คือเรากับแฟนคบกันมาได้ซักระยะแล้วค่ะทุกอย่างดีมาโดยตลอดแต่เราจะไปไหนไม่ค่อยได้(ที่บ้านไม่ปล่อยค่ะ)
ซึ่งเรื่องนี้ทำให้เราเทลาะกันตลอดเราพยายามปรับปรุงตัวนะคะเค้าบอกว่าเราเด็กค่ะซึ่งเรายอมรับเราพยายามมีเวลา
ไปไหนกับเค้ามากขึ้นแต่ก็ต้องขออนุญาตทางบ้านนะคะไปได้บ้างไม่ได้บ้างทุกอย่างก็เหมือนจะโอเคจนหลังเราเจอกันทุกวัน
เค้าเริ่มมาอยู่กับเราที่บ้านเรามีเวลาอยู่ด้วยกันมากขี้นแต่นั่นก็ทำให้เราหวงเค้ามากขึ้นเหมือนกันค่ะจากที่ต่างคนมีเวลาส่วนตัว
ก็กลายเป็นว่าตัวติดกันไปไหนไปด้วยกันเค้าไม่เท่าไหร่หรอกค่ะแต่เรานี่สิไม่มาหาก็งอแงอะไรก็งอนอยากอยู่ด้วยง้องแง้ง
จนบางครั้งก็แอบรำคาญตัวเองแรกเค้าก็ไม่ว่าเรานะคะเอะอะมีเวลาจะมาหาเราตลอดเจอกันไม่ถึง5นาทีก็ดีใจละแต่พักหลัง
มาบ้างไม่มาบ้างไม่เจอก็ไม่รู้สึกอะไร(ปกติเค้าไม่ค่อยหวานอยู่แล้วค่ะ)เราก็งอแงอยากให้มาหางอนบ้างน้อยใจบ้าง
ก็เคยมาหาเมื่อก่อนยังมาได้ทำไมตอนนี้ไม่มาพอได้อยู่ด้วยกันก็เทลาะกันยันเรื่องเล็กๆน้อยแต่เวลาเทลาะเราจะเงียบค่ะ
เค้าจะเป็นฝ่ายชอบหงุดหงิดขึ้นเสียงมากกว่าเขาเคยบอกเลิกเราค่ะเราง้อทุกครั้งเรายอมรับเราขาดเขาไม่ได้
ทั้งกอดทั้งร้องไห้ขับรถไปง้อเราทำทุกอย่างค่ะเราพยามจะปรับปรุงตัวเองอะไรที่เขาไม่ชอบเราพยายามไม่ทำ
จนล่าสุดเขาบอกเราเด็กค่ะเรางี่เง่าเราน่ารำคาญต้นเหตุเพราะพักหลังมีคนมาชอบเขาค่ะในความคิดเราเป็นธรรมดา
ที่เราจะหวงก็แฟนเรามีคนเดียวนะจะให้คนอื่นไปได้ไงเราเชื่อใจแฟนเราแต่เราไม่เชื่อใจคนอื่นค่ะเราเช็คเฟสทั้งวัน
มีคนทักมาเราก็ตอบแทนเขาคอลไลน์กับเราอยู่ละเพือนคอลมาประมาณ20นาทีเราก็คิดมากค่ะ
คิดว่าเขาจะมีคนอื่นคิดไปเองคิดว่าเขาแอบคุยกับคนอื่นคิดบ้างว่าเขาะแอบไปเจอคนอื่นคิดไปต่างๆนา
เขาเคยบอกเราค่ะว่าไม่นอกใจหรอกแต่ทุกครั้งที่มีผญทักมาเขาก็ตอบพอเรามองก็ลบแชท
เราไม่ได้ว่านะคะคุยไปเถอะถ้าไม่ได้คิดอะไรทำไมต้องลบแชท?เราไม่รู้เรางี่เง่สน่สรำคานจู้จี้ไปมั้ย
แต่อยากให้รู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะเรารักนะคะเราไม่อยากให้เขามีคนอื่นละอีกอย่างการที่เขาเคยบอกเลิก
มันทำให้เราระแวงไปหมดว่าเค้าจะเลอกเราอีกมั้ยเค้าจะหาใครใหม่มั้ยเรายอมรับค่ะเรากลัว
ใครมีอะไรแนะนำเราหรือว่ามีความคิดเห็นยังไงรบกวนทีคะ
(กระทู้แรกด้วยง่ะ)
ทำยังไงให้เลิกนิสัยคิดมากงี่เง่าได้ค้ะไม่อยากทำให้แฟนรำคาญ
ซึ่งเรื่องนี้ทำให้เราเทลาะกันตลอดเราพยายามปรับปรุงตัวนะคะเค้าบอกว่าเราเด็กค่ะซึ่งเรายอมรับเราพยายามมีเวลา
ไปไหนกับเค้ามากขึ้นแต่ก็ต้องขออนุญาตทางบ้านนะคะไปได้บ้างไม่ได้บ้างทุกอย่างก็เหมือนจะโอเคจนหลังเราเจอกันทุกวัน
เค้าเริ่มมาอยู่กับเราที่บ้านเรามีเวลาอยู่ด้วยกันมากขี้นแต่นั่นก็ทำให้เราหวงเค้ามากขึ้นเหมือนกันค่ะจากที่ต่างคนมีเวลาส่วนตัว
ก็กลายเป็นว่าตัวติดกันไปไหนไปด้วยกันเค้าไม่เท่าไหร่หรอกค่ะแต่เรานี่สิไม่มาหาก็งอแงอะไรก็งอนอยากอยู่ด้วยง้องแง้ง
จนบางครั้งก็แอบรำคาญตัวเองแรกเค้าก็ไม่ว่าเรานะคะเอะอะมีเวลาจะมาหาเราตลอดเจอกันไม่ถึง5นาทีก็ดีใจละแต่พักหลัง
มาบ้างไม่มาบ้างไม่เจอก็ไม่รู้สึกอะไร(ปกติเค้าไม่ค่อยหวานอยู่แล้วค่ะ)เราก็งอแงอยากให้มาหางอนบ้างน้อยใจบ้าง
ก็เคยมาหาเมื่อก่อนยังมาได้ทำไมตอนนี้ไม่มาพอได้อยู่ด้วยกันก็เทลาะกันยันเรื่องเล็กๆน้อยแต่เวลาเทลาะเราจะเงียบค่ะ
เค้าจะเป็นฝ่ายชอบหงุดหงิดขึ้นเสียงมากกว่าเขาเคยบอกเลิกเราค่ะเราง้อทุกครั้งเรายอมรับเราขาดเขาไม่ได้
ทั้งกอดทั้งร้องไห้ขับรถไปง้อเราทำทุกอย่างค่ะเราพยามจะปรับปรุงตัวเองอะไรที่เขาไม่ชอบเราพยายามไม่ทำ
จนล่าสุดเขาบอกเราเด็กค่ะเรางี่เง่าเราน่ารำคาญต้นเหตุเพราะพักหลังมีคนมาชอบเขาค่ะในความคิดเราเป็นธรรมดา
ที่เราจะหวงก็แฟนเรามีคนเดียวนะจะให้คนอื่นไปได้ไงเราเชื่อใจแฟนเราแต่เราไม่เชื่อใจคนอื่นค่ะเราเช็คเฟสทั้งวัน
มีคนทักมาเราก็ตอบแทนเขาคอลไลน์กับเราอยู่ละเพือนคอลมาประมาณ20นาทีเราก็คิดมากค่ะ
คิดว่าเขาจะมีคนอื่นคิดไปเองคิดว่าเขาแอบคุยกับคนอื่นคิดบ้างว่าเขาะแอบไปเจอคนอื่นคิดไปต่างๆนา
เขาเคยบอกเราค่ะว่าไม่นอกใจหรอกแต่ทุกครั้งที่มีผญทักมาเขาก็ตอบพอเรามองก็ลบแชท
เราไม่ได้ว่านะคะคุยไปเถอะถ้าไม่ได้คิดอะไรทำไมต้องลบแชท?เราไม่รู้เรางี่เง่สน่สรำคานจู้จี้ไปมั้ย
แต่อยากให้รู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะเรารักนะคะเราไม่อยากให้เขามีคนอื่นละอีกอย่างการที่เขาเคยบอกเลิก
มันทำให้เราระแวงไปหมดว่าเค้าจะเลอกเราอีกมั้ยเค้าจะหาใครใหม่มั้ยเรายอมรับค่ะเรากลัว
ใครมีอะไรแนะนำเราหรือว่ามีความคิดเห็นยังไงรบกวนทีคะ
(กระทู้แรกด้วยง่ะ)