ข่าวสารข้อมูลที่ผมเสพเงียบๆอยู่ตลอดเวลา ด้วยเพราะเป็นคนทำงานหน้าคอมพิวเตอร์เป็นหลัก
ทำให้รู้สึกว่า "มนุษย์เงินเดือน" จะเหมือนถูกเหยียดศักดิ์ศรีค่อนข้างมากนะครับ
มันมีหลายประโยค ที่ผมเห็นแล้วรู้สึกไม่ชอบ เช่น "คนฉลาด เขาไม่เป็นลูกจ้างกันหรอก"
หรือในอีกทางหนึ่งคือ "คนเป็นลูกจ้างนั้นโง่" หรืออย่างน้อยก็ "ไม่ฉลาด"
...อย่างนั้นหรือครับ ผมกลับคิดว่าคนที่ฉลาดจริงๆ เขาจะเป็นอะไรก็ได้...
...จะไม่ต้องให้ใครมาบอก หรือบังคับ และจะไม่ถูกชักจูงง่ายๆ...
นี่คือมุมมองของคน อาจจะรุ่นใหม่ หรืออาจจะไม่เกี่ยวกับรุ่นใหม่เก่าแต่เป็นสภาพบีบบังคับของสังคมหรือเปล่าครับ ?
ตัวผมเอง ณ จุดนี้มีทรัพยากรณ์และศักยภาพเพียงพอจะเปิดร้านเล็กๆของตัวเอง
ประกอบการเกี่ยวกับงานช่าง รับซ่อมๆ อะไรเทือกนั้นน่ะครับ อุปกรณ์ สถานที่ ทักษะ มีหมด
แต่ผมเลือกเป็นลูกจ้าง เงินเดือนไม่มากแต่ก็ไม่น่าเกลียดจนเกินไป (บริษัทคนไทยน่ะครับ)
บางทีผมอาจจะติดสบายก็ได้ล่ะมั้ง? แต่ผมก็สนุกและรู้สึกรักในงานที่ทำ(อุตสาหกรรม)
ผมศึกษาความรู้ใหม่ๆ และทำ C&D จนตอนนี้เริ่มเป็น R&D แล้ว พัฒนาและออกผลิตภัณฑ์ใหม่ให้บริษัท
เป้าหมายคือยกระดับมาตราฐานของผลิตภัณฑ์ดังกล่าวจากระดับประเทศเป็นระดับสากล
สิ่งเหล่านี้ที่ผมคิดและทำจะมีส่วนร่วมในการช่วยชีวิตคนหลายคนทั่วประเทศ รวมถึงเพื่อนบ้านด้วยในอนาคต
ผมพอจะสามารถ "ภูมิใจ" ในสิ่งที่ทำไหมครับ? หรือมีเพียงเจ้าของบริษัทเท่านั้นที่มีสิทธิภูมิใจ
แม้เส้นทางลูกจ้างของผมนั้นไม่มีเส้นชัย เพราะผมจะไม่หยุดพัฒนา ไม่ด้วยตนเองก็ผ่านลูกน้อง
แต่ทุกวันนี้ผมก็รู้สึกมีความสุขดี และรับรู้ได้ถึงความหมายของชีวิต ความสามารถที่มีจะไม่เปล่าประโยชน์
ผมคิดว่าทัศนคติ "คนฉลาดจะไม่เป็นลูกจ้าง" มันเหมือนมองว่า "ธุรกิจของฉันจะไม่มีลูกจ้างฉลาดๆ" เช่นกัน
ผมยอมรับว่า ส่วนตัวมีการเตรียมความพร้อมที่จะประกอบการเองเหมือนกัน แต่หากวันนั้นมาถึง
ผมจะไม่ดูถูกใคร ไม่คิดเหยียดว่าใครมีศักดิ์ศรีมากน้อยกว่ากัน ถ้าจะสูงกว่า เพราะตัวผมสูง ไม่ใช่ไปยืนอยู่สูงๆ
แล้วบอกว่า "ฉันสูงกว่าแก"
เพราะความเป็นเจ้าของธุรกิจ ยังไม่ใช่สิ่งยืนยันความสามารถ
ผลลัพธ์ต่างหากล่ะ ที่พอจะบอกอะไรได้
ท่านอื่นๆล่ะครับ คิดว่าอย่างไร ?
หรือผมคิดมากเกินไป คิดไปเอง จริงๆแล้วมันไม่ได้มีเรื่องบั่นทอนอะไรแบบนั้น
หรือการเป็นลูกจ้างนั้นคือเส้นทางของคนโง่เขลาและไม่มีทางรอดจริง ๆ
All the world's a stage, and all the men and women merely players;
- As you like it! ; วิลเลี่ยม เขย่าหอก
อะไรคือที่มาของบรรทัดฐานที่ใช้ตัดสิน "มนุษย์เงินเดือน" ครับ ?
ทำให้รู้สึกว่า "มนุษย์เงินเดือน" จะเหมือนถูกเหยียดศักดิ์ศรีค่อนข้างมากนะครับ
มันมีหลายประโยค ที่ผมเห็นแล้วรู้สึกไม่ชอบ เช่น "คนฉลาด เขาไม่เป็นลูกจ้างกันหรอก"
หรือในอีกทางหนึ่งคือ "คนเป็นลูกจ้างนั้นโง่" หรืออย่างน้อยก็ "ไม่ฉลาด"
...อย่างนั้นหรือครับ ผมกลับคิดว่าคนที่ฉลาดจริงๆ เขาจะเป็นอะไรก็ได้...
...จะไม่ต้องให้ใครมาบอก หรือบังคับ และจะไม่ถูกชักจูงง่ายๆ...
นี่คือมุมมองของคน อาจจะรุ่นใหม่ หรืออาจจะไม่เกี่ยวกับรุ่นใหม่เก่าแต่เป็นสภาพบีบบังคับของสังคมหรือเปล่าครับ ?
ตัวผมเอง ณ จุดนี้มีทรัพยากรณ์และศักยภาพเพียงพอจะเปิดร้านเล็กๆของตัวเอง
ประกอบการเกี่ยวกับงานช่าง รับซ่อมๆ อะไรเทือกนั้นน่ะครับ อุปกรณ์ สถานที่ ทักษะ มีหมด
แต่ผมเลือกเป็นลูกจ้าง เงินเดือนไม่มากแต่ก็ไม่น่าเกลียดจนเกินไป (บริษัทคนไทยน่ะครับ)
บางทีผมอาจจะติดสบายก็ได้ล่ะมั้ง? แต่ผมก็สนุกและรู้สึกรักในงานที่ทำ(อุตสาหกรรม)
ผมศึกษาความรู้ใหม่ๆ และทำ C&D จนตอนนี้เริ่มเป็น R&D แล้ว พัฒนาและออกผลิตภัณฑ์ใหม่ให้บริษัท
เป้าหมายคือยกระดับมาตราฐานของผลิตภัณฑ์ดังกล่าวจากระดับประเทศเป็นระดับสากล
สิ่งเหล่านี้ที่ผมคิดและทำจะมีส่วนร่วมในการช่วยชีวิตคนหลายคนทั่วประเทศ รวมถึงเพื่อนบ้านด้วยในอนาคต
ผมพอจะสามารถ "ภูมิใจ" ในสิ่งที่ทำไหมครับ? หรือมีเพียงเจ้าของบริษัทเท่านั้นที่มีสิทธิภูมิใจ
แม้เส้นทางลูกจ้างของผมนั้นไม่มีเส้นชัย เพราะผมจะไม่หยุดพัฒนา ไม่ด้วยตนเองก็ผ่านลูกน้อง
แต่ทุกวันนี้ผมก็รู้สึกมีความสุขดี และรับรู้ได้ถึงความหมายของชีวิต ความสามารถที่มีจะไม่เปล่าประโยชน์
ผมคิดว่าทัศนคติ "คนฉลาดจะไม่เป็นลูกจ้าง" มันเหมือนมองว่า "ธุรกิจของฉันจะไม่มีลูกจ้างฉลาดๆ" เช่นกัน
ผมยอมรับว่า ส่วนตัวมีการเตรียมความพร้อมที่จะประกอบการเองเหมือนกัน แต่หากวันนั้นมาถึง
ผมจะไม่ดูถูกใคร ไม่คิดเหยียดว่าใครมีศักดิ์ศรีมากน้อยกว่ากัน ถ้าจะสูงกว่า เพราะตัวผมสูง ไม่ใช่ไปยืนอยู่สูงๆ
แล้วบอกว่า "ฉันสูงกว่าแก"
เพราะความเป็นเจ้าของธุรกิจ ยังไม่ใช่สิ่งยืนยันความสามารถ
ผลลัพธ์ต่างหากล่ะ ที่พอจะบอกอะไรได้
ท่านอื่นๆล่ะครับ คิดว่าอย่างไร ?
หรือผมคิดมากเกินไป คิดไปเอง จริงๆแล้วมันไม่ได้มีเรื่องบั่นทอนอะไรแบบนั้น
หรือการเป็นลูกจ้างนั้นคือเส้นทางของคนโง่เขลาและไม่มีทางรอดจริง ๆ
All the world's a stage, and all the men and women merely players;
- As you like it! ; วิลเลี่ยม เขย่าหอก