เรื่องนี้เราผิดใช่มั้ย?

ตอนนี้เราเบื่อมากวะ คือตอนนี้เราปิดเทอมยาวแล้วเราก็ว่างทั้งวันอยู่บ้านนอนกลิ้งไปมาได้สบายๆ แต่อยู่ๆก็คิดถึงเรื่องแบบอยากหาอะไรที่มีประโยชน์ทำบ้างดีกว่าเอาแต่นอนอยู่บ้านสบายๆ จนกระทั้งเราตั้งใจที่ไปสมัครงานพาททามที่นึงตอนแรกๆเวลากลับบ้านพ่อจะถามว่าตอนทำเป็นไง ทำไรบ้าง เราก็จะแบบเล่าให้ฟังว่าเหนื่อย พอมาเทียบกับค่าเงินมันน้อยมากเลย พ่อก็พูดประมาณว่า ทำก็อย่าคิดถึงเรื่องเงินแต่ให้คิดแบบมาเอาประสบการณ์ไรงี้ ซึ่งงานเราปกติจะทำ บ่ายโมงตรงเลิก4ทุ่มทุกวัน 1อาทิตย์มีให้หยุด1ครั้ง จุดประสงค์ที่เราทำจริงๆคือเน้นทีประสบการณ์แล้วก็เป็นคนที่อยากทำงานเองทั้งๆที่อยู่บ้านเฉยๆก็ได้ จนวันนึงเราอยากดูหนังกับเพื่อนเราก็แบบขอลาที่ร้าน 2 วัน คือเราเป็นคนชอบอยู่บ้านมากๆเราก็แค่อยากจะหยุดไปดูหนัง1วันและหยุดอยู่บ้าน1วันแค่อาทิตย์นี้อาทิตย์เดียวแล้วเราก็บอกพ่อเราว่าพน.ไปดูหนังกับเพื่อนพ่อก็โอเค พอตอนกลับบ้านจากดูหนังเสร็จพ่อเราก็ถามว่า พน.ไปกี่โมง เราก็บอก พน.หยุด พ่อก็ถามว่าทำไมหยุด เราก็บอกว่าเราขอที่ร้านหยุด อยากหยุดไรงี้ แล้วพ่อก็เริ่มด่าเราว่าแบบทำไมต้องหยุด แล้วก็เริ่มขับรถแบบคนหงุดหงิดอะ(ตอนนั้นกำลังกลับบ้าน) พูดด่า แบบเพื่อนหยุดแล้วหยุดตามไรงี้ (เพื่อนเราก็ทำงานเหมือนกันแต่คนละร้านแต่เพื่อนเราไม่ได้หยุดตามเรา เราเป็นคนหยุด) แบบด่าสารพัดสารเพ พูดแบบถ้าทำแบบนี้งานก็ไม่ต้องทำ จะไปทำ อะไร ทำหลายวันแล้วใช้หมด แล้วพอถึงบ้านก็กระแทกปุ่มกดในรถ กระแทกประตูเสียงดังแล้วก็เดินไปเตะตู้รองเท้าเสียงดังมากมาย คือเราไม่เข้าใจคือเราผิดอ่อ ทั้งๆที่แบบปกติก่อนจะไปทำงานเราก็อยู่บ้านเฉยๆหรือขอไปไหนง่ายกว่านี้ ทั้งๆที่เราไม่ต้องทำไร แต่เราแค่อยากมาทำมาตรงเวลางาน ไม่เคยสายเกิน1นาทีแต่ก็แค่เรื่องเล็กๆแค่นี้ทำไมต้องทำให้ใหญ่โต ทั้งๆที่พาททามไม่ได้จะต้องทำเยอะขนาดนั้นก็ได้ด้วยซ้ำแต่เราก็ทำ แต่แค่หยุดเพิ่มอีกวันคือจะตายเลยอ่อ พ่อเราเป็นแบบนี้บ่อยมากเวลาโมโหชอบโยนขว้าง กระแทกเสียงดัง ตะคอกใส่หน้าแต่พอรู้ว่าตัวเองผิดก็ทำเป็นไม่สนใจเค้าไม่เคยคิดว่าตัวเองผิดเลย แล้วสรุปเรื่องนี้เราผิดใช่ป่ะ