Cr.Youtube

   จากความสับสน ชอกช้ำ ย่ำเท้าเดิน
   คงไม่นาน เกินไป ถึงขอบฟ้า
   ตามเส้นทาง สายน้ำ ไหลผ่านมา
   ถามเพียงว่า เป็นสุขดี เท่านี้พอ

   ความทรงจำ บรรจุอยู่ ด้วยความช้ำ
   ใครเล่าทำ ไม่ถามต่อ และไม่พ้อ
   มุ่งก้าวเดิน สู่เมืองงาม ไม่หยุดรอ
   กี่เดือนปี ผันผ่านพอ หวังรอคอย

   ขอรักพี่ อย่าจางจืด หรือชืดหาย
   ทั้งใจกาย มุ่งมั่นสู่ ไม่ท้อถอย
   รอพี่กลับ คืนสู่เหย้า โปรดเถิดคอย
   จะสอยเดือน ดวงดารา มาฝากนาง

                เส้นขอบฟ้าแม้ไกล..............มิกลัว
                มุ่งกลับบ้านคืนครัว..............เจิดจ้า
                ผ่านเส้นฝั่งฟ้าใจรัว...............อยากพบ น้องเอย
                คืนกลับสู่ผืนหล้า..................อยู่ใกล้นวลนาง