หากยังจำภาคแรกได้ Bad Neighbors คือหนังตลกที่ แม้จะตลกมาก และมุกทะลึ่งมาก แต่หนังก็ยังดีมากๆด้วยเช่นกัน
และการกลับมาของ Bad Neighbors 2 ก็สิ่งที่ผมชอบมีดังนี้ครับ...
- ชอบตัวละคร เท็ดดี้ ที่รับบทด้วยพ่อหนุ่มกล้ามสวย Zac Efron ที่คราวนี้แกกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับการถอดเสื้อผ้ามากกว่าครึ่งเรื่อง(ฮา) ผมว่าผมเข้าใจตัวละครของเท็ดนะ คือเขาเป็นประเภทไม่ยอมโตซักที และมีความคิดเหมือนเด็กๆ เมื่อตอนเรียนมหาลัยเขาคือคนที่ฮอตที่สุด เดลต้าไซด์คือทุกๆอย่างแต่พอจบมาแล้วเขากลับกลายเป็นคนไม่มีอะไรเลย จนพอมาดูอีกทีเพื่อนๆก็มีหน้าที่การงานดีๆทำกันหมดแล้ว แต่ตัวเองดันยังต้องมาอยู่บ้านกับเพื่อน แถมได้เป็นแค่พนักงานขายเสื้อผ้าอีกต่างหาก จนเพื่อนของเขาหมั้นและเท็ดดี้ถูกขอให้ย้ายอออกเขาก็รู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง ถูกทรยศ และพอมาเจอเซลบี้กับเพื่อนที่กำลังอยากจะสร้างกลุ่มบ้านพักขึ้นมาใหม่ก็ตัดสินใจช่วยเหลือทุกอย่างทันทีโดยหวังว่าเขาจะมีที่อยู่และรู้สึกว่าตัวเองสำคัญอีกครั้ง แต่พอโดนไล่ออกมาอีกเขาก็หมดหนทางไปและก็ซมซานมาหาสองผัวเมียเพื่อช่วยเหลือและแก้แค้นกลุ่มนักศึกษาหญิงเหล่านั้น แต่แล้วอีกทีพอเขาเห็นกลุ่มผู้หญิงทะเลาะกันเองเขาก็เริ่มคิดได้และเข้าใจเสียทีถึงความเป็นเพื่อนและพี่น้องตลอดกาลของพวกเขา แม้ตัวละครจะดูบ้าๆบอๆและไม่เต็ม แต่เราก็เข้าใจได้ไม่ยากนัก ว่าคนอย่างเท็ดดี้จริงๆแล้วก็ต้องการแค่ใครสักคนที่เขาสามารถเรียกได้ว่าเพื่อน และคอยเคียงข้างเขาก็พอแล้ว
- ชอบตัวละครสองผัวเมียอย่าง แม็ค และ เคลลี่ ที่ภาคก่อนเป็นยังไง ภาคนี้ก็เป็นยังงั้น ทั้งคู่ห่างไกลกับคำว่าพ่อแม่ที่ดีมากนัก แถมยังชอบมีอะไรกันบ่อยๆทั่วบ้าน ยิ่งฉากทะเลาะกันแล้วสารภาพเนี่ยคือรู้เลยว่าเป็นพ่อแม่ที่แย่แค่ไหน ไม่ว่าจะลืมลูกไว้ที่บ้าน ทำลูกตกหัวฟาด ภาคก่อนนี้ยังว่าทำเพื่อลูกนะ แต่ภาคนี้ทำเพื่อเงินล้วนๆเลย แต่กระนั้นสุดท้ายพวกแกก็เข้าใจอะไรขึ้นมาบ้างว่า ไม่สำคัญว่าจะเป็นพ่อแม่ที่ดีหรือเปล่า เพราะว่าวันหนึ่งลูกก็ต้องโตขึ้นและต้องออกไปห่างจากตัวพวกเขาอยู่ดี พวกเขาแค่ต้องดูแลและเลี้ยงให้เติบโตมาให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง
- ชอบมุกเหยียด....ในหนังมาก เช่น คำว่าเหยียดเพศนี้ถูกเอามาใช้จนเกริก เช่นเหยียดเพศหญิงที่บรรดาตัวละครนักศึกษาหญิงเอามาใช้กันอย่างมั่วซั่ว พอทำอะไรไม่ดีๆก็กลายเป็นว่าถ้าผู้ชายทำคงไม่ผิดสินะๆ ซึ่งผมว่าตรรกะป่วยๆแบบนี้แหละที่ทำให้หนังมันบ้าบอและตลก และหาเหตุผลไม่ได้เอาเสียเลย หรือ มุกเหยียดสีผิวที่เพื่อนคนหนึ่งของเท็ดดี้ที่เป็นตำรวจบุกจับกัญชา และรุ่นพี่ของเขาที่เป็นตำรวจผิวดำจับกุมโดยใช้ความรุนแรงมาก แต่พอมาเป็นคนดำเหมือนกันดันพูดดีด้วยซะงั้น หรือนู่นนั่นนี่
- ชอบความลามกของหนัง เป็นหนังที่เราจะเห็นดิลโด้ตลอดทั้งเรื่อง เพราะลูกสาวของสองผัวเมียเอามาเล่นประจำ ไหนจะไข่ ไหนจะกระปู๋ปลอมแบบเหมือนจริงอีกต่างหาก หรือเรื่องสกปรกมากมาย เช่นผ้าอนามัยใช้แล้ว อ้วก ไข่ หรืออะไรที่มันแบบ..."เชี่ยย" อีกมากมายไหนหนัง
- เฉยๆกับพวกตัวละครนักศึกษาสาวๆทั้งหลายในเรื่องมากกกก แม้น้องโคลอี้จะน่ารักก็ตาม แต่ว่ามันดูแล้วรู้สึก...ไม่อินอ่ะ ออกแนวรำคาญนิดๆด้วยซ้ำไป แต่บางทีถ้าผู้หญิงดูอาจจะอินก็ได้ แต่ผมไม่ค่อยนะ
- ชอบสิ่งที่หนังพยายามบอก หากภาคแรกกล่าวถึงการเติบโตและการพยายามเลี้ยงดูลูก ภาคนี้ก็กล่าวถึงความสัมพันธ์ของเพื่อน เป็นการบอกว่าไม่จำเป็นว่าต้องมีบ้านหรือที่อยู่หรือสัญลักษณ์อะไรหรอก แค่มีกันและกันอยู่ก็เพียงพอแล้ว เช่นเดียวกับ เท็ดดี้กับเบ็ธ ที่ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแต่งงานไปแล้วแต่ใช้ว่าอีกคนจะต้องออกจากชีวิตไป ตรงกันข้ามเขาได้เพื่อนใหม่ต่างหาก และประโยคที่เท็ดดี้พูดกับเบ็ธในงานแต่งก็ช่างชวนคิดเหลือเกินว่าพวกใช่แค่เพื่อนกันแน่หรา.... นอกจากนั้นหนังยังบอกสิ่งที่สำคัญแก่พ่อแม่ทุกคนด้วยว่า สักวันหนึ่งลูกของคุณก็จะต้องโตขึ้น และก็ต้องต่อต้านคุณ และอยากจะออกไปใช้ชีวิตของตัวเองด้านนอก แม้สำหรับผู้ใหญ่มันจะดูเป็นเรื่องที่เพ้อฝันและไร้สาระ แต่สำหรับพวกเขามันไม่ใช่ไง ดังนั้นสิ่งที่คุณทำได้ก็แค่ปล่อยให้เขาไปและคอยเฝ้าดูอยู่อย่างห่างๆด้วยความสุขว่าเราเลี้ยงเด็กคนนี้มาจนถึงวันที่ต้องปล่อยไปแล้ว...
สรุปเป็นหนังที่ตลกไม่ต่างจากภาคแรกครับ ถ้าดูภาคแรกมากจะตลกขึ้นเวลาเห็นตัวละครเก่าๆโผล่มา แต่ในความตลกก็ยังมีสาระให้คุณเก็บไปคิดเช่นกัน ไปดูเถอะครับ แค่เก้าสิบนาทีเอง ผมว่าคุ้มนะ
ปล. ตัวละครเรื่องนี้บ่อน้ำตาแตกง่ายมาก เอะอะก็ร้องๆอย่างเดียวแต่ก็นั่นแหละที่ฮา
[สปอย]สิ่งที่ผมชอบใน Bad Neighbors 2
หากยังจำภาคแรกได้ Bad Neighbors คือหนังตลกที่ แม้จะตลกมาก และมุกทะลึ่งมาก แต่หนังก็ยังดีมากๆด้วยเช่นกัน
และการกลับมาของ Bad Neighbors 2 ก็สิ่งที่ผมชอบมีดังนี้ครับ...
- ชอบตัวละคร เท็ดดี้ ที่รับบทด้วยพ่อหนุ่มกล้ามสวย Zac Efron ที่คราวนี้แกกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับการถอดเสื้อผ้ามากกว่าครึ่งเรื่อง(ฮา) ผมว่าผมเข้าใจตัวละครของเท็ดนะ คือเขาเป็นประเภทไม่ยอมโตซักที และมีความคิดเหมือนเด็กๆ เมื่อตอนเรียนมหาลัยเขาคือคนที่ฮอตที่สุด เดลต้าไซด์คือทุกๆอย่างแต่พอจบมาแล้วเขากลับกลายเป็นคนไม่มีอะไรเลย จนพอมาดูอีกทีเพื่อนๆก็มีหน้าที่การงานดีๆทำกันหมดแล้ว แต่ตัวเองดันยังต้องมาอยู่บ้านกับเพื่อน แถมได้เป็นแค่พนักงานขายเสื้อผ้าอีกต่างหาก จนเพื่อนของเขาหมั้นและเท็ดดี้ถูกขอให้ย้ายอออกเขาก็รู้สึกเหมือนถูกทอดทิ้ง ถูกทรยศ และพอมาเจอเซลบี้กับเพื่อนที่กำลังอยากจะสร้างกลุ่มบ้านพักขึ้นมาใหม่ก็ตัดสินใจช่วยเหลือทุกอย่างทันทีโดยหวังว่าเขาจะมีที่อยู่และรู้สึกว่าตัวเองสำคัญอีกครั้ง แต่พอโดนไล่ออกมาอีกเขาก็หมดหนทางไปและก็ซมซานมาหาสองผัวเมียเพื่อช่วยเหลือและแก้แค้นกลุ่มนักศึกษาหญิงเหล่านั้น แต่แล้วอีกทีพอเขาเห็นกลุ่มผู้หญิงทะเลาะกันเองเขาก็เริ่มคิดได้และเข้าใจเสียทีถึงความเป็นเพื่อนและพี่น้องตลอดกาลของพวกเขา แม้ตัวละครจะดูบ้าๆบอๆและไม่เต็ม แต่เราก็เข้าใจได้ไม่ยากนัก ว่าคนอย่างเท็ดดี้จริงๆแล้วก็ต้องการแค่ใครสักคนที่เขาสามารถเรียกได้ว่าเพื่อน และคอยเคียงข้างเขาก็พอแล้ว
- ชอบตัวละครสองผัวเมียอย่าง แม็ค และ เคลลี่ ที่ภาคก่อนเป็นยังไง ภาคนี้ก็เป็นยังงั้น ทั้งคู่ห่างไกลกับคำว่าพ่อแม่ที่ดีมากนัก แถมยังชอบมีอะไรกันบ่อยๆทั่วบ้าน ยิ่งฉากทะเลาะกันแล้วสารภาพเนี่ยคือรู้เลยว่าเป็นพ่อแม่ที่แย่แค่ไหน ไม่ว่าจะลืมลูกไว้ที่บ้าน ทำลูกตกหัวฟาด ภาคก่อนนี้ยังว่าทำเพื่อลูกนะ แต่ภาคนี้ทำเพื่อเงินล้วนๆเลย แต่กระนั้นสุดท้ายพวกแกก็เข้าใจอะไรขึ้นมาบ้างว่า ไม่สำคัญว่าจะเป็นพ่อแม่ที่ดีหรือเปล่า เพราะว่าวันหนึ่งลูกก็ต้องโตขึ้นและต้องออกไปห่างจากตัวพวกเขาอยู่ดี พวกเขาแค่ต้องดูแลและเลี้ยงให้เติบโตมาให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง
- ชอบมุกเหยียด....ในหนังมาก เช่น คำว่าเหยียดเพศนี้ถูกเอามาใช้จนเกริก เช่นเหยียดเพศหญิงที่บรรดาตัวละครนักศึกษาหญิงเอามาใช้กันอย่างมั่วซั่ว พอทำอะไรไม่ดีๆก็กลายเป็นว่าถ้าผู้ชายทำคงไม่ผิดสินะๆ ซึ่งผมว่าตรรกะป่วยๆแบบนี้แหละที่ทำให้หนังมันบ้าบอและตลก และหาเหตุผลไม่ได้เอาเสียเลย หรือ มุกเหยียดสีผิวที่เพื่อนคนหนึ่งของเท็ดดี้ที่เป็นตำรวจบุกจับกัญชา และรุ่นพี่ของเขาที่เป็นตำรวจผิวดำจับกุมโดยใช้ความรุนแรงมาก แต่พอมาเป็นคนดำเหมือนกันดันพูดดีด้วยซะงั้น หรือนู่นนั่นนี่
- ชอบความลามกของหนัง เป็นหนังที่เราจะเห็นดิลโด้ตลอดทั้งเรื่อง เพราะลูกสาวของสองผัวเมียเอามาเล่นประจำ ไหนจะไข่ ไหนจะกระปู๋ปลอมแบบเหมือนจริงอีกต่างหาก หรือเรื่องสกปรกมากมาย เช่นผ้าอนามัยใช้แล้ว อ้วก ไข่ หรืออะไรที่มันแบบ..."เชี่ยย" อีกมากมายไหนหนัง
- เฉยๆกับพวกตัวละครนักศึกษาสาวๆทั้งหลายในเรื่องมากกกก แม้น้องโคลอี้จะน่ารักก็ตาม แต่ว่ามันดูแล้วรู้สึก...ไม่อินอ่ะ ออกแนวรำคาญนิดๆด้วยซ้ำไป แต่บางทีถ้าผู้หญิงดูอาจจะอินก็ได้ แต่ผมไม่ค่อยนะ
- ชอบสิ่งที่หนังพยายามบอก หากภาคแรกกล่าวถึงการเติบโตและการพยายามเลี้ยงดูลูก ภาคนี้ก็กล่าวถึงความสัมพันธ์ของเพื่อน เป็นการบอกว่าไม่จำเป็นว่าต้องมีบ้านหรือที่อยู่หรือสัญลักษณ์อะไรหรอก แค่มีกันและกันอยู่ก็เพียงพอแล้ว เช่นเดียวกับ เท็ดดี้กับเบ็ธ ที่ไม่ว่าอีกฝ่ายจะแต่งงานไปแล้วแต่ใช้ว่าอีกคนจะต้องออกจากชีวิตไป ตรงกันข้ามเขาได้เพื่อนใหม่ต่างหาก และประโยคที่เท็ดดี้พูดกับเบ็ธในงานแต่งก็ช่างชวนคิดเหลือเกินว่าพวกใช่แค่เพื่อนกันแน่หรา.... นอกจากนั้นหนังยังบอกสิ่งที่สำคัญแก่พ่อแม่ทุกคนด้วยว่า สักวันหนึ่งลูกของคุณก็จะต้องโตขึ้น และก็ต้องต่อต้านคุณ และอยากจะออกไปใช้ชีวิตของตัวเองด้านนอก แม้สำหรับผู้ใหญ่มันจะดูเป็นเรื่องที่เพ้อฝันและไร้สาระ แต่สำหรับพวกเขามันไม่ใช่ไง ดังนั้นสิ่งที่คุณทำได้ก็แค่ปล่อยให้เขาไปและคอยเฝ้าดูอยู่อย่างห่างๆด้วยความสุขว่าเราเลี้ยงเด็กคนนี้มาจนถึงวันที่ต้องปล่อยไปแล้ว...
สรุปเป็นหนังที่ตลกไม่ต่างจากภาคแรกครับ ถ้าดูภาคแรกมากจะตลกขึ้นเวลาเห็นตัวละครเก่าๆโผล่มา แต่ในความตลกก็ยังมีสาระให้คุณเก็บไปคิดเช่นกัน ไปดูเถอะครับ แค่เก้าสิบนาทีเอง ผมว่าคุ้มนะ
ปล. ตัวละครเรื่องนี้บ่อน้ำตาแตกง่ายมาก เอะอะก็ร้องๆอย่างเดียวแต่ก็นั่นแหละที่ฮา