มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน

ผมตกอยู่ในสถานะ มากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน เชื่อว่าหลายคนคงเคยผ่านเรื่องแบบนี้มา หรือกำลังประสบกับตัวเองอยู่  ออกมาจากตรงนั้น
เทอะครับมันเสียเวลาและเสียโอกาสที่จะไปเจอคนที่จริงจังจริงๆ

แทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะพัฒนาความสัมพันธ์ เข้าใจว่ามันยาก แต่ยอมเจ็บทีเดียว ดีกว่าต้องมาเป็นแบบผม มันชาไปหมด ใครเข้ามาก็ไม่กล้าคุยกลัวจะเป็นแบบที่กำลังประสบ

ผมเป็นฝ่ายแพ้ หรือฝ่ายไปรักเขานั่นแหละครับ แต่ฝ่ายนู้นเขาไม่รู้สึกอะไร เขาให้เหตุผลแค่ว่าเขาชิน เขาขาดไม่ได้ ถ้าไม่ได้คุยกับผม

ตลอดระยะเวลาปีนิดๆ แลกๆก็แชทปกติ หลังๆเราเริ่มโทรคุยกันจนหลับแทบทุกคืน ไม่เคยใช้คำว่าคิดถึง หรือรักแม้แต่ครั้งเดียว ผมเคยบอกเขาไปแล้วว่าผมรู้สึกมากกว่าเพื่อน เขาก็เสนอมาว่าเราควรเลิกคุยกัน แต่ผมไปยื้อไปรั้งขอให้เธออยู่

คนอื่นมองว่าเราเป็นแฟนกันหมด จะมีก็แต่กลุ่มเพื่อนเท่านั้นที่รู้ว่าแค่พี่น้อง

เราไปเดินห้างซื้อของด้วยกันบ่อยๆ หาร้านเด็ดๆตระเวนกินด้วยกัน ไปรร.ด้วยกัน กลับบ้านพร้อมกัน(อยู่ม.ปลาย) ลอยกระทง เค้าท์ดาวน์ปีใหม่เราก็ยังไปด้วยกัน

ผมกะจอรอวันที่จบม.6 ซึ่งก็อีกไม่กี่เดือน ควรจะแยกกันจริงๆ


สวัสดีปีใหม่ครับ ขาลนี่ชงแรงจริงๆ เห้อออ