เราระบายหน่อยนะ อ่านได้ แสดงความคิดเห็นได้ แต่อย่าด่าาาาาา

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ แต่เรายังไม่เคยได้คุยเรื่องนี้กับแฟนจริงจังซักที บางทีก็ดีบางทีก็ร้าย เมื่อไม่นานยังร้ายอยู่เลยจนเราอยากจะคุยเรื่องนิสัยเค้า ตอนนี้ดีละเราก็ต้องเลื่อนวันคุยเรื่องนี้ไปอีก
เรากับแฟนมีนิสัยส่วนตัวเหมือนกันคือใจร้อนทั้งคู่ แต่พอเรามีเค้าแล้วเรากลายเป็นคนยอมคน ใจเย็นมากขึ้น นับเป็นเรื่องดีสำหรับตัวเรา แต่กลายเป็นเรื่องที่แย่ในความสัมพันธ์ของเรา เหมือนการยอมของเราทำให้เค้าได้ใจ เวลาเค้าโกรธเราเค้าจะหายไปเป็นวันสองวันเลย ง้อยากมาก ใจแข็งมาก จนเรากลวว่าถ้าเกิดหายไปแบบนี้วันนึงเราจะเลิกรู้สึก แต่เค้าทำแบบนี้บ่อยกับแฟนเก่าก็เป็นแบบนี้ จนเค้าคิดว่าเราจะไม่เป้นไรเหมือนที่เค้าไม่เป็นไร แต่เรากลัวมาก กลัวว่าช่วงเวลาที่เค้าหายไปจะทำให้เราอยู่คนเดียวได้ แล้วก็เลิกรัก แต่พอถึงคราวเรางอนเค้าบ้าง เค้าง้อเราสองสามคำเราก็หายงอน มันเหมือนเรายอมเค้าแต่ความจริงแล้วเราเป็นคนใจอ่อน ความใจอ่อนของเราทำให้เค้าได้ใจมาก เราคิดว่าซักวันเราจะคุยกับเค้าเรื่องนี้

เรื่องของเจ้าของกระทู้กับเรื่องของเรามีส่วนคล้ายกัน การแก้ปัญหาก็เหมือนกันคือการเปิดใจพูดคุย ว่าถ้าเรายังรักกันอยู่เราควรอ่อนโยนลง แคร์ความรู้สึกกันมากขึ้น และรักกันเหมือนว่าวันพรุ่งนี้จะต้องเลิกกัน

สู้ๆ นะคะ