“ฮาจิเมะมาชิเตะ” สวัสดีครับทุกๆ คน ที่เข้ามาเยี่ยม
และอ่านกระทู้นี้นะครับ ^^
ช่วงต้นเดือนธันวาคมที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสลางาน 14 วัน เดินทางไปท่องเที่ยวที่ประเทศญี่ปุ่น
ตามที่ตั้งใจมานานมากแล้ว ว่าจะต้องพาตัวเองไปประเทศนี้ให้ได้
คงด้วยเพราะความผูกพันอะไรหลายๆ อย่างตั้งแต่เด็ก
เมื่อถึงเวลาที่สามารถลางานไปเที่ยวพักผ่อนได้ จึงไม่ต้องลังเลอะไรเลย
เมื่อไปมาแล้วก็อยากแบ่งปันนำเสนอภาพถ่าย และเรื่องเล่าจากการเดินทางตลอด 14 วัน
โดยนั่งรถไฟข้ามเมืองข้ามภูมิภาค ไปจนถึงจุดหมายตามใจอยากในญี่ปุ่น
จากภาพที่เคยฝันและจินตนาการไว้ จนได้ไปพบเจอ
และสัมผัสภาพแห่งความจริง ... ในที่ซึ่งรู้สึกดี ...
In places where I feel - Japan by The Cross-Cutting
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สำหรับท่านที่พอมีเวลา และสะดวก แวะมาทำความรู้จัก แลกเปลี่ยนพูดคุยข้อมูลการเดินทางกันได้
ที่เพจ facebook www.facebook.com/thecrosscutting ได้นะครับ ขอบคุณครับ
............................................................................
...........................................................................
ติดตามเนื้อหาบทอื่นๆ ได้ที่นี่นะครับ
บทที่ 2: Shizuoka, hiding beauty / ความงามที่เร้นกาย-ชิซุโอกะ
>>>
http://pantip.com/topic/34730197
บทที่ 3: Takayama, under the grey sky / ภายใต้ท้องฟ้าสีเทา-ทาคายาม่า
>>>
http://pantip.com/topic/34757566
บทที่ 4: Nagoya, at the eyes level / ในระดับสายตา-นาโกย่า
>>>
http://pantip.com/topic/34790155
บทที่ 5: Aomori-Sapporo, out the window / เรื่องนอกหน้าต่าง-อาโอโมริ,ซัปโปโร
>>>
http://pantip.com/topic/34825808
บทที่ 6: Otaru-Sapporo, a white room for visitors / ห้องสีขาวของผู้มาเยือน
>>>
http://pantip.com/topic/35030811
...........................................................................
"In places where I feel ... Japan; ในที่ซึ่งรู้สึกดี"
- Travel Documentary Film (Trailer)
...........................................................................
บทนำ
"ชีวิตเริ่มต้นขึ้น พร้อมกับการก้าวย่างออกจากพื้นที่ปลอดภัย"
- Shannon L. Alder
เราทุกคนล้วนมีพื้นที่ปลอดภัย อยู่ในการดำเนินชีวิตแต่ละวัน ที่บ้าน ที่ทำงาน ...
ทุกคนชอบภาวะที่อยู่สบาย ไร้ความเสี่ยง ไม่มีกังวล
ทว่า คนที่มัวแต่ปักหลักอยู่แต่ในพื้นที่ปลอดภัยแห่งเดิมตลอดเวลา ท้ายที่สุดอาจตกอยู่ในกับดักที่สร้างขึ้นเอง
เปลี่ยนสภาพกลายเป็นผู้ประสบภัยอยู่ในพื้นที่นั้น ...
คงเป็นสิ่งที่ดีกว่า หากเราจะขยายพื้นที่ปลอดภัยให้กว้างขึ้น หรือพยายามสร้างพื้นที่ใหม่เพิ่มเติมขึ้นเรื่อยๆ
โดยไม่จำกัดขนาด จำนวน และเวลา
การออกเดินทางท่องเที่ยวไปในพื้นที่ใหม่ๆ เป็นทางเลือกที่ดีและไม่ยากเกินไป
สำหรับผู้ที่อยากเริ่มสร้างพื้นที่ปลอดภัยแห่งใหม่
ก้าวเท้าเดินทางออกจากพื้นที่ประจำวันที่คุ้นเคย ไปพบเจอและสัมผัสกับประสบการณ์ใหม่ๆ
นอกจากช่วยให้เรารอดพ้นจากการเป็นผู้เสี่ยงภัยแล้ว ยังช่วยเติมเต็มความรู้สึกที่ดีในชีวิตให้เราอีกด้วย ...
“เรามิได้เดินทางเพื่อหลบหนีออกจากชีวิต แต่เพื่อให้ชีวิตไม่หนีหายไปจากเรา”
– นิรนาม
บทที่ 1) Tokyo, the first touch ; สัมผัสแรกที่โตเกียว
1 / 12 / 2015
6:40 น.
เหมือนมีอะไรมาสะกิดที่แขนเบาๆ ผมจึงค่อยๆ รู้สึกตัว งัวเงียตื่นขึ้น
ได้ยินเสียงพูดแผ่วเบาของพนักงานบริการบนเครื่องบินที่กำลังจัดแจงอาหารให้กับผู้โดยสารทางด้านหน้า
"ดูดิ... แสงมาสวยเลย" จิ๊บ คือคนที่สะกิดแขนเรียกให้ผมตื่นขึ้นมามองผ่านกระจกหน้าต่างเครื่องบิน
ดูแสงสีส้มตัดกับพื้นฟ้าสีน้ำเงิน เป็นแสงแรกของวันใหม่ที่ส่องสว่างเข้ามาทักทายพวกเรา
"สวยจริงว่ะ แสงแรกของแดนอาทิตย์อุทัย ..." ผมพูดพลางหยิบกล้องออกจากกระเป๋า มองแล้วกดชัตเตอร์ ...
ในโลกของเราแสงอาทิตย์ยามเช้าและยามเย็น สวยงามทุกที่
หากจ้องมองเข้าไปตรงกลางของแสงสว่างแม้เพียงเสี้ยววินาที ก็สามารถทำให้ตาของเราพร่ามัว
แต่ถ้ามองไปรอบๆ ให้เห็นองค์ประกอบของแสงสว่างจะมองเห็นสีสันสวยงามหลากโทน ทั้งสว่างสดใส และสงบเยือกเย็น
ขึ้นอยู่กับเรา จะเลือกมองไปที่โทนสีใด ...
เมื่อได้สัมผัสถึงการเปิดเผยตัวเองของแสงแรกในเช้าวันนี้ กระตุ้นความรู้สึกให้อยากออกไปพบเจอเรื่องราวต่างๆ
ผ่านสถานที่และผู้คน ที่รอเราอยู่เบื้องหน้าตลอดทั้งทริปการเดินทาง
ประมาณ 7-8 เดือนก่อน ตอนที่เหนื่อยๆ กับงานประจำที่ทำอยู่ เลยนั่งคุยกับตัวเองเผื่อจะเจอวิธีเสริมสร้างสุขและเรียกแรงบันดาลใจ
คุยแล้ว ข้อสรุปคือ การลากพาตัวเองกว่า 4,312 กิโลเมตร ลาพักจากงานประจำที่กรุงเทพฯ มาที่ประเทศญี่ปุ่น
มาคนเดียวกลัวว่าจะสุขไม่เต็มที่ ผมเลยชักชวนจิ๊บ น้องชายของผมให้มาเป็นเพื่อน
ตั้งใจว่าจะออกมาเที่ยวเล่นและทำโปรเจคเล็กๆ ด้วยกันที่ญี่ปุ่น อันที่จริงพวกเราก็ไม่เคยไปเที่ยวไหนด้วยกันแบบจริงจังมาก่อน
ครั้งนี้น่คงมีอะไรสนุกๆ รออยู่
ด้วยความที่ประเทศนี้มีเสน่ห์ มีเรื่องราวดีงามมากมายซึ่งรับรู้มาตลอด ใครที่เคยมาแล้วก็ติดใจ ต้องมาอีก น้องชายเลยเห็นชอบทันที
หลังจากนั้น ผมใช้เวลาว่างจากงานประจำอ่านข้อมูล และออกแบบแผนการเดินทางของทริปนี้
ข้อจำกัดหลัก หรือเรื่องยากในการออกเดินทางท่องเที่ยวต่างแดน โดยเฉพาะประเทศที่ค่าครองชีพสูงอย่างญี่ปุ่น
คือ "เวลากับงบประมาณ" ผมจึงต้องวางแผนอย่างละเอียดรอบคอบ เพื่อลดข้อจำกัดทั้งสองข้อและทำความตั้งใจครั้งนี้ให้สำเร็จ
จัดการกับเรื่องที่ยากที่สุดก่อน แล้วเรื่องต่อไปก็ไม่หนักเกินกว่าจะก้าวผ่าน
8:35 น.
เวลาที่ญี่ปุ่นเดินทางล่วงหน้าไปเร็วกว่าที่ไทย 2 ชั่วโมง เครื่องลงจอดที่สนามบินนาริตะแล้ว
ระหว่างเดินไปที่ตม. ยังมีเวลาให้นึกย้อนถึงแผนการเดินทาง 14 วันในเจแปน
ทริปนี้พวกเราวางแผนเดินทางด้วยการนั่งรถไฟเที่ยวทั่วประเทศ ทั้งภาคกลาง เหนือ และใต้
เริ่มต้นจากโตเกียว > ชิมิซุ > นาโงย่า > ทาคายาม่า > กิฟุ > ซัปโปโร่ > โอตารุ > อาโอโมริ >
โอซาก้า > เกียวโต > ฮิโรชิม่า > ฟุกุโอกะ > นางาซากิ > โออิตะ > ยูฟุอิน ...
แล้วย้อนไปขึ้นเครื่องที่นาริตะเพื่อกลับกรุงเทพฯ
จัดว่าเป็นการท่องเที่ยวเชิงปริมาณ ... แต่ก็ต้องมีคุณภาพด้วยเหมือนกัน
ครั้งแรกในญี่ปุ่น เราอยากไปเห็นให้ทั่วๆ ก่อน
เผื่อครั้งหน้าได้มาอีก จะเจาะลึกลงไปในจุดที่พวกเราชอบ
... In places where I feel; ในที่ซึ่งรู้สึกดี... (1) เรื่องเล่า / ภาพถ่ายจากการเดินทางในญี่ปุ่น 14 วัน
และอ่านกระทู้นี้นะครับ ^^
ช่วงต้นเดือนธันวาคมที่ผ่านมา ผมได้มีโอกาสลางาน 14 วัน เดินทางไปท่องเที่ยวที่ประเทศญี่ปุ่น
ตามที่ตั้งใจมานานมากแล้ว ว่าจะต้องพาตัวเองไปประเทศนี้ให้ได้
คงด้วยเพราะความผูกพันอะไรหลายๆ อย่างตั้งแต่เด็ก
เมื่อถึงเวลาที่สามารถลางานไปเที่ยวพักผ่อนได้ จึงไม่ต้องลังเลอะไรเลย
เมื่อไปมาแล้วก็อยากแบ่งปันนำเสนอภาพถ่าย และเรื่องเล่าจากการเดินทางตลอด 14 วัน
โดยนั่งรถไฟข้ามเมืองข้ามภูมิภาค ไปจนถึงจุดหมายตามใจอยากในญี่ปุ่น
จากภาพที่เคยฝันและจินตนาการไว้ จนได้ไปพบเจอ
และสัมผัสภาพแห่งความจริง ... ในที่ซึ่งรู้สึกดี ...
In places where I feel - Japan by The Cross-Cutting
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
............................................................................
...........................................................................
ติดตามเนื้อหาบทอื่นๆ ได้ที่นี่นะครับ
บทที่ 2: Shizuoka, hiding beauty / ความงามที่เร้นกาย-ชิซุโอกะ
>>> http://pantip.com/topic/34730197
บทที่ 3: Takayama, under the grey sky / ภายใต้ท้องฟ้าสีเทา-ทาคายาม่า
>>> http://pantip.com/topic/34757566
บทที่ 4: Nagoya, at the eyes level / ในระดับสายตา-นาโกย่า
>>> http://pantip.com/topic/34790155
บทที่ 5: Aomori-Sapporo, out the window / เรื่องนอกหน้าต่าง-อาโอโมริ,ซัปโปโร
>>> http://pantip.com/topic/34825808
บทที่ 6: Otaru-Sapporo, a white room for visitors / ห้องสีขาวของผู้มาเยือน
>>> http://pantip.com/topic/35030811
...........................................................................
"In places where I feel ... Japan; ในที่ซึ่งรู้สึกดี"
- Travel Documentary Film (Trailer)
บทนำ
"ชีวิตเริ่มต้นขึ้น พร้อมกับการก้าวย่างออกจากพื้นที่ปลอดภัย"
- Shannon L. Alder
เราทุกคนล้วนมีพื้นที่ปลอดภัย อยู่ในการดำเนินชีวิตแต่ละวัน ที่บ้าน ที่ทำงาน ...
ทุกคนชอบภาวะที่อยู่สบาย ไร้ความเสี่ยง ไม่มีกังวล
ทว่า คนที่มัวแต่ปักหลักอยู่แต่ในพื้นที่ปลอดภัยแห่งเดิมตลอดเวลา ท้ายที่สุดอาจตกอยู่ในกับดักที่สร้างขึ้นเอง
เปลี่ยนสภาพกลายเป็นผู้ประสบภัยอยู่ในพื้นที่นั้น ...
คงเป็นสิ่งที่ดีกว่า หากเราจะขยายพื้นที่ปลอดภัยให้กว้างขึ้น หรือพยายามสร้างพื้นที่ใหม่เพิ่มเติมขึ้นเรื่อยๆ
โดยไม่จำกัดขนาด จำนวน และเวลา
การออกเดินทางท่องเที่ยวไปในพื้นที่ใหม่ๆ เป็นทางเลือกที่ดีและไม่ยากเกินไป
สำหรับผู้ที่อยากเริ่มสร้างพื้นที่ปลอดภัยแห่งใหม่
ก้าวเท้าเดินทางออกจากพื้นที่ประจำวันที่คุ้นเคย ไปพบเจอและสัมผัสกับประสบการณ์ใหม่ๆ
นอกจากช่วยให้เรารอดพ้นจากการเป็นผู้เสี่ยงภัยแล้ว ยังช่วยเติมเต็มความรู้สึกที่ดีในชีวิตให้เราอีกด้วย ...
“เรามิได้เดินทางเพื่อหลบหนีออกจากชีวิต แต่เพื่อให้ชีวิตไม่หนีหายไปจากเรา”
– นิรนาม
บทที่ 1) Tokyo, the first touch ; สัมผัสแรกที่โตเกียว
1 / 12 / 2015
6:40 น.
เหมือนมีอะไรมาสะกิดที่แขนเบาๆ ผมจึงค่อยๆ รู้สึกตัว งัวเงียตื่นขึ้น
ได้ยินเสียงพูดแผ่วเบาของพนักงานบริการบนเครื่องบินที่กำลังจัดแจงอาหารให้กับผู้โดยสารทางด้านหน้า
"ดูดิ... แสงมาสวยเลย" จิ๊บ คือคนที่สะกิดแขนเรียกให้ผมตื่นขึ้นมามองผ่านกระจกหน้าต่างเครื่องบิน
ดูแสงสีส้มตัดกับพื้นฟ้าสีน้ำเงิน เป็นแสงแรกของวันใหม่ที่ส่องสว่างเข้ามาทักทายพวกเรา
"สวยจริงว่ะ แสงแรกของแดนอาทิตย์อุทัย ..." ผมพูดพลางหยิบกล้องออกจากกระเป๋า มองแล้วกดชัตเตอร์ ...
ในโลกของเราแสงอาทิตย์ยามเช้าและยามเย็น สวยงามทุกที่
หากจ้องมองเข้าไปตรงกลางของแสงสว่างแม้เพียงเสี้ยววินาที ก็สามารถทำให้ตาของเราพร่ามัว
แต่ถ้ามองไปรอบๆ ให้เห็นองค์ประกอบของแสงสว่างจะมองเห็นสีสันสวยงามหลากโทน ทั้งสว่างสดใส และสงบเยือกเย็น
ขึ้นอยู่กับเรา จะเลือกมองไปที่โทนสีใด ...
เมื่อได้สัมผัสถึงการเปิดเผยตัวเองของแสงแรกในเช้าวันนี้ กระตุ้นความรู้สึกให้อยากออกไปพบเจอเรื่องราวต่างๆ
ผ่านสถานที่และผู้คน ที่รอเราอยู่เบื้องหน้าตลอดทั้งทริปการเดินทาง
ประมาณ 7-8 เดือนก่อน ตอนที่เหนื่อยๆ กับงานประจำที่ทำอยู่ เลยนั่งคุยกับตัวเองเผื่อจะเจอวิธีเสริมสร้างสุขและเรียกแรงบันดาลใจ
คุยแล้ว ข้อสรุปคือ การลากพาตัวเองกว่า 4,312 กิโลเมตร ลาพักจากงานประจำที่กรุงเทพฯ มาที่ประเทศญี่ปุ่น
มาคนเดียวกลัวว่าจะสุขไม่เต็มที่ ผมเลยชักชวนจิ๊บ น้องชายของผมให้มาเป็นเพื่อน
ตั้งใจว่าจะออกมาเที่ยวเล่นและทำโปรเจคเล็กๆ ด้วยกันที่ญี่ปุ่น อันที่จริงพวกเราก็ไม่เคยไปเที่ยวไหนด้วยกันแบบจริงจังมาก่อน
ครั้งนี้น่คงมีอะไรสนุกๆ รออยู่
ด้วยความที่ประเทศนี้มีเสน่ห์ มีเรื่องราวดีงามมากมายซึ่งรับรู้มาตลอด ใครที่เคยมาแล้วก็ติดใจ ต้องมาอีก น้องชายเลยเห็นชอบทันที
หลังจากนั้น ผมใช้เวลาว่างจากงานประจำอ่านข้อมูล และออกแบบแผนการเดินทางของทริปนี้
ข้อจำกัดหลัก หรือเรื่องยากในการออกเดินทางท่องเที่ยวต่างแดน โดยเฉพาะประเทศที่ค่าครองชีพสูงอย่างญี่ปุ่น
คือ "เวลากับงบประมาณ" ผมจึงต้องวางแผนอย่างละเอียดรอบคอบ เพื่อลดข้อจำกัดทั้งสองข้อและทำความตั้งใจครั้งนี้ให้สำเร็จ
จัดการกับเรื่องที่ยากที่สุดก่อน แล้วเรื่องต่อไปก็ไม่หนักเกินกว่าจะก้าวผ่าน
8:35 น.
เวลาที่ญี่ปุ่นเดินทางล่วงหน้าไปเร็วกว่าที่ไทย 2 ชั่วโมง เครื่องลงจอดที่สนามบินนาริตะแล้ว
ระหว่างเดินไปที่ตม. ยังมีเวลาให้นึกย้อนถึงแผนการเดินทาง 14 วันในเจแปน
ทริปนี้พวกเราวางแผนเดินทางด้วยการนั่งรถไฟเที่ยวทั่วประเทศ ทั้งภาคกลาง เหนือ และใต้
เริ่มต้นจากโตเกียว > ชิมิซุ > นาโงย่า > ทาคายาม่า > กิฟุ > ซัปโปโร่ > โอตารุ > อาโอโมริ >
โอซาก้า > เกียวโต > ฮิโรชิม่า > ฟุกุโอกะ > นางาซากิ > โออิตะ > ยูฟุอิน ...
แล้วย้อนไปขึ้นเครื่องที่นาริตะเพื่อกลับกรุงเทพฯ
จัดว่าเป็นการท่องเที่ยวเชิงปริมาณ ... แต่ก็ต้องมีคุณภาพด้วยเหมือนกัน
ครั้งแรกในญี่ปุ่น เราอยากไปเห็นให้ทั่วๆ ก่อน
เผื่อครั้งหน้าได้มาอีก จะเจาะลึกลงไปในจุดที่พวกเราชอบ