รักระยะไกล จะไปกันรอดไหมครับ

สวัสดีครับ​
เรื่องมีอยู่ว่าตอนนี้ผมมีแฟนต่างชาติ เป็นชาวเวียตนามครับ เค้าอยู่โฮจิมินห์ ตอนนี้เราคบกันได้ประมาณ 1 เดือน

ช่วงแรกที่คบกันก็ดีมากๆครับคุยกันตลอด แต่ด้วยความที่ไกลกัน ทำให้ผมคิดมากอยู่ตลอดเวลา ซึ่งความคิดมาก ความกังวล และคิดถึงเค้าตลอดเวลา มันกลับทำให้เค้าเริ่มเหนื่อยกับความสัมพันธ์นี้

ผมไม่โทษเค้า ผมเองบอกรักเค้าเกือบตลอดเวลา และชอบถามว่าเค้ารักผมไหม เหตุผลของผมก็คือผม ทำใจ​ไม่ได้ที่ต้องกลับมาไทยทั้งๆที่ยังรักเค้ามากๆ มันทำให้ผมแย่เลยละ แต่ความรู้สึกของเค้าเวลาที่ผมถามเค้า ว่ารักผมไหม คือ ผมกำลังไม่มั่นใจ และไม่เชื่อตัวเค้าว่าเค้ารักผม

ก่อนหน้านี้ผมชอบตัดพ้อว่าเธอไม่รักผมจะรักเค้าถึงแม้ว่าเค้าไม่รักผม,  นอกจากนี้ผมยังชอบบอกเธอว่า ทำไมเธอถึงไม่ค่อยให้ความสนใจผมเลย

ครั้งล่าสุดที่เรามีปากเสียงกันคือ เค้าบอกว่าเค้าเครียดที่ผมชอบถามว่าเค้ารักผมไหม เค้าบอกว่าเค้าดูเหมือนว่าไม่ได้ทำอะไรให้ผมรู้สึกว่ารักเลยใช่ไหมเค้าเริ่มเหนื่อยและรู้สึกสิ้นหวัง เพราะขณะที่ผมแสดงความรู้สึกรักเค้ามากมาย แต่เค้าดูเหมือนทำอะไรไม่ได้ ถึงแม้เค้าพยามทำมันมากแล้วก็ตาม

สุดท้ายแล้วคนผิดก็คงเป็นผม ซึ่งก็ยอมรับครับ

แต่อยากจะบอกให้เธอเข้าใจ ระยะทางมันก็ไกลกัน งานผมและเค้าก็ยุ่งมากทั้งคู่ ผมแค่ต้องการคนที่ใส่ใจกันบ้าง บอกรักกันบ้าง ไม่ใช่อ่านไลน์ทีนึงหายไปสิบนาทีบ้าง เป็นชั่วโมงบ้าง หรือเวลา วีดีโอคอล มีสายเพื่อนเข้าต้องรีบวางสายผม

แบบนี้มันคือสิ่งที่เธอแสดงความรักให้ผมรึป่าว

ทะเลาะกันบ่อยเพราะเรื่องแบบนี้ ครั้งสุดท้ายผมบอกเค้าว่าผมรู้แล้วและเชื่อใจเค้าว่าเค้ารักผม และจะไม่คิดมากอีกต่อไป ... ใช่ครับ ผมทำไม่ได้หรอก...

ความรู้​สึก​ตอนนี้​ผมเหมือนเสียเธอไปแล้ว ทั้งๆที่คุยกันอยู่ แต่ความรู้สึกมันห่างๆชอบกล

ผมควรเดินต่อไป แล้วดูสถาณการ์ดี หรือปล่อยเธอไปดีครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่