กาพย์ห่อโคลง...วันฝนตก

"ฝนตกหากฝนตก" ขอไม้ปรกกันน้องหนาว
ลมพัดละอองพราว ต้องสะคราญจะชุ่มกาย
ฝนตกฝนจากฟ้า มาดิน
ขอแมกไม้ทั่วธรณิน ปกน้อง
ลมโชยพัดฝนริน ละอองสู่ แม่นา
ฝนตกหากนุชต้อง ถูกเนื้อโชมกาย

ฝนตกลมพัดพริ้ว พัดร้อนปลิวให้ห่างหาย
ชื่นจิตทุกข์มลาย แต่พี่เศร้าไร้นวลเคียง
ฝนตกลมพัดพริ้ว ปลิวลม
ลมพัดให้ปลดตรม จากร้อน
ร้อนกายปลดระทม เย็นชื่น
ชื่นฤก็บ่ชื้นซ้อน ห่างน้องระทมใจ