ช่วงนี้ปิดเทอม ลูกแม่บ้านที่ บ. ก็มาทำงานกับแม่ทุกวัน
แล้ว 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ลูกแม่บ้านมาขอขนมทุกวัน โดยเฉพาะเมื่อวาน บทสนธนายั่งงี้เลย
น้อง : ม่ีขนมให้กินไหม??
เรา : ไม่มีอ่ะ ยังไม่ได้ไปตลาดนัดเลย (ที่ บ. มีตลาดนัด)
น้อง : ที่เซเว่นไง
เรา : พี่ยังไม่ได้ลงไปเซเว่นเลยเนี๊ยะ
น้อง : พี่ลงไปสิ เซเว่นเปิด
เราไม่ตอบส่งๆ เพื่อเลี่ยงอะไร แต่เพราะท้องพุงโย้อยู่ เลยไม่ค่อยเดินลงจากตึกไปไหน
และด้วยความที่เราเองก็เป็นแม่คนแล้ว ไม่ได้รังเกียจเด็ก มีซื้อขนมให้น้องบ้าง รองเท้านักเรียนซื้อมาลูกใส่ไม่ได้ ก็ให้แม่บ้านไป
ส่วนแม่บ้านเอง ก็ไม่ได้เลี้ยงน้องให้อดอยากอะไร ซื้อขนมให้กินปกติ
แต่พอน้องมาขอยั่งงี้ มันทำให้เราคิดว่า ถ้าเราซื้อให้ มันจะกลายเป็นว่าเราสอนให้ลูกเค้าเป็นเด็กขี้ขอโดยไม่รู้ตัวรึเปล่า
ลูกแม่บ้านที่ บ. มาขอขนมทุกวัน ควรให้ไหม??
แล้ว 2 สัปดาห์ที่ผ่านมา ลูกแม่บ้านมาขอขนมทุกวัน โดยเฉพาะเมื่อวาน บทสนธนายั่งงี้เลย
น้อง : ม่ีขนมให้กินไหม??
เรา : ไม่มีอ่ะ ยังไม่ได้ไปตลาดนัดเลย (ที่ บ. มีตลาดนัด)
น้อง : ที่เซเว่นไง
เรา : พี่ยังไม่ได้ลงไปเซเว่นเลยเนี๊ยะ
น้อง : พี่ลงไปสิ เซเว่นเปิด
เราไม่ตอบส่งๆ เพื่อเลี่ยงอะไร แต่เพราะท้องพุงโย้อยู่ เลยไม่ค่อยเดินลงจากตึกไปไหน
และด้วยความที่เราเองก็เป็นแม่คนแล้ว ไม่ได้รังเกียจเด็ก มีซื้อขนมให้น้องบ้าง รองเท้านักเรียนซื้อมาลูกใส่ไม่ได้ ก็ให้แม่บ้านไป
ส่วนแม่บ้านเอง ก็ไม่ได้เลี้ยงน้องให้อดอยากอะไร ซื้อขนมให้กินปกติ
แต่พอน้องมาขอยั่งงี้ มันทำให้เราคิดว่า ถ้าเราซื้อให้ มันจะกลายเป็นว่าเราสอนให้ลูกเค้าเป็นเด็กขี้ขอโดยไม่รู้ตัวรึเปล่า