เราผิดมากมั้ยคะ กับสิ่งที่ทำลงไป?..
วันนี้ตอนเลิกงาน กำลังจะกลับบ้าน เผอิญว่ารถเราเสีย(มอเตอไซด์) เราก็เลยไปร้านซ่อม แล้วก็โทรบอกกับที่บ้านว่ารถเสีย คงกลับค่ำหน่อย
พอถึงบ้าน พ่อก็บอกว่า "หัดเอาคู่มือมาอ่านบ้าง ว่าจะต้องดูแลรถยังไง หัดล้าง หัดเช็ครถตัวเองบ้าง ไม่ใช่ไม่เคยสนใจอะไรเลย" ประมาณนี้
แต่ว่าไม่ใช่ว่าเราไม่ดูแลรถนะคะ ถ้าเราว่างเราก็จะล้างรถ ดูนั่นนี่ แต่ก็คงไม่เท่ากับพ่อ เพราะพ่อลาออกจากงานแล้วอยู่บ้านตลอด
ด้วยความที่พ่อเป็นผู้นำของบ้านมาตลอด ห้ามเถียงอะไรแก แกก็เลยชอบพูดจาด้วยน้ำเสียงดุดัน เหมือนการขึ้นเสียง ประกอบกับการที่แก
ชอบตำหนิ ว่ากล่าวทุกคน(ยกเว้นตัวเอง) ไม่เคยชื่นชมอะไรเลย เราก็เลยพูดกับแกกลับไปว่า "ทำไมตอนที่หนูทำ ไม่เห็นจะเคยเห็น ไม่เคยจะชื่นชมอะไรเลย
ไม่ใช่ไม่เคยล้างรถ ไม่เคยดู แต่หนูทำพ่อก็ไม่เคยเห็น" เราพูดด้วยน้ำเสียงปกติ แต่แกกลับเดินมาบีบหน้าเราแล้วจะตบ แต่แม่ก็ห้ามไว้ ให้แกใจเย็นๆ
จริงๆเราไม่โกรธนะคะที่แกทำ แต่เราแค่ไม่ชอบที่แกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง อะไรที่ไม่ถูกใจแก แกตำหนิหมด แต่สิ่งไหนดี อะไรดีๆแกไม่เคยชื่นชมสักครั้ง
เราอยากให้แกฟังความคิดเห็นของคนอื่นบ้าง พอเราพูดก็หาว่าเถียง แม่เราก็เคยบอกแกหลายครั้งเรื่องการพูด แต่แกก็ไม่พอใจ
ขนาดคนแถวบ้าน เขาก็อยู่ของเขาดีๆ เขาไม่มายุ่งกับเรา ต่างคนต่างอยู่ แกก็มาบ่นในบ้านนะคะ ว่าอยู่กันแบบไม่รู้จักกันเลย
หน้าบ้านเป็นเด็กนักศึกษามาอยู่ แกก็ชอบพูดบ่นๆว่าไม่ดูแลบ้าน รก เอาไว้แค่ซุกหัวนอน หน้าบ้านเขา เขาไม่กวาด พ่อเราไปกวาดแล้วก็บ่น
แล้วก็เอามาหงุดหงิดในบ้านอีก
เราควรทำตัวยังไงดี เราไม่พูดหลายครั้งแล้ว ไม่เคยมีใครเถียง ได้แต่เดินหนี แต่ครั้งนี้เราพูดไปเพื่อต้องการให้เขารับฟัง และมองเห็นสิ่งดีของคนอื่นบ้าง
ทุกคนมีเรื่องเครียด เราก็เครียดจากที่ทำงานมาแล้ว เราต้องกลับบ้านมาเจอน้ำเสียงไม่น่าฟัง เราก็เหนื่อยน่ะค่ะ
ถ้าเล่าวกวนขอโทษด้วยนะคะ ถ้าแท็กผิดก็ขอโทษด้วยค่ะ
ทะเลาะกับพ่อจนเกือบโดนตบ?
วันนี้ตอนเลิกงาน กำลังจะกลับบ้าน เผอิญว่ารถเราเสีย(มอเตอไซด์) เราก็เลยไปร้านซ่อม แล้วก็โทรบอกกับที่บ้านว่ารถเสีย คงกลับค่ำหน่อย
พอถึงบ้าน พ่อก็บอกว่า "หัดเอาคู่มือมาอ่านบ้าง ว่าจะต้องดูแลรถยังไง หัดล้าง หัดเช็ครถตัวเองบ้าง ไม่ใช่ไม่เคยสนใจอะไรเลย" ประมาณนี้
แต่ว่าไม่ใช่ว่าเราไม่ดูแลรถนะคะ ถ้าเราว่างเราก็จะล้างรถ ดูนั่นนี่ แต่ก็คงไม่เท่ากับพ่อ เพราะพ่อลาออกจากงานแล้วอยู่บ้านตลอด
ด้วยความที่พ่อเป็นผู้นำของบ้านมาตลอด ห้ามเถียงอะไรแก แกก็เลยชอบพูดจาด้วยน้ำเสียงดุดัน เหมือนการขึ้นเสียง ประกอบกับการที่แก
ชอบตำหนิ ว่ากล่าวทุกคน(ยกเว้นตัวเอง) ไม่เคยชื่นชมอะไรเลย เราก็เลยพูดกับแกกลับไปว่า "ทำไมตอนที่หนูทำ ไม่เห็นจะเคยเห็น ไม่เคยจะชื่นชมอะไรเลย
ไม่ใช่ไม่เคยล้างรถ ไม่เคยดู แต่หนูทำพ่อก็ไม่เคยเห็น" เราพูดด้วยน้ำเสียงปกติ แต่แกกลับเดินมาบีบหน้าเราแล้วจะตบ แต่แม่ก็ห้ามไว้ ให้แกใจเย็นๆ
จริงๆเราไม่โกรธนะคะที่แกทำ แต่เราแค่ไม่ชอบที่แกว่าทุกสิ่งทุกอย่าง อะไรที่ไม่ถูกใจแก แกตำหนิหมด แต่สิ่งไหนดี อะไรดีๆแกไม่เคยชื่นชมสักครั้ง
เราอยากให้แกฟังความคิดเห็นของคนอื่นบ้าง พอเราพูดก็หาว่าเถียง แม่เราก็เคยบอกแกหลายครั้งเรื่องการพูด แต่แกก็ไม่พอใจ
ขนาดคนแถวบ้าน เขาก็อยู่ของเขาดีๆ เขาไม่มายุ่งกับเรา ต่างคนต่างอยู่ แกก็มาบ่นในบ้านนะคะ ว่าอยู่กันแบบไม่รู้จักกันเลย
หน้าบ้านเป็นเด็กนักศึกษามาอยู่ แกก็ชอบพูดบ่นๆว่าไม่ดูแลบ้าน รก เอาไว้แค่ซุกหัวนอน หน้าบ้านเขา เขาไม่กวาด พ่อเราไปกวาดแล้วก็บ่น
แล้วก็เอามาหงุดหงิดในบ้านอีก
เราควรทำตัวยังไงดี เราไม่พูดหลายครั้งแล้ว ไม่เคยมีใครเถียง ได้แต่เดินหนี แต่ครั้งนี้เราพูดไปเพื่อต้องการให้เขารับฟัง และมองเห็นสิ่งดีของคนอื่นบ้าง
ทุกคนมีเรื่องเครียด เราก็เครียดจากที่ทำงานมาแล้ว เราต้องกลับบ้านมาเจอน้ำเสียงไม่น่าฟัง เราก็เหนื่อยน่ะค่ะ
ถ้าเล่าวกวนขอโทษด้วยนะคะ ถ้าแท็กผิดก็ขอโทษด้วยค่ะ