เข้าเรื่องเลยละกันค่ะ เกี่ยวกับความรักแต่ละครั้ง
ครั้งแรก
แอบชอบรุ่นพี่ ได้ทักไป คุยกัน เริ่มสนิทกัน ใจอยากบอกชอบไปตั้งแต่วันแรก แต่ป๊อด จนเขามีแฟนไปกี่คนต่อกี่คนแล้วก็ยังชอบอยู่ ได้คุยกันบ้าง เขาทักมาบ้างเราทักไปบ้าง จนตอนนี้ก็ชอบมา6ปีแล้ว เฮ้อออ
ครั้งที่2 (แฟนคนแรก)
เป็นเพื่อนกันแต่อยู่คนละห้อง รู้จักเขา เพราะเราเป็นเพื่อนกับเพื่อนเขา ลองคุยกัน แล้วก็คบกัน เขาขอเราคบตอนเค้าท์ดาวน์ปีใหม่ ช่วงแรกเหมือนเขาจะรุกหนักกว่าด้วยซ้ำ เรื่องเจ้าชู้ไม่มี จนคบกันได้ประมาณ7เดือน ไกล้ถึงวันเกิดเรา เขาเงียบมาก เจอกันที่รร.เราเข้าไปทักปกติ ก็ตอบอือๆอืมๆ โทรหาไม่ค่อยรับ รับก็ไม่ค่อยคุย จนมาถึงวันเกิดเรา เขาไม่มีวี่แววจะมาเซอร์ไพซ์อะไรเลย เราเริ่มดราม่ามาและ โทรไปเขารับ เราก็ระบายเต็มที่เลยค่ะ เธอเป็นไร ไม่พอใจไรทำไมไม่คุย แล้วเราก็โฮ เขาพูดประโยคเดียว "เราเลิกกันเถอะ" เราไม่เข้าใจอะไรเลย มืด8ด้าน
ทุกวันนี้เราเป็นเพื่อนกันได้ค่ะ จุดเริ่มต้นคือเราโทรไปเค้าท์ดาวน์ปีใหม่เขาปีต่อมา ทุกวันนี้ยังทักกันบ้าง คุยกันเรื่อยเปื่อยได้ค่ะ เราสองคนยอมรับได้ เพราะไม่มีใครอยากหายไปจากชีวิตกันและกันเลย แต่ก็คงไม่อยากกลับมาทั้งคู่แหล่ะ
ครั้งที่ 3
รุ่นน้อง เป็นน้องเรา1ปีแทนว่าก.นะ
เราเห็นละน่ารักดี ต่อมาเจอกันบ่อยขึ้น น้องก.เป็นเพื่อนกับรุ่นน้องเราที่สนิท เป็นนักกีฬา ทุกวันเลิกเรียนเราจะไปรอน้องเรากลับบ้านพร้อมกัน ก็เลยได้เจอน้องก.บ่อยขึ้นเริ่มสนิท ก็เริ่มรุกจีบละ เรารุกบ้าง น้องรุกบ้าง มารู้หลังๆว่าน้องก็ชอบเรา คุยได้เดือนกว่า คบกัน ก็ไปได้สวยค่ะ น้องเทคแคร์ดีทุกอย่าง ใส่ใจ มั่นคง แต่ครั้งนี้เราเองที่โง่ คบได้ประมาณ5เดือน เราเริ่มเบื่อ อีกใจก็ยังลืมคนที่แล้วไม่ได้ แต่น้องเขาไม่เปลี่ยนเลย วันแรกเป็นยังไง ก็ยังเป็นแบบนั้น ตอนเย็นซ้อมหลีดน้องซ้อมกีฬาก็ซื้อลูกชิ้นนึ่งหน้ารร.มาให้ทุกวัน จนเกือบ6เดือน เราไม่ไหวละ เบื่อไงไม่รู้ คิดอยู่นานว่าจะเลิกไหม เพราะสงสารน้องเขามาก เพราะน้องไม่ผิดอะไรเลย เราตัดสินใจบอก "ห่างกันสักพักนะ พี่ยังลืมเขาไม่ได้" (น้องเขารู้ว่าลืมแฟนเก่าไม่ได้) วันนั้นกลับบ้านมานอนร้องไห้เลยค่ะ เกลียดตัวเองมาก
ผ่านไป2เดือน กลับมาคุยกันแบบพี่น้องได้ค่ะ คุยปรึกษากันได้
ครั้งที่ 4
รุ่นน้องอีกแล้วค่ะ รุ่นเดียวกับน้องคนที่แล้วเลย แทนว่าอ.นะ
เราชอบน้องอ.ก่อนเพราะน่ารัก มีคนชอบเยอะ เริ่มเข้าไปคุย แล้วน้องอ.ก็ชอบเราเหมือนกัน จนคบกัน เจ็บใจมาก เกลียดตัวเองถึงขั้นสุดเมื่อรู้ว่าอ.กับก.เป็นเพื่อนกัน แต่รู้มั้ยคะว่า น้องก.นั้นไม่ได้มีวี่แววจะไม่พอใจ ตอนเย็นขึ้นรถกลับบ้าน เราสามคนจะเจอกันบ่อยๆ น้องก.ยังคุยกับเราแล้วก็น้องอ.ได้สนุกสนานมาก
คบกันได้ 4 เดือน เลิกกันเพราะน้องเขาตีตัวออกห่าง
แต่ก็กลับมาคุยกันได้ค่ะ เจอกันก็ทัก แกล้งกันบ้าง
ครั้งที่ 5
รุ่นน้องอีกค่ะ แทนว่าป.นะเป็นน้องเรา2ปี อยู่คนละโรงเรียน เป็นนักบอล
เขาชอบเรา เขาเป็นรุ่นน้องแถวบ้านเพื่อนเรา น้องเห็นเพื่อนเราลงรูปกับเราบ่อยๆเห็นแล้วชอบ
มีวันนึง เพื่อนเราคนนี้เอาของขวัญวันเกิดมาให้ บอกว่าน้องป.ฝากมา บอกว่าชอบเรา เพื่อนก็ให้เฟสน้องป.มา กลับบ้านเราก็ทักไปขอบคุณเรื่องของขวัญ ก็คุยกันมา น้องคุยสนุก น้องอ่อยเก่งมากก แพ้ค่ะ 5555 แล้วก็ได้คบกัน
น้องเป็นนักบอล ไม่ได้กลับบ้าน นอนหอ จะคุยได้ก็แค่ก่อนเขาจะนอน เราก็บ้าเรียนหนักมาก การบ้ายนี่ท่วมหัวเลย แต่ก็เจียดเวลาคุยกันเกือบทุกวัน เราเคยได้ยินว่ารักแท้แพ้ระยะทาง ก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ เพราะน้องก็ดูใส่ใจเราดี บอกว่ารักเรามากอย่างนั้นอย่างนี้ สัญญาจะไม่ทิ้ง คนนี้รักจริง เขาบอกเรา นัดเจอกันดูหนังกัน จนสงกรานก็เที่ยวด้วยกัน ดูแลเราดีค่ะ แต่เขาขี้หึงหนักมากกก 55
จนคบกันได้เกือบ9เดือน พักหลังไม่ค่อยได้คุยกันน้องเขาทัวร์แข่งบ่อย เราก็สอบด้วย เลยห่างๆ จนเราสอบเสร็จ กลับไปคุยเขาเปลี่ยนไปเลยค่ะ เงียบมาก ไม่ทักมาไม่โทรมา เราเลยดราท่าไปทางแชท พอเขาอ่าน เขาตอบ "เลิกกันเถอะ เป็นพี่น้องกันนะ" อึ้งกิมจิไปเลยค่ะ งงหนักมาก เราก็ถามว่าทำไม น้องบอก เราไม่ค่อยสนใจเขา อาจจะจิงบางครั้งการบ้านเยอะ สอบ ต้องอ่านนส. เราปัดเขาส่งๆ แต่คนนี้คือเรายอมรับว่ารู้สึกดีกว่าทุกคนเลยนะ
สุดท้ายอ้อนวอนเท่าไหร่ก็ไม่ไหวค่ะ คือเขาจะไป สึดท้ายเลิกกันผ่านแชทค่ะ ยื้อไม่ได้ ร้องไห้เขาก็ไม่ได้ยิน หน้าก็ไม่เห็น ทรมานที่สุดแล้วค่ะ
ทำใจได้เกือบ3เดือน กลับมาคุยกันแบบพี่น้องได้ต่ะ แต่ส่วนใหญ่เราจะทักไป คุยเล่นกันธรรมดา น้องเขาก็หยอกเล่นเราเหมือนเดิมนะ เวลาเจอกันก็ทักค่ะ แต่ยอมรับว่าครั้งนี้คือสุดๆอ่ะ รักสุด เจ็บสุด ลืมยากสุด
ตอนนี้เราก็โสดมาเป็นเวลา8เดือนแล้ว
แต่รู้ไหมค่ะ มันมีเรื่องพีคอีกค่ะ น้องก.กลับมาจะขอคบค่ะ เรากลัวเป็นเหมือนเดิมค่ะ เรากลัวเราเบื่อน้องเขา เราไม่อยากทำร้ายน้องเขา เรารู้ตัวแล้วว่าเราแค่รู้สึกดีเท่านั้น จนวาเลนไทน์เขามาเซอไพซ์ ลูกโป่งกับดอกไม้ค่ะ เพื่อนๆนี่อิจฉากัน บอกกลับไปคบเถอะ น้องเขานิสัยดี น่ารักจะตาย เพราะดีมากนี่แหล่ะค่ะ เลยไม่อยากทำร้ายเขาอีก ก็เลยไม่ได้ตกลงอะไร ขอบคุณที่รู้สึกแบบนี้กับพี่นะ แต่พี่ไม่อยากมีใครอ่ะ พี่ยังไม่รู้ใจตัวเองมากพอจะไปตกลงอะไรได้ แต่เราก็คุยกันได้ค่ะ ปรึกษาเรื่องเรียนบ่อยๆ
สังเกตว่าทุกคนที่เราเลิกไป คือกลับมาคุยกันได้ใช่มะ เราคิดงี้ค่ะ
คิดในแง่ดีว่าเราจะมีคนรู้ใจรู้จักเรารู้นิสัยเราเพิ่มขึ้นมาอีก1คน^^
ปัจจุบันนี้โสดหนักมาก เหงา เบื่อ แต่ไม่กล้าคบใครอีกแล้วค่ะ ต่อให้ยังไม่รู้หัวใจตัวเองมากพอ..
แต่ยังชอบรุ่นพี่คนนั้นเหมือนเดิมค่ะ ตอนนี้เขาเรียนมหาลัยปี3แล้ว TT
ขอบคุณที่อ่านกันน้าา ใครอยาดแชร์บ้างเชิญเลย^^
รีวิวความรักที่ไม่เคยสมหวัง...
ครั้งแรก
แอบชอบรุ่นพี่ ได้ทักไป คุยกัน เริ่มสนิทกัน ใจอยากบอกชอบไปตั้งแต่วันแรก แต่ป๊อด จนเขามีแฟนไปกี่คนต่อกี่คนแล้วก็ยังชอบอยู่ ได้คุยกันบ้าง เขาทักมาบ้างเราทักไปบ้าง จนตอนนี้ก็ชอบมา6ปีแล้ว เฮ้อออ
ครั้งที่2 (แฟนคนแรก)
เป็นเพื่อนกันแต่อยู่คนละห้อง รู้จักเขา เพราะเราเป็นเพื่อนกับเพื่อนเขา ลองคุยกัน แล้วก็คบกัน เขาขอเราคบตอนเค้าท์ดาวน์ปีใหม่ ช่วงแรกเหมือนเขาจะรุกหนักกว่าด้วยซ้ำ เรื่องเจ้าชู้ไม่มี จนคบกันได้ประมาณ7เดือน ไกล้ถึงวันเกิดเรา เขาเงียบมาก เจอกันที่รร.เราเข้าไปทักปกติ ก็ตอบอือๆอืมๆ โทรหาไม่ค่อยรับ รับก็ไม่ค่อยคุย จนมาถึงวันเกิดเรา เขาไม่มีวี่แววจะมาเซอร์ไพซ์อะไรเลย เราเริ่มดราม่ามาและ โทรไปเขารับ เราก็ระบายเต็มที่เลยค่ะ เธอเป็นไร ไม่พอใจไรทำไมไม่คุย แล้วเราก็โฮ เขาพูดประโยคเดียว "เราเลิกกันเถอะ" เราไม่เข้าใจอะไรเลย มืด8ด้าน
ทุกวันนี้เราเป็นเพื่อนกันได้ค่ะ จุดเริ่มต้นคือเราโทรไปเค้าท์ดาวน์ปีใหม่เขาปีต่อมา ทุกวันนี้ยังทักกันบ้าง คุยกันเรื่อยเปื่อยได้ค่ะ เราสองคนยอมรับได้ เพราะไม่มีใครอยากหายไปจากชีวิตกันและกันเลย แต่ก็คงไม่อยากกลับมาทั้งคู่แหล่ะ
ครั้งที่ 3
รุ่นน้อง เป็นน้องเรา1ปีแทนว่าก.นะ
เราเห็นละน่ารักดี ต่อมาเจอกันบ่อยขึ้น น้องก.เป็นเพื่อนกับรุ่นน้องเราที่สนิท เป็นนักกีฬา ทุกวันเลิกเรียนเราจะไปรอน้องเรากลับบ้านพร้อมกัน ก็เลยได้เจอน้องก.บ่อยขึ้นเริ่มสนิท ก็เริ่มรุกจีบละ เรารุกบ้าง น้องรุกบ้าง มารู้หลังๆว่าน้องก็ชอบเรา คุยได้เดือนกว่า คบกัน ก็ไปได้สวยค่ะ น้องเทคแคร์ดีทุกอย่าง ใส่ใจ มั่นคง แต่ครั้งนี้เราเองที่โง่ คบได้ประมาณ5เดือน เราเริ่มเบื่อ อีกใจก็ยังลืมคนที่แล้วไม่ได้ แต่น้องเขาไม่เปลี่ยนเลย วันแรกเป็นยังไง ก็ยังเป็นแบบนั้น ตอนเย็นซ้อมหลีดน้องซ้อมกีฬาก็ซื้อลูกชิ้นนึ่งหน้ารร.มาให้ทุกวัน จนเกือบ6เดือน เราไม่ไหวละ เบื่อไงไม่รู้ คิดอยู่นานว่าจะเลิกไหม เพราะสงสารน้องเขามาก เพราะน้องไม่ผิดอะไรเลย เราตัดสินใจบอก "ห่างกันสักพักนะ พี่ยังลืมเขาไม่ได้" (น้องเขารู้ว่าลืมแฟนเก่าไม่ได้) วันนั้นกลับบ้านมานอนร้องไห้เลยค่ะ เกลียดตัวเองมาก
ผ่านไป2เดือน กลับมาคุยกันแบบพี่น้องได้ค่ะ คุยปรึกษากันได้
ครั้งที่ 4
รุ่นน้องอีกแล้วค่ะ รุ่นเดียวกับน้องคนที่แล้วเลย แทนว่าอ.นะ
เราชอบน้องอ.ก่อนเพราะน่ารัก มีคนชอบเยอะ เริ่มเข้าไปคุย แล้วน้องอ.ก็ชอบเราเหมือนกัน จนคบกัน เจ็บใจมาก เกลียดตัวเองถึงขั้นสุดเมื่อรู้ว่าอ.กับก.เป็นเพื่อนกัน แต่รู้มั้ยคะว่า น้องก.นั้นไม่ได้มีวี่แววจะไม่พอใจ ตอนเย็นขึ้นรถกลับบ้าน เราสามคนจะเจอกันบ่อยๆ น้องก.ยังคุยกับเราแล้วก็น้องอ.ได้สนุกสนานมาก
คบกันได้ 4 เดือน เลิกกันเพราะน้องเขาตีตัวออกห่าง
แต่ก็กลับมาคุยกันได้ค่ะ เจอกันก็ทัก แกล้งกันบ้าง
ครั้งที่ 5
รุ่นน้องอีกค่ะ แทนว่าป.นะเป็นน้องเรา2ปี อยู่คนละโรงเรียน เป็นนักบอล
เขาชอบเรา เขาเป็นรุ่นน้องแถวบ้านเพื่อนเรา น้องเห็นเพื่อนเราลงรูปกับเราบ่อยๆเห็นแล้วชอบ
มีวันนึง เพื่อนเราคนนี้เอาของขวัญวันเกิดมาให้ บอกว่าน้องป.ฝากมา บอกว่าชอบเรา เพื่อนก็ให้เฟสน้องป.มา กลับบ้านเราก็ทักไปขอบคุณเรื่องของขวัญ ก็คุยกันมา น้องคุยสนุก น้องอ่อยเก่งมากก แพ้ค่ะ 5555 แล้วก็ได้คบกัน
น้องเป็นนักบอล ไม่ได้กลับบ้าน นอนหอ จะคุยได้ก็แค่ก่อนเขาจะนอน เราก็บ้าเรียนหนักมาก การบ้ายนี่ท่วมหัวเลย แต่ก็เจียดเวลาคุยกันเกือบทุกวัน เราเคยได้ยินว่ารักแท้แพ้ระยะทาง ก็ไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ เพราะน้องก็ดูใส่ใจเราดี บอกว่ารักเรามากอย่างนั้นอย่างนี้ สัญญาจะไม่ทิ้ง คนนี้รักจริง เขาบอกเรา นัดเจอกันดูหนังกัน จนสงกรานก็เที่ยวด้วยกัน ดูแลเราดีค่ะ แต่เขาขี้หึงหนักมากกก 55
จนคบกันได้เกือบ9เดือน พักหลังไม่ค่อยได้คุยกันน้องเขาทัวร์แข่งบ่อย เราก็สอบด้วย เลยห่างๆ จนเราสอบเสร็จ กลับไปคุยเขาเปลี่ยนไปเลยค่ะ เงียบมาก ไม่ทักมาไม่โทรมา เราเลยดราท่าไปทางแชท พอเขาอ่าน เขาตอบ "เลิกกันเถอะ เป็นพี่น้องกันนะ" อึ้งกิมจิไปเลยค่ะ งงหนักมาก เราก็ถามว่าทำไม น้องบอก เราไม่ค่อยสนใจเขา อาจจะจิงบางครั้งการบ้านเยอะ สอบ ต้องอ่านนส. เราปัดเขาส่งๆ แต่คนนี้คือเรายอมรับว่ารู้สึกดีกว่าทุกคนเลยนะ
สุดท้ายอ้อนวอนเท่าไหร่ก็ไม่ไหวค่ะ คือเขาจะไป สึดท้ายเลิกกันผ่านแชทค่ะ ยื้อไม่ได้ ร้องไห้เขาก็ไม่ได้ยิน หน้าก็ไม่เห็น ทรมานที่สุดแล้วค่ะ
ทำใจได้เกือบ3เดือน กลับมาคุยกันแบบพี่น้องได้ต่ะ แต่ส่วนใหญ่เราจะทักไป คุยเล่นกันธรรมดา น้องเขาก็หยอกเล่นเราเหมือนเดิมนะ เวลาเจอกันก็ทักค่ะ แต่ยอมรับว่าครั้งนี้คือสุดๆอ่ะ รักสุด เจ็บสุด ลืมยากสุด
ตอนนี้เราก็โสดมาเป็นเวลา8เดือนแล้ว
แต่รู้ไหมค่ะ มันมีเรื่องพีคอีกค่ะ น้องก.กลับมาจะขอคบค่ะ เรากลัวเป็นเหมือนเดิมค่ะ เรากลัวเราเบื่อน้องเขา เราไม่อยากทำร้ายน้องเขา เรารู้ตัวแล้วว่าเราแค่รู้สึกดีเท่านั้น จนวาเลนไทน์เขามาเซอไพซ์ ลูกโป่งกับดอกไม้ค่ะ เพื่อนๆนี่อิจฉากัน บอกกลับไปคบเถอะ น้องเขานิสัยดี น่ารักจะตาย เพราะดีมากนี่แหล่ะค่ะ เลยไม่อยากทำร้ายเขาอีก ก็เลยไม่ได้ตกลงอะไร ขอบคุณที่รู้สึกแบบนี้กับพี่นะ แต่พี่ไม่อยากมีใครอ่ะ พี่ยังไม่รู้ใจตัวเองมากพอจะไปตกลงอะไรได้ แต่เราก็คุยกันได้ค่ะ ปรึกษาเรื่องเรียนบ่อยๆ
สังเกตว่าทุกคนที่เราเลิกไป คือกลับมาคุยกันได้ใช่มะ เราคิดงี้ค่ะ
คิดในแง่ดีว่าเราจะมีคนรู้ใจรู้จักเรารู้นิสัยเราเพิ่มขึ้นมาอีก1คน^^
ปัจจุบันนี้โสดหนักมาก เหงา เบื่อ แต่ไม่กล้าคบใครอีกแล้วค่ะ ต่อให้ยังไม่รู้หัวใจตัวเองมากพอ..
แต่ยังชอบรุ่นพี่คนนั้นเหมือนเดิมค่ะ ตอนนี้เขาเรียนมหาลัยปี3แล้ว TT
ขอบคุณที่อ่านกันน้าา ใครอยาดแชร์บ้างเชิญเลย^^