ในที่สุด ก็ฝ่าฟันความขี้เกียจ และตารางเวรอันมหาศาลอย่างยิ่งยวดมาต่อได้แล้ว
คราวนี้ กะว่าจะทำให้จบภายในพาร์ทเดียว เพราะหลังๆ ไม่ค่อยได้มีพ็อดกดและความขี้เกียจในการถ่ายรูป เลยไม่ค่อยมีรูปเยอะเท่าไหร่
และที่สำคัญคือ อดไปอินชอน ㅠㅠ เพราะว่าฝนตกในวันที่เพราะแพลนจะไป เลยตัดสินใจเทอินชอน
ก่อนจะเริ่ม ฝากกระทู้ย้อนหลังหน่อยนะคะ
พาร์ท ๑ [ซองซันอิลชุลบง และซอบจิโคจิ]
http://pantip.com/topic/34965045
พาร์ท ๒ [จุลซังจอลลีแด พ็อดกด และน้ำตกชอนเจยอน]
http://pantip.com/topic/34969035
พาร์ท ๓ [ปูซาน อีกีแด นัมชอนดง และสะพานกวังอันลี]
http://pantip.com/topic/34978676
วันที่ ๖ เรายังคงเฉิดฉาย(?) อยู่ที่ปูซาน เสียงลือเสียงเล่าอ้างว่าพี่ชานอยู่ปูซานทำให้เราอยู่ไม่เป็นสุข
รู้สึกกระวนกระวาย....หลับสบายดีทั้งคืน
เริ่มต้นวันนี้ ด้วยชายฮาดแฮอุนแด ที่เคยมีประสบการณ์ฝังใจตอนไปครั้งแรก
สโลแกนของที่นี่คือ แฮอุนแด ซันแอนด์ฟัน แต่ครั้งแรกที่ไปนี่ฝนตกแบบไหนซัน หนาวจนฟันผมนี่กระทบกันอ่ะ
ครั้งที่สองก็ไม่ได้ไปฮาดนี้ ครั้งนี้เลยขอไปสัมผัสหน่อย
ไม่ว่าทะเลที่ไหนก็สู้ไทยไม่ได้ครัช
เราเดินทางจากที่พัก ไปขึ้นรถบัสสาย ๔๐ ที่สถานีโชรยาง ลงที่ 운촌 แล้วเดินต่อไปที่ ดงแบกซอม
แต่ด้วยความขี้เกียจ เราเดินไปแค่ถึงจุดนางเงือก แล้วเราก็บาย เพราะจุดหมายที่แท้จริงของเราไม่ใช่ที่นี่
แต่เป็นมุนแทนโรดือ ตามนี้
http://blog.busan.go.kr/2085
เขียวๆไกลๆนู่นแหละค่ะ
การเดินทางสำหรับเราคือ เดิน! เดินเลาะหาดไปเรื่อยๆค่ะ
เจอเค้ามาถ่ายพรีเว้ดดิ้งกัน ไม่หนาวเหรอ
นกนางนวลเยอะมากค่ะ จะมีวัยรุ่นเอาพวกข้าวเกรียบกุ้งมาให้นก เคยเห็นพี่ชานทำแล้วอยากลองบ้าง
แต่พอเห็นของจริงกับตา บายก่อนค่ะ..
เดินไปจนสุดทางเดินริมหาด จะมีทางให้เลี้ยวขึ้นไปทางซ้ายมือ เดินตามไป จะเจอทางรถไฟ Mipo railway Busan
ซึ่ง มาโหยหวนหลังจากกลับถึงไทย เพราะพี่ชานก็ไปมาเหมือนกัน มีใครให้นกกว่านี้มั้ยคะะ
ตอนแรกก็เดินเข้าไปลึกเหมือนกันนะคะ แต่ไม่รู้ว่ามันจะไปสุดตรงไหน จะมืดแล้วด้วย เลยตัดสินใจเดินกลับ แล้วไปที่เป้าหมายเดิมต่อ
เดินขึ้นเนินไปจนสุดทาง เลี้ยวซ้าย แล้วเราก็จะเจอกับ มุนแทนโรดือ ค่ะ
พ็อดกดก็คล้ายๆกัน
สไตล์เดิมค่ะ คนเกาหลีชอบปีนเข้า เดินป่า อะไรแบบนี้มาก เราก็เลยลองเดินตามเค้าไป โอ้โห มืดค่ะ กล้องไม่สามารถถ่ายอะไรได้เลย
เราเลยเดินกลับออกมา สวยสุดก็น่าจะเป็นตรงนี้
เราก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ พอพระอาทิตย์ตกก็โบกมือลา
กลับที่พัก ด้วยบัสเหมือนเดิม ด้วยการเดินย้อนกลับมาทางเดิม ถึงแยกแล้วเลี้ยวไปทางขวา ข้ามถนน แล้วขึ้น ๑๐๐๓ ไปลงปูซานสเตชั่น แล้วเดินกลับที่พัก
[CR] "๑๐ วัน ในเกาหลี ตามล่าหาพ็อดกด (벗꽃)" เชจู,ปูซาน,จินเฮ,โซล (ตอนจบ)
คราวนี้ กะว่าจะทำให้จบภายในพาร์ทเดียว เพราะหลังๆ ไม่ค่อยได้มีพ็อดกดและความขี้เกียจในการถ่ายรูป เลยไม่ค่อยมีรูปเยอะเท่าไหร่
และที่สำคัญคือ อดไปอินชอน ㅠㅠ เพราะว่าฝนตกในวันที่เพราะแพลนจะไป เลยตัดสินใจเทอินชอน
ก่อนจะเริ่ม ฝากกระทู้ย้อนหลังหน่อยนะคะ
พาร์ท ๑ [ซองซันอิลชุลบง และซอบจิโคจิ] http://pantip.com/topic/34965045
พาร์ท ๒ [จุลซังจอลลีแด พ็อดกด และน้ำตกชอนเจยอน] http://pantip.com/topic/34969035
พาร์ท ๓ [ปูซาน อีกีแด นัมชอนดง และสะพานกวังอันลี] http://pantip.com/topic/34978676
วันที่ ๖ เรายังคงเฉิดฉาย(?) อยู่ที่ปูซาน เสียงลือเสียงเล่าอ้างว่าพี่ชานอยู่ปูซานทำให้เราอยู่ไม่เป็นสุข
รู้สึกกระวนกระวาย....หลับสบายดีทั้งคืน
เริ่มต้นวันนี้ ด้วยชายฮาดแฮอุนแด ที่เคยมีประสบการณ์ฝังใจตอนไปครั้งแรก
สโลแกนของที่นี่คือ แฮอุนแด ซันแอนด์ฟัน แต่ครั้งแรกที่ไปนี่ฝนตกแบบไหนซัน หนาวจนฟันผมนี่กระทบกันอ่ะ
ครั้งที่สองก็ไม่ได้ไปฮาดนี้ ครั้งนี้เลยขอไปสัมผัสหน่อย
ไม่ว่าทะเลที่ไหนก็สู้ไทยไม่ได้ครัช
เราเดินทางจากที่พัก ไปขึ้นรถบัสสาย ๔๐ ที่สถานีโชรยาง ลงที่ 운촌 แล้วเดินต่อไปที่ ดงแบกซอม
แต่ด้วยความขี้เกียจ เราเดินไปแค่ถึงจุดนางเงือก แล้วเราก็บาย เพราะจุดหมายที่แท้จริงของเราไม่ใช่ที่นี่
แต่เป็นมุนแทนโรดือ ตามนี้ http://blog.busan.go.kr/2085
เขียวๆไกลๆนู่นแหละค่ะ
การเดินทางสำหรับเราคือ เดิน! เดินเลาะหาดไปเรื่อยๆค่ะ
เจอเค้ามาถ่ายพรีเว้ดดิ้งกัน ไม่หนาวเหรอ
นกนางนวลเยอะมากค่ะ จะมีวัยรุ่นเอาพวกข้าวเกรียบกุ้งมาให้นก เคยเห็นพี่ชานทำแล้วอยากลองบ้าง
แต่พอเห็นของจริงกับตา บายก่อนค่ะ..
เดินไปจนสุดทางเดินริมหาด จะมีทางให้เลี้ยวขึ้นไปทางซ้ายมือ เดินตามไป จะเจอทางรถไฟ Mipo railway Busan
ซึ่ง มาโหยหวนหลังจากกลับถึงไทย เพราะพี่ชานก็ไปมาเหมือนกัน มีใครให้นกกว่านี้มั้ยคะะ
ตอนแรกก็เดินเข้าไปลึกเหมือนกันนะคะ แต่ไม่รู้ว่ามันจะไปสุดตรงไหน จะมืดแล้วด้วย เลยตัดสินใจเดินกลับ แล้วไปที่เป้าหมายเดิมต่อ
เดินขึ้นเนินไปจนสุดทาง เลี้ยวซ้าย แล้วเราก็จะเจอกับ มุนแทนโรดือ ค่ะ
พ็อดกดก็คล้ายๆกัน
สไตล์เดิมค่ะ คนเกาหลีชอบปีนเข้า เดินป่า อะไรแบบนี้มาก เราก็เลยลองเดินตามเค้าไป โอ้โห มืดค่ะ กล้องไม่สามารถถ่ายอะไรได้เลย
เราเลยเดินกลับออกมา สวยสุดก็น่าจะเป็นตรงนี้
เราก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ พอพระอาทิตย์ตกก็โบกมือลา
กลับที่พัก ด้วยบัสเหมือนเดิม ด้วยการเดินย้อนกลับมาทางเดิม ถึงแยกแล้วเลี้ยวไปทางขวา ข้ามถนน แล้วขึ้น ๑๐๐๓ ไปลงปูซานสเตชั่น แล้วเดินกลับที่พัก