สวัสดีค่ะ พี่ๆน้องๆชาวพันทิพ
ตะกี้เราพึ่งโดนย่าเเม่ของพ่อ) ว่าประมาณน้อยใจ ว่าหลานๆ(เรากับน้อง) จะไม่ดูเเลอา(น้องของพ่อ)ในอนาคต
เกริ่นก่อนค่ะ
เรา เเม่ เเละ น้องชาย ย้ายไปอยู่ต่างประเทศได้ 6 ปี เเล้วค่ะ เรามีบ้านที่นั่น เรียนจบปริญญาที่นั่น น้องเราก็กำลังเรียน ป.ตรีอยู่ที่นั่นค่ะ
ทีนี่ย่าเราถามว่าเราจะกลับมาอยู่ไทยถาวรไหม ...ซึ่งเราก็ตอบตามตรงว่าไม่ อนาคตเราอยู่ต่างประเทศเเล้ว ( เราทำงานที่นั่นได้เยอะกว่าที่ไทยมาก+ผ่อนบ้านด้วย)
เราเเจกเเจงไปว่า
1) ถ้าเราเเต่งงานยังไงๆสามีเราก็คนต่างชาติเเน่นอน
2) ลูกเราได้เรียนฟรีจนจบ ม.6 ที่ต่างประเทศ
3)สวัสดิการต่างประเทศดีกว่า
4) เราไม่สามารถหางานที่รายได้เท่ากับต่างประเทศได้ที่ไทย (รายได้เราถ้าขยันมากๆก็ได้ประมาณ 5หมื่นต่อเดือน เราต้องผ่อนบ้านที่นู้นด้วย)
คือจะให้เราทิ้งงาน ทิ้งอนาคตลูก(ปัจจุบันยังไม่มี) ทิ้งบ้านเรามาอยู่กับอา ที่เปิดร้านขายของชำในชนบท อำเภอห่างไกลๆๆๆๆ เเละเราไม่สามารถหางานได้ตรงสายได้ในระยะ 100km ก็ไม่ไหวนะ
ย่าเราถามว่า "งั้นทำไมไม่พาอาไปอยู่ต่างประเทศด้วย ...(อาเราอายุย่าง 50)
*อาเราบินไปๆกลับๆได้ถ้าเเกมีเงินค่าตั๋ว เเต่อยูถาวรไม่ได้
ข้อนี้เป็นไปไม่ได้ เพราะ
1) ถ้าเจ็บป่วย อาไม่มีประกัน ค่ารักษาพยาบาลเเพงมากกกก เราจ่ายไม่ไหว ดังนั้นถ้าเจ็บป่วยคือต้องส่งกลับไทย ซึ่งไม่มีใครดูเเลอยู่ดี
2) ระยะเวลาของ visa นักท่องเที่ยวจำกัดได้กี่เดือนๆก็ว่าไป ...มาอยู่เเบบไปกลับๆได้ เราไม่ซีเรียส เเต่เราทำงานทั้งวัน น้องเราเรียน เเม่เราก็ทำงานทั้งวัน ดังนั้นไม่มีใครอยู่บ้านด้วย เเถมเเกพูดภาษาอังกฤษไม่ได้อีก
3) เเกอายุ 50 เเล้วขอ working visa คงไม่ผ่านอยู่ดี (ตอนมาจริงคง 55-60 ปี นู้น)
ย่าเราบอกว่าเงินอาเราไม่ค่อยมี ลูกเเกก็ไม่มี (อาเราเป็นทอมค่ะ)
สรุป ตอนนี้จะหวังพึ่งลูกหลาน (เรากับน้อง) พอเราดูเเลไม่ได้ก็มาน้อยใจ ...เราผิดมากหรือที่บอกตามจริงว่าดูเเลไม่ได้ มาเยี่ยมหาปีละหน สองปีหนมาได้ เเต่อยู่ถาวรไม่มีทาง
ไม่สามารถดูเเลญาติตัวเองได้ ผิดด้วยหรือ?
ตะกี้เราพึ่งโดนย่าเเม่ของพ่อ) ว่าประมาณน้อยใจ ว่าหลานๆ(เรากับน้อง) จะไม่ดูเเลอา(น้องของพ่อ)ในอนาคต
เกริ่นก่อนค่ะ
เรา เเม่ เเละ น้องชาย ย้ายไปอยู่ต่างประเทศได้ 6 ปี เเล้วค่ะ เรามีบ้านที่นั่น เรียนจบปริญญาที่นั่น น้องเราก็กำลังเรียน ป.ตรีอยู่ที่นั่นค่ะ
ทีนี่ย่าเราถามว่าเราจะกลับมาอยู่ไทยถาวรไหม ...ซึ่งเราก็ตอบตามตรงว่าไม่ อนาคตเราอยู่ต่างประเทศเเล้ว ( เราทำงานที่นั่นได้เยอะกว่าที่ไทยมาก+ผ่อนบ้านด้วย)
เราเเจกเเจงไปว่า
1) ถ้าเราเเต่งงานยังไงๆสามีเราก็คนต่างชาติเเน่นอน
2) ลูกเราได้เรียนฟรีจนจบ ม.6 ที่ต่างประเทศ
3)สวัสดิการต่างประเทศดีกว่า
4) เราไม่สามารถหางานที่รายได้เท่ากับต่างประเทศได้ที่ไทย (รายได้เราถ้าขยันมากๆก็ได้ประมาณ 5หมื่นต่อเดือน เราต้องผ่อนบ้านที่นู้นด้วย)
คือจะให้เราทิ้งงาน ทิ้งอนาคตลูก(ปัจจุบันยังไม่มี) ทิ้งบ้านเรามาอยู่กับอา ที่เปิดร้านขายของชำในชนบท อำเภอห่างไกลๆๆๆๆ เเละเราไม่สามารถหางานได้ตรงสายได้ในระยะ 100km ก็ไม่ไหวนะ
ย่าเราถามว่า "งั้นทำไมไม่พาอาไปอยู่ต่างประเทศด้วย ...(อาเราอายุย่าง 50)
*อาเราบินไปๆกลับๆได้ถ้าเเกมีเงินค่าตั๋ว เเต่อยูถาวรไม่ได้
ข้อนี้เป็นไปไม่ได้ เพราะ
1) ถ้าเจ็บป่วย อาไม่มีประกัน ค่ารักษาพยาบาลเเพงมากกกก เราจ่ายไม่ไหว ดังนั้นถ้าเจ็บป่วยคือต้องส่งกลับไทย ซึ่งไม่มีใครดูเเลอยู่ดี
2) ระยะเวลาของ visa นักท่องเที่ยวจำกัดได้กี่เดือนๆก็ว่าไป ...มาอยู่เเบบไปกลับๆได้ เราไม่ซีเรียส เเต่เราทำงานทั้งวัน น้องเราเรียน เเม่เราก็ทำงานทั้งวัน ดังนั้นไม่มีใครอยู่บ้านด้วย เเถมเเกพูดภาษาอังกฤษไม่ได้อีก
3) เเกอายุ 50 เเล้วขอ working visa คงไม่ผ่านอยู่ดี (ตอนมาจริงคง 55-60 ปี นู้น)
ย่าเราบอกว่าเงินอาเราไม่ค่อยมี ลูกเเกก็ไม่มี (อาเราเป็นทอมค่ะ)
สรุป ตอนนี้จะหวังพึ่งลูกหลาน (เรากับน้อง) พอเราดูเเลไม่ได้ก็มาน้อยใจ ...เราผิดมากหรือที่บอกตามจริงว่าดูเเลไม่ได้ มาเยี่ยมหาปีละหน สองปีหนมาได้ เเต่อยู่ถาวรไม่มีทาง