อยากจะระบาย......
เรากับแฟนคบกันตั้งแต่มอ.4 ยันปัจจุบัน จะ7ปีแล้วค่ะ แต่เราเลิกกันไป เมื่อตอนคบกันได้ 5 ปี กว่า เพราะแฟนเรามีคนอื่น เลิกไปได้10 เดือน และกับมาคบกัน เพราะเรายังรักเขาอยู่ค่ะ และเขาก็อยากกับมาคบกับเรา ตั้งแต่มอ.4 ที่คบกัน ทางพ่อแม่เรารับรู้ค่ะ ว่าคบกัน แต่เราไม่เคยพาไปเจอพ่อแม่ค่ะ เราเคยเจอแต่พ่อแม่ฝ่ายชาย พอจบมอ.6 แฟนก็ไม่ได้เรียนค่ะ เพราะสอบไม่ติดมหาลัยที่อยากเข้า แต่เราก็ไปเรียนบ้างไม่ไปบ้าง แต่ตอนเลิกกัน เรากับไปเรียนค่ะ จนตอนนี้ใกล้จบแล้ว เรากับมาคบกันแรกๆ มันรู้สึกดีมากเลยค่ะ เหมือนคนพึ่งเป็นแฟนกันใหม่ๆ เราคิดว่า การกับมาครั้งนี้ มันจะทำให้รักของเรา ดีขึ้นกว่าเดิม เข้าใจกันและกันมากกว่าเดิม เป็นผู้ใหญ่มากกว่าเดิม เพราะตลอดเวลาที่คบกันมา เรามักเป็นฝ่ายยอม ฝ่ายง้อตลอดไม่ว่าเราจะถูกหรือจะผิดก็ตาม กับมาครั้งนี้แรกๆก็ดีค่ะ โอเคทุกอย่าง แต่คบกันได้ 4-5 เดือน เราเริ่มทะเลาะกันเรื่องที่บ้านค่ะ เพราะเราไม่เคยพาแฟนไปบ้านเลยไม่เคยพาไปรู้จักกับพ่อแม่เรา เหตุผลเพราะ เรากลัวพ่อแม่จะถามว่าเรียนอะไร ทำงานอะไร เพราะแฟนเขาไม่ทำงาน ไม่เรียนค่ะ อยู่บ้าน เล่น บอลไปวันๆ เราไม่อยากให้พ่อแม่มองแฟนเราไม่ดี เราแค่หวังว่าสักวัน แฟนเราจะมีการมีงานทำ แล้วเราถึงอยากจะพาไปรู้จักครอบครัวเรา เราเคยทะเลาะเรื่องทำงานกันหลายรอบมาก ตอนคบกับเราเขาไม่เคยทำงานเลยค่ะ แต่ตอนเลิกไปเขาออกไปทำ พอกับมาคบ เขาก็ไม่ทำ เราไม่เข้าใจเหมือนกัน เราเคยถามเขาหลายครั้งว่า เพราะอะไร เขาบอกว่าเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมกับมาคบเราถึงไม่ออกไปทำงาน เขาบอกว่า แต่ถ้าเขามีแฟนใหม่ เขาจะทำงาน(เราแอบน้อยใจมากค่) เราเคยทะเลาะกันเปิดใจคุยกัน แฟนบอกเราหมดทุกอย่าง ว่าเขาเบื่ออะไรเราบ้าง สิ่งไหนเราควรปรับปรุงบ้าง เรารับฟังทุกอย่างค่ะ และเราก็พยายามปรับตัวทุกอย่างเพื่อไม่ให้มันแย่ลง แต่พอเราพูดความรู้สึกเราบ้าง บอกให้เขาปรับบ้าง เขากับบอกว่า ตราบใดถ่ายังคบกันอยู่ก้คงจะเจอแบบนี้ไปเรื่อยๆ ... เวลาเราแกล้งพูดว่า ทำตัวไม่น่ารักเลย และเราก็แกล้งทำท่างอลเหมือนจะกับบ้าน เขาก็บอกว่า โอ้ยไปเถอะเวลานี้ได้หมด เขาบอกเราชอบอารมเสียใส่เขา เราก็เลิกทำ พยายามใจเย็น แต่สุดท้ายเขาเองเป็นฝ่ายที่ทำ ไม่ว่าเราจะพูดอะไรหรือทำอะไรจะตะคอกใส่ พูดเย้ย ทำหน้าทำตาอยู่เสมอ เราต้องเก็บความรู้สึกทุกอย่าง แล้วก็ลืมเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราเสียใจมาก ที่เดินกับเข้ามา ทั้งที่เราเดินออกไปจากตรงนี้ได้แล้ว
รักครั้งแรกเหนื่อยเหลือเกิน
เรากับแฟนคบกันตั้งแต่มอ.4 ยันปัจจุบัน จะ7ปีแล้วค่ะ แต่เราเลิกกันไป เมื่อตอนคบกันได้ 5 ปี กว่า เพราะแฟนเรามีคนอื่น เลิกไปได้10 เดือน และกับมาคบกัน เพราะเรายังรักเขาอยู่ค่ะ และเขาก็อยากกับมาคบกับเรา ตั้งแต่มอ.4 ที่คบกัน ทางพ่อแม่เรารับรู้ค่ะ ว่าคบกัน แต่เราไม่เคยพาไปเจอพ่อแม่ค่ะ เราเคยเจอแต่พ่อแม่ฝ่ายชาย พอจบมอ.6 แฟนก็ไม่ได้เรียนค่ะ เพราะสอบไม่ติดมหาลัยที่อยากเข้า แต่เราก็ไปเรียนบ้างไม่ไปบ้าง แต่ตอนเลิกกัน เรากับไปเรียนค่ะ จนตอนนี้ใกล้จบแล้ว เรากับมาคบกันแรกๆ มันรู้สึกดีมากเลยค่ะ เหมือนคนพึ่งเป็นแฟนกันใหม่ๆ เราคิดว่า การกับมาครั้งนี้ มันจะทำให้รักของเรา ดีขึ้นกว่าเดิม เข้าใจกันและกันมากกว่าเดิม เป็นผู้ใหญ่มากกว่าเดิม เพราะตลอดเวลาที่คบกันมา เรามักเป็นฝ่ายยอม ฝ่ายง้อตลอดไม่ว่าเราจะถูกหรือจะผิดก็ตาม กับมาครั้งนี้แรกๆก็ดีค่ะ โอเคทุกอย่าง แต่คบกันได้ 4-5 เดือน เราเริ่มทะเลาะกันเรื่องที่บ้านค่ะ เพราะเราไม่เคยพาแฟนไปบ้านเลยไม่เคยพาไปรู้จักกับพ่อแม่เรา เหตุผลเพราะ เรากลัวพ่อแม่จะถามว่าเรียนอะไร ทำงานอะไร เพราะแฟนเขาไม่ทำงาน ไม่เรียนค่ะ อยู่บ้าน เล่น บอลไปวันๆ เราไม่อยากให้พ่อแม่มองแฟนเราไม่ดี เราแค่หวังว่าสักวัน แฟนเราจะมีการมีงานทำ แล้วเราถึงอยากจะพาไปรู้จักครอบครัวเรา เราเคยทะเลาะเรื่องทำงานกันหลายรอบมาก ตอนคบกับเราเขาไม่เคยทำงานเลยค่ะ แต่ตอนเลิกไปเขาออกไปทำ พอกับมาคบ เขาก็ไม่ทำ เราไม่เข้าใจเหมือนกัน เราเคยถามเขาหลายครั้งว่า เพราะอะไร เขาบอกว่าเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมกับมาคบเราถึงไม่ออกไปทำงาน เขาบอกว่า แต่ถ้าเขามีแฟนใหม่ เขาจะทำงาน(เราแอบน้อยใจมากค่) เราเคยทะเลาะกันเปิดใจคุยกัน แฟนบอกเราหมดทุกอย่าง ว่าเขาเบื่ออะไรเราบ้าง สิ่งไหนเราควรปรับปรุงบ้าง เรารับฟังทุกอย่างค่ะ และเราก็พยายามปรับตัวทุกอย่างเพื่อไม่ให้มันแย่ลง แต่พอเราพูดความรู้สึกเราบ้าง บอกให้เขาปรับบ้าง เขากับบอกว่า ตราบใดถ่ายังคบกันอยู่ก้คงจะเจอแบบนี้ไปเรื่อยๆ ... เวลาเราแกล้งพูดว่า ทำตัวไม่น่ารักเลย และเราก็แกล้งทำท่างอลเหมือนจะกับบ้าน เขาก็บอกว่า โอ้ยไปเถอะเวลานี้ได้หมด เขาบอกเราชอบอารมเสียใส่เขา เราก็เลิกทำ พยายามใจเย็น แต่สุดท้ายเขาเองเป็นฝ่ายที่ทำ ไม่ว่าเราจะพูดอะไรหรือทำอะไรจะตะคอกใส่ พูดเย้ย ทำหน้าทำตาอยู่เสมอ เราต้องเก็บความรู้สึกทุกอย่าง แล้วก็ลืมเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เราเสียใจมาก ที่เดินกับเข้ามา ทั้งที่เราเดินออกไปจากตรงนี้ได้แล้ว