เราเป็นผู้หญิงที่ประหยัดในเรื่องการซื้อเสื้อผ้า เครื่องสำอางค์ มาก คือจะเน้นสินค้าราคายอมเยาว์
-เสื้อใน ราคา 50-100 บาท ใส่นับปีไม่ถ้วน ง่ายๆคือขาด เสียทรง แต่ยังพอใส่ได้ คือใส่ได้ค่ะ ส่วนมากก็จะ3-4ปีนะค่ะ
-กางเกงใน 20 บาท ไม่ว่าจะขาดตรงไหนก็ยังใส่ได้ ก็ใส่ไปเลื่อยๆๆค่ะ ส่วนมากจะใส่ได้ 3-4ปี ถ้าในกรณีซื้อมาผิดไซร์ จะแก้ด้วยวิธีฉีกข้างๆ นิสหนึ่ง ก็ใส่ได้แล้วค่ะ
-เสื้อผ้า ราคา 100-200-300บาท คือไม่เกินนี้ แต่ส่วนมากจะซื้อในราคา 100-150 บาท ใส่ได้ 3ปีค่ะ ถ้าตัวไหนชอบ จะใส่จนเสื่อมสภาพ คือใส่ไม่ได้จิง คือใส่ได้ค่ะ
-รองเท้า ราคา 50-120 บาท นี้ใส่จนขาดค่ะ บางคู่ มักจะกัดเท้า หรือ ใส่แล้วเจ็บ เป็นไตปลาขึ้น เราก็ฝื่นใส่จนชนะค่ะ ใส่จนขาด
-เครื่องสำอางค์ แพงสุดคือแป้งพัพค่ะ ราคา120บาท ยี่ห้อมิสทีนค่ะ ดินสอเขียนคิว 9-29บาท ลิปสติกจะชอบทาลิปก๊อตค่ะ ของมิสทีนราคา 37 บาท
ที่ทาแก้ม 29 บาทค่ะ อายไลนเนอร์ของมิสทีน ราคา 69 บาท ใช้เครื่องสำอางค์ แต่งหน้าแค่นี้ค่ะ แต่ละชิ้น ใช้ได้ 2-3 เดือนค่ะ บางชิ้น ใช้ได้8 เดือน (แต่งหน้าทุกวันนะค่ะ)
-ครีมบำรุงหน้า ใช้ครีมซอง 7-11 นี่ละค่ะ แพงสุด 159บาท ใช้ได้2เดือน ถ้าเป็นซองจะใช้ได้ เกือบเดือน
เคยลองซื้อครีมแพงๆนะค่ะ น่าก็ดีขึ้นไม่ค่อยต่าง แพงหลัก1500อัพ ใช้เกือบปีสู้ราคาไม่ไหว น่าก็งั้นๆ เลยลองครีมซอง ก็พอไปวัดไปวาได้ เลยเลือกซื้อครีมซองเอา
-ผม ไม่เคยเข้าร้านทำผมค่ะ ตัดเองมานานแล้วค่ะ ย้อมผม ก็ย้อมเอง คือทำเองหมด
คือบอกตรงนี้นะค่ะ ว่าเราไม่ได้งกนะค่ะ แต่ไม่ค่อยเจออะไรถูกใจ และไม่ยึดติดของแพง
เราจะเน้นของกินมากกว่าค่ะ ง่ายๆมีความสุขกับการกิน
ทุกอย่างเราเคยขอสามีทำ ขอเงินซื้อโน้นนี่นั่น สามีก็มักจะบ่น ว่าใช้เงินสิ้นเปลือง ไร้สาระจะสวยไปทำไม บางทีเราอ้อนให้พาไปซื้ออะไรก็มักจะบ่นและไม่พาไป
เราเลยยอมจมปัก ไม่ซื้อของแพง แต่ดี พอใช้ได้ ไม่ตกเทรนก็พอใจแล้วค่ะ
สามีห้ามไม่ให้พบปะเพื่อน ง่ายๆ เราขอไปไหนกับเพื่อนไม่ได้ เพื่อนชวนเราขอไป สามีก็ไม่ให้ไปไหน เราเลยไม่มีสังคม หรือเพื่อนเลย มีแต่เพียงเพื่อนที่คบกันในสมัยเรียนแล้วสนิทจิงๆ มีไม่ถึง5คนค่ะ ก็ได้แต่สนทนาทางโลกออนไลน์ หลังเรียนจบ ไม่เคยได้เห็นหน้าตัวเป็นๆสักครั้ง ก็ 6-7ปีแล้วค่ะ เพื่อนก็คุยกับเราบ้าง ยามต่างคนต่างเหงาละมาคุยแก้เหงาประมานนั่น...
เรากับสามีคบกันมา7ปีค่ะ มีลูกด้วยกัน2คน หัวปีท้ายปี สามีจัดหนักเพราะกลัวเรากลับไปหาแฟนเก่า มีลูกจะได้เลิกยาก และบังคับให้เราจดทะเบียนด้วย...
สามีเลี้ยงเราจนอ้วนค่ะ พากันกินแหลก แต่แปลก สามีเรากินเยอะเท่าเรา ทำไมมีแค่พุง แต่เราสิ น้ำหนักขึ้นเป็น10ๆโล พอมีลูก หัวปีท้ายปีด้วย ยังไม่ทันจะลดน้ำหนัก จึงทำให้อ้วนลดยาก เนื้อแตกลายโยโย่ไปหมด แถมนมยานซ้ำอีกค่ะ เพราะเราเป็นคนหน้าอกใหญ่ พอมีลูก น้ำนมคงหนักละลูกกินนมดี นมจึงยานมั้งค่ะ 555+
พอมาล่าสุด เนี้ย!! เราก็ดำเนินชีวิตปกติที่สามีต้องการ คือ ไม่ใช้เงินในเรื่องโน้นนี่นั่นสิ้นเปลือง เอาเงินมาเลี้ยงลูกดีกว่า ไม่เที่ยว ไม่มีสังคม มาตลอด
แต่จะแอบบำรุงสวยบ้าง พยายามดูข้อมูลในกูเกิ้ล วิธีสวยธรรมชาติ พอกหน้า ขัดหน้า อันไหนดีก็จะทำอยู่บ่อยๆ ลดความอ้วน 3 เดือน ลดไป20โล นิสๆๆ แต่ไม่ผอมนะค่ะ จากคนน้ำหนักไม่เคยเกิน 50 ขึ้นสูงสุด91 ค่ะ หลังจากท้องลูก2คนนี่ละค่ะ คือหุ่นไปหมด คือลดความอ้วนคือแอบลดนะค่ะ คือเน้นอดข้าวเลย เพราะสามีไม่สนับสนุนให้ลด จะบ่นๆและหาของกินมายั่วตลอด พอลดความอ้วนร่างกายก็อ่อนล้าไม่สบาย เราจึงพักก่อน พอหายดีก็ลดต่อ คือ ป่วยคือกิน ปกติคือไดเอต ร่างกายก็เน้อะค่ะ พอรู้ว่าจะไดเอต โอ้โหย!! จะป่วยทันที ช่วงหลังจึงลงยาก น้ำหนักที่ต้องลดอีกคือ 15 กิโล ซึ่ง 15กิโลนี้ถึงจะกลับมาหุ่นเท่าเดิม แต่เชื่อมั้ยค่ะ ว่า15กี่โลนี่ แมร่งลดโครตยากเลยค่ะ สู้กับน้ำหนักตัวเอง มา2ปี ก็ไม่ลงเท่าเดิมสักที ตอนนี้จึงอ้วนอยู่
ตอนนี้อ้วน พออ้วนหน้าก็จะดูแก่กว่าอายุ ใส่อะไรก็ไม่สวย นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เราไม่อยากซื้อเสื้อผ้าใหม่ไปเลื่อย เพราะสไตร์การแต่งตัวเราคือ สาวหวานแอบเซ็กซี่ เดินไปไหนหนุ่มชายตา เพราะเป็นคนมีหน้าอก ใส่อะไร มันก็แจ่ม ว่ามั้ยค่ะ แต่พออ้วนความหมั่นใจ หายไปละ ได้แต่ทำใจค่ะ ลดไม่ลงสักที ตอนผอม แต่หวงมาก ห้ามไปไหนมาไหนเอง เด๋วสามีจะพาไปเองเท่านั่น แต่พออ้วนอ่ะเหรอ จะไปไหน แมร่งแทบไล่ให้ไปเอง กลับเอง
ตอนนี้
* เรากินเยอะ สามีก็บ่นว่าเด๋วอ้วน พอไดเอตแมร่งก็หาอะไรมายั่วบังคับกิน
*เรื่องเสื้อผ้า สามีก็บ่น ว่าใส่อะไรอ่ะ เชยจัง หาอะไรดีๆใส่หน่อยสิ
*เรื่องหนังหน้า สามีก็บ่น ว่าไม่ดูแลตัวเอง หาอะไรมาบำรุงน่าหน่อยสิ น้าอย่างกับป้า แต่พอเราซื้อครีม เครื่องสำอางค์มีราคาหน่อย สามีก็บ่นว่าสิ้นเปลืองไม่ให้ซื้อ ไร้สาระ
*เรื่องหน้าอก สามีก็บ่น ใส่เสื้อในอะไรทำไมมองข้างนอกเหมือนนมยานไปครึ่งพุงละ
*เรื่องผม เราตัดๆของเราเองประจำ ตัดใหม่ๆจะเด้อๆแปลกๆ พอยาวจะโรยตัวสวยเอง ไปห้างกับสามี สามีบ่นว่าเทอไปตัดผมทรงอะไรมา จัดทรงดีๆสิ อย่างเด้อเลย เดินห้าง 3ชม. บ่นเรื่องทรงผม เกือบตลอดเวลาให้เราพยายามจัดทรงผม มันเด้อ
พอเราจะเข้าร้านทำผม คือสามีบ่น ว่าไร้สาระ เปลืองเงิน
อ่าว!! ทีเราจะสวย
ห้าม ทีไม่สวยก็บ่น
สรุปง่ายๆเลย ไปหาเมียใหม่ป๊ะ!! ว่าม่ะ
ถ้าชอบคนสวยก็จงสนับสนุนเมียสะ ก็จบ
นี่อยากให้สวย แต่ไม่เสียตังค์
ที่ไหนมันมีว๊ะ เราไม่ได้เกิดมาสวยตั้งแต่ในท้องมา
ทุกคนที่เข้ามาอ่านในกระทู้เรา คิดว่ายังไงค่ะ เราผิดหรือสามีผิด เราก็พยายามทำสวยนะ ทำสวยแบบประหยัดด้วย แต่สามีจะให้ทำแบบไม่เสียตังค์เลย ให้ฟ้าประทานมอบหนังหน้าให้เราเอง
เราง๊งงง....
เคยโดนสามีบ่นเรื่องบุคลิก เสื้อผ้า หน้า ผม มั้ยค่ะ?
-เสื้อใน ราคา 50-100 บาท ใส่นับปีไม่ถ้วน ง่ายๆคือขาด เสียทรง แต่ยังพอใส่ได้ คือใส่ได้ค่ะ ส่วนมากก็จะ3-4ปีนะค่ะ
-กางเกงใน 20 บาท ไม่ว่าจะขาดตรงไหนก็ยังใส่ได้ ก็ใส่ไปเลื่อยๆๆค่ะ ส่วนมากจะใส่ได้ 3-4ปี ถ้าในกรณีซื้อมาผิดไซร์ จะแก้ด้วยวิธีฉีกข้างๆ นิสหนึ่ง ก็ใส่ได้แล้วค่ะ
-เสื้อผ้า ราคา 100-200-300บาท คือไม่เกินนี้ แต่ส่วนมากจะซื้อในราคา 100-150 บาท ใส่ได้ 3ปีค่ะ ถ้าตัวไหนชอบ จะใส่จนเสื่อมสภาพ คือใส่ไม่ได้จิง คือใส่ได้ค่ะ
-รองเท้า ราคา 50-120 บาท นี้ใส่จนขาดค่ะ บางคู่ มักจะกัดเท้า หรือ ใส่แล้วเจ็บ เป็นไตปลาขึ้น เราก็ฝื่นใส่จนชนะค่ะ ใส่จนขาด
-เครื่องสำอางค์ แพงสุดคือแป้งพัพค่ะ ราคา120บาท ยี่ห้อมิสทีนค่ะ ดินสอเขียนคิว 9-29บาท ลิปสติกจะชอบทาลิปก๊อตค่ะ ของมิสทีนราคา 37 บาท
ที่ทาแก้ม 29 บาทค่ะ อายไลนเนอร์ของมิสทีน ราคา 69 บาท ใช้เครื่องสำอางค์ แต่งหน้าแค่นี้ค่ะ แต่ละชิ้น ใช้ได้ 2-3 เดือนค่ะ บางชิ้น ใช้ได้8 เดือน (แต่งหน้าทุกวันนะค่ะ)
-ครีมบำรุงหน้า ใช้ครีมซอง 7-11 นี่ละค่ะ แพงสุด 159บาท ใช้ได้2เดือน ถ้าเป็นซองจะใช้ได้ เกือบเดือน
เคยลองซื้อครีมแพงๆนะค่ะ น่าก็ดีขึ้นไม่ค่อยต่าง แพงหลัก1500อัพ ใช้เกือบปีสู้ราคาไม่ไหว น่าก็งั้นๆ เลยลองครีมซอง ก็พอไปวัดไปวาได้ เลยเลือกซื้อครีมซองเอา
-ผม ไม่เคยเข้าร้านทำผมค่ะ ตัดเองมานานแล้วค่ะ ย้อมผม ก็ย้อมเอง คือทำเองหมด
คือบอกตรงนี้นะค่ะ ว่าเราไม่ได้งกนะค่ะ แต่ไม่ค่อยเจออะไรถูกใจ และไม่ยึดติดของแพง
เราจะเน้นของกินมากกว่าค่ะ ง่ายๆมีความสุขกับการกิน
ทุกอย่างเราเคยขอสามีทำ ขอเงินซื้อโน้นนี่นั่น สามีก็มักจะบ่น ว่าใช้เงินสิ้นเปลือง ไร้สาระจะสวยไปทำไม บางทีเราอ้อนให้พาไปซื้ออะไรก็มักจะบ่นและไม่พาไป
เราเลยยอมจมปัก ไม่ซื้อของแพง แต่ดี พอใช้ได้ ไม่ตกเทรนก็พอใจแล้วค่ะ
สามีห้ามไม่ให้พบปะเพื่อน ง่ายๆ เราขอไปไหนกับเพื่อนไม่ได้ เพื่อนชวนเราขอไป สามีก็ไม่ให้ไปไหน เราเลยไม่มีสังคม หรือเพื่อนเลย มีแต่เพียงเพื่อนที่คบกันในสมัยเรียนแล้วสนิทจิงๆ มีไม่ถึง5คนค่ะ ก็ได้แต่สนทนาทางโลกออนไลน์ หลังเรียนจบ ไม่เคยได้เห็นหน้าตัวเป็นๆสักครั้ง ก็ 6-7ปีแล้วค่ะ เพื่อนก็คุยกับเราบ้าง ยามต่างคนต่างเหงาละมาคุยแก้เหงาประมานนั่น...
เรากับสามีคบกันมา7ปีค่ะ มีลูกด้วยกัน2คน หัวปีท้ายปี สามีจัดหนักเพราะกลัวเรากลับไปหาแฟนเก่า มีลูกจะได้เลิกยาก และบังคับให้เราจดทะเบียนด้วย...
สามีเลี้ยงเราจนอ้วนค่ะ พากันกินแหลก แต่แปลก สามีเรากินเยอะเท่าเรา ทำไมมีแค่พุง แต่เราสิ น้ำหนักขึ้นเป็น10ๆโล พอมีลูก หัวปีท้ายปีด้วย ยังไม่ทันจะลดน้ำหนัก จึงทำให้อ้วนลดยาก เนื้อแตกลายโยโย่ไปหมด แถมนมยานซ้ำอีกค่ะ เพราะเราเป็นคนหน้าอกใหญ่ พอมีลูก น้ำนมคงหนักละลูกกินนมดี นมจึงยานมั้งค่ะ 555+
พอมาล่าสุด เนี้ย!! เราก็ดำเนินชีวิตปกติที่สามีต้องการ คือ ไม่ใช้เงินในเรื่องโน้นนี่นั่นสิ้นเปลือง เอาเงินมาเลี้ยงลูกดีกว่า ไม่เที่ยว ไม่มีสังคม มาตลอด
แต่จะแอบบำรุงสวยบ้าง พยายามดูข้อมูลในกูเกิ้ล วิธีสวยธรรมชาติ พอกหน้า ขัดหน้า อันไหนดีก็จะทำอยู่บ่อยๆ ลดความอ้วน 3 เดือน ลดไป20โล นิสๆๆ แต่ไม่ผอมนะค่ะ จากคนน้ำหนักไม่เคยเกิน 50 ขึ้นสูงสุด91 ค่ะ หลังจากท้องลูก2คนนี่ละค่ะ คือหุ่นไปหมด คือลดความอ้วนคือแอบลดนะค่ะ คือเน้นอดข้าวเลย เพราะสามีไม่สนับสนุนให้ลด จะบ่นๆและหาของกินมายั่วตลอด พอลดความอ้วนร่างกายก็อ่อนล้าไม่สบาย เราจึงพักก่อน พอหายดีก็ลดต่อ คือ ป่วยคือกิน ปกติคือไดเอต ร่างกายก็เน้อะค่ะ พอรู้ว่าจะไดเอต โอ้โหย!! จะป่วยทันที ช่วงหลังจึงลงยาก น้ำหนักที่ต้องลดอีกคือ 15 กิโล ซึ่ง 15กิโลนี้ถึงจะกลับมาหุ่นเท่าเดิม แต่เชื่อมั้ยค่ะ ว่า15กี่โลนี่ แมร่งลดโครตยากเลยค่ะ สู้กับน้ำหนักตัวเอง มา2ปี ก็ไม่ลงเท่าเดิมสักที ตอนนี้จึงอ้วนอยู่
ตอนนี้อ้วน พออ้วนหน้าก็จะดูแก่กว่าอายุ ใส่อะไรก็ไม่สวย นี่จึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เราไม่อยากซื้อเสื้อผ้าใหม่ไปเลื่อย เพราะสไตร์การแต่งตัวเราคือ สาวหวานแอบเซ็กซี่ เดินไปไหนหนุ่มชายตา เพราะเป็นคนมีหน้าอก ใส่อะไร มันก็แจ่ม ว่ามั้ยค่ะ แต่พออ้วนความหมั่นใจ หายไปละ ได้แต่ทำใจค่ะ ลดไม่ลงสักที ตอนผอม แต่หวงมาก ห้ามไปไหนมาไหนเอง เด๋วสามีจะพาไปเองเท่านั่น แต่พออ้วนอ่ะเหรอ จะไปไหน แมร่งแทบไล่ให้ไปเอง กลับเอง
ตอนนี้
* เรากินเยอะ สามีก็บ่นว่าเด๋วอ้วน พอไดเอตแมร่งก็หาอะไรมายั่วบังคับกิน
*เรื่องเสื้อผ้า สามีก็บ่น ว่าใส่อะไรอ่ะ เชยจัง หาอะไรดีๆใส่หน่อยสิ
*เรื่องหนังหน้า สามีก็บ่น ว่าไม่ดูแลตัวเอง หาอะไรมาบำรุงน่าหน่อยสิ น้าอย่างกับป้า แต่พอเราซื้อครีม เครื่องสำอางค์มีราคาหน่อย สามีก็บ่นว่าสิ้นเปลืองไม่ให้ซื้อ ไร้สาระ
*เรื่องหน้าอก สามีก็บ่น ใส่เสื้อในอะไรทำไมมองข้างนอกเหมือนนมยานไปครึ่งพุงละ
*เรื่องผม เราตัดๆของเราเองประจำ ตัดใหม่ๆจะเด้อๆแปลกๆ พอยาวจะโรยตัวสวยเอง ไปห้างกับสามี สามีบ่นว่าเทอไปตัดผมทรงอะไรมา จัดทรงดีๆสิ อย่างเด้อเลย เดินห้าง 3ชม. บ่นเรื่องทรงผม เกือบตลอดเวลาให้เราพยายามจัดทรงผม มันเด้อ
พอเราจะเข้าร้านทำผม คือสามีบ่น ว่าไร้สาระ เปลืองเงิน
อ่าว!! ทีเราจะสวย
สรุปง่ายๆเลย ไปหาเมียใหม่ป๊ะ!! ว่าม่ะ
ถ้าชอบคนสวยก็จงสนับสนุนเมียสะ ก็จบ
นี่อยากให้สวย แต่ไม่เสียตังค์
ที่ไหนมันมีว๊ะ เราไม่ได้เกิดมาสวยตั้งแต่ในท้องมา
ทุกคนที่เข้ามาอ่านในกระทู้เรา คิดว่ายังไงค่ะ เราผิดหรือสามีผิด เราก็พยายามทำสวยนะ ทำสวยแบบประหยัดด้วย แต่สามีจะให้ทำแบบไม่เสียตังค์เลย ให้ฟ้าประทานมอบหนังหน้าให้เราเอง
เราง๊งงง....