ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ
เรากับสามีแต่งงานกัน เดิมเคยทำงานงานบริษัท ออกจากบริษัทเก่ามาเปิดเอง รับงานราชการเป็นหลัก ช่วงนั้น ปี43 งานเยอะมาก เราทำงานเกี่ยวกับงาน ปริ้น inkjet ช่วงนั้นงานแบบนี้ยังน้อย ประกอบกับงานออกแบบที่สามีเราถนัด จึงมีงานต่อเนื่อง ออกมาทำเพราะมีลูกค้ารองรับ สามีเป็นคนบ้างาน เขาไม่จ้างใคร มีน้องชายแท้ๆเราช่วยเป็นมือขวาเท่านั้น ส่วนเราทำงานแอดมิน ทำกันเอง ไม่มีลูกน้อง มีงานเยอะ ได้งานเป็นหลักล้าน ธุรกิจไปได้ดีมาก มีงาน มีเงินเก็บ เราไม่มีลูก เงินก็หมดกับการเที่ยว กิน ซื้อของที่อยากได้ เก็บเงินเป็นทองคำ แต่ก็ยังถือว่าใช้ฟุ่มเฟือย แต่พอปี48 เราก็มีลูกคนแรก ก็ราบรื่นดี มีงาน ปกติ ใช้เงินประมาท พอล๔ูกได้1 ขวบ ปีที่มีรัฐประหาร 49 เรื่องการเมือง งานที่มีทุกอย่างจบ เงียบไปเป็นปี อย่างที่บอก ลค เรามีแต่หน่วยราชการ พอมีปัญหาการเมืองปุ๊บ ก็ยุ่งเลย งานปี49 เงียบทั้งปี เงินที่เก็บไว้บ้างก็เริ่มหร่อยเหรอ ทองที่มีก็ต้องขาย เกือบจะเลิกทำงาน เพราะการเปิดบริษัทมันมีค่าใช้จ่ายตลอด ไหนจะค่าภาษี สรรพากร ประกันสังคม ฯลฯ แต่ก็พยุงๆกันไปได้ จากลูกค้าเก่าๆ จนมาถึงทุกวันนี้ ใจที่ไม่อยากเลิกคืองานนี้ได้กำไรทีเยอะมาก จ้อบเดียวก็เป็นหลักพันหลักหมื่น ทุกวันนี้คู่แข่งเยอะมาก แต่เราก็ยังทู่ซี้ทำต่อไป ตอนนี้มี ลูก 2 คน เข้าโรงเรียน 2 ภาษา เดิมคนพี่ เรียนเทอมละ3 หมื่น ก็พอถูไถไปได้ ตอนนี้น้องเข้าอีกคน ก็หนักเอาการ ปัญหาคือ นอกจากลคจะน้อย เงินก็ช้า แต่งานก็ท้อเลย รอเงินนาน สามีเราจากเคยบ้างาน เดี๋ยวกลายเป็นเบื่อๆ แต่ก็ไม่ทิ้งคุณภาพงาน แต่เรารู้ว่าเขาเบื่อ ปวดแขน ปวดหลัง นั่งทำงานนาน มาหลายปี เขาจะมีความสุขกับการปลูกผักปลุกต้นไม้ งานการเกษตร แต่ที่เลิกไม่ได้เพราะ ลูกๆ2 คนนี่แหละ ตั้งใจว่า คนพี่ขึ้นมัธยม คงจะให้เรียน รร รัฐบาล น้องคงยังอยู่ รร 2 ภาษา ต่อไป
เปิดบริษัท ทำงานมา 16 ปี ยังอยู่เท่าเดิม อยากเลิกไปทำอาชีพอื่น แต่ก็ไม่รู้จะไปทำอะไร
เรากับสามีแต่งงานกัน เดิมเคยทำงานงานบริษัท ออกจากบริษัทเก่ามาเปิดเอง รับงานราชการเป็นหลัก ช่วงนั้น ปี43 งานเยอะมาก เราทำงานเกี่ยวกับงาน ปริ้น inkjet ช่วงนั้นงานแบบนี้ยังน้อย ประกอบกับงานออกแบบที่สามีเราถนัด จึงมีงานต่อเนื่อง ออกมาทำเพราะมีลูกค้ารองรับ สามีเป็นคนบ้างาน เขาไม่จ้างใคร มีน้องชายแท้ๆเราช่วยเป็นมือขวาเท่านั้น ส่วนเราทำงานแอดมิน ทำกันเอง ไม่มีลูกน้อง มีงานเยอะ ได้งานเป็นหลักล้าน ธุรกิจไปได้ดีมาก มีงาน มีเงินเก็บ เราไม่มีลูก เงินก็หมดกับการเที่ยว กิน ซื้อของที่อยากได้ เก็บเงินเป็นทองคำ แต่ก็ยังถือว่าใช้ฟุ่มเฟือย แต่พอปี48 เราก็มีลูกคนแรก ก็ราบรื่นดี มีงาน ปกติ ใช้เงินประมาท พอล๔ูกได้1 ขวบ ปีที่มีรัฐประหาร 49 เรื่องการเมือง งานที่มีทุกอย่างจบ เงียบไปเป็นปี อย่างที่บอก ลค เรามีแต่หน่วยราชการ พอมีปัญหาการเมืองปุ๊บ ก็ยุ่งเลย งานปี49 เงียบทั้งปี เงินที่เก็บไว้บ้างก็เริ่มหร่อยเหรอ ทองที่มีก็ต้องขาย เกือบจะเลิกทำงาน เพราะการเปิดบริษัทมันมีค่าใช้จ่ายตลอด ไหนจะค่าภาษี สรรพากร ประกันสังคม ฯลฯ แต่ก็พยุงๆกันไปได้ จากลูกค้าเก่าๆ จนมาถึงทุกวันนี้ ใจที่ไม่อยากเลิกคืองานนี้ได้กำไรทีเยอะมาก จ้อบเดียวก็เป็นหลักพันหลักหมื่น ทุกวันนี้คู่แข่งเยอะมาก แต่เราก็ยังทู่ซี้ทำต่อไป ตอนนี้มี ลูก 2 คน เข้าโรงเรียน 2 ภาษา เดิมคนพี่ เรียนเทอมละ3 หมื่น ก็พอถูไถไปได้ ตอนนี้น้องเข้าอีกคน ก็หนักเอาการ ปัญหาคือ นอกจากลคจะน้อย เงินก็ช้า แต่งานก็ท้อเลย รอเงินนาน สามีเราจากเคยบ้างาน เดี๋ยวกลายเป็นเบื่อๆ แต่ก็ไม่ทิ้งคุณภาพงาน แต่เรารู้ว่าเขาเบื่อ ปวดแขน ปวดหลัง นั่งทำงานนาน มาหลายปี เขาจะมีความสุขกับการปลูกผักปลุกต้นไม้ งานการเกษตร แต่ที่เลิกไม่ได้เพราะ ลูกๆ2 คนนี่แหละ ตั้งใจว่า คนพี่ขึ้นมัธยม คงจะให้เรียน รร รัฐบาล น้องคงยังอยู่ รร 2 ภาษา ต่อไป