In places where I feel – Japan; ในที่ซึ่งรู้สึกดี / บันทึกเรื่องเล่า-ภาพถ่าย การเดินทางในญี่ปุ่น14 วัน: บทที่ 7 อาโอโมริ

“ฮาจิเมะมาชิเตะ” สวัสดีครับ ทุกๆ คน ที่เข้ามาเยี่ยมและอ่านกระทู้นี้นะครับ
ขอแบ่งปันบันทึกเรื่องราวที่ได้พบเจอและภาพถ่ายจากการเดินทางท่องเที่ยว 14 วัน ในประเทศญี่ปุ่น
มาถึงบทที่ 7 (วันที่ 7) เมืองอาโอโมริ

จากภาพที่เคยฝันและจินตนาการไว้ จนได้ไปพบเจอและสัมผัสภาพแห่งความจริง
ญี่ปุ่น ... ในที่ซึ่งรู้สึกดี ...
In places where I feel - Japan by The Cross-Cutting

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

...............................................................................
เนื้อหาจากการเดินทางบทที่ผ่านมา

บทนำ และบทที่ 1 Tokyo, the first touch / สัมผัสแรก-โตเกียว
>>> http://pantip.com/topic/34704598

บทที่ 2: Shizuoka, hiding beauty / ความงามที่เร้นกาย-ชิซุโอกะ
>>> http://pantip.com/topic/34730197

บทที่ 3: Takayama, under the grey sky / ภายใต้ท้องฟ้าสีเทา-ทาคายาม่า
>>> http://pantip.com/topic/34757566

บทที่ 4: Nagoya, at the eyes level / ในระดับสายตา-นาโกย่า
>>> http://pantip.com/topic/34790155

บทที่ 5: Aomori-Sapporo, out the window / เรื่องนอกหน้าต่าง-อาโอโมริ,ซัปโปโร  
>>> http://pantip.com/topic/34825808

บทที่ 6: Otaru-Sapporo, a white room for visitors / ห้องสีขาวของผู้มาเยือน-โอตารุ,ซัปโปโร
>>> http://pantip.com/topic/35030811
................................................................................



ทุกสถานที่บนโลกใบนี้ มีเรื่องราว เคลื่อนไหวผ่านกาลเวลา น่าหลงใหลและชวนค้นหา
เมื่อเราสบโอกาสได้เดินผ่านไปพบเจอ สัมผัส และรู้สึก จึงอยากรวบรวมเอาไว้ เพื่อมาเล่าสู่กันฟัง …



บทที่ 7: Aomori, Colors shine bright / ประกายสว่างแห่งแสงสี – อาโอโมริ









“(ความหวัง) มันจะเป็นแสงสว่างส่องประกายให้เราในที่ที่มืดมิด ในยามที่แสงอื่นดับลง” J.R.R. Tolkien


เวลา 5.30

การดีดตัวเองให้ตื่นออกจากผ้าห่มหนา ในยามเช้าตรู่ของฤดูหนาวที่มีหิมะตกลงมาตลอดคืน ไม่ใช่เรื่องง่ายของผู้ที่มีภูมิลำเนาแถบลุ่มน้ำเจ้าพระยาอย่างพวกเรา … จริงๆ …

ผมยังนอนหลับตานิ่ง พยายามดึงสตินึกถึงแผนการเดินทางที่รออยู่ข้างหน้า …
นี่กำลังจะครบหนึ่งสัปดาห์แล้ว วันนี้พวกเราจะเดินทางออกจากเกาะฮอกไกโด ลงไปตั้งหลักที่เมืองอาโอโมริ
ก่อนที่จะขยับไปภูมิภาคคันไซ จากนั้นก็ลงใต้ไปคิวชู มีบรรยากาศสวยงาม และเรื่องราวน่าสนุกรออีกตั้งเยอะ

… ผมบิ้วท์ตัวเองสำเร็จจนได้ … จิตใจเบิกบาน แต่ร่างกายยังไม่ยอมขยับ…

“จิ๊บตื่นไปอาบน้ำก่อนสิ เดี๋ยวตกรถไฟนะ …”
ผมให้สิทธิ์น้องชายไปทำธุระก่อน ตัวเองจะได้มีเวลาซุกตัวอีกสัก สิบนาที

จิ๊บดีดตัวขึ้นทันทีที่ผมพูดจบประโยค เขาพร้อมกว่าผมซะอีก …



ใกล้ๆ กับโรงแรมที่พวกเราพักมี สถานี Subway ที่จะพาพวกเราหลบลมหนาวและหิมะที่โปรยลงมา เดินลากและแบกสัมภาระไปโผล่ที่สถานีซัปโปโร
อย่างสบายตัว

ก่อนที่รถไฟด่วนพิเศษโฮคุโตะ จะมารับพวกเราในอีก 30 นาทีนี้ พวกเราซื้อชุดข้าวปั้นกับซุป พร้อมกาแฟกินอุ่นๆ รองท้อง
รสชาติดีอร่อยเกินคาดเลย





“ดูดิ เหมือนจะมีรถไฟบางขบวนเสียนะ สงสัยเพราะหิมะ”
จิ๊บตั้งข้อสังเกต และชวนให้ดูรถไฟที่จอดหยุดอยู่ ขึ้นป้าย ‘งดให้บริการ’







“นั้นสิ รถไฟภูมิภาคนี้คงต้องทำงานหนักกว่าปกตินะ เพราะสภาพอากาศหนาวเย็นกว่าทุกที่ ขอให้รถไฟของเรามีสภาพดี
จะได้ไปถึงตามเวลา … อีกเดี๋ยวลงไปภาคกลาง ภาคใต้ ก็ไม่มีหิมะนะช่วงต้นเดือนแบบนี้
คงกลางๆ หรือปลายๆ ธันวาคม คงมีหิมะตกเกือบทั่วประเทศละ … “

“พวกเรามาช่วงนี้ ก็กำลังดีละ เจอหิมะหนาๆ เราอาจไม่ไหว…”

“อ๊ะ รถไฟมาแล้ว ป่ะไปกัน …”








“การเดินทางนำพาพลังและความรักกลับมาสู่ชีวิตเรา” Rumi

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่