คือ เราคบกะ ผช คนนี้มาได้สักพักหนึ่ง เรากะเขาทำงานที่เดียวกัน แต่คนล่ะแผนก ตอนแรกที่เจอกันคือ เราเอาเช็คไปให้พี่ที่แผนก แต่เราเดินเข้าไปที่โต๊ะ ผช คนนี้นั่งอยู่ที่โต๊ะพี่เขา เราเลยพูดเอ้า พี่เปลี่ยนไป ผช คนนั้นก้ยิ้ม เราก้เดินกลับแผนกเรา หลังจากนั้น ผช คนนี้ก้แอดเฟสเรามาแต่เราไม่เคยคุยหรือคอมเม้นเขาเลย เวลาเดินสวนกัน เขาก้จะยิ้มแบบครั้งแรกตลอด จนเราเอ๊ะ ทำไมชอบยิ้มแบบนี้ มันดูเจ้าเล่ย์ นะเว้ย!!? หลังจากนั้นมาเราก้คุยกันบางใน แชท ในคอมเม้น และเขาก้ขอไอดีไลน์เรา เราก้คนรุ้จักเห้นน่าคุยกันก้ไม่เสียหาย เราก้คุยกันทุกวันจนไม่รุ้ว่า ความสัมพันธ์พัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ วันหยุดนัดกันไป ทำบุญทุกครั้งก่อนไปเที่ยวที่ไหน พอพักหลังมา เราเริ่มระแวง หึง กัวหลายอย่างในความสัมพันธ์ของเรา เออ ลืมบอก ทุกคนในที่ทำงานไม่มีคายรุ้ว่าเราคบกัน เพราะเวลาเจอกันที่ทำงาน เราทำเหมือนคนไม่สนิทกัน แต่อย่างว่าทุกทีก้มีพวก อยากรุ้เรื่องเรากะเขาต่างๆนาๆ แต่เราไม่สนใจ ก้ใช้ชีวิตแบบที่เคยทำต่อไป พอเราเริ่มอาการหึงหนัก เพราะมี ผญ อีกแผนกหนึ่ง มาชอบ คนของเรามีคุยกันในเฟส เราเห้นตลอดเราก้โมโหเหวี่ยงใส่ตามประสาผุ้หญิง ทั่วไป แต่คนของเราบอกไม่ได้ชอบไม่เคยคิดอะไร แต่เรา ผญ คิดมากคิดเยอะ พานไปหมด คนของเราก้เลยบอกว่า จะเอาไปสาบานที่ไหนก้ไป ว่ามันรักเราคนเดียว ไม่เคยนอกใจ พอมีเวลาได้เจอกันเราก้ไปทำบุญเราเลยพาเข้าไปไหว้พระที่โบถส์ เราถามว่าจะพุดไมสิ่งที่เคยบอกกะเรา เขาก้พุดแบบไมรังเร อะไรเลย ว่าจะขอดูแลเราไม่ทอดทิ้งเรา จะรักเราถ้าผิดคำพุด คำสาบานขอให้.....!?! วันนั้นที่ได้ยินคำที่พุดมันทำให้เรารุ้สึกเชื่อมั่นในตัวเขามากขึ้น...แต่หลังสงกรานต์มา เราเริ่มรับรุ้ความรุ้สึกแปลกๆ คือ เขาไม่สนใจเราเหมือนเมื่อก่อน ไปไหนไม่บอก คุยกันน้อยลง เราสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงนี้ แล้วคำพุดคำสาบานที่เคยพูดไว้ต่อน่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์เขาไม่คิดกลัวหรือไม่สำคัญเลยหรือ เขาสักๆๆแต่พูดไปงั้น ทุกวันนี้เราไม่รู้เลยว่าตัวเราเองอยู่ในสถานะอะไรแต่ก้นิ่งทำตัวปกติคือก้ทำใจไว้บางแล้วรอวันที่ตัวเองเข้มแข็งแล้วจะเดินออกมา!!?

ปล.ขอบคุนที่สละเวลาอ่านเรื่องของเรา คือเราไม่รุ้จะไปเล่าหรือปรึกษาหรือคุยกะคายจิงๆ🙏🏻