GHost Detective File 2-17 พิธีกรรมสยองขวัญ

"ขอโทษที่ต้องเรียกทุกคนมาวันนี้นะครับ" ภู ผู้กองต้อม ครูพิลาวรรณ หรือแม้แต่ดาว ต่างก็ถูก ผอ.เรียกมาหาถึงห้องทำงานตั้งแต่เช้า วันนี้ดาวรู้สึกหงุดหงิดแปลกๆตั้งแต่เห็นภูมารอรับเธอถึงบ้านเพื่อไปโรงเรียนโดยไม่ได้พูดอะไร ก่อนจะมารู้ตอนมาถึงโรงเรียนว่า ผอ.นัดคุย

และอีกคนที่อยู่ในห้องผอ.ด้วยนั่นก็คือ อุ๊ เธอมาเป็นตัวแทนของพ่อแม่ของผู้เสียชีวิตและพ่อแม่ของเธอเอง

"ก่อนอื่นผมอยากให้ทุกคนดูอะไรนี่หน่อยนะครับ" ผอ.เปิดทีวีในห้องทำงานของตัวเองให้ทุกคนดู เป็นภาพจากกล้องวีดีโอ ด้วยมุมกล้องเหมือนว่าจะเป็นการแอบถ่าย ในภาพมีเด็กนักเรียนของโรงเรียน ทำท่าทางลับล่อๆ จากนั้นเค้าก็เดินลงไปในสระน้ำพร้อมกับสุ่มที่เตรียมมาเพื่อจับปลาในสระ ผ่านไปประมารสิบกว่านาทีจนได้ปลาจนพอใจ นักเรียนคนนั้นจึงขึ้นจากสระแล้วจากไป ภาพที่ ผอ.เอาให้ดูก็หยุดอยู่นั้น พร้อมกับข้อสงสัยในหัวดาวว่า ผอ.เรียกทุกคนมาดูเพื่ออะไร

"ไม่ใช่แค่พวกคุณหรอกนะ ที่ติดกล้องไว้ ผมก็ติดกล้องเหมือนกัน จะกระทั่งได้หลักฐานที่จะพิสูจน์เรื่องลึกลับไร้สาระ ว่าที่ปลาหายไปเพราะคนมาจับไม่ใช่ผีเผอที่ไหน และอาจจะรวมไปถึง ที่เด็กคนนั้นตายก็อาจจะเพราะอุบัติเหตุก้ได้" ผอ.พุดด้วยท่าทางยิ้มเยาะ ทำให้ดาวรู้สึกหนักใจ เมื่อเธอหันไปมองครูพิลาวรรณที่นั่งข้างๆก็มีสีหน้ากังวลไม่แพ้กัน แต่ผิดกับภูและผู้กองต้อมที่ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย

"แล้วตกลงว่าผอ.ต้องการสื่อถึงอะไรเหรอครับ" ภูถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบไม่แสดงออกถึงอาการแปลกใจแต่อย่างใด

แต่มันก็ทำให้ผอ.รู้สึกหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด

"ก็หมายความว่าที่พวกคุณมาสืบสวนบ้าบออะไรนั่นมันลวงโลกยังไงล่ะ เป็นแค่อุบัติเหตุแม้ๆแจ่เอาเรื่องผีไร้สาระมาผูกซะจนเป็นเรื่องราวใหญ่โต" ผอ.พูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว จนดาวรู้สึกตกใจ ยิ่งครูพิลาวรรณกับอุ๊ที่มานั่งฟังด้วยแล้วยิ่งไม่ต้องพูดถึงเพราะพวกเธอนั่งเงียบไม่พูดไม่จาอะไรทั้งสิ้น

"ถึงเป็นแบบนั้น ก้ไม่ได้หมายความว่าเรื่องจะจบนะครับ" จากนั้นภูก็เปิดโทรศัพท์เพื่อเอาสำเนาสัญญามาอ่านให้ทุกคนฟัง

"และในสัญญาตอนท้ายบอกว่าหากผลการสืบสวนของผู้รับจ้างได้ข้อสรุปเป็นที่ยอมรับจากผู้จ้าง ข้าพเจ้าในฐานะ ผู้อำนวยการโรงเรียนนรินทร์ปกเกล้า ยินดีที่จะชำระค่าจ้างแทนผู้ว่างแก่ผู้รับจ้างเป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น ห้าแสนบาทถ้วน....." เมื่อภูอ่านสัญญาทั้งหมดให้ทุกฟังเข้าก็หันมาถามผอ. อีกครั้งเรื่องสัญญา ซึ่งทีนี้ ผอ.ถึงกับหน้าถอดสี และยิ่งภูหันไปถาม อุ๊ซึ่งถือว่าเป็นตัวแทนของพ่อแม่เธอและผู้เสียชีวิตในฐานะผู้ว่าจ้าง คำตอบของอุ๊ก็ยิ่งทำให้ ผอ.ไม่พอใจเมื่อเธอบอกว่า เธอจะรอผลการสืบสวนจากฝ่ายภูเท่านั้น

"หวังว่า ผอ.จะอดทนรอฟังคำตอบจากฝั่งเราได้นะครับ" ผู้กองต้อมพูดกึ่งเยาะเย้ย เพราะเค้ารู้เหตุผลที่ผอ.ต้อง "ดิ้น" ขนาดนี้

ทุกหมดขอตัวกลับปล่อยให้ ผอ.ยืนเงิบอยู่คนเดียวในห้อง อุ๋ขอตัวกลับไปเรียนในคาบแรกต่อ ส่วนดาว เหมือนว่าภูกับผู้กองต้อมจะมีเรื่องที่จะต้องบอกให้เธอกับครูพิลาวรรณรู้ ทั้งสี่คนจึงมาหามุมเงียบๆคุยกัน

"พวกเราสองคนมีเรื่องที่ปิดพวกเธอไว้ ซึ่งแม้แต่เจี๊ยบก็ไม่ทราบ" ผู้กองต้อมเปิดประเด็น ซึ่งจากสีหน้าของผู้กองต้อมมันคงเป็นเรื่องขอขาดบาดตายมาก

"จริงๆแล้วน่ะ ฉันได้รับการขอร้องจากคนรู้จักให้มาช่วยสืบเรื่องการทุจริตของ ผอ.โรงเรียนนี้เรื่องรับใต้โต๊ะเพื่อให้เด้กเข้าเรียน ฉันจึงไปขอร้องภูให้ช่วยอีกแรง แต่ดันเกิดเรื่องนี้ขึ้นก่อน"ผู้กองต้อมอธิบายเรื่องทั้งหมด ทำเอาดาวถึงกับอึ้งไป แต่ครูพิลาวรรณเหมือนจะพอรู้เรื่องนี้อยู่บ้างการการนินทาในหมู่ครูของโรงเรียน

"พอเกิดเรื่องขึ้น ฉันก็เลยได้โอกาสเปิดโปง ผอ. โดยการที่บีบให้เค้าต้องจ่ายเงินจำนวนห้าแสนเพื่อเป็นหลักฐานว่าเค้าร่ำรวยอย่างผิดปกติ" เมื่อภูอธิบาน สีหน้าของเค้ารู้สึกผิดมากกับการที่ต้องใช้เหตุการตายของคนๆหนึ่งเพื่อเป็นเครื่องมือในการจับคนทุจริต

"และตอนนี้ทางเบื้องบนก้ได้จับตาดูเรื่องนี้เป็นพิเศษเพราะว่าเรื่องมีมูล ทำให้เมื่อถึงเวลาขึ้นมา ผอ.คงเอาเงินออกมาจ่ายไม่ถนัดนัก ดังนั้นหากเรื่องนี้จบลง เงินห้าแสนบาทจากนกต่อที่เรากันไว้เป็นพยานจะถูกส่งให้ ผอ.เพื่อจ่ายให้ภู จากนั้นเราก็จะมีหลักฐานจากเงินสินบนที่ผอ.เรียกรับ เพื่อเปิดโปงทุจริตของโรงเรียนนี้" จากที่ผู้กองต้อมเล่ามาทั้งหมด ลึกๆแล้วดาวก็ไม่พอใจแผนการของภุเหมือนกัน แต่เรื่องที่เธอเพิ่งรู้อย่างเรื่องทุจริต มันก็ซับซ้อนเกินกว่าที่เธอจะตัดสินว่าภูเป็นฝ่ายฉวยโอกาสได้เหมือนกัน

"และโชคดีที่ฟ้าเข้าข้างเรา เหมือน ผอ.จะร้อนตัวจนถึงกับต้องให้หรืออาจจะจ้างนักเรียนตัวเองมาสร้างหลักฐานเท็จแบบนั้น ซึ่งถ้าเะอจะดูออก เหมือนว่าเด็กคนนั้นจะมองกล้องบ่อยๆอย่างไม่เป็นธรรมชาติ ทำให้รู้ทันทีว่ามันคือการสร้างหลักฐานปลอม ทีนี้หากไขคดีได้ มันก้เหลือทางเดียวคือ ผอ.ต้องจ่ายเงิน" คำพูดของภูทำให้ดาวที่แม้จะไม่พอใจที่มันดูเห็นก็ตัวแต่ก็อดชื่นชมความเหนือชั้นของอีตาคนนี้ไม่ได้

"หมายความว่า ทั้งฉันทั้งอิงดาว ก็ไม่ควรพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ออกไปสินะคะ"ครูดาวเหมือนะรู้สึกอะไรบางอย่างกับเรื่องนี้ มันเป็นความรู้สึกเหมือนอะไรบางอย่างของเธอที่มีความสำคัญได้พังทลายลงไป

มันคือ"ศรัทธา"

.......................................................

ระหว่างเดินทางกลับ ครูพิลาวรรรเดินมาส่งภูกับผู้กองต้อมที่หน้าโรงเรียน แต่เมื่อเดินผ่านห้องปกครอง ทั้งสามคนก็เห็นอะไรที่ผิดปกติ มีตำรวจมาที่ห้องปกครอง

"มีอะไรกันเหรอคะ" ครูพิลาวรรณเดินเข้าไปถามด้านใน ก็เจอกับตำรวจสองนาย พาป้าคนหนึ่งที่ร้องห่มร้องไห้ มาติดต่อครูฝ่ายปกครอง

"คือมีเด็กชั้นม.6โรงเรียนเราออกจากบ้านตอนเย็นแล้วหายตัวไปน่ะ แม่เค้าก็แจ้งความ ก็ตามหากันทั่ว จนตำวจพบรถมอเตอร์ไซด์ ของเด็กจอดไว้ที่หลังโรงเรียน เลยพาแม่เค้ามานี่แหละ"ครูฝ่ายปกครองตอบพร้อมกับยื่นรูปเด็กคนนั้นให้ดู

"นี่มัน..."ครูพิลาวรรณอุทานด้วยความตกใจ จนภูและผู้กองต้อมต้องเข้ามาดู มันเป็นรูปเด็กที่ไปจับปลาในกล้องวงจรปิดที่ ผอ.เพิ่งให้เธอดู

"มีอะไรกันเหรอ" พอผู้กองต้อมเข้ามา ตำรวจที่มาจาก สน.เดียวกันก็ทำความเคารพผู้กอง

"มีคนแจ้งความว่าลูกหายไปครับผม พอเรามาตรวจสอบก็เจอรถเด็กจอดอยู่หลังโรงเรียน เราก็เลยมาสอบถามทางโรงเรียนครับ" นายดาบคนนั้นยื่นรูปเด็กชายให้ผู้กองต้อม มันเป็นรูปเด็กชายคนเดียวกับที่มาจับปลาเมื่อตอนเย็น

"เหมือนผมจะมีหลักฐานนะครับว่าเค้าหายไปไหน" ภูเข้ามาเปิด ภาพจากกล้องที่ฝ่ายตัวเองติดไว้ให้ ตำรวจกับผู้ปกครองของเด็กดู เวลาประมาณเกือบหกโมงเย็น เด็กคนนั้นมาจับปลาที่สระจริง จากนั้นเมื่อเค้าจับปลาเสร็จกเดินออกไป

แม่ของเด็กถึงกับร้องไห้ ซึ่งหากเด็กไม่กลับมาเอารถที่จอดไว้ หรือออกไปที่ไหน ก็หมายความว่าเด็กคนนั้นยังอยู่ในโรงเรียนนี้

แต่เสียดายที่ทางโรงเรียนก้ไม่มีกล้องวงจรปิดเลยนอกจากกล้องของภู แต่ก็ไม่มีกล้องตัวไหนจะจับภาพได้ว่าเค้าหายไปไหน ซึ่งอาจจะเพราะกล้องแต่ละตัวนำไปติดไว้ตามอาคาร ซึ่งไม่ว่ายังไงก้ไม่เห็นความเคลื่อนไหวใดๆเลยจนกระทั่ง

ขณะที่กำลังจะปิดแทปเลตที่เปิดภาพจากกล้องให้ทุกคนดู ณ เวลาปัจจุบัน ที่บริเวณต้นไทรหลังโรงเรียน ภูเห็นบางอย่างเคลื่อนไหวในพงหญ้า

มันเป็นภาพตัวเงินตัวทองกำลังรุมทึ้งอะไรบางอย่าง

.............................................

ติชมกันได้ครับ บางคำที่พิมพ์ผิด เพราะแป้นผิมไม่ค่อยดี กดชิพไม่ลง ยังไงก็ขออภัยด้วยครับ

file 1 เหงา ตั้งแต่ตอนแรก http://pantip.com/topic/34830541

file 2-1 http://pantip.com/topic/34973254

file 2-2 http://pantip.com/topic/34986577

file 2-3 http://pantip.com/topic/34998149

file 2-4 http://pantip.com/topic/35006186

file 2-5 http://pantip.com/topic/35014982

file 2-6 http://pantip.com/topic/35027231

file 2-7 http://pantip.com/topic/35052016

file 2-8 http://pantip.com/topic/35060989

file 2-9 http://pantip.com/topic/35069737

file 2-10 http://pantip.com/topic/35083926

file 2-11 http://pantip.com/topic/35090371

file 2-12 http://pantip.com/topic/35098552

file 2-13 http://pantip.com/topic/35109804

file 2-14 http://pantip.com/topic/35118251

file 2-15 http://pantip.com/topic/35125839

file 2-16 http://pantip.com/topic/35137869

ป.ล. ขอโทษที่ยังไม่สามารถปรับให้ตอนนี้ยาวกว่านี้ได้ แต่ตอนท้ายๆจะพยายามปิดปมสำคัยๆให้จบในตอนเดียวนะครับ

ป.ล.2 ไม่รู้ว่ามีคนจะอ่านภาคต่อไปอีกมั้ย คือมีให้เลือกระหว่าตอนสั้น ไม่เกิน10ตอนกับตอนยาวแบบนี้ครับ

ตอนต่อไป http://pantip.com/topic/35164685