เรื่องเล่า เช้าวันอาทิตย์

ณ กะลาแลนด์ แดนมหัศจรรย์ มโนแลนด์ ดินแดนแห่งจินตนาการ แก๊งเหมียวๆ แก๊งหนึ่ง ที่แกนนอนจะสั่งไปซ้ายก็ซ้าย ไปขวาก็ขวา ยกมือก็ยก เสียบบัตรแทนก็เสียบ ชี้นกว่านก ชี้ไม้ว่าไม้........

แก๊งเหมียวๆ อันแสนเชื่องแก๊งนี้ ได้สถาปนาตนเองว่า...........

เป็นผู้มีเหตุผล ไม่งมงาย (แต่พี่ขอกราบไหว้ต้นไม้ ไหว้แท่งอิฐแท่งปูน อย่างเอาเป็นเอาตายนะจ๊ะ มีหลุมยุบที่ไหน พี่เห็นพญานาคทุกหลุม น้ำส้วมผุดขึ้นจากดิน พี่ก็เอาไปกิน ละเมอว่ารักษาได้สารพัดโรค)

เป็นผู้ฉลาด มีปัญญา (แต่เศรษฐกิจตกต่ำทีไร พี่ปรับตัวไม่ได้นะจ๊ะ แกนนอนไม่ได้สั่งให้ปรับตัว ก็ได้แต่ออกมาดีดดิ้น กรีดร้อง โหยหวน คร่ำครวญ โทษฟ้า โทษฝน และภาวนาขอของฟรี)

เป็นผู้ยึดมั่นและเคารพในกติกา รักความยุติธรรม รักความเท่าเทียม (แต่พี่ขอไม่ยื่นแบบแสดงภาษีนะจ๊ะ กติกาข้อนี้ไม่ถูกใจพี่ สรรพากรอยากได้ภาษี ก็มาตามเก็บเอาเอง ยุติธรรมดีแล้ว เท่าเทียมดีแล้ว คนอื่นอยากจ่ายก็จ่ายไป........ ปี 52-53 จัดตั้งรัฐบาลผิดกติกาหรือเปล่าไม่รู้ แต่ไม่ถูกใจพี่ พี่ก็เลยจัดชุมนุมลูกเสือ จัดกิจกรรมก่อกองไฟมันกลางเมืองซะเลย)

เป็นผู้ตาสว่าง มีความคิดเป็นของตนเอง (พี่ตาสว่างซะจนเข้าใจว่า "งดออกเสียง" มีความหมายเช่นเดียวกับ "ไม่เห็นด้วย" พี่ก็เลยสามารถแสดงความคิดเห็นของตัวเองได้ เพิ่อพี่น้องที่ยอมเสียสละ พี่ทำได้อยู่แว้วววว)

ย้ำอีกครั้ง พี่เป็นผู้ฉลาด มีปัญญา แต่พี่แค่ปรับตัวไม่ได้แค่นั้นเอง

คริคริคริ