เป็นกระทู้แรกนะคะ
ผิดพลาดอะไรขออภัยไว้ด้วยค่ะ
เรากับสามีคบกันมาเข้าปี่ที่ 4 แล้วค่ะ เพิ่งแต่งงานกันช่วงเดือนพฤษศจิกายน 58 ที่ผ่านมา หลังจากแต่งงานเดือน พ.ย. เดือนถัดมาก็ท้องค่ะ ตอนนี้ไม่สบายใจเพราะจับได้ว่าสามีคุยกับคนอื่นในไลน์ ตอนจับได้ครั้งแรกเค้าก็บอกขอโอกาศครั้งสุดท้าย พอมีครั้งที่สองเราโทรไปบอกแม่เราค่ะ เพราะเราไม่รู้จะไปปรึกษาใครดี แม่เราก็พูดปลอบใจ เพราะเห็นว่าเราเพิ่งแต่งงาน แล้วตอนนี้กำลังท้องด้วย แม่ลองให้เปิดใจคุยกันก่อนเพราะเราไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ให้คิดถึงลูกให้มากๆ เราก็พูดกับเค้า เค้าบอกว่าจะไม่ทำอีก จนมีครั้งที่สาม (ทุกครั้งที่จับได้คนที่เค้าคุยด้วยคือคนๆเดียวกัน) ครั้งนี้เราไม่ไหวกับพฤติกรรมของเค้าแล้ว บอกตรงๆว่าเหนื่อยมาก ที่ต้องมารับรู้เรื่องแบบนี้ อยากจะเลิกนะ ในตอนนี้ไม่สนเรื่องระหว่างลูกในท้องและพ่อของลูกแล้ว ถึงเค้าจะไม่มีพ่อก็ยอมที่จะเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุด คิดไว้ว่าจะไม่ปิดบังลูกว่าพ่อเค้าเป็นใคร ถ้าคลอดแล้วเค้าอยากเห็นอยากเจอลูกบ้างก็จะไม่ขัดขวาง ความรู้สึกตอนนี้เราไม่อยากอยู่กับเค้าแล้วเราอยากกลับบ้านโทรหาแม่เราเล่าให้ฟังทุกอย่าง ครั้งนี้แม่ไม่ขวาง ถ้าอยากมาก็มา แต่เราติดที่ว่าแม่สามีเราช่วงนี้ป่วย เราเป็นคนทำข้าวต้ม ดูเรื่องยา คอยเช็ดตัว ซักผ้าให้ ช่วงที่หมอนัดก็ต้องพาแม่ไปหาหมอ (เราทำหน้าที่ทั้งดูแลแม่สามี ทำงานบ้าน ทำกับข้าวให้สามีกับลูกน้องที่ร้านด้วย) ก่อนหน้านี้ที่แม่สามียังไม่ป่วยท่านทำงานอยู่ต่างจังหวัดค่ะ จะชอบซื้อของส่งมาให้เรา ของใช้บ้าง เสื้อผ้าบ้าง ซื้อทองส่งมาให้เราบ้าง บางทีเราเกรงใจเราก็โทรบอกให้ท่านเก็บเงินไว้ซื้อของอร่อยๆกิน ไม่ใช่เราไม่อยากได้นะ แต่เราเกรงใจมากกว่าแต่ก็ดีใจที่ท่านเอ็นดูนะ แล้วตอนนี้หนักใจระหว่าเลือกที่จะดูแลแม่สามีต่อไป เพราะสามีเราเป็นลูกชายคนเดียวต้องทำงาน เป็นธุริกจส่วนตัวค่ะ ถ้ามีงานเข้าเค้าก็ต้องรีบทำงานส่งลูกค้า บางวันกินข้าวแค่เวลาเดียว ทำให้เราอดห่วงไม่ได้ว่าเค้าจะดูแลแม่เค้าไหวมั้ย กลัวเค้าดูแลแม่เค้าไม่เต็มที่ บางทีเค้าก็ช่วยดูนะ คอยเช็ดตัวให้ แม่อยากกินอะไรเค้ามีหน้าที่ไปซื้อมา แต่เค้าเป็นผู้ชายจะมีความละเอียดน้อยกว่าเราหน่อย เราโทรปรึกษาแม่เรา แม่เราก็สงสารแม่สามี แต่ถ้าเราทุกข์ใจเพราะสามีแม่ก็ไม่ห้ามที่จะกลับบ้าน แม่เราก็ให้ตัดสินใจเอง ตอนนี้ตัดสินใจยากมาก ทั้งห่วงคนป่วยที่มีบุญคุณกับเรา แล้วก็ห่วงความรู้สึกตัวเอง
แม่สามีที่แสนดี กับสามีที่แสนเลว
ผิดพลาดอะไรขออภัยไว้ด้วยค่ะ
เรากับสามีคบกันมาเข้าปี่ที่ 4 แล้วค่ะ เพิ่งแต่งงานกันช่วงเดือนพฤษศจิกายน 58 ที่ผ่านมา หลังจากแต่งงานเดือน พ.ย. เดือนถัดมาก็ท้องค่ะ ตอนนี้ไม่สบายใจเพราะจับได้ว่าสามีคุยกับคนอื่นในไลน์ ตอนจับได้ครั้งแรกเค้าก็บอกขอโอกาศครั้งสุดท้าย พอมีครั้งที่สองเราโทรไปบอกแม่เราค่ะ เพราะเราไม่รู้จะไปปรึกษาใครดี แม่เราก็พูดปลอบใจ เพราะเห็นว่าเราเพิ่งแต่งงาน แล้วตอนนี้กำลังท้องด้วย แม่ลองให้เปิดใจคุยกันก่อนเพราะเราไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้ว ให้คิดถึงลูกให้มากๆ เราก็พูดกับเค้า เค้าบอกว่าจะไม่ทำอีก จนมีครั้งที่สาม (ทุกครั้งที่จับได้คนที่เค้าคุยด้วยคือคนๆเดียวกัน) ครั้งนี้เราไม่ไหวกับพฤติกรรมของเค้าแล้ว บอกตรงๆว่าเหนื่อยมาก ที่ต้องมารับรู้เรื่องแบบนี้ อยากจะเลิกนะ ในตอนนี้ไม่สนเรื่องระหว่างลูกในท้องและพ่อของลูกแล้ว ถึงเค้าจะไม่มีพ่อก็ยอมที่จะเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุด คิดไว้ว่าจะไม่ปิดบังลูกว่าพ่อเค้าเป็นใคร ถ้าคลอดแล้วเค้าอยากเห็นอยากเจอลูกบ้างก็จะไม่ขัดขวาง ความรู้สึกตอนนี้เราไม่อยากอยู่กับเค้าแล้วเราอยากกลับบ้านโทรหาแม่เราเล่าให้ฟังทุกอย่าง ครั้งนี้แม่ไม่ขวาง ถ้าอยากมาก็มา แต่เราติดที่ว่าแม่สามีเราช่วงนี้ป่วย เราเป็นคนทำข้าวต้ม ดูเรื่องยา คอยเช็ดตัว ซักผ้าให้ ช่วงที่หมอนัดก็ต้องพาแม่ไปหาหมอ (เราทำหน้าที่ทั้งดูแลแม่สามี ทำงานบ้าน ทำกับข้าวให้สามีกับลูกน้องที่ร้านด้วย) ก่อนหน้านี้ที่แม่สามียังไม่ป่วยท่านทำงานอยู่ต่างจังหวัดค่ะ จะชอบซื้อของส่งมาให้เรา ของใช้บ้าง เสื้อผ้าบ้าง ซื้อทองส่งมาให้เราบ้าง บางทีเราเกรงใจเราก็โทรบอกให้ท่านเก็บเงินไว้ซื้อของอร่อยๆกิน ไม่ใช่เราไม่อยากได้นะ แต่เราเกรงใจมากกว่าแต่ก็ดีใจที่ท่านเอ็นดูนะ แล้วตอนนี้หนักใจระหว่าเลือกที่จะดูแลแม่สามีต่อไป เพราะสามีเราเป็นลูกชายคนเดียวต้องทำงาน เป็นธุริกจส่วนตัวค่ะ ถ้ามีงานเข้าเค้าก็ต้องรีบทำงานส่งลูกค้า บางวันกินข้าวแค่เวลาเดียว ทำให้เราอดห่วงไม่ได้ว่าเค้าจะดูแลแม่เค้าไหวมั้ย กลัวเค้าดูแลแม่เค้าไม่เต็มที่ บางทีเค้าก็ช่วยดูนะ คอยเช็ดตัวให้ แม่อยากกินอะไรเค้ามีหน้าที่ไปซื้อมา แต่เค้าเป็นผู้ชายจะมีความละเอียดน้อยกว่าเราหน่อย เราโทรปรึกษาแม่เรา แม่เราก็สงสารแม่สามี แต่ถ้าเราทุกข์ใจเพราะสามีแม่ก็ไม่ห้ามที่จะกลับบ้าน แม่เราก็ให้ตัดสินใจเอง ตอนนี้ตัดสินใจยากมาก ทั้งห่วงคนป่วยที่มีบุญคุณกับเรา แล้วก็ห่วงความรู้สึกตัวเอง