เรารู้สึกแบบนี้มาประมาณ 3-4 ปีแล้วค่ะ จริงๆเกือบจะ5ปีแล้วด้วยซ้ำ
เรารู้สึกว่าเราไม่มีค่าพอที่จะอยู่บนโลกใบนี้ยังไงไม่รู้ เหมือนทุกคนไม่ต้องการเรา และเราไม่ต้องการใครอีก
มีความรู้สึกว่าอยากตายเพราะชีวิตเราเกิดมามีแต่ปัญหารุมล้อม เราอยู่เฉยๆ ปัญหาก็วิ่งเข้ามาหาเรา
เราเรียนอยู่มัธยมปลายค่ะ ทุกวันนี้เรื่องเรียนเป็นเรื่องที่จะเยียวยาหัวใจเรามากที่สุด แต่กลับไม่อีกต่อไป
เพราะครอบครัวบังคับให้เราเรียนนั่นนี่ค่ะ ทั้งที่เราอยากจะเรียนสิ่งนั้น แต่เขาไม่ฟังเราเลย..
เรื่องครอบครัวเราก็มีปัญหา ติดต่อใครก็ไม่ได้ ติดแหง่กอยู่แต่กับบ้านปัจจุบัน และเขาก็บังคับเราตลอด
เราอยากหนีออกจากบ้านแต่เราหนีไม่ได้อีกแล้ว เพราะเราเคยหนี และมันไม่สำเร็จ
ทุกวันนี้เราเล่นทวิตเตอร์ เรามีความสุขกับโลกทวิตเตอร์มากกว่าโลกในชีวิตจริง
เรารู้สึกว่าคนในชีวิตจริงเราไว้ใจไม่ได้เลยสักคน เรามีเพื่อนค่ะ แต่น้อยมาก และเราไม่กล้าเล่าอะไรให้เขาฟังเลย
คนในชีวิตจริงแต่ละคนที่รู้จักเรา ต่างเอาปัญหาวิ่งเข้ามาใส่เรา
เราเคยคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้งมาก แต่เราก็ไม่กล้าทำจริงๆ สักที ทั้งๆ ที่เราก็ไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว
บางทีเราเบื่อ จนถึงขนาดที่อยากหายไปเลย อยากให้ทุกคนลืมเราจากใจ แต่เราก็บังคับเขาไม่ได้ใช่มั้ยคะ
เราก็เลยคิดว่าเราอยากจะหนี อยากลืมทุกคน อยากลืมว่าเคยรู้จักทุกคนในชีวิตจริง อยากหนีเขาทั้งหมดไปให้พ้น
แต่เราก็ทำไม่ได้สักที ทุกวันนี้เราไม่เคยสัมผัสความสุขจริงๆ เลย มีใครเคยเป็นบ้างมั้ยคะ..
มีใครคิดอยากจะฆ่าตัวตาย อยากหายไปจากโลกนี้ แต่ก็ทำไม่ได้บ้างคะ :)
เรารู้สึกว่าเราไม่มีค่าพอที่จะอยู่บนโลกใบนี้ยังไงไม่รู้ เหมือนทุกคนไม่ต้องการเรา และเราไม่ต้องการใครอีก
มีความรู้สึกว่าอยากตายเพราะชีวิตเราเกิดมามีแต่ปัญหารุมล้อม เราอยู่เฉยๆ ปัญหาก็วิ่งเข้ามาหาเรา
เราเรียนอยู่มัธยมปลายค่ะ ทุกวันนี้เรื่องเรียนเป็นเรื่องที่จะเยียวยาหัวใจเรามากที่สุด แต่กลับไม่อีกต่อไป
เพราะครอบครัวบังคับให้เราเรียนนั่นนี่ค่ะ ทั้งที่เราอยากจะเรียนสิ่งนั้น แต่เขาไม่ฟังเราเลย..
เรื่องครอบครัวเราก็มีปัญหา ติดต่อใครก็ไม่ได้ ติดแหง่กอยู่แต่กับบ้านปัจจุบัน และเขาก็บังคับเราตลอด
เราอยากหนีออกจากบ้านแต่เราหนีไม่ได้อีกแล้ว เพราะเราเคยหนี และมันไม่สำเร็จ
ทุกวันนี้เราเล่นทวิตเตอร์ เรามีความสุขกับโลกทวิตเตอร์มากกว่าโลกในชีวิตจริง
เรารู้สึกว่าคนในชีวิตจริงเราไว้ใจไม่ได้เลยสักคน เรามีเพื่อนค่ะ แต่น้อยมาก และเราไม่กล้าเล่าอะไรให้เขาฟังเลย
คนในชีวิตจริงแต่ละคนที่รู้จักเรา ต่างเอาปัญหาวิ่งเข้ามาใส่เรา
เราเคยคิดจะฆ่าตัวตายหลายครั้งมาก แต่เราก็ไม่กล้าทำจริงๆ สักที ทั้งๆ ที่เราก็ไม่อยากอยู่บนโลกนี้อีกต่อไปแล้ว
บางทีเราเบื่อ จนถึงขนาดที่อยากหายไปเลย อยากให้ทุกคนลืมเราจากใจ แต่เราก็บังคับเขาไม่ได้ใช่มั้ยคะ
เราก็เลยคิดว่าเราอยากจะหนี อยากลืมทุกคน อยากลืมว่าเคยรู้จักทุกคนในชีวิตจริง อยากหนีเขาทั้งหมดไปให้พ้น
แต่เราก็ทำไม่ได้สักที ทุกวันนี้เราไม่เคยสัมผัสความสุขจริงๆ เลย มีใครเคยเป็นบ้างมั้ยคะ..