ผมควรมีเงินก่อนใช่ไหมครับผมถึงจะมีความรักได้เหมือนคนอื่นเขา และผมต้องมีแฟนใช่ไหมครับผมถึงจะไม่ได้ถูกเพื่อนล้อว่าเป็นเกย์

สวัสดีครับ ปัญหาของผมก็ตามชื่อหัวข้อกระทู้เลยครับ ก่อนอื่นผมก็ขอบอกข้อมูลส่วนตัวคร่าวๆก่อนนะครับ
-ผมเป็นผู้ชาย
-ปัจจุบันอายุ 18 ปี
-เคยมีแฟนมาแล้ว 2 คน
-ฐานะทางบ้านไม่ดี(ค่อนข้างจน)

ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นความคิดที่ถูกหรือผิด หรือมันเป็นปมด้อยที่ผมสร้างขึ้นมาหรือเปล่าสำหรับเรื่องแบบนี้ แต่ผมเชื่อว่ามีหลายคนที่เป็นเหมือนผม

ปัญหาก็มีอยู่ว่าผมเป็นวัยรุ่นที่ใช้ชีวิตค่อนข้างลำบาก ด้วยเรื่องของฐานะทางบ้าน บ้านผมอยู่อำเภอรอบนอกไม่ได้อยู่ในตัวเมืองของจังหวัด แต่ด้วยความคิดที่ว่าเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เราเลือกที่จะเป็นได้ตอนเด็กผมเลยตั้งใจเรียน(มาก555) พอจบมัธยมต้นที่โรงเรียนแถวบ้าน ก็ได้มาเรียนต่อ ม.ปลาย(วิทย์-คณิต)ที่โรงเรียนในตัวเมือง พอมาเรียนในเมืองก็อีกแบบเลยครับ

จากเด็กบ้านนอกมาเจอกับสังคมใหม่ ความรู้สึกของผม ณ ตอนนั้นคือ ผมมาทำอะไรที่นี่ รู้สึกได้ว่าผมแปลกไปจากทุกคนมากๆ(รู้สึกต่ำต้อยมากๆ) เพราะผมมาเรียนที่โรงเรียนนี้คนเดียว เพื่อนคนอื่นแยกย้ายกันไป ส่วนมากจะไปเรียนที่เทคนิคฯ ,อาชีวะฯ เพราะเด็กบ้านนอกส่วนมากพ่อแม่ก็จะไม่ค่อยมีเงินส่งเรียน และเด็กก็ไม่สู้ด้วย(สังคมไทยจริงๆเกือบทุกที่ก็เป็นแบบนี้)   มาต่อที่ความรู้สึกนะครับ555 ด้วยความที่ว่าผมเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าหาใครก่อน แต่ดีที่ผมเป็นคนเข้ากับคนง่าย ยิ้มเก่งยิ้มตลอด(ความจริงในใจอึดอัดแทบบ้า555) เลยทำให้มีเพื่อนเข้ามาหามาคุยด้วย หลังจากนั้นก็พยายามปรับตัวและใช้ชีวิตในสังคมเมืองเรื่อยมา

ผมขอกล่าวถึงในส่วนของประเด็นหลักของกระทู้นี้เลยนะครับ "คือเรื่องของความรัก" ความรักสำหรับผมมันไม่เหมือนกับความรักของคนรอบข้างผมเลย อย่างที่บอกไว้ข้างต้นว่าผมเคยมีแฟนมาแล้ว 2 คน คนแรกนั้นเป็นแฟนตอนประถม ซึ่งเกิดจากการที่ผมไปแอบชอบเขาก่อน555 แอบชอบอยู่นานจนได้คบกันประมาณตอน ป.6(ความแตกเพราะเพื่อนแซว!!) มันเป็นความรักที่ดีสำหรับผม เป็นความรักที่ใสซื่อบริสุทธิ์แบบสุดๆอ่ะครับ555 ไม่มีเรื่องเงินหรือเรื่องอื่นๆมาเกี่ยวข้อง รักกันด้วยใจล้วนๆ แต่หลังเลิกกัน ผมก็จำไม่ได้ว่าเพราะอะไร และผมก็ไม่ได้มีแฟนอีกเลย จนมาเรียนที่ใหม่ ผมก็ได้มีความรักอีกครั้ง!! แต่ความรักครั้งนี้นี่แหละครับ เป็นสาเหตุที่ทำให้ผมต้องมาตั้งกระทู้นี้...

แฟนคนที่สองของผมเป็นรุ่นพี่ครับ(ม.5) ตอนนั้นผมอยู่ ม.4 พี่เขามาจีบผมครับ พี่เขาสวยนะครับ เรียนเก่ง พูดเก่ง หลังจากจีบก็ได้คบกัน ก็คบกันอยู่พักใหญ่ พี่เขาก็เทคแคร์ผมดีมากเลยครับ ซื้อขนมมาให้ เดินไปกินข้าวกลางวันที่โรงอาหารทุกวัน พอถึงวันเกิดผมก็ซื้อเค้กมาเซอร์ไพรส์ มีดอกไม้ทุกอย่างดีหมด ส่วนผมนะเหรอครับ... ก็อย่างที่ว่าบ้านผมจน จะซื้ออะไรก็คิดถึงเหรียญและแบงค์เขียวมากๆ555 ผมก็ไม่ได้บอกเรื่องฐานะทางบ้านให้พี่เขารู้ด้วย แต่พอถึงเวลาผมก็มีให้พี่เขาบ้างเล็กน้อยนะครับ(อดขนมเอา) เพราะแบบนี้นี่แหละครับเลยเป็นจุดเริ่มต้น ที่ผมเริ่มก่อกำแพงเล็กๆขึ้นมาในความคิด พอเริ่มนานเข้าพี่เขาก็ชวนผมไปเที่ยวไปดูหนัง ผมก็เครียดใหญ่เลยสิครับ แต่จะทำไงได้เพราะพี่เขาก็แค่อยากไปเที่ยวกับเรา สุดท้ายก็ต้องไป เงินเก็บสิครับ555 พอจริงๆพี่เขาก็ช่วยออกอ่ะครับ ประมาณว่า "เดี๋ยวพี่จ่ายเองๆ" ผมก็ไม่ค่อยยอม เกรงใจพี่เขานะครับ ก็เลยออกคนละครึ่งเลย เป็นแบบนี้อยู่นานเลยครับ...

เมื่อเวลาผ่านไป หลายอย่างก็เริ่มเปลี่ยนไปด้วยครับ นั่นคือพี่เขาเริ่มเปลี่ยนไปครับ เริ่มหาเรื่องทะเลาะกัน เริ่มคุยกันไม่รู้เรื่อง สุดท้ายก็เลิกกันครับ(ผมมารู้ทีหลังครับว่าก่อนจะเลิกกันพี่เขาแอบไปคบกับเสี่ยครับ) กลายไปเป็นเด็กเสี่ย!! ผมเสียใจมากครับ อยู่ดีๆกำแพงที่ผมก่อขึ้นทีละเล็กๆก็พุ่งสูงขึ้นในทันที ปิดกั้นและตัดขาดจากความรักฉับพลัน มันเป็นเพราะเงินใช่ไหมครับ?? สิ่งเดียวเลยที่ดึงดูดความรักได้ดีที่สุด ผมเลยตั้งความคิดไว้ว่ารอให้ผมมีงานและมีเงินพร้อมก่อนผมถึงจะมีแฟนอีกครั้ง!! ตั้งแต่ตอนนั้นจนถึงปัจจุบันผมก็ไม่มีแฟนอีกเลย... แต่มีความรักอยู่เรื่อยๆนะครับ(คือแอบชอบเขาครับ) ก็ได้แค่แอบชอบไม่กล้าขอคบเป็นแฟนเพราะกลัวจะดูแลเขาไม่ได้ ลำพังตัวเองก็ลำบากจะแย่ เป็นแบบนี้มันทรมานมากเลยนะครับ

และเรื่องกดดันที่ทำให้ผมเครียดไปมากกว่าเดิมก็คือ เพื่อนและคนรอบข้างครับ ด้วยส่วนตัวที่ผมเป็นคนค่อนข้างจะมีเสน่ห์(คิดว่านะ555) บุคลิกภายนอกก็ไม่แย่นะครับ ดูติ๋มๆหงิมๆ เลยมีคนมาจีบเยอะมากครับ(ไม่ได้อวยนะ555) โดยเฉพาะหมู่เกย์นี่เยอะมากเป็นพิเศษ สาวๆที่มาจีบส่วนมากก็แห้วครับ ผมไม่ตอบรับอ่ะครับ(เสียดายมากกกกเลย) เห้อ ปฎิเสธไปเยอะจนเพื่อนๆเริ่มตั้งคำถาม???

-รุ่นน้องชอบเต็มเลยวะ เลือกสักคนดิวะ...
-โสดนานแล้วนะเว่ย จีบหญิงไม่ติดเหรอวะ?
-โห!!สวยขนาดนี้ไม่เอาวะ เป็นตุ๊ดป่ะเนี่ย!!
-(มีเกย์มาจีบ) เห้ยๆๆๆเกย์จีบวะๆ5555555
-เอ้าเกย์ว่าไง
-เกย์จะไปไหนวะ
-เกย์ ฯลฯ...

จนนานเข้าผมก็ถูกยัดเยียดความเป็นเกย์ให้กับผม - -" มันสะสมมาเรื่อยๆ ที่เพื่อนถามเพื่อนล้อเลียนอาจเป็นเพราะผมเองที่ไม่ได้บอกเรื่องฐานะให้ใครรู้เลยก็ได้ พอไม่มีใครรู้ฐานะผมก็ไม่มีใครเข้าใจผมว่าทำไมผมต้องปฏิเสธทุกคนตลอด เพราะที่โรงเรียนผมก็ใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆทั่วไปไม่ได้ดูจนแต่อย่างใด ผมเลยอยากจะมาขอคำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆในพันทิปอ่ะครับ ว่าผมควรจะทำอย่างไรดี ผมควรมีเงินก่อนใช่ไหมครับผมถึงจะมีความรักได้เหมือนคนอื่นเขา และผมต้องมีแฟนใช่ไหมครับผมถึงจะไม่ได้ถูกเพื่อนล้อว่าเป็นเกย์. #กระทู้แรกนะครับ #ฝากไว้ด้วยนะครับ  #ถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขอคำแนะนำด้วยนะครับ ขอบคุณครับ.

ปล.ผมไม่ได้มีเจตนาดูถูกหรือเหยียดหยามเพศทางเลือกนะครับผมมีเพื่อนเป็นแบบนี้ก็เยอะพวกเขาน่ารักครับเป็นคนดีเป็นคนรักพวกพ้องมากแค่ผมไม่ชอบที่พวกเพื่อนๆผู้ชายด้วยกันทำไมต้องมาล้อเลียนด้วยก็ไม่เข้าใจเหมือนกันครับ555