คืออออ แอบชอบเจ้าของร้านกาแฟแถวบ้านค่ะ น่ารักมากๆ อยากจีบ555555
เพื่อนบอกว่าให้ไปซื้อทุกวันเวลาเดิม สั่งเหมือนเดิม ให้เค้าจำเราได้แล้วค่อยๆชวนเค้าคุย
ร้านเค้าเปิด 7 โมงเช้า ด้วยความที่อยู่ใกล้บ้าน เดินไปแป๊บเดียวก็ถึง
เราเลยบับเอาวะไปซื้อมันทุกเช้าก่อนไปทำงานนี่แหล่ะ
นี่ไปมาได้สองวันแล้ว ไม่รู้ว่าเราต้องไปซื้ออีกกี่วัน จะต้องทำอย่างงี้ไปอีกนานแค่ไหน
เค้าถึงจะชวนเราคุย
สถาณการณ์วันแรก
เราเดินเข้าร้านไปไม่มีคนอยู่ เขย่งเท้ายืดคอ เลิกคิ้ว คว่ำปาก ยกคาง 45 องศา กรอกตามองต่ำ อยู่พักนึง
ก็ไม่มีใครออกมา อ้าปากจะเรียก มั๊นนนก็พูดไม่ออก เลยถอยหลังสามก้าวมาหลบหลังตู้ ยกมือขาว กรีดนิ้วทั้งห้าเอามาทาบอก
มือซ้ายพัดหน้า เพราะเหงื่อแตกมั่กๆ หายใจถี่ ในใจท่องบทที่ซ้อมไว้ๆ คือ ถ้าที่ร้านมีวงจรปิดแล้วเค้าเอามารีรันดูนี่เราคงเหมือนคนที่จะเข้าไปขโมยของร้านเค้ามากๆอ่ะค่ะ ปกติเป็นคนเล่นใหญ่อยู่แล้ว ถ้าตื่นเต้นจะยิ่งเก็บอาการไม่อยู่อีกต่ะหาก พอเริ่มตั้งสติได้ ก็ก้าวออกมาจากหลังตู้
สักพัก เริ่มเห็นtarget ยืนอยู่หลังร้าน แล้วเค้าหันมาพอดี มือขวามันเด้งยกขึ้นเอง(ยกทำไม) ท่าเหมือนโบกแท๊กซี่มากๆ
เรา : ร้านเปิดรึยังคะ
เค้า : เปิดละคับๆ(รีบเดินมา) ยืนรอนานละเหรอคับเนี่ยะ (อร้ายยยยยยยย เขิน มีการถามพูดคุยถามไถ่)
เรา : (ปากชา พูดไม่ได้ ได้แต่ยิ้ม แล้วพยักหน้าหงึ่กๆสองครั้ง ด้วยสปีดที่สูงมาก
เหงื่อจากหัวก็ไหลลงมาตามไรผมลงหน้าเยอะมากๆราวกับยืนอยุ่ตรงจุดที่น้ำแอร์หยดใส่หัวรัวๆๆๆ)
เอาxxxเย็น ไม่หวานนะคะ (มือขวายกขึ้นโบกหยอยๆเหมือนบ๊ายบาย(ยกทำไมอีกแระ))
เค้า : ไม่ใส่เลยนะคับ
เรา : ใช่ค่ะ
ระหว่างเค้าชงกาแฟ เราก้ยงโย่ยงหยก ค้นหาของในกระเป๋าย่ามมั่ง เอามือสองข้างถูหน้าขาพร้อมกับ ยืดคอชะเง้อมองไปซ้ายทีขวาที (เหมือนคนจะมาขโมยของจริมๆ) นี่กลัวมากเลยว่าเค้าจะบับบ ไปรีรันวิดีโอดูจริงๆนะคะ ว่าอีนี่มันมารอตั้งแต่เมื่อไหร่ หยิบของในร้านเค้าไปรึเปล่า เพราะเล่นใหญ่มากๆจริงๆอ่ะค่ะ
เค้า : ได้ละครับ
เรา : (จ่ายแบงค์ร้อยเพื่อนสอนมา จะได้มีกิจกรรมร่วมกันคือการทอนเงิน 5555)
อืมม ปกติเปิดกี่โมงอ่ะคะ (หนี๊ บทที่ตั้งใจท่องมา)
เค้า : เจ็ดโมงคับ (เค้ายิ้มให้ด้วยยยยย กรี๊ดดดดดมากๆ)
จบค่ะ วันแรก มีแค่นี้!! ครืออมันแบบตื่นเต้นมากๆ ควบคุมตัวเองไม่ได้โอ้ยยยยยยย
แต่ก็ฟินมากๆ ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีในระดับนึง จำได้ว่างานการนี่ทำไม่รู้เรื่องทั้งนั้น เ
ดินไปเจอชาวบ้านคนไหนเดินสวนมาก็ยิ้มมมมให้เค้าไปหมด หย่างงงงกะคนบ้า
มาเล่าให้เพื่อนๆ น้องๆที่ออฟฟิตฟัง พวกมันก็บอกว่า พี่ต้องอย่าตื่นเต้นมากพี่
คือถ้าเค้าไม่หันไปชงกาแฟแล้วเห็นอาการแบบที่พี่เล่านะ เค้าอาจจะคิดว่าเป็นอะไรของมัน พรุ่งนี้เอาดีดีนะ นิ่งๆ
วันที่สอง
วันนี้คือรู้สึกไปเองว่า กะลังจะแห้วแล้ว เพราะไม่มี conversion เพิ่มเติมเลยเศร้ามากๆค่ะ
แต่! วันนี้เค้านั่งอยู่หน้าร้านพอดี เลยไม่ต้องไปยืดคอ ยกคางแล้วค่ะ พอโผล่หน้าไป
เค้า : สวัสดีครับ
เรา : (กรีดร้องในใจ ละลายมากๆ) เอา xxx เย็น ไม่หวานค่ะ (copy คำพูดเมื่อวาน)
เค้า : แบบเมื่อวานใช่มั้ยครับ
เรา : (พูดไม่ออกอีกแล้ว พยักหน้าหงึกๆ ไม่ยิ้มด้วย ก็เพื่อนบอกให้นิ่งๆ)
ระหว่างรอก็ทำการเตรียมจ่ายตังค์
เรา : 40 หรือ 45 นะคะ (นี่คือสิ่งที่ซ้อมไว้ หรอออ)
เค้า : 45 ครับ
เรา : (จ่ายมันไปพอดีนี่แหล่ะ อยู่นานเดี๊ยวเขิน สติหลุด กลัวมือจะทิ้งแก้วไปถูขาอีก)
จบ!! แค่นี้สำหรับวันที่สอง คือ เราไม่รุ้ว่าเราจะทำไงดี คือเค้าน่ารักมากๆ เห็นละมันก็โอ้ยยยยย ใจละลาย เราก็ไม่รู้ว่า จะต้องมา สั่งกาแฟ จ่ายตังค์ สั่งกาแฟ จ่ายตังค์ ทุกเช้า ไปอีกนานแค่ไหน มันถึงจะคืบหน้า ขืนเรามัวแต่มาตื่นเต้นปากชา เอามือถูขาอยู่แบบนี้มันคงไม่เวิร์คแน่ๆ อยากจะขอคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์ หรือมุมมองของผู้ชายที่มีคนมาแอบชอบ ว่าเราควรจะต้องทำไงต่อไปดีคะ หรือเราควรจะชวนเค้าคุยเรื่องอะไรบ้างดี ตอนนี้หวั่นใจมากๆ ว่าเค้าจะกลัวเรา นี่คือยังวางแผนสำหรับอาทิตหน้าไม่ได้เลยค่ะ
ข้อมูลเพิ่มเติม : เราไม่ได้เป็นคนที่สวยมาก หน้าตาไก่กาอาราเล่ย์มั่กๆ เค้าก็ไม่ใช่สไตล์แบบว่าขาวตี๋พิมพ์นิยมที่สาวๆจะมารุมชอบเยอะ แต่เป็นไสตล์เด็กแนวอ่ะค่ะ เพิ่มเติมอีกอย่างคือ เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเราด้วยค่ะ เรียนมัธยมโรงเรียนเดียวกัน ก่อนหน้านี้เราไปนั่งกินกาแฟร้านเค้าบ้างวันเสาร์ อาทิตย์บ่ายๆไปกะเพื่อนเราที่เป็นเพื่อนเค้านั่นแหล่ะค่ะ แต่สภาพก็คือเหมือนเพิ่งตื่นไปทุกครั้ง แล้วก็ไม่ได้ไปบ่อยน่าจะเดือนนึงไปครั้งนึง เราเลยคิดว่าเค้าคงจำเราไม่ได้หรอกค่ะเพราะเสาร์อาทิตย์ คนเข้าร้านเค้าเยอะ แต่ถ้าเป็นวันธรรมดาตอนเช้านี่ ยังไม่ค่อยมีคนค่ะ เพราะร้านเค้าก็ไม่ได้อยู่ย่านออฟฟิต เวลาไปตอนเช้าๆ นี่ ก็จะมีแค่เราสองสองเรา อิอิ
แอบชอบเจ้าของร้านกาแฟแถวบ้านค่ะ รบกวนกูรูมาช่วยวิเคราะห์ strategy ของเราหน่อย
เพื่อนบอกว่าให้ไปซื้อทุกวันเวลาเดิม สั่งเหมือนเดิม ให้เค้าจำเราได้แล้วค่อยๆชวนเค้าคุย
ร้านเค้าเปิด 7 โมงเช้า ด้วยความที่อยู่ใกล้บ้าน เดินไปแป๊บเดียวก็ถึง
เราเลยบับเอาวะไปซื้อมันทุกเช้าก่อนไปทำงานนี่แหล่ะ
นี่ไปมาได้สองวันแล้ว ไม่รู้ว่าเราต้องไปซื้ออีกกี่วัน จะต้องทำอย่างงี้ไปอีกนานแค่ไหน
เค้าถึงจะชวนเราคุย
สถาณการณ์วันแรก
เราเดินเข้าร้านไปไม่มีคนอยู่ เขย่งเท้ายืดคอ เลิกคิ้ว คว่ำปาก ยกคาง 45 องศา กรอกตามองต่ำ อยู่พักนึง
ก็ไม่มีใครออกมา อ้าปากจะเรียก มั๊นนนก็พูดไม่ออก เลยถอยหลังสามก้าวมาหลบหลังตู้ ยกมือขาว กรีดนิ้วทั้งห้าเอามาทาบอก
มือซ้ายพัดหน้า เพราะเหงื่อแตกมั่กๆ หายใจถี่ ในใจท่องบทที่ซ้อมไว้ๆ คือ ถ้าที่ร้านมีวงจรปิดแล้วเค้าเอามารีรันดูนี่เราคงเหมือนคนที่จะเข้าไปขโมยของร้านเค้ามากๆอ่ะค่ะ ปกติเป็นคนเล่นใหญ่อยู่แล้ว ถ้าตื่นเต้นจะยิ่งเก็บอาการไม่อยู่อีกต่ะหาก พอเริ่มตั้งสติได้ ก็ก้าวออกมาจากหลังตู้
สักพัก เริ่มเห็นtarget ยืนอยู่หลังร้าน แล้วเค้าหันมาพอดี มือขวามันเด้งยกขึ้นเอง(ยกทำไม) ท่าเหมือนโบกแท๊กซี่มากๆ
เรา : ร้านเปิดรึยังคะ
เค้า : เปิดละคับๆ(รีบเดินมา) ยืนรอนานละเหรอคับเนี่ยะ (อร้ายยยยยยยย เขิน มีการถามพูดคุยถามไถ่)
เรา : (ปากชา พูดไม่ได้ ได้แต่ยิ้ม แล้วพยักหน้าหงึ่กๆสองครั้ง ด้วยสปีดที่สูงมาก
เหงื่อจากหัวก็ไหลลงมาตามไรผมลงหน้าเยอะมากๆราวกับยืนอยุ่ตรงจุดที่น้ำแอร์หยดใส่หัวรัวๆๆๆ)
เอาxxxเย็น ไม่หวานนะคะ (มือขวายกขึ้นโบกหยอยๆเหมือนบ๊ายบาย(ยกทำไมอีกแระ))
เค้า : ไม่ใส่เลยนะคับ
เรา : ใช่ค่ะ
ระหว่างเค้าชงกาแฟ เราก้ยงโย่ยงหยก ค้นหาของในกระเป๋าย่ามมั่ง เอามือสองข้างถูหน้าขาพร้อมกับ ยืดคอชะเง้อมองไปซ้ายทีขวาที (เหมือนคนจะมาขโมยของจริมๆ) นี่กลัวมากเลยว่าเค้าจะบับบ ไปรีรันวิดีโอดูจริงๆนะคะ ว่าอีนี่มันมารอตั้งแต่เมื่อไหร่ หยิบของในร้านเค้าไปรึเปล่า เพราะเล่นใหญ่มากๆจริงๆอ่ะค่ะ
เค้า : ได้ละครับ
เรา : (จ่ายแบงค์ร้อยเพื่อนสอนมา จะได้มีกิจกรรมร่วมกันคือการทอนเงิน 5555)
อืมม ปกติเปิดกี่โมงอ่ะคะ (หนี๊ บทที่ตั้งใจท่องมา)
เค้า : เจ็ดโมงคับ (เค้ายิ้มให้ด้วยยยยย กรี๊ดดดดดมากๆ)
จบค่ะ วันแรก มีแค่นี้!! ครืออมันแบบตื่นเต้นมากๆ ควบคุมตัวเองไม่ได้โอ้ยยยยยยย
แต่ก็ฟินมากๆ ถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีในระดับนึง จำได้ว่างานการนี่ทำไม่รู้เรื่องทั้งนั้น เ
ดินไปเจอชาวบ้านคนไหนเดินสวนมาก็ยิ้มมมมให้เค้าไปหมด หย่างงงงกะคนบ้า
มาเล่าให้เพื่อนๆ น้องๆที่ออฟฟิตฟัง พวกมันก็บอกว่า พี่ต้องอย่าตื่นเต้นมากพี่
คือถ้าเค้าไม่หันไปชงกาแฟแล้วเห็นอาการแบบที่พี่เล่านะ เค้าอาจจะคิดว่าเป็นอะไรของมัน พรุ่งนี้เอาดีดีนะ นิ่งๆ
วันที่สอง
วันนี้คือรู้สึกไปเองว่า กะลังจะแห้วแล้ว เพราะไม่มี conversion เพิ่มเติมเลยเศร้ามากๆค่ะ
แต่! วันนี้เค้านั่งอยู่หน้าร้านพอดี เลยไม่ต้องไปยืดคอ ยกคางแล้วค่ะ พอโผล่หน้าไป
เค้า : สวัสดีครับ
เรา : (กรีดร้องในใจ ละลายมากๆ) เอา xxx เย็น ไม่หวานค่ะ (copy คำพูดเมื่อวาน)
เค้า : แบบเมื่อวานใช่มั้ยครับ
เรา : (พูดไม่ออกอีกแล้ว พยักหน้าหงึกๆ ไม่ยิ้มด้วย ก็เพื่อนบอกให้นิ่งๆ)
ระหว่างรอก็ทำการเตรียมจ่ายตังค์
เรา : 40 หรือ 45 นะคะ (นี่คือสิ่งที่ซ้อมไว้ หรอออ)
เค้า : 45 ครับ
เรา : (จ่ายมันไปพอดีนี่แหล่ะ อยู่นานเดี๊ยวเขิน สติหลุด กลัวมือจะทิ้งแก้วไปถูขาอีก)
จบ!! แค่นี้สำหรับวันที่สอง คือ เราไม่รุ้ว่าเราจะทำไงดี คือเค้าน่ารักมากๆ เห็นละมันก็โอ้ยยยยย ใจละลาย เราก็ไม่รู้ว่า จะต้องมา สั่งกาแฟ จ่ายตังค์ สั่งกาแฟ จ่ายตังค์ ทุกเช้า ไปอีกนานแค่ไหน มันถึงจะคืบหน้า ขืนเรามัวแต่มาตื่นเต้นปากชา เอามือถูขาอยู่แบบนี้มันคงไม่เวิร์คแน่ๆ อยากจะขอคำแนะนำจากผู้มีประสบการณ์ หรือมุมมองของผู้ชายที่มีคนมาแอบชอบ ว่าเราควรจะต้องทำไงต่อไปดีคะ หรือเราควรจะชวนเค้าคุยเรื่องอะไรบ้างดี ตอนนี้หวั่นใจมากๆ ว่าเค้าจะกลัวเรา นี่คือยังวางแผนสำหรับอาทิตหน้าไม่ได้เลยค่ะ
ข้อมูลเพิ่มเติม : เราไม่ได้เป็นคนที่สวยมาก หน้าตาไก่กาอาราเล่ย์มั่กๆ เค้าก็ไม่ใช่สไตล์แบบว่าขาวตี๋พิมพ์นิยมที่สาวๆจะมารุมชอบเยอะ แต่เป็นไสตล์เด็กแนวอ่ะค่ะ เพิ่มเติมอีกอย่างคือ เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเราด้วยค่ะ เรียนมัธยมโรงเรียนเดียวกัน ก่อนหน้านี้เราไปนั่งกินกาแฟร้านเค้าบ้างวันเสาร์ อาทิตย์บ่ายๆไปกะเพื่อนเราที่เป็นเพื่อนเค้านั่นแหล่ะค่ะ แต่สภาพก็คือเหมือนเพิ่งตื่นไปทุกครั้ง แล้วก็ไม่ได้ไปบ่อยน่าจะเดือนนึงไปครั้งนึง เราเลยคิดว่าเค้าคงจำเราไม่ได้หรอกค่ะเพราะเสาร์อาทิตย์ คนเข้าร้านเค้าเยอะ แต่ถ้าเป็นวันธรรมดาตอนเช้านี่ ยังไม่ค่อยมีคนค่ะ เพราะร้านเค้าก็ไม่ได้อยู่ย่านออฟฟิต เวลาไปตอนเช้าๆ นี่ ก็จะมีแค่เราสองสองเรา อิอิ