เริ่มเรื่องก่อนนะคะ แต่ก่อนตอนที่เรายังไม่มีลูก เราต้องคอยหาเงิน เลี้ยง ผช. คนนั้น พอไม่มีเงินให้ ก็โดนตบตี โดนทำร้ายตลอด เราทนไม่ไหวจะกลับบ้าน เขาก็ลงทุนหยุดงานเพื่อมาเฝ้าเรา เพราะกลัวเราหนีกลับบ้าน แต่แล้วก็ไม่เลิกกันซะที เพราะ คำพูด และ อะไรต่างๆ พอเขามาง้อ พูดดีว่าจะไม่ทำอีก เราก็กลับไปคบกับเขาอีก
จู่ๆวันนึง เราท้อง เขาก็ดี ไม่ทำอะไรเราเลย อาจจะเป็นเพราะ เรากำลังท้องด้วยล่ะมั้ง และ มีวันนึงเราถามเขาว่า "เคยคิดที่จะเก็บเงินให้ลูกมั้ย" คำตอบที่ได้คือ "ไม่จำเป็น ทำไมต้องเก็บ" เป็นอะไรที่โมโหมาก จะร้องไห้ ตัวสั่น คิดในใจ เนี่ยหรอ? พ่อของลูกเรา (เก็บความแค้นนี้ไว้ก่อน)
หลังจากนั้น พ่อเราก็ฝากงานให้ มีงานทำ เงินเดือนหมื่นกว่า ตอนนั้นมีชุดยูนิฟอร์ม แต่เขาบอกไม่มีเงิน แม่เราใจดีให้ยืมไปก่อน พอเงินออกค่อยทะยอยคืน แต่ก็ไม่เลย ไม่เคยคืน ติดเงินแม่เราเป็น หมื่นๆๆ เท่าที่จำได้ ประมาณ เกือบ 2 หมื่น บาท พอลูกเราเกิด เราก็บอกเขาว่า
"ฉันจะไม่เลี้ยงเธอแล้ว ฉันมีลูก ฉันจะเลี้ยงลูกฉัน เธอมีงาน มีเงิน มีมือ มีตีน ก็หาเอง" เขาก็หน้าด้านพูดอีกว่า "ก่อนมีลูกไม่เห็นพูดแบบนี้" ทำไมตอนนี้เป็นแบบนี้ (ไม่รู้เป็นผู้ชาย หรือ เพศแม่) ต้องรอให้ผู้หญิงอย่างเรามาหาเลี้ยง แค่ตอนที่ฉันท้อง เงินเขาฉันก็ไม่เคยใช้ ได้น้อยสุด 500 บาท มากสุด 2500 บาท ถามว่าพอใช้มั้ย ไม่เลย แค่ซื้อนม แพมเพิส ก็หมดแล้ว และ ทะยอยคืนแม่ครั้งละ 500 บาท เงิน 2500 บาท ที่เราได้ ไม่ใช่ของลูกทั้งหมดนะ มีที่มันต้องมาใช้กินด้วย พูดง่ายๆไม่พอ และเป็น ครั้งแรก และ ครั้งสุดท้าย เท่านั้น ที่เราได้เงินจากมัน คืนนั้นเราทะเลาะกัน เรื่องเงิน เขาติดหนี้แม่เราเป็นหมื่นๆๆ แต่ไม่เคยคืนเลย ลูกคลอดแล้วไง สบายดีแล้ว ทำร้ายร่างกายได้แล้ว เขาก็คงทน เหมือนที่เราทนสุดๆเหมือนกัน ทะเลาะกันทุกวัน (เด็กลืมตา คิ้วผูกโบว์ มาคลายโบว์ตอน 2-3 ขวบ) แต่ยังเห็นไม่ชัด และ ไม่รู้ตรงหน้าคืออะไร? เขาก็มากระชากผมเรา พอเขาปล่อย เราก็หยิบกระติกเก็บน้ำร้อนสแตนเลส ฟาดไปที่หัว 3 ที และ ไล่เขาออกจากบ้านเราไป ก่อนไปยังหน้าด้าน บอกว่า ไม่มีเงินไปไม่ได้ พ่อเราเข้ามาเคลียร์ บอกว่า ไปเอาเงินแม่มา "1000" ให้เขาไป และไสหัวออกไปจากบ้าน อย่ามาให้เห็นหน้าอีก หลังจากนั้นเขามาง้อถึงบ้าน ทั้งที่ให้พ่อแม่ฝ่ายนั้นมาขอโทษ พ่อเราก็ให้สิทธิ์เรานะ ถามว่าจะเอายังไง คบต่อหรือเลิก ... คำตอบที่เราให้พ่อ คือ เลิกเถอะ ทนมานานแล้ว เราเป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูกได้ บ้านเราไม่ได้ลำบาก คนรักลูกเราทั้งบ้าน ไม่มีเขาแค่คนเดียวก็ไม่ตาย !!! เพราะตั้งแต่ลูกเกิดมาก็ยังไม่เคยใช้เงินเขาเลยสักบาท ตั้งแต่ลูกอยู่ในท้อง จนคลอด เป็นเงินของเรา เงินของพ่อแม่เรา ทุกบาท ทุกสตางค์ ลูกเกิดมา ใช้นามสกุลเรา (("ในใบเกิดใบเดียวที่มีชื่อเขา")) (พ่อเด็ก) พอเขาไปทิ้งหนี้ไว้ เราต้องทำงานหาเงินมาคืนแม่เราอีก (บทเรียนราคาแพง)
จนถึงปัจจุบัน จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ลูกสาวน่ารักคะ ปีนี้ก็ 9 ขวบแล้วคะ เท่ากับเราเลิกกับเขามา 9 ปี เท่าอายุลูก เขาก็ไม่เคยมาหาลูกเลย ตั้งแต่เลิกกับเราไปเปลี่ยนเมียมาไม่ต่ำกว่า 5 คนแล้ว เพราะ ไม่มีใครทนอยู่กับเขาได้ ส่วนเราไม่มีใคร วันๆอยู่กับลูก ก็มีความสุขนะคะ หาเงินเอง เลี้ยงลูกเอง บางทีไม่พอใช้ พ่อจะช่วยคะ จนลูกเรียกพ่อตามเรา ลูกรู้เรื่องทุกอย่าง เราเล่าให้ลูกฟังตั้งแต่ลูกเริ่มถาม 3-4 ขวบ ลูกก็เข้าใจนะ หลังจากนั้นลูกไม่ถามอีกเลยคะ ขนาดลูกเจอรูปคู่ เราถ่ายตอนที่ท้องได้ 5 เดือน อุตสาซุกเก็บไว้ ไม่ได้คิดถึงเขาหรอกนะ แต่เสียดายรูป ถ่ายมาตั้งแพง มีรูปตอนท้องแค่ 2 ใบสุดท้าย ลูกสาวเห็นตอนนั้นลูก 3-4 ขวบ ลูกก็พูดขึ้นว่า ...
ลูก : ผช.คนนี้ใคร? ทำไมต้องมาจับไหล่ หนูไม่ชอบขี้หน้ามัน เห็นแล้วหมั่นไส้ ฉีกทิ้งได้มั้ย?
เรา : เสียดายรูปนะ ตอนนี้หนูอยู่ในท้องด้วย
ลูก : ......... T_T ......... ร้องไห้โฮ ........... T_T ............ ไม่เอาๆ หนูเกลียดขี้หน้ามัน
เรา : ได้ๆๆๆ งั้นหนูจะเอายังไง? จะฉีกทิ้งทั้งใบเลยมั้ย? (มีลูกก็ต้องยอม ลูกสำคัญกว่า)
ลูก : ......... ฉีกตัวมันเป็นชิ้นเล็กๆ ทิ้งถังขยะ และ เก็บตัวเราไว้ เป็นภาพแหว่งๆคะ
(อีกนิด ณ.เวลานั้น ลูกไม่รู้ว่าคนในรูปคือใคร? มารู้ตอนหลัง พอรู้ลูกบอกว่า ทิ้งๆไปเถอะ เก็บไว้ก็รกบ้าน)
ตั้งแต่ลูกเข้ารร. เราจะบอกครู ปจช. ทุกปีว่า ชีวิตเราเป็นยังไง? เจออะไรมา โดยเฉพาะ เรื่องของเขา เราบอกครูว่า เวลามอบตัว จะมีแค่แม่คนเดียว (ตัวเราเอง) และอย่าพูด หรือ ถามเด็ก เรื่องพ่อ ตั้งแต่ลูกเข้ารร. อนุบาล 1 2 3 ก็ไม่เคยเขียนชื่อมันสักครั้ง พอขึ้น ป.1 2 ก็ไม่เคยเขียน พอขึ้น ป.3 เราก็อธิบายให้ครูฟัง ว่าเรามีปัญหานี้ ครูก็น่าจะเข้าใจ แต่ครูบอกว่า "ขอความร่วมมือหน่อยนะคะ คุณแม่" สรุปคือ ฉันต้องกรอกชื่อเขาลงไป ทำไม !!! ทำไม !!! ทำไม !!!
เมื่อไม่นานลูกไปรร.ได้งานมา งานง่ายๆคะ แค่ถามว่า ตา หู จมูก ปาก ฟัน คิ้ว ความสุข หนูเหมือนใคร/ได้จากใคร?? ระหว่าง พ่อ/แม่/ปู่ย่าตายาย ........ ลูกตอบกลับไปว่า เหมือน แม่ . ตา . ยาย พอส่งครู คำถามก็เกิดคะ
ครู : ทำไมช่องพ่อไม่มีเขียน
ลูกสาว : ไม่มีคะ
ครู : พ่อแม่อยู่ด้วยกันมั้ย?
ลูกสาว : ไม่ได้อยู่ด้วยกัน พ่อแม่ทะเลาะกัน พ่อตีแม่ พ่อแม่เลิกกัน
ครู : หนูเคยเจอหน้าพ่อมั้ย??
ลูกสาว : ไม่เคยคะ และ ไม่คิดที่อยากจะเจอด้วยคะ (นี่คือคำตอบเด็ก 9 ขวบ)
ครู : ........ ไม่เป็นไรนะ ครูจะไม่พูดถึงแล้ว ............
พ่อเราบอกว่า ให้หลานใช้นามสกุลนึกว่าจะจบ แต่มันยังมาเป็นมารพจญ ในใบมอบตัวอีก ((ขอบอก นั่งกุมขมับกันเลย)) อยากรู้คะ ว่า ทำไม !!! ถึงต้องแจ้งชื่อ มัน ในใบมอบตัว ((มันสำคัญมากเลยหรอ??)) การที่เด็กคนนึงจะจบการศึกษา ต้องมีชื่อพ่อแม่ที่แท้จริงด้วยหรอคะ?? ไม่เข้าใจคะ
ขอบคุณทุกคำตอบนะคะ
ชีวิต Single Mom เลี้ยงลูกเดี่ยว ทำไม!!! ถึงต้องเขียนชื่อพ่อเด็กในใบมอบตัว ทั้งที่เขาไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเราเลย
จู่ๆวันนึง เราท้อง เขาก็ดี ไม่ทำอะไรเราเลย อาจจะเป็นเพราะ เรากำลังท้องด้วยล่ะมั้ง และ มีวันนึงเราถามเขาว่า "เคยคิดที่จะเก็บเงินให้ลูกมั้ย" คำตอบที่ได้คือ "ไม่จำเป็น ทำไมต้องเก็บ" เป็นอะไรที่โมโหมาก จะร้องไห้ ตัวสั่น คิดในใจ เนี่ยหรอ? พ่อของลูกเรา (เก็บความแค้นนี้ไว้ก่อน)
หลังจากนั้น พ่อเราก็ฝากงานให้ มีงานทำ เงินเดือนหมื่นกว่า ตอนนั้นมีชุดยูนิฟอร์ม แต่เขาบอกไม่มีเงิน แม่เราใจดีให้ยืมไปก่อน พอเงินออกค่อยทะยอยคืน แต่ก็ไม่เลย ไม่เคยคืน ติดเงินแม่เราเป็น หมื่นๆๆ เท่าที่จำได้ ประมาณ เกือบ 2 หมื่น บาท พอลูกเราเกิด เราก็บอกเขาว่า
"ฉันจะไม่เลี้ยงเธอแล้ว ฉันมีลูก ฉันจะเลี้ยงลูกฉัน เธอมีงาน มีเงิน มีมือ มีตีน ก็หาเอง" เขาก็หน้าด้านพูดอีกว่า "ก่อนมีลูกไม่เห็นพูดแบบนี้" ทำไมตอนนี้เป็นแบบนี้ (ไม่รู้เป็นผู้ชาย หรือ เพศแม่) ต้องรอให้ผู้หญิงอย่างเรามาหาเลี้ยง แค่ตอนที่ฉันท้อง เงินเขาฉันก็ไม่เคยใช้ ได้น้อยสุด 500 บาท มากสุด 2500 บาท ถามว่าพอใช้มั้ย ไม่เลย แค่ซื้อนม แพมเพิส ก็หมดแล้ว และ ทะยอยคืนแม่ครั้งละ 500 บาท เงิน 2500 บาท ที่เราได้ ไม่ใช่ของลูกทั้งหมดนะ มีที่มันต้องมาใช้กินด้วย พูดง่ายๆไม่พอ และเป็น ครั้งแรก และ ครั้งสุดท้าย เท่านั้น ที่เราได้เงินจากมัน คืนนั้นเราทะเลาะกัน เรื่องเงิน เขาติดหนี้แม่เราเป็นหมื่นๆๆ แต่ไม่เคยคืนเลย ลูกคลอดแล้วไง สบายดีแล้ว ทำร้ายร่างกายได้แล้ว เขาก็คงทน เหมือนที่เราทนสุดๆเหมือนกัน ทะเลาะกันทุกวัน (เด็กลืมตา คิ้วผูกโบว์ มาคลายโบว์ตอน 2-3 ขวบ) แต่ยังเห็นไม่ชัด และ ไม่รู้ตรงหน้าคืออะไร? เขาก็มากระชากผมเรา พอเขาปล่อย เราก็หยิบกระติกเก็บน้ำร้อนสแตนเลส ฟาดไปที่หัว 3 ที และ ไล่เขาออกจากบ้านเราไป ก่อนไปยังหน้าด้าน บอกว่า ไม่มีเงินไปไม่ได้ พ่อเราเข้ามาเคลียร์ บอกว่า ไปเอาเงินแม่มา "1000" ให้เขาไป และไสหัวออกไปจากบ้าน อย่ามาให้เห็นหน้าอีก หลังจากนั้นเขามาง้อถึงบ้าน ทั้งที่ให้พ่อแม่ฝ่ายนั้นมาขอโทษ พ่อเราก็ให้สิทธิ์เรานะ ถามว่าจะเอายังไง คบต่อหรือเลิก ... คำตอบที่เราให้พ่อ คือ เลิกเถอะ ทนมานานแล้ว เราเป็นทั้งพ่อและแม่ให้ลูกได้ บ้านเราไม่ได้ลำบาก คนรักลูกเราทั้งบ้าน ไม่มีเขาแค่คนเดียวก็ไม่ตาย !!! เพราะตั้งแต่ลูกเกิดมาก็ยังไม่เคยใช้เงินเขาเลยสักบาท ตั้งแต่ลูกอยู่ในท้อง จนคลอด เป็นเงินของเรา เงินของพ่อแม่เรา ทุกบาท ทุกสตางค์ ลูกเกิดมา ใช้นามสกุลเรา (("ในใบเกิดใบเดียวที่มีชื่อเขา")) (พ่อเด็ก) พอเขาไปทิ้งหนี้ไว้ เราต้องทำงานหาเงินมาคืนแม่เราอีก (บทเรียนราคาแพง)
จนถึงปัจจุบัน จากวันนั้นจนถึงวันนี้ ลูกสาวน่ารักคะ ปีนี้ก็ 9 ขวบแล้วคะ เท่ากับเราเลิกกับเขามา 9 ปี เท่าอายุลูก เขาก็ไม่เคยมาหาลูกเลย ตั้งแต่เลิกกับเราไปเปลี่ยนเมียมาไม่ต่ำกว่า 5 คนแล้ว เพราะ ไม่มีใครทนอยู่กับเขาได้ ส่วนเราไม่มีใคร วันๆอยู่กับลูก ก็มีความสุขนะคะ หาเงินเอง เลี้ยงลูกเอง บางทีไม่พอใช้ พ่อจะช่วยคะ จนลูกเรียกพ่อตามเรา ลูกรู้เรื่องทุกอย่าง เราเล่าให้ลูกฟังตั้งแต่ลูกเริ่มถาม 3-4 ขวบ ลูกก็เข้าใจนะ หลังจากนั้นลูกไม่ถามอีกเลยคะ ขนาดลูกเจอรูปคู่ เราถ่ายตอนที่ท้องได้ 5 เดือน อุตสาซุกเก็บไว้ ไม่ได้คิดถึงเขาหรอกนะ แต่เสียดายรูป ถ่ายมาตั้งแพง มีรูปตอนท้องแค่ 2 ใบสุดท้าย ลูกสาวเห็นตอนนั้นลูก 3-4 ขวบ ลูกก็พูดขึ้นว่า ...
ลูก : ผช.คนนี้ใคร? ทำไมต้องมาจับไหล่ หนูไม่ชอบขี้หน้ามัน เห็นแล้วหมั่นไส้ ฉีกทิ้งได้มั้ย?
เรา : เสียดายรูปนะ ตอนนี้หนูอยู่ในท้องด้วย
ลูก : ......... T_T ......... ร้องไห้โฮ ........... T_T ............ ไม่เอาๆ หนูเกลียดขี้หน้ามัน
เรา : ได้ๆๆๆ งั้นหนูจะเอายังไง? จะฉีกทิ้งทั้งใบเลยมั้ย? (มีลูกก็ต้องยอม ลูกสำคัญกว่า)
ลูก : ......... ฉีกตัวมันเป็นชิ้นเล็กๆ ทิ้งถังขยะ และ เก็บตัวเราไว้ เป็นภาพแหว่งๆคะ
(อีกนิด ณ.เวลานั้น ลูกไม่รู้ว่าคนในรูปคือใคร? มารู้ตอนหลัง พอรู้ลูกบอกว่า ทิ้งๆไปเถอะ เก็บไว้ก็รกบ้าน)
ตั้งแต่ลูกเข้ารร. เราจะบอกครู ปจช. ทุกปีว่า ชีวิตเราเป็นยังไง? เจออะไรมา โดยเฉพาะ เรื่องของเขา เราบอกครูว่า เวลามอบตัว จะมีแค่แม่คนเดียว (ตัวเราเอง) และอย่าพูด หรือ ถามเด็ก เรื่องพ่อ ตั้งแต่ลูกเข้ารร. อนุบาล 1 2 3 ก็ไม่เคยเขียนชื่อมันสักครั้ง พอขึ้น ป.1 2 ก็ไม่เคยเขียน พอขึ้น ป.3 เราก็อธิบายให้ครูฟัง ว่าเรามีปัญหานี้ ครูก็น่าจะเข้าใจ แต่ครูบอกว่า "ขอความร่วมมือหน่อยนะคะ คุณแม่" สรุปคือ ฉันต้องกรอกชื่อเขาลงไป ทำไม !!! ทำไม !!! ทำไม !!!
เมื่อไม่นานลูกไปรร.ได้งานมา งานง่ายๆคะ แค่ถามว่า ตา หู จมูก ปาก ฟัน คิ้ว ความสุข หนูเหมือนใคร/ได้จากใคร?? ระหว่าง พ่อ/แม่/ปู่ย่าตายาย ........ ลูกตอบกลับไปว่า เหมือน แม่ . ตา . ยาย พอส่งครู คำถามก็เกิดคะ
ครู : ทำไมช่องพ่อไม่มีเขียน
ลูกสาว : ไม่มีคะ
ครู : พ่อแม่อยู่ด้วยกันมั้ย?
ลูกสาว : ไม่ได้อยู่ด้วยกัน พ่อแม่ทะเลาะกัน พ่อตีแม่ พ่อแม่เลิกกัน
ครู : หนูเคยเจอหน้าพ่อมั้ย??
ลูกสาว : ไม่เคยคะ และ ไม่คิดที่อยากจะเจอด้วยคะ (นี่คือคำตอบเด็ก 9 ขวบ)
ครู : ........ ไม่เป็นไรนะ ครูจะไม่พูดถึงแล้ว ............
พ่อเราบอกว่า ให้หลานใช้นามสกุลนึกว่าจะจบ แต่มันยังมาเป็นมารพจญ ในใบมอบตัวอีก ((ขอบอก นั่งกุมขมับกันเลย)) อยากรู้คะ ว่า ทำไม !!! ถึงต้องแจ้งชื่อ มัน ในใบมอบตัว ((มันสำคัญมากเลยหรอ??)) การที่เด็กคนนึงจะจบการศึกษา ต้องมีชื่อพ่อแม่ที่แท้จริงด้วยหรอคะ?? ไม่เข้าใจคะ
ขอบคุณทุกคำตอบนะคะ