เราอยากเปลี่ยนไปนับถือคริสต์ค่ะ
คือเราเริ่มรู้สึกสับสน เดิมตัวเราเป็นคนพุทธมาแต่กำเนิด นับถือตามครอบครัว พื้นฐานที่บ้านคือคุณแม่เราเข้าวัดตลอด วันว่างๆก็จะชวนกันไปนั่งสมาธิ น้องชายเราตอนนี้บวชเป็นเณรค่ะ ยังไม่มีกำหนดสึก
แต่สิ่งที่เรารู้สึกเวลาไปวัดคือไม่สงบค่ะ ไม่เกี่ยวกับบรรยากาศนะคะ เรารู้สึกเรามาทำอะไรที่นี้ ไม่ได้รู้สึก ศรัทธา หรือเลื่อมใสอะไรเลย แต่เราก็ปฏิบัติตามอย่างคนพุทธมาตลอดนะคะ ไม่ได้ต่อต้านหรือพยายามปฏิเสธอะไร
ตอนแรกที่เราเริ่มเชื่อในพระเจ้า ก็คิดว่าเพราะ สมัยเด็กๆเราเข้าไปเรียนพิเศษอยู่ในโบสถ์ คงซึมซับคำสอนมา เลยเออ ช่างเถอะเดี๋ยวก็หายเอง ยังไงเราก็เป็นคนพุทธแต่กำเนิด พักหลังๆไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ เราเริ่มขอพรจากพระเจ้าค่ะ คือยังไปวัดทำบุญเหมือนเดิม แต่เชื่อในพระเจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ เรารู้สึกเหมือนพระองค์อยู่กับเราเสมอ คอยช่วยเหลือเมตตาเราเสมอ คอยให้คำแนะนำอ้อมๆเรารู้สึกแบบนั้นนะ
เราไม่เคยรู้ต้องนับถือยังไง ไม่เคยรู้ว่าต้องทำตัวยังไง แต่สิ่งที่เราว่าเรารู้ชัดเจนคือเราเชื่อในพระองค์ ศรัทธาในพระองค์ บางครั้งเราฟังเรื่องราวเกี่ยวกับพระองค์แล้วรู้สึกน้ำตาจะไหล อันนี้ไม่ได้เว่อร์นะคะ
เพื่อนเราคนนึกเคยบอกเราว่า พระเจ้าอยู่กับเราเสมอ เวลามีปัญหาอะไร พระองค์จะช่วยเรา ลองตั้งคำถาม แล้วขอคำตอบจากพระองค์ดู คือเราก็ทำค่ะเวลาไม่สบายใจหรือคิดไม่ดี คิดร้าย เราจะอธิฐานขอคำแนะนำจากพระองค์ หยิบหนังสือเล่มที่ใกล้ที่สุดแล้วสุ่มเปิด เรามักจะได้คำตอบในประโยคแรกของหน้าที่เปิดค่ะ ตอนแรกก้คิดว่าคิดไปเอง พอบ่อยเข้าเรากลับเชื่อค่ะ แล้วก็มีอีกหลายๆเรื่องที่ทำให้เราเชื่อในพระเจ้า
เราควรจะเริ่มบอกกับครอบครัวยังไงคะ?
เปลี่ยนศาสนาต้องเข้าพิธีอะไรไหม ?
เราอยากศึกษาศาสนาคริสต์ให้มากกว่านี้?
เราเคยได้ยินว่าตามคำสอนคริสต์ รักร่วมเพศ เป็นบาป?
ขอความกรุณาผู้รู้แนะนำด้วยคะ
ปล. เรารู้ดีเรื่องศาสนาเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ความเชื่อของใคร อะไรที่เผลอไปต้องขอโทษด้วยนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำ
ขอคำแนะนำ...รู้สึกอยากเปลี่ยนศาสนาค่ะ
คือเราเริ่มรู้สึกสับสน เดิมตัวเราเป็นคนพุทธมาแต่กำเนิด นับถือตามครอบครัว พื้นฐานที่บ้านคือคุณแม่เราเข้าวัดตลอด วันว่างๆก็จะชวนกันไปนั่งสมาธิ น้องชายเราตอนนี้บวชเป็นเณรค่ะ ยังไม่มีกำหนดสึก
แต่สิ่งที่เรารู้สึกเวลาไปวัดคือไม่สงบค่ะ ไม่เกี่ยวกับบรรยากาศนะคะ เรารู้สึกเรามาทำอะไรที่นี้ ไม่ได้รู้สึก ศรัทธา หรือเลื่อมใสอะไรเลย แต่เราก็ปฏิบัติตามอย่างคนพุทธมาตลอดนะคะ ไม่ได้ต่อต้านหรือพยายามปฏิเสธอะไร
ตอนแรกที่เราเริ่มเชื่อในพระเจ้า ก็คิดว่าเพราะ สมัยเด็กๆเราเข้าไปเรียนพิเศษอยู่ในโบสถ์ คงซึมซับคำสอนมา เลยเออ ช่างเถอะเดี๋ยวก็หายเอง ยังไงเราก็เป็นคนพุทธแต่กำเนิด พักหลังๆไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ เราเริ่มขอพรจากพระเจ้าค่ะ คือยังไปวัดทำบุญเหมือนเดิม แต่เชื่อในพระเจ้ามากขึ้นเรื่อยๆ เรารู้สึกเหมือนพระองค์อยู่กับเราเสมอ คอยช่วยเหลือเมตตาเราเสมอ คอยให้คำแนะนำอ้อมๆเรารู้สึกแบบนั้นนะ
เราไม่เคยรู้ต้องนับถือยังไง ไม่เคยรู้ว่าต้องทำตัวยังไง แต่สิ่งที่เราว่าเรารู้ชัดเจนคือเราเชื่อในพระองค์ ศรัทธาในพระองค์ บางครั้งเราฟังเรื่องราวเกี่ยวกับพระองค์แล้วรู้สึกน้ำตาจะไหล อันนี้ไม่ได้เว่อร์นะคะ
เพื่อนเราคนนึกเคยบอกเราว่า พระเจ้าอยู่กับเราเสมอ เวลามีปัญหาอะไร พระองค์จะช่วยเรา ลองตั้งคำถาม แล้วขอคำตอบจากพระองค์ดู คือเราก็ทำค่ะเวลาไม่สบายใจหรือคิดไม่ดี คิดร้าย เราจะอธิฐานขอคำแนะนำจากพระองค์ หยิบหนังสือเล่มที่ใกล้ที่สุดแล้วสุ่มเปิด เรามักจะได้คำตอบในประโยคแรกของหน้าที่เปิดค่ะ ตอนแรกก้คิดว่าคิดไปเอง พอบ่อยเข้าเรากลับเชื่อค่ะ แล้วก็มีอีกหลายๆเรื่องที่ทำให้เราเชื่อในพระเจ้า
เราควรจะเริ่มบอกกับครอบครัวยังไงคะ?
เปลี่ยนศาสนาต้องเข้าพิธีอะไรไหม ?
เราอยากศึกษาศาสนาคริสต์ให้มากกว่านี้?
เราเคยได้ยินว่าตามคำสอนคริสต์ รักร่วมเพศ เป็นบาป?
ขอความกรุณาผู้รู้แนะนำด้วยคะ
ปล. เรารู้ดีเรื่องศาสนาเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ความเชื่อของใคร อะไรที่เผลอไปต้องขอโทษด้วยนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำแนะนำ