เรื่องมีอยู่ว่า จขกท.ได้แอบชอบพี่คนนึง(มากกว่าชอบแล้วมั้งคะ)ซึ่งความสัมพันธ์ค่อนข้างโอเค เพราะเคยกินนอนอยู่ในห้องเดียวกันเป็นแรมเดือน (พี่เค้าออกปากรับจขกท.มาอยู่ด้วย ทั้งที่ จขกท.จะกลับบ้าน ตจว.) แล้วชอบมองพี่เค้าอยู่บ่อยๆ จนเมื่อวานนั่งห้องประชุมด้วยกัน พี่เค้านั่งเก้าอี้ติดด้านหลัง จขกท.หันไปเจอพอดีก็เหล่มองเช่นเคย แต่คราวนี้พี่เค้าทัก "มองหน้าทำไม?!?" ตั๊นเลยจ้าาาา จขกท.ไม่อายนะ ทั้งที่คนในห้องประชุมอยู่กันเยอะ แต่กลับรู้สึกโล่งงงง แปลกๆ พี่เค้าทักจบก็เดินออกไปนอกห้องไม่เข้ามาอีกเลย พยายามหลบ จขกท.จนรู้สึกได้ (ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องหลบ) เดินวกไปวนมา จนพี่เค้าทัก จขกท.ขึ้นเอง "พี่เชื่อว่า(ชื่อ จขกท.)ทำได้" งงค่ะ อยู่ดีๆก็ให้กำลังใจในการทำงาน
ปล.พี่คนนี้เป็นเสือไบ อยู่ในช่วงอกหัก ดาม่าเยอะกว่าคนที่ผ่านๆมา
ปล.2 เราสองคน รู้จักกันประมาณ 8 เดือน
ปล.3 พี่เค้าคอยเลี้ยงดู จขกท.หมดทุกอย่าง พูดง่ายๆ เป็นผู้อุปถัมป์ จขกท.โดยไม่มีความสัมพันธ์เกินเลย
ปล.4 อายุ จขกท.น้อยกว่า 6-7 ปี
อาการแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไร
เจอแบบนี้ ไปไม่เป็นนะเออ
ปล.พี่คนนี้เป็นเสือไบ อยู่ในช่วงอกหัก ดาม่าเยอะกว่าคนที่ผ่านๆมา
ปล.2 เราสองคน รู้จักกันประมาณ 8 เดือน
ปล.3 พี่เค้าคอยเลี้ยงดู จขกท.หมดทุกอย่าง พูดง่ายๆ เป็นผู้อุปถัมป์ จขกท.โดยไม่มีความสัมพันธ์เกินเลย
ปล.4 อายุ จขกท.น้อยกว่า 6-7 ปี
อาการแบบนี้เค้าเรียกว่าอะไร