เห้ออออ !!! ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
วันเวลาที่หายคือ วันศุกร์ที่ 6 พฤษภาคม 2016 เวลาประมาณ ทุ่มนึง
จริงๆ ก็คือไม่ได้หวังว่าจะได้กลับคืนมาแล้วแต่อยากจะมาเล่าเป็นอุทาหรณ์ให้เพื่อนๆ ฟัง คือแบบตอนนี้เครียดมากๆ
คือเมื่อวานตอนประมาณเกือบๆ 6 โมงแม่เราชวนไปบ้านใหม่อยู่ที่ ถ.พัฒนาชนบท 3 คือแม่เราพึ่งจะไปซื้อแต่เมื่อวานที่ไปคือพาเพื่อนๆ แม่ไปดูเผื่อจะมาเป็นเพื่อนบ้านกันตอนนั้นคือกระเป๋าเงินยังอยู่ พอดูบ้านกันเสร็จก็ประมาณ ทุ่มนิดๆละก็ชวนกันไปกินข้าวกันแถวนั้นคือตอนจะออกอะเราหากุญแจรถไม่เจอ คือเรามีกระเป๋าสะพายเล็กๆ อีกใบที่ใส่กระเป๋าเงินอันนั้นอยู่ (แบบว่ามันใหญ่พอๆ กันเลยและค่อนข้างเกะกะ) คือตอนนั้นเราอยู่หน้าบ้านละ ด้วยความที่มันเกะกะเราเลยเอาออกมาแล้ววางไว้ที่ท้ายรถ แต่พอหาไปหามาคือเราเอากุญแจรถไว้ในกระเป๋าเงินซึ่งคือถ้าเป็นอย่างนั้นตอนเปิดรถเราก็เอากระเป๋าขึ้นรถไปด้วย แล้วเราก็วางมันไว้แบบแยกจากกระเป๋าสะพายไว้ตรงที่นั่งข้างๆคนขับ ในรถคือมีเพื่อนแม่นั่งด้วย 1 คน แต่นั่งอยู่ข้างหลัง พอไปถึงร้านกินข้าวชื่อว่าร้านป้าเภา
คือเราก็ไม่แน่ใจว่าเราเอากระเป๋าลงจากรถไปด้วยหรือเปล่า แต่เราก็มีลางว่าเราเอาแล้วเราถือแยกไปแล้วเราก็เดินเข้าไปในร้านไปนั่งข้างๆ แม่ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเราได้เอาไว้ข้างๆตรงเก้าอี้หรือเปล่า พอถึงประมาณ 19:48 น. เรากินอิ่มแล้วแล้วเหมือนกับว่าเพื่อนแม่ที่นั่งข้างๆเราคือนั่งตรงท้ายโต๊ะ เรากลัวว่าเค้าจะตักกับข้าวไม่ถึงเราเลยสลับที่ให้เค้านั่งเราก็ไม่ได้เอะใจอะไร พอนั่งสักพักนึงคือเราต้องกลับก่อนเพราะว่าเราต้องรีบเอาเงินไปโอนค่าเรียนเพราะมันเป็นวันสุดท้าย เราบอกแม่ก่อนจะไปบ้านใหม่ ทีนี้แม่ก็บอก " ไม่มีเงินติดตัวแต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวแม่ยืมเงินเพื่อนให้ " คือเพื่อนแม่ที่มาคันเดียวกับเราอะให้เรายืมเงินพอให้เราเสร็จเราก็เอาเก็บใส่กระเป๋าเงินทันที ตั้งแต่ระหว่างทางมาบ้านใหม่แล้ว จากนั้นเราก็กลับมาก่อนคือเราก็มัวแต่กังวลว่าจะมีตู้ที่ไหนฝากเงินได้บ้างที่ใกล้ที่สุดก็นั่งเสิร์ชหาในเน็ต แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจมาที่จามจุรี คือพอมาถึงเราก็เข้ามาที่จอดรถเลย พอจอดรถเสร็จคือเราจอดชั้นแรกเราก็รีบคว้ากระเป๋าสะพาย แล้วก็เปิดซิปกระเป๋าอีกใบนึงเพื่อเอาสมุด บช ออกมา เราถือแยกไป (ตอนเราไปจอดมีรถมาจอดพร้อมๆ กับเรา แต่เค้าจอดเสร็จก่อน) จากนั้นเราก็วิ่งไปทางเข้าห้างแต่เราแวะเค้าห้องน้ำแปปนึง จากนั้นเราก็วิ่งไปหาธนาคารกรุงศรี พอไปถึงตู้เราก็เปิดสมุด บช กดอะไรเรียบร้อยแล้วพอจะมาหยิบเงินออกจากกระเป๋าเงินเราก็หาไม่เจอแล้ว ตอนแรกเราก็คิดว่าเราลืมไว้บนรถแต่พอวิ่งกลับไปที่รถก็หาไปเจอ แล้วก็คิดในใจว่าซวยละ เลยรีบโทรหาแม่ แม่ก็บอกไม่เห็น เราก็เลยนึกๆ ก็คิดว่าต้องลืมไว้ไม่บ้านใหม่ก็ต้องเป็นร้านอาหารแน่ๆ ตอนแรกแม่บอกจะไปเป็นเพื่อนให้กลับไปรับแม่ที่บ้านและด้วยความที่เรากลัวว่ามันจะหายไปเราเลยโทรไปบอกแม่ว่าเดี๋ยวเราไปเองคือระยะทางจากบ้านใหม่กับบ้านเก่าเราขับรถถึงไม่ติดก็ต้องใช้เวลาเกือบ ครึ่ง ชม.!!!! เราก็ขับกลับไปที่บ้านใหม่ก่อนเพราะนึกว่าอาจจะลืมไว้ท้ายรถตอนหากุญแจแล้วมันจะตก แต่พอไปหายามก็บอกไม่มี เราก็รีบขับไปร้านอาหารไปถามเค้าว่าเราได้ลืมกระเป๋าไว้ที่นี่หรือเปล่า " เค้าก็บอกไม่เห็นไม่มี ถ้ามีก็ต้องรีบเอาไปให้เจ้าของร้านแล้ว " แล้วเราก็ถามเค้าว่าถ้าอย่างนั้นมีคนมากินต่อจากเรามั้ยเพราะนั่นมันก็ดึกแล้ว เค้าก็ยืนยันกลับมาว่า " ไม่มีใครมาต่อจากเรา " เราก็บอกเค้ากลับว่าถ้าเห็นยังไงก็ช่วยเก็บไว้ด้วยเดี๋ยววันพรุ่งนี้เรามาใหม่ แล้วเราก็ขับไปในหมู่บ้านอีกครั้ง คือเราจะขอกล้องวงจรปิดเค้าดูแต่ยามบอกว่าต้องเป็นพรุ่งนี้เช้าตอน 9 โมงที่สำนักงานขายซึ่งเราก็ทำอะไรไม่ได้แล้วก็คือรอแต่พอกลับมานึกยังไงก็ไม่น่าตกที่หน้าบ้านแน่นอน จนวันนี้เราไปดูกล้องวงจรปิดกับแม่ ที่หน้าบ้านคือเราเอากระเป๋าขึ้นรถไปจริงๆ ก็คือไม่มีทางเป็นที่นี่แน่นอนก็เหลือแค่ที่ร้านอาหารกับที่จามแต่ที่จามเราก็มั่นใจมากๆว่าตอนนั้นกระเป๋าเรามันไม่มีแล้ว แต่จะบอกว่าทำหายที่ร้านอาหารแล้วพวกลูกน้องที่เป็นพม่าเก็บไปเราก็ไม่มีหลักฐานเพราะร้านเป็นไม้เก่าๆ เรามีก็แต่คลิปเสียงที่เราแอบอัดมาตอนไปถามเค้าว่าไม่มีใครมากินต่อแล้วจริงๆ..... เราก็ได้แค่ทำใจ และรอ ได้แต่หวังว่าจะมีคนดีพอและช่วยเก็บส่งคืนมาให้ ในนั้นมี
- เงิน 9 พันาำหรับจ่ายค่าเรียน
-บัตร ปชช. ,ใบขับขี่ ,บัตร นศ ที่เป็นบัตรเดบิต, บัตรเดบิตอีกใบ
-บัตรสะสมแต้มอีกเยอะ
คือเราก็แอบเสียดายพวกเอกสารสำคัญๆ คือตอนนี้เงินเราก็อยากได้เพราะมันเป็นค่าเรียนเราแต่ถ้าเป็นไปได้เราอยากได้บัตรคืนเพราะอีกอาทิตย์เดียวเราก็ต้องสอบแล้ว แล้วมันจำเป็นต้องใช้ คือเราต้องเสียเวลามาทำบัตรใหม่ซึ่งเราก็ไม่ค่อยมีเวลา
หลังจากนั้นเราก็ไปแจ้งความที่ สน. แต่ก่อนหน้านั้นเราอาญัติบัตร นศ ไปแล้ว พอเราไปแจ้งตอนแรกไป สน.ร่มเกล้า แต่เค้าบอกให้ไปแจ้งตามเขตที่เกิดเหตุ เราก็ต้องเปลี่ยนเพราะร้านอาหารอยู่เขต ลาดกระบัง เราไปแจ้งเค้าตอนแรกเราบอกกระเป๋าเงินหาย ตำรวจก็บอกว่า " กระเป๋าเงินหายไปรับแจ้งครับ " เราเลยบอกข้างในมีเอกสารสำคัญแบบพวก บชช อยู่ไรงี้คือจริงๆ แล้วเดี๋ยวนี้มันไม่ต้องแจ้งแต่คือแม่อยากแจ้งเพื่อความสบายใจ เค้าก็รับแจ้งให้ก็เขียนๆ พอเราบอกมีเงินหายเค้าก็บอกว่า เงินนี่ไม่ต้องเขียน เราก็ไม่รู้อะไรคือในใจเราก็นึกอยู่แล้วแหละว่า แจ้งไปก็เท่านั้นยังไงก็ไม่มีทางได้คืนอยู่แล้ว ตำรวจก็บอกไม่แน่เพราะยังเคยมีคนแบบเก็บเงิน 3-4 หมื่นได้แล้วยังเอามาฝากเลย ทำเรื่องเสร็จเรากับแม่ก็กลับมาบ้าน เราก็บอกแม่ว่าจะไปดูที่จามอีกทีมั้ยเผื่อถ้าตกที่นั่นจริงๆแล้วมีคนเก็บไปคืนที่ประชาสัมพันธ์ให้ไรงี้ แต่เราก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเราไม่มีกระเป๋าแล้วตอนนี้แบบเรายังไม่ได้จับเลยตั้งแต่ลงจากรถ เรากับแม่ก็เข้าไปถามแม่บ้านคนนึงเค้าน่ารักมากเค้าบอกเค้าไม่มาเมื่อวานเค้าไม่รู้เดี๋ยวเค้าจะถามหัวหน้าให้ เค้าเลยตามหัวหน้าจากนั้นก็พาเราไปประชาสัมพันธ์แต่ผลคือไม่มีจ้าา แต่เราก็มั่นใจอะว่าไม่ใช่ที่นี่แน่นอน แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกอะเพราะนอกจาก 3 ที่ที่เราไปแล้วจากนั้นเราก็อยู่แค่บนรถจะตกระหว่างทางก็ไม่มีทางเป็นไปได้ เราก็แค่อยากจะมาเล่าให้เพื่อนๆ ได้ฟัง เผื่อจะได้ไม่สะเพร่าแบบเราและระมัดระวังตัวมากขึ้น เราไปอ่านหลายๆคนตั้งกระทู้เรื่องกระเป๋าหายและมีคนเยอะแยะมาเม้นบางคนโชคดีได้คืนก็ถือว่าดีไป แต่ถ้าโชคร้ายจริงๆ ก็ถือว่าทำบุญไปแล้วคราวหน้าก็อย่าประมาทอีก หลังออกจากร้านก็ต้องหันกลับไปดูอีกที (จริงๆ เราทำนะแต่สงสัยตอนนั้นจะมีอะไรมาบังตา) แต่ก็อยากจะขอให้เพื่อนๆ คนไหนที่เจอกระเป๋าเราช่วยส่งคืนตาม บัตร ปชช. ให้หน่อยยเรารู้ว่าเป็นไปได้ยาก แต่เราจะตอบแทนบุญคุณอย่างสูงเลยยยย
อันนี้คือรูปกระเป๋าเรา
กระเป๋าเงินหาย ใครเจอช่วยส่งกลับที T T
วันเวลาที่หายคือ วันศุกร์ที่ 6 พฤษภาคม 2016 เวลาประมาณ ทุ่มนึง
จริงๆ ก็คือไม่ได้หวังว่าจะได้กลับคืนมาแล้วแต่อยากจะมาเล่าเป็นอุทาหรณ์ให้เพื่อนๆ ฟัง คือแบบตอนนี้เครียดมากๆ
คือเมื่อวานตอนประมาณเกือบๆ 6 โมงแม่เราชวนไปบ้านใหม่อยู่ที่ ถ.พัฒนาชนบท 3 คือแม่เราพึ่งจะไปซื้อแต่เมื่อวานที่ไปคือพาเพื่อนๆ แม่ไปดูเผื่อจะมาเป็นเพื่อนบ้านกันตอนนั้นคือกระเป๋าเงินยังอยู่ พอดูบ้านกันเสร็จก็ประมาณ ทุ่มนิดๆละก็ชวนกันไปกินข้าวกันแถวนั้นคือตอนจะออกอะเราหากุญแจรถไม่เจอ คือเรามีกระเป๋าสะพายเล็กๆ อีกใบที่ใส่กระเป๋าเงินอันนั้นอยู่ (แบบว่ามันใหญ่พอๆ กันเลยและค่อนข้างเกะกะ) คือตอนนั้นเราอยู่หน้าบ้านละ ด้วยความที่มันเกะกะเราเลยเอาออกมาแล้ววางไว้ที่ท้ายรถ แต่พอหาไปหามาคือเราเอากุญแจรถไว้ในกระเป๋าเงินซึ่งคือถ้าเป็นอย่างนั้นตอนเปิดรถเราก็เอากระเป๋าขึ้นรถไปด้วย แล้วเราก็วางมันไว้แบบแยกจากกระเป๋าสะพายไว้ตรงที่นั่งข้างๆคนขับ ในรถคือมีเพื่อนแม่นั่งด้วย 1 คน แต่นั่งอยู่ข้างหลัง พอไปถึงร้านกินข้าวชื่อว่าร้านป้าเภา
คือเราก็ไม่แน่ใจว่าเราเอากระเป๋าลงจากรถไปด้วยหรือเปล่า แต่เราก็มีลางว่าเราเอาแล้วเราถือแยกไปแล้วเราก็เดินเข้าไปในร้านไปนั่งข้างๆ แม่ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเราได้เอาไว้ข้างๆตรงเก้าอี้หรือเปล่า พอถึงประมาณ 19:48 น. เรากินอิ่มแล้วแล้วเหมือนกับว่าเพื่อนแม่ที่นั่งข้างๆเราคือนั่งตรงท้ายโต๊ะ เรากลัวว่าเค้าจะตักกับข้าวไม่ถึงเราเลยสลับที่ให้เค้านั่งเราก็ไม่ได้เอะใจอะไร พอนั่งสักพักนึงคือเราต้องกลับก่อนเพราะว่าเราต้องรีบเอาเงินไปโอนค่าเรียนเพราะมันเป็นวันสุดท้าย เราบอกแม่ก่อนจะไปบ้านใหม่ ทีนี้แม่ก็บอก " ไม่มีเงินติดตัวแต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวแม่ยืมเงินเพื่อนให้ " คือเพื่อนแม่ที่มาคันเดียวกับเราอะให้เรายืมเงินพอให้เราเสร็จเราก็เอาเก็บใส่กระเป๋าเงินทันที ตั้งแต่ระหว่างทางมาบ้านใหม่แล้ว จากนั้นเราก็กลับมาก่อนคือเราก็มัวแต่กังวลว่าจะมีตู้ที่ไหนฝากเงินได้บ้างที่ใกล้ที่สุดก็นั่งเสิร์ชหาในเน็ต แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจมาที่จามจุรี คือพอมาถึงเราก็เข้ามาที่จอดรถเลย พอจอดรถเสร็จคือเราจอดชั้นแรกเราก็รีบคว้ากระเป๋าสะพาย แล้วก็เปิดซิปกระเป๋าอีกใบนึงเพื่อเอาสมุด บช ออกมา เราถือแยกไป (ตอนเราไปจอดมีรถมาจอดพร้อมๆ กับเรา แต่เค้าจอดเสร็จก่อน) จากนั้นเราก็วิ่งไปทางเข้าห้างแต่เราแวะเค้าห้องน้ำแปปนึง จากนั้นเราก็วิ่งไปหาธนาคารกรุงศรี พอไปถึงตู้เราก็เปิดสมุด บช กดอะไรเรียบร้อยแล้วพอจะมาหยิบเงินออกจากกระเป๋าเงินเราก็หาไม่เจอแล้ว ตอนแรกเราก็คิดว่าเราลืมไว้บนรถแต่พอวิ่งกลับไปที่รถก็หาไปเจอ แล้วก็คิดในใจว่าซวยละ เลยรีบโทรหาแม่ แม่ก็บอกไม่เห็น เราก็เลยนึกๆ ก็คิดว่าต้องลืมไว้ไม่บ้านใหม่ก็ต้องเป็นร้านอาหารแน่ๆ ตอนแรกแม่บอกจะไปเป็นเพื่อนให้กลับไปรับแม่ที่บ้านและด้วยความที่เรากลัวว่ามันจะหายไปเราเลยโทรไปบอกแม่ว่าเดี๋ยวเราไปเองคือระยะทางจากบ้านใหม่กับบ้านเก่าเราขับรถถึงไม่ติดก็ต้องใช้เวลาเกือบ ครึ่ง ชม.!!!! เราก็ขับกลับไปที่บ้านใหม่ก่อนเพราะนึกว่าอาจจะลืมไว้ท้ายรถตอนหากุญแจแล้วมันจะตก แต่พอไปหายามก็บอกไม่มี เราก็รีบขับไปร้านอาหารไปถามเค้าว่าเราได้ลืมกระเป๋าไว้ที่นี่หรือเปล่า " เค้าก็บอกไม่เห็นไม่มี ถ้ามีก็ต้องรีบเอาไปให้เจ้าของร้านแล้ว " แล้วเราก็ถามเค้าว่าถ้าอย่างนั้นมีคนมากินต่อจากเรามั้ยเพราะนั่นมันก็ดึกแล้ว เค้าก็ยืนยันกลับมาว่า " ไม่มีใครมาต่อจากเรา " เราก็บอกเค้ากลับว่าถ้าเห็นยังไงก็ช่วยเก็บไว้ด้วยเดี๋ยววันพรุ่งนี้เรามาใหม่ แล้วเราก็ขับไปในหมู่บ้านอีกครั้ง คือเราจะขอกล้องวงจรปิดเค้าดูแต่ยามบอกว่าต้องเป็นพรุ่งนี้เช้าตอน 9 โมงที่สำนักงานขายซึ่งเราก็ทำอะไรไม่ได้แล้วก็คือรอแต่พอกลับมานึกยังไงก็ไม่น่าตกที่หน้าบ้านแน่นอน จนวันนี้เราไปดูกล้องวงจรปิดกับแม่ ที่หน้าบ้านคือเราเอากระเป๋าขึ้นรถไปจริงๆ ก็คือไม่มีทางเป็นที่นี่แน่นอนก็เหลือแค่ที่ร้านอาหารกับที่จามแต่ที่จามเราก็มั่นใจมากๆว่าตอนนั้นกระเป๋าเรามันไม่มีแล้ว แต่จะบอกว่าทำหายที่ร้านอาหารแล้วพวกลูกน้องที่เป็นพม่าเก็บไปเราก็ไม่มีหลักฐานเพราะร้านเป็นไม้เก่าๆ เรามีก็แต่คลิปเสียงที่เราแอบอัดมาตอนไปถามเค้าว่าไม่มีใครมากินต่อแล้วจริงๆ..... เราก็ได้แค่ทำใจ และรอ ได้แต่หวังว่าจะมีคนดีพอและช่วยเก็บส่งคืนมาให้ ในนั้นมี
- เงิน 9 พันาำหรับจ่ายค่าเรียน
-บัตร ปชช. ,ใบขับขี่ ,บัตร นศ ที่เป็นบัตรเดบิต, บัตรเดบิตอีกใบ
-บัตรสะสมแต้มอีกเยอะ
คือเราก็แอบเสียดายพวกเอกสารสำคัญๆ คือตอนนี้เงินเราก็อยากได้เพราะมันเป็นค่าเรียนเราแต่ถ้าเป็นไปได้เราอยากได้บัตรคืนเพราะอีกอาทิตย์เดียวเราก็ต้องสอบแล้ว แล้วมันจำเป็นต้องใช้ คือเราต้องเสียเวลามาทำบัตรใหม่ซึ่งเราก็ไม่ค่อยมีเวลา
หลังจากนั้นเราก็ไปแจ้งความที่ สน. แต่ก่อนหน้านั้นเราอาญัติบัตร นศ ไปแล้ว พอเราไปแจ้งตอนแรกไป สน.ร่มเกล้า แต่เค้าบอกให้ไปแจ้งตามเขตที่เกิดเหตุ เราก็ต้องเปลี่ยนเพราะร้านอาหารอยู่เขต ลาดกระบัง เราไปแจ้งเค้าตอนแรกเราบอกกระเป๋าเงินหาย ตำรวจก็บอกว่า " กระเป๋าเงินหายไปรับแจ้งครับ " เราเลยบอกข้างในมีเอกสารสำคัญแบบพวก บชช อยู่ไรงี้คือจริงๆ แล้วเดี๋ยวนี้มันไม่ต้องแจ้งแต่คือแม่อยากแจ้งเพื่อความสบายใจ เค้าก็รับแจ้งให้ก็เขียนๆ พอเราบอกมีเงินหายเค้าก็บอกว่า เงินนี่ไม่ต้องเขียน เราก็ไม่รู้อะไรคือในใจเราก็นึกอยู่แล้วแหละว่า แจ้งไปก็เท่านั้นยังไงก็ไม่มีทางได้คืนอยู่แล้ว ตำรวจก็บอกไม่แน่เพราะยังเคยมีคนแบบเก็บเงิน 3-4 หมื่นได้แล้วยังเอามาฝากเลย ทำเรื่องเสร็จเรากับแม่ก็กลับมาบ้าน เราก็บอกแม่ว่าจะไปดูที่จามอีกทีมั้ยเผื่อถ้าตกที่นั่นจริงๆแล้วมีคนเก็บไปคืนที่ประชาสัมพันธ์ให้ไรงี้ แต่เราก็ค่อนข้างมั่นใจว่าเราไม่มีกระเป๋าแล้วตอนนี้แบบเรายังไม่ได้จับเลยตั้งแต่ลงจากรถ เรากับแม่ก็เข้าไปถามแม่บ้านคนนึงเค้าน่ารักมากเค้าบอกเค้าไม่มาเมื่อวานเค้าไม่รู้เดี๋ยวเค้าจะถามหัวหน้าให้ เค้าเลยตามหัวหน้าจากนั้นก็พาเราไปประชาสัมพันธ์แต่ผลคือไม่มีจ้าา แต่เราก็มั่นใจอะว่าไม่ใช่ที่นี่แน่นอน แต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกอะเพราะนอกจาก 3 ที่ที่เราไปแล้วจากนั้นเราก็อยู่แค่บนรถจะตกระหว่างทางก็ไม่มีทางเป็นไปได้ เราก็แค่อยากจะมาเล่าให้เพื่อนๆ ได้ฟัง เผื่อจะได้ไม่สะเพร่าแบบเราและระมัดระวังตัวมากขึ้น เราไปอ่านหลายๆคนตั้งกระทู้เรื่องกระเป๋าหายและมีคนเยอะแยะมาเม้นบางคนโชคดีได้คืนก็ถือว่าดีไป แต่ถ้าโชคร้ายจริงๆ ก็ถือว่าทำบุญไปแล้วคราวหน้าก็อย่าประมาทอีก หลังออกจากร้านก็ต้องหันกลับไปดูอีกที (จริงๆ เราทำนะแต่สงสัยตอนนั้นจะมีอะไรมาบังตา) แต่ก็อยากจะขอให้เพื่อนๆ คนไหนที่เจอกระเป๋าเราช่วยส่งคืนตาม บัตร ปชช. ให้หน่อยยเรารู้ว่าเป็นไปได้ยาก แต่เราจะตอบแทนบุญคุณอย่างสูงเลยยยย
อันนี้คือรูปกระเป๋าเรา