นี่เป็นกระทู้แรกของเราที่เขียนยาวเป็นครั้งแรก อาจจะอ่านแล้วงงๆก็ขออภัย ณ ที่นี้ไว้ก่อนนะคะ
เริ่มเลยนะ
คือเราสับสนกับตัวเองตอนนี้มาก ว่าจะสานความสัมพันธ์ต่อกับเขาหรือหยุดไว้แค่นี้ดี
เรากับเขาเป็นเพื่อนกันค่ะ เรียนที่เดียวกันตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยมองเขาเป็นแค่เพื่อนคนนึงด้วยซ้ำ สเปคก็ไม่ใช่อะไรก็ไม่ใช่สักอย่าง
เราเริ่มรู้จักเขาตั้งแต่ปี1 ค่ะเราเรียนห้องเดียวกัน ช่วงนั้นเพื่อนเราติดแฟนและเราก็ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเพื่อนด้วย เวลาเรียนเสร็จกลับบ้านเราก็มีเขานี่แหละที่นั่งรถกลับด้วยกันตลอดเพราะบ้านเราสองคนลงป้ายเดียวกัน เรากับกับเขาส่วนมากจะคุยกันเกี่ยวกับเรื่องงานหรือการบ้านที่ต้องทำส่งอาจารย์ แต่ไม่รู้เพราะอะไรยิ่งคุยกันไป นานวันเข้าความรู้สึกนี้มันมาตอนไหนก็ไม่รู้ เคยถามตัวเองหลายครั้งว่าเราชอบเขาจริงๆหรอ ถ้าจะให้เดาความรู้สึกนี้มันเริ่มจะมีมาตอนปี2ค่ะ แต่ก็เคยที่จะไม่คิดและหยุดชอบเขาไปรอบนึงนะเพราะคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันอย่างนี้น่าจะเวิร์คสุด แต่เหมือนฟ้ากลั้นแกล้งคือมันก็หยุดความรู้สึกนั้นไปได้ช่วงนึงและมันก็กลับมาอีก พอขึ้นปี3 เราสองคนมีอันต้องพลัดพลากกันค่ะคือไม่มีเวลาเรียนไหนตรงกันซักวิชา หน้าก็ไม่ไม่ค่อยได้เจอกัน แต่เราก็ยังคงถามงานกันตลอด ช่วงหลังๆเหมือนเราสองคนต่างคนต่างรู้สึกเหมือนกัน เดานะ5555 แบบเริ่มมีคุยเล่นอะไรกันบ้างมีบอกฝันดีเขาบอกห่มผ้าดีๆบ้างช่วงนั้นเหมือนหัวใจมันผองโตมากเลยค่ะ555 และเวลาคุยกับเขาทีไรเขาต้องมีโพสเพลงรักช่วงที่เราคุยกันตลอด อ่าแต่จะบอกว่าเราสองคนคุยกันไม่ค่อยจะบ่อยนะจะคุยกันอาทิตย์ละครั้งหรือสองครั้งแต่เขาจะทักมาได้ตรงเวลาตรงวันตลอดๆ เขาจะเป็นฝ่ายทักมาก่อนค่ะ แต่ก็มีบ้างน้อยครั้งที่เราจะทักไป เราเป็นคนขี้อายอะค่ะชอบใครก็แห้วตลอดเพราะอย่างนี้นี่แหละ และคราวนี้เหมือนเราคุยกันความรู้สึกมันเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เขาก็เริ่มหายไปค่ะ ไม่รู้ไปอ่านโพสใครอะไรมารึป่าวคือเห็นเขาไปกดไลค์อยู่อันนึงประมาณว่าถ้าเขาอยากคุยกับเราจริงๆ ช่วงเวลาที่เราหายไป เขาจะทักซ้ำมาถามว่าเราเป็นอะไร ประมาณนี้ล่ะคะ และหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเลยหนำซ้ำเขายังโพสอารมณ์แบบเหมือนเราเล่นตัวอะค่ะ5555 นี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำยังไงดี ว่าเราควรที่จะทักไปหาเขาไหมแล้วจะถามว่ายังไงดีหรือจะหยุดเพื่อไม่ให้มันเจ็บไปมากกว่านี้
เราจะเดินหน้าต่อไปหรือหยุดแค่นี้ดีคะ???
เริ่มเลยนะ
คือเราสับสนกับตัวเองตอนนี้มาก ว่าจะสานความสัมพันธ์ต่อกับเขาหรือหยุดไว้แค่นี้ดี
เรากับเขาเป็นเพื่อนกันค่ะ เรียนที่เดียวกันตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยมองเขาเป็นแค่เพื่อนคนนึงด้วยซ้ำ สเปคก็ไม่ใช่อะไรก็ไม่ใช่สักอย่าง
เราเริ่มรู้จักเขาตั้งแต่ปี1 ค่ะเราเรียนห้องเดียวกัน ช่วงนั้นเพื่อนเราติดแฟนและเราก็ไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเพื่อนด้วย เวลาเรียนเสร็จกลับบ้านเราก็มีเขานี่แหละที่นั่งรถกลับด้วยกันตลอดเพราะบ้านเราสองคนลงป้ายเดียวกัน เรากับกับเขาส่วนมากจะคุยกันเกี่ยวกับเรื่องงานหรือการบ้านที่ต้องทำส่งอาจารย์ แต่ไม่รู้เพราะอะไรยิ่งคุยกันไป นานวันเข้าความรู้สึกนี้มันมาตอนไหนก็ไม่รู้ เคยถามตัวเองหลายครั้งว่าเราชอบเขาจริงๆหรอ ถ้าจะให้เดาความรู้สึกนี้มันเริ่มจะมีมาตอนปี2ค่ะ แต่ก็เคยที่จะไม่คิดและหยุดชอบเขาไปรอบนึงนะเพราะคิดว่าเราเป็นเพื่อนกันอย่างนี้น่าจะเวิร์คสุด แต่เหมือนฟ้ากลั้นแกล้งคือมันก็หยุดความรู้สึกนั้นไปได้ช่วงนึงและมันก็กลับมาอีก พอขึ้นปี3 เราสองคนมีอันต้องพลัดพลากกันค่ะคือไม่มีเวลาเรียนไหนตรงกันซักวิชา หน้าก็ไม่ไม่ค่อยได้เจอกัน แต่เราก็ยังคงถามงานกันตลอด ช่วงหลังๆเหมือนเราสองคนต่างคนต่างรู้สึกเหมือนกัน เดานะ5555 แบบเริ่มมีคุยเล่นอะไรกันบ้างมีบอกฝันดีเขาบอกห่มผ้าดีๆบ้างช่วงนั้นเหมือนหัวใจมันผองโตมากเลยค่ะ555 และเวลาคุยกับเขาทีไรเขาต้องมีโพสเพลงรักช่วงที่เราคุยกันตลอด อ่าแต่จะบอกว่าเราสองคนคุยกันไม่ค่อยจะบ่อยนะจะคุยกันอาทิตย์ละครั้งหรือสองครั้งแต่เขาจะทักมาได้ตรงเวลาตรงวันตลอดๆ เขาจะเป็นฝ่ายทักมาก่อนค่ะ แต่ก็มีบ้างน้อยครั้งที่เราจะทักไป เราเป็นคนขี้อายอะค่ะชอบใครก็แห้วตลอดเพราะอย่างนี้นี่แหละ และคราวนี้เหมือนเราคุยกันความรู้สึกมันเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เขาก็เริ่มหายไปค่ะ ไม่รู้ไปอ่านโพสใครอะไรมารึป่าวคือเห็นเขาไปกดไลค์อยู่อันนึงประมาณว่าถ้าเขาอยากคุยกับเราจริงๆ ช่วงเวลาที่เราหายไป เขาจะทักซ้ำมาถามว่าเราเป็นอะไร ประมาณนี้ล่ะคะ และหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันเลยหนำซ้ำเขายังโพสอารมณ์แบบเหมือนเราเล่นตัวอะค่ะ5555 นี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำยังไงดี ว่าเราควรที่จะทักไปหาเขาไหมแล้วจะถามว่ายังไงดีหรือจะหยุดเพื่อไม่ให้มันเจ็บไปมากกว่านี้