เป็นคนนึงที่แต่งงานมาขึ้นปี ที่ 5 ทำทุกวิธีให้มีลูก แต่ไม่สำเร็จค่ะ หมดเงินไปก็เยอะ ค่ายาค่าหมอ และทุกครั้งที่ไม่สำเร็จ
จะรู้สึกเฟลกับชีวิตมาก ล่าสุดไปทำเด็กหลอดแก้วไม่สำเร็จค่ะ ยอมรับน้ำตาแตกไป เกือบเดือน

แต่สิ่งที่รู้สึกแย่จริงๆ จากก้นความรู้สึกของเราคือ การโดนคำถาม การโดนกดดันจากคนรอบข้าง สิ่งนี้บอกตรงๆรู้สึกหัวเสียทุกครั้งที่
มีคนมาสนทนาเรื่องลูก มาบอกให้ไปทำนั่นทำนี่ ทั้งวิทยาศาสตร์ หรือ ทางความเชื่อบนบานอะไรก็ตาม มันเหมือนเป็นการมากดจุด
ในเรื่องที่ไม่อยากเอ่ยถึง  ฟังแล้วรู้สึกหัวเสียทุกครั้ง แต่เราก็เก็บอาการนะคะ

ชีวิตทุกวันนี้มีความสุขค่ะ เป็นเจ้านายตัวเอง อยู่กันสองคนกับสามี กิจกรรมเยอะมากในแต่ละวัน เราไม่เคยรู้สึกเหงาเลย ทุกวันผ่านไปเร็วมาก
วันทำงานก็ทำงาน วันหยุดก็พักผ่อนตามประสา ชีวิตดีค่ะ แต่ติดตรงไม่มีลูก สาเหตุเกิดจากสุขภาพของสามี ซึ่งเราเองก็ไม่ได้มองว่าเป็นปัญหา
ระดับครอบครัวที่ทำให้เราสองคนมีปัญหากัน เพราะเรื่องแบบนี้ไม่มีใครอยากให้เกิด

แต่เบื่อหน่ายคนรอบข้างค่ะ เราเข้าใจว่าหวังดีนะคะ แต่ใครมามายืนจุดนี้ไม่รู้หรอกค่ะ ว่าเวลาเราโดนคำถามจี้จุด หรือมาแนะนำให้เราไปทำอะไรที่เราไม่ชอบเรารู้สึกอย่างไร

มีใครที่ไม่มีลูกแล้วเจอปัญหาคนรอบข้างแบบนี้ม้ยค่ะ  รบกวนขอคำแนะนำวิธีปลอบใจตัวเอง หรือวิธี ที่จะพูดไม่ให้เขามาพูดเรื่องนี้กับเราอีก
คนที่พูดส่วนใหญ่ก็คนเดิมๆค่ะ ญาติพี่น้อง ยอดมรับว่าไม่อยากได้คำแนะนำจากใครค่ะ อยากได้แต่คำปลอบใจมากกว่า วิธีคิดบวกของคนไม่มีลูก
อะไรประมาณนี้มากกว่าค่ะ