม่มีอะไร เรื่องของตรู" ผมรู้เลยว่ามันโกรธซึ่งผมรู้สึกผิดมาก ผมง้อมันใหญ่มันก็โกรธผมเวลาผมถามไรมัน มันก็พูดแต่ "เรื่องของตรูๆๆๆ" ในใจผมคิดมันจะงี่เง่ามากไปแล้ว ผมเลยบอกมันไปว่า "ขอโทษนะถ้ากูทำอะไรให้ไม่พอใจกูขอโทษ ต่อไปนี้กูจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับอีกแล้ว" มันก็ตอกกลับว่า "เรื่องของตรู" ผมนี่แบบเกือบจะร้องไห้คือไม่แคร์กันเลยใช่มั้ยนี่ผมต้องยอมมันฝ่ายเดียวเลยใช่มั้ย แล้วประโยคสุดท้ายที่ผมพูดกับมันว่า "ไปนอนก่อนนะ ฝันดีเพื่อนรัก" มันก็พูดว่า "เรื่องของตรู" แล้วมันก็ตัดสายไปเลย
ผมก็คิดว่าโอเคพอกันทีความเป็นเพื่อนของเราแต่ก็ยังรู้สึกผูกพันกับมัน คืนนั้นผมนอนไม่หลับหยิบมือถือขึ้นมาเปิดเฟสแล้วผมเห็นเฟสเพื่อนผมมันเด้งมา มันโพสต์ด่าผมลอยๆอย่างหน้าด้านๆมาก คือแบบวินาทีนั้นผมน้ำตาไหลเลยแค่เรื่องขัดใจ ทำถึงขนาดนี้เลยหรอความเป็นเพื่อนที่คบกันมานาน พฤติกรรมแย่ๆของมันผมทนได้ แต่กับผมมันทนไม่ได้และก็แขวะผมในเฟส ผมอยากจะตัดขาดมันเลยแต่มันสับสนและยังผูกพัน จะทำยังไงดีผมอยากตัดขาดกับมันให้เด็ดขาดไปเลยครับ
ก็เลิกคบเถอะคะ ค่อยๆห่างออกมาก็ได้ สู้ๆนะ 
ผมจะเลิกคบเพื่อนสนิทดีมั้ย?
เพื่อนสนิทผมที่คบกันมาตั้ง 10 กว่าปี เราเรียนด้วยกันซี้กันมาก ถึงนิสัยจะตรงกันข้ามแต่ก็อยู่กันได้
แต่เพื่อนผมมันมีนิสัยอย่างนึงคือมันจะใจร้อน ชอบบังคับ ใครทำอะไรไม่ได้ดั่งใจมันจะว่าและใครทำให้มันโกรธมันจะแบนทันที
ผมรู้นิสัยข้อนี้ดีเลยไม่ค่อยกล้าขัดใจมัน มันอยากให้ผมไปไหนผมก็ไป อยากทำอะไรผมก็ให้มันทำ ตามใจทุกอย่าง
จุดเริ่มต้นของบาดแผลที่ผมเจอและทนมาตลอดเพราะเห็นความเป็นเพื่อน (แบ่งเป็นข้อๆเลยนะครับ)
1.มันชอบพูดแรงๆตรงๆใส่ ผมก็พอรับได้ครับแต่หลังๆเริ่มมาวิจารณ์ เริ่มด่า เริ่มแบบพูดไม่เห็นหัวผมแล้วครับ โกรธนะแต่เห็นความเป็นเพื่อนเลยไม่คิดอะไร
2.มันบอกให้ผมพาไปเที่ยวหน่อยผมก็ไปครับ แต่มันบอกว่าเอารถผมไปนะ ตอนแรกผมลังเลเพราะต้องใช้รถอย่างประหยัดกลัวน้ำมันไม่พอใช้ทั้งอาทิตย์ แต่มันขอร้องอ้อนวอนผมก็เลยตามใจ มันขี่ผมซ้อน แล้วมันดันพาไปที่ไหนไม่รู้ไกลโครต ผลสุดท้ายน้ำมันหมดวันเดียวเลยครับ มันเห็นขีดน้ำมันขึ้นตัวแดงนะ แต่มันไม่พูดอะไรแล้วก็ไม่สนใจ ผมก็โกรธนะต้องเสียตังเติมน้ำมันอีกทั้งที่มันไม่ปริปากบอกบ้างเลยว่า "เดี๋ยวกูช่วยออกค่าน้ำมัน"
3.เวลาเพื่อนคบใครมันจะชอบมาดูพิจารณาทำยังกับเป็นนักสืบ ผมมีแฟนคนนึงแล้วมันไม่ชอบมันสั่งให้เลิกเลย ผมไม่เข้าใจมากว่าเพราะทำไมเพื่อนผมต้องคิดแบบนี้ ผมก็เลยพูดกับมันไปว่า "ไม่เลิก!!!เรื่องส่วนตัวกูปะ" หลังจากนั้นมันก็จะกดดันแฟนผม เวลาผมไปเที่ยวกับมันมันจะไม่ให้คุยแล้วจะแขวะด่าในสายทันที แฟนผมร้องไห้บ่อยมากแล้วพูดว่า "ทำไมเพื่อนแกต้องมาเกลียดเค้าด้วย" คบกันไปไม่มีความสุขจนแฟนผมทนไม่ไหวเลยขอเลิก ผมเสียใจมากแต่ผมต้องเลือกเพื่อนเพราะมันเสนอว่าระหว่างเพื่อนกับแฟนจะเลือกใคร ผมเลยต้องเลือกเพื่อนเพราะผมอยากให้แฟนเจอคนที่ดีกว่าผมจะได้ไม่ต้องถูกดดันจากเพื่อนผมอีก
4.โทรศัพท์มันเป็นของส่วนตัวนะครับ เวลาผมฝากโทรศัพท์ไว้ที่มันเพราะติดธุระบางอย่าง มันก็จะส่องดูมือถือผมตั้งแต่เบอร์โทรยันรูปที่ผมถ่าย พอผมทำอะไรเสร็จเห็นมันเปิดมือถือผมดูหน้าตาเฉยมาก ผมเกลียดคนยุ่งเรื่องส่วนตัวผมมาก เลยด่ามันแต่เหมือนไม่สำนึกก็ทำหูทวนลมแล้วก็จะเช็คมือถือผมตลอดเมื่อมีโอกาส
5.เวลามันมีปัญหาอะไรผมก็เป็นที่ปรึกษาให้มันตลอด ฟังทุกเรื่องที่มันเครียดและอยากระบาย แต่พอผมมีปัญหาอะไรมันทำเหมือนไม่อยากฟังผม ปากบอกเล่ามาสิแต่มือหยิบโทรศัพท์มาเช็คเฟสแล้วก็ฮัมเพลงอะไรของมันก็ไม่รู้ พอเจอแบบนี้ผมก็ไม่กล้าปรึกษาอะไรมันอีกเลย
6.มันจะชอบพูดแขวะลอยๆเวลาผมขัดใจมัน เวลาผมเริ่มต่อต้านมันจะย้องแย้งทันที แล้วก็คิดว่าตัวเองคือจักรวาลของโลก แบบพวกแกต้องฟังฉันเข้าใจม่ะ?
7.เวลามันเจอเพื่อนใหม่ๆมันจะชอบทิ้งผมและชอบลืมผมบ่อยๆทั้งที่ผมไม่เคยลืมหรือทิ้งมันเลย
ผมทนมาตลอดเพราะคิดว่ามันคือเพื่อนแต่แล้วเรื่องที่ผมทนไม่ไหวก็เกิดขึ้น
มันโทรมาหาผมบอกว่าให้พามันไปเอาคอมหน่อยเพราะที่ร้านซ่อมให้มันเสร็จแล้ว ผมก็บอกมันว่าขอไปเที่ยงได้มั้ยผมเหนื่อยอยากพักผ่อน มันบอกไม่ได้มันจะไปเอาแต่เช้า แล้วมันก็เริ่มย้องแย้งเริ่มแขวะ เริ่มด่า จากผมที่แบบทนโดนมันด่ามาตลอดทนไม่ไหวเลยด่ากลับแบบใส่เต็มที่มาก มันอึ้งนะครับแล้วมันก็บอกว่า "ไม่เป็นไรกูหาเพื่อนไปก็ได้ คำว่าเพื่อน จำไว้เลยนะ" คือมันพูดกระแทกมาก ผมรู้ตัวว่าผมพูดแรงไปแต่ผมรำคาญมันมากเลยไม่ไหวไง แต่ความเป็นเพื่อนผมคิดว่าผมคงพูดแรงไปเลยถามมันว่าเป็นไรป่าว มันก็ตอบว่า "ไม่มีอะไร เรื่องของตรู" ผมรู้เลยว่ามันโกรธซึ่งผมรู้สึกผิดมาก ผมง้อมันใหญ่มันก็โกรธผมเวลาผมถามไรมัน มันก็พูดแต่ "เรื่องของตรูๆๆๆ" ในใจผมคิดมันจะงี่เง่ามากไปแล้ว ผมเลยบอกมันไปว่า "ขอโทษนะถ้ากูทำอะไรให้ไม่พอใจกูขอโทษ ต่อไปนี้กูจะไม่มายุ่งวุ่นวายกับอีกแล้ว" มันก็ตอกกลับว่า "เรื่องของตรู" ผมนี่แบบเกือบจะร้องไห้คือไม่แคร์กันเลยใช่มั้ยนี่ผมต้องยอมมันฝ่ายเดียวเลยใช่มั้ย แล้วประโยคสุดท้ายที่ผมพูดกับมันว่า "ไปนอนก่อนนะ ฝันดีเพื่อนรัก" มันก็พูดว่า "เรื่องของตรู" แล้วมันก็ตัดสายไปเลย
ผมก็คิดว่าโอเคพอกันทีความเป็นเพื่อนของเราแต่ก็ยังรู้สึกผูกพันกับมัน คืนนั้นผมนอนไม่หลับหยิบมือถือขึ้นมาเปิดเฟสแล้วผมเห็นเฟสเพื่อนผมมันเด้งมา มันโพสต์ด่าผมลอยๆอย่างหน้าด้านๆมาก คือแบบวินาทีนั้นผมน้ำตาไหลเลยแค่เรื่องขัดใจ ทำถึงขนาดนี้เลยหรอความเป็นเพื่อนที่คบกันมานาน พฤติกรรมแย่ๆของมันผมทนได้ แต่กับผมมันทนไม่ได้และก็แขวะผมในเฟส ผมอยากจะตัดขาดมันเลยแต่มันสับสนและยังผูกพัน จะทำยังไงดีผมอยากตัดขาดกับมันให้เด็ดขาดไปเลยครับ