เหงาค่ะTT พี่ไปอยู่หอ (ครอบครัว)

เริ่มเลยนะคะ
คือแม่กับพ่อเราทำงานรับราชการค่ะ
บางทีแม่ก็ไปนอนบ้านยายกับน้อง
พ่อจะไปหาย่าทุกอาทิตย์
อันนี้เราก็พอโอเคนะ แต่ช่วงหลังๆแม่ไปนอนบ้านยายบ่อยหน่อยน้องก็ไปด้วย ตรงนี้เราโอเค
แต่พี่เราจะไปอยู่หออยู่ ม.5(เรา ม.3) รู้สึกใจหายค่ะTT จู่ๆกลับบ้านมาจะไม่เจอ เวลาไปบ้านคนอื่น
ไปบ้านญาติ เรากับพี่จะไม่ค่อยคุยกับญาติคนอื่นๆค่ะ
คือไปถึงก็ไปนั่งในห้องหรือตรงไหนสักที่แล้วรอกลับบ้าน แต่น้องจะเข้ากับญาติได้
หลังจากนี้เวลาไปบ้านญาติ เราก็ต้องอยู่คนเดียว
(ไปบ่อยมาก) ปกติคือเรากับพี่จะอยู่เฝ้าบ้านกันสองคนแต่พอพี่ไม่อยู่ เราไม่กล้าเฝ้าบ้านคนเดียวค่ะ
ทำไงดีT^T  ใจหายเลย ไม่อยากให้พี่ไปอยู่หอเลย
น่าจะได้ไปหาแค่เดือนล่ะครั้ง TT มันใจหาย ท้อ
เพราะเราชอบอยู่บ้าน แม่นั่งดูโทรทัศน์ พี่นั่งแกล้งน้อง พ่อนั่งกินกาแฟ ฮือออTT วันหยุดจะเป็นแบบนี้
แต่เดียวนี้ไปบ้านโน้นนี้กันหมด
อยู่บ้านก็ไม่ได้ พี่ไม่อยู่แล้ว ทำไงดีกับความรู้สึกนี้คะT^T รู้สึกขาดกำลังใจอะไรสักอย่าง เหงาด้วย
#แท็กผิด ,พิมพ์ผิด ขออภัยค่ะ