อันนั้นเข้าไม่ได้ละอ่าาา..เลยมาขอโพสต์ใหม่ ^^
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมไปแอบชอบผู้หญิงคนนึง เราเรียนอยู่ที่เดียวกันแต่คนละคณะ ผมไปเจอเขาที่โรงอาหารที่ผมไปกินอยู่ประจำ ผมไม่แน่ใจว่าเขามาทำพาร์ทไทม์หรืออะไร เขาเป็นแม่ค้าร้านน้ำ ซึ่งในร้านมีอยู่ 2-3 คน ผมเพิ่งเจอเขาเมื่อไม่นานนี้ ก็เป็นธรรมดาที่อยากจะรู้จัก แต่พอเข้าไปนี่สิ พูดอะไรไม่ออกเลย ตั้งใจจะไปถามว่า เรียนคณะไหนเหรอ พอเขาถามมาว่า รับอะไรดีคะ (โอยยยยย แค่เสียงก็จะละลาย >>__<<) ก็อ้ำๆอึ้งๆ ละสั่งเมนูไป ==" ละก็ออกจากร้านมา (รู้สึกหมั่นเขี้ยวตัวเองยังไงไม่รู้) ละพอวันรุ่งขึ้น วันนั้นผมมีเรียนเช้า เลยออกมาแบบเช้ามาก แวบแรกในความคิดคือต้องไปร้านนั้น แต่พอถึงก็ไม่เจอเขา เลยถามป้าที่อยู่ในร้านว่า เขาคนนั้นเป็นใคร มาจากไหน ละตอนนี้ไปไหน ป้าเขาบอกว่า น้องเขาจะมาตอนเลิกเรียน เขาเพิ่งมาทำงานวันแรก (หมายถึงเมื่อวานที่เจอแหล่ะ) ในใจนี่คิดว่า เอาวะ สนิทกับป้าไปก่อน 55555 วันนั้นนี่อยากให้เลิกเรียนเร็วมาก พอเลิกปุ๊บตรงดิ่งมาร้านนี้เลย แต่มาแบบแอบๆ ประมาณว่า เขามารึยังไรงี้ พอได้มองแบบชัดๆ นานๆ ละแบบว่า โอ้ววววว!! เธอน่ารักมากกกก >_< ยิ่งไม่กล้าคุยเข้าไปใหญ่ สุดท้ายก็สั่นๆละเข้าไปสั่งเมนูเดิม ละออกมาคิดว่า โถ่วววว อะไรวะ ไม่กล้าอีกละ หลังๆนี่เริ่มไปกับเพื่อน แบบไปหาเรื่องอยู่หน้าร้านเขาไรงี้ แต่ก็ไม่กล้าคุยอยู่ดี เป็นอยู่อย่างนี้บ่อยมาก คือกับคนอื่นนี่คุยปกติมากถึงกับบ้าเลยก็ว่าได้ ถึงไม่รู้จักก็คุยเนียนกับเขาได้ แต่กับคนนี้นี่ เหมือนถูกอะไรตรึงไว้ (ก้ออย่างที่เขาว่าไว้ "เป็นตั้งแต่เมื่อพบเธอ..เจอหน้าเธอก็ใบ้กิน ลิ้นพันกัน..ไม่รู้มันเป็นอะไร // เอาให้จบเพลงเลยมั้ย 5555) หลังๆมาก็ทำเป็นคุยกับป้าเขาก่อนละแบบเนียนๆคุยกับเขา ก็พอรู้ว่าเขาชื่ออะไร เรียนคณะอะไร พักอยู่ที่ไหน (แทบจะไปดักรอทุกวัน ไม่ได้โรคจิตนะ ซึ่งเขาคงไม่เห็นหรอก เพราะแอบ 5555 อารมณ์แบบ ได้รู้ว่าวันนี้เขามา ได้รู้ว่าเขากลับอย่างปลอดภัยมันก็ยิ้มแบบไม่หุบละอ่ะ // พูดเหมือนข้างนอกมีสงครามต้องดูว่ากลับอย่างปลอดภัยมั้ย 5555) แต่ก็ไม่กล้าคุยยุดี คือที่คุยกันมีแค่ เอา....ครับ (หมายถึงน้ำนะ) แค่นั้นอ่ะ คือตอนนั้นคิดไรอยู่ก็ไม่รู้ ละข้อมูลมีน้อยมาก ไม่รู้ว่าเพื่อนเขาเป็นใคร พยายามจะไปดักเจอเขาตอนเที่ยง แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาไปกินข้าวที่ไหน จะโดดเพื่อไปสังเกตุการณ์มันก็ไม่ใช่เรื่อง (อันนี้ก้อเกินไป 5555) มาเจอกันแค่ร้านน้ำ คือเป็นแบบนี้มาหลายเดือนละ ไม่รู้มันผ่านมาได้ไง แอบมองได้ทุกวัน ไม่ได้คุย ไม่ได้เริ่ม (ซึ่งเขาคงไม่ได้คิดไรหรอกมั้ง) คือเขามาทำงานอ่ะ ถ้าเราเข้าไปคุยเรื่องอื่น กลัวจะทำให้เขารำคาญ เลยไปคุยกับป้าเขาแทน ซึ่งเรื่องที่คุยมันไม่เหมือนกันไง คือป้าเขาจะพูดเรื่องทั่วไป ข่าวสารบ้านเมือง หลังๆก็ชีวิตส่วนตัว ครอบครัวนู่นนี่นั่น ซึ่งผมเป็นฝ่ายรับฟังซะส่วนใหญ่ มาทุกวัน เวลาเดิม ละก็มานั่งมอง ไม่ทำอะไร บางทีป้าเขาแซวมา ก็มีแกล้งเนียนๆหยอดมุขไปบ้าง เขาก็ยิ้มนะ โอยยย แค่เขายิ้มก็ดีสุดๆละ แต่สุดท้ายก็วนมาแบบเดิม ไม่ได้คุยกันตรงๆ --" มีช่วงนึง ป้าๆ น้า อา ที่อยู่ในระแวกนั้น เขาก็แซวว่า มาทุกวันเลย แต่ทำไมไม่เห็นคุยกัน แรกๆผมนี่ไม่รุจะทำไงดี จนเขาถามมาว่า "มาทุกวันเนี่ย ไม่เบื่อเหรอ" อ้าคคคคคคคค แทบจะระเหยเป็นน้ำ สตั้นไป 30000000 เสี้ยววิ ละก็บอกว่า "ถ้าเบื่อละจะมาเหรอ" คำตอบนี่ชวนให้เลิกคุยจริงๆ 5555 แต่เขาก็ยิ้มนะ ละคุยกันต่ออีก 2-3 ประโยค ละต่างคนต่างจากไป ก็คิดว่ามันคงดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ได้แค่ 2-3 วัน เริ่มกลับมาเงียบ 55555 คือแบบบางวันเขาก็ไม่มาบางวันผมก็ไม่ได้ไป ไม่ใช่ว่าเบื่อหรือหนีนะแต่แบบไม่ว่างอ่ะ ไปทำงานกับเพื่อนบ้าง ไปธุระบ้าง แต่วันไหนไม่มีก็คือมาเฝ้าตลอด (เรียกว่าเฝ้าเลยเหรอ 555) มีช่วงวาเลนไทน์ก็ให้ของเล็กๆน้อยๆไป แต่ก็ไม่ได้ให้ตรงๆ นะ ฝากป้าเขาไว้ให้ ==" (วันนั้นติดงานอ่าาาาาาา แต่งานอะไรจะสำคัญกว่าความรัก // เดี๋ยวๆ --") คงโดนตัดไปหลายคะแนนยุ ที่ไม่มาให้ด้วยตัวเอง ซึ่งวันต่อมาเขาก็ดูปกตินะ ไม่มีอะไรเลย ปกติมาก เหมือนไม่เคยได้รับอะไรเลย (เศร้าแปป..พูดอะไรมั่งก้อยังดี T_T) ก็พยายามคิดว่า อยู่กันหลายคน เขาคงไม่กล้าพูดอะไร ตอนนี้ก็เหมือนเดิม ไปถึงก็ไปมอง ไม่กล้าชวนคุย ไม่รู้ด้วยว่าเขามีแฟนรึเปล่า แต่ถึงมีก็ยังอยากคุย อยากรู้จัก แต่ก็กลัวจะทำให้รำคาญ ที่แบบไปมองอยู่ได้ทุกวัน ไม่รู้ว่าเขาจะคิดรำคาญละแบบไม่กล้าพูดตรงๆ หรือแบบอะไรวะมองอยู่นั่นไม่มาคุยสักที หรือว่าเราเป็นอย่างนี้ (อันนี้เทอคงรู้) ไม่รู้ว่าแบบไหนเลยทำตัวไม่ถูก จะเข้าไปก็คิดว่าถ้าเขารำคาญล่ะ สรุปก็เงอะๆ งะๆ อยู่นี่ล่ะ คือบางทีก็เข้าไปนะ ถามทั่วไป กินข้าวยัง อะไรงี้ แต่ก้อได้แค่นั้นล่ะ --' ตอนนี้ก้อขอแค่ยังได้เห็นหน้า ได้เห็นเขายิ้มที่ทำเอาใจแทบละลายมันก็ดีมากละ แต่ก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ตลอดหรอก อยากเริ่มหรืออยากพัฒนาให้มากกว่านี้ แต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง มีแต่ประโยคซ้ำๆมันก็คงดูน่าเบื่อ ถ้าได้คุยนอกเหนือจากเวลาทำงานนี่..มันคงดีกว่านี้เนอะ (แต่เทอจะมาคุยด้วยมั้ยนี่สิ) ซึ่งตอนนี้คือเจอแต่เวลาเดิมๆ ที่เดิมๆ แล้วเขาเป็นคนขยันมาก เสาร์-อาทิตย์ เขาก็มาทำ เวลาว่างเขาก็บอกว่าพักผ่อน อ่านหนังสือไรงี้ แต่ประเด็นสำคัญคือ แค่อยากคุยด้วยอ่าาาาา ไม่ได้หวังอะไรนะ อยากรู้จักจิงๆ เป็นเพื่อนกันก้อได้ แต่มันก้อเขิลยุดี..คือมีแต่พวกผู้ใหญ่ ละก็มีคนอื่นๆ อีกหลายคนที่อยู่ในนั้น ละลูกค้าเข้าออกกันเป็นว่าเล่น มันเลยแทบไม่มีเวลาคุยอะไรแบบนี้เลย พอมีมันก็อ้ำอึ่งๆ ที่สำคัญคือถ้าสมมุติว่าเขามีแฟนก้อไม่อยากทำให้เขาต้องอึดอัดใจเหมือนกัน
มาซะยาวเลยเนอะ อยากระบายด้วยแหล่ะ คือถ้าเขามีแฟนแล้วก็จะพยายามเจียมตัวอ่ะ แต่ถ้าเขาไม่มีก็อยากลุยให้มากกว่านี้ จะถามตรงๆก็ไม่กล้าหรอก บอกเลย 5555 แต่ตรงนั้นไม่สำคัญ ไม่อยากให้คิดว่าเราอยากเป็นแฟนขนาดนั้น แต่ในใจนี่ก้อนะ ถ้าได้เป็นแฟนคงดีไม่น้อย 5555 อยากบอกไปว่า เธอน่ารักมาก เราชอบยิ้มของเทอนะ แก้มของเธอด้วยอ่าา น่าฟัดดดดซะจริง!! // เดี๋ยวๆ 5555
ก็คงไม่กล้าต่อไปอ่ะแหล่ะ T_T
อยากจะบอกอีกว่า ไม่ว่าตอนนี้เทอจะเป็นยังไง จะคิดอะไรก็ตาม จะมีแฟนแล้วหรือยังไม่มี "เราก็ชอบเทอนะ"
เราแค่อยากให้เทอได้รู้ถึงความรุสึกนี้จากคนๆนึง แม้เทอจะปฏิเสธก็ตาม อย่างน้อยต่างฝ่ายต่างก็ได้เข้าไปอยู่ในความทรงจำ แค่นั้นก้อดีสุดๆละ.. ^^
เริ่มมาเศร้า 555555 พอๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ้าทำให้อึดอัดก็ขอโทดน้าาส์
"ยิ้มกระชากใจ"
เรื่องมีอยู่ว่า
ผมไปแอบชอบผู้หญิงคนนึง เราเรียนอยู่ที่เดียวกันแต่คนละคณะ ผมไปเจอเขาที่โรงอาหารที่ผมไปกินอยู่ประจำ ผมไม่แน่ใจว่าเขามาทำพาร์ทไทม์หรืออะไร เขาเป็นแม่ค้าร้านน้ำ ซึ่งในร้านมีอยู่ 2-3 คน ผมเพิ่งเจอเขาเมื่อไม่นานนี้ ก็เป็นธรรมดาที่อยากจะรู้จัก แต่พอเข้าไปนี่สิ พูดอะไรไม่ออกเลย ตั้งใจจะไปถามว่า เรียนคณะไหนเหรอ พอเขาถามมาว่า รับอะไรดีคะ (โอยยยยย แค่เสียงก็จะละลาย >>__<<) ก็อ้ำๆอึ้งๆ ละสั่งเมนูไป ==" ละก็ออกจากร้านมา (รู้สึกหมั่นเขี้ยวตัวเองยังไงไม่รู้) ละพอวันรุ่งขึ้น วันนั้นผมมีเรียนเช้า เลยออกมาแบบเช้ามาก แวบแรกในความคิดคือต้องไปร้านนั้น แต่พอถึงก็ไม่เจอเขา เลยถามป้าที่อยู่ในร้านว่า เขาคนนั้นเป็นใคร มาจากไหน ละตอนนี้ไปไหน ป้าเขาบอกว่า น้องเขาจะมาตอนเลิกเรียน เขาเพิ่งมาทำงานวันแรก (หมายถึงเมื่อวานที่เจอแหล่ะ) ในใจนี่คิดว่า เอาวะ สนิทกับป้าไปก่อน 55555 วันนั้นนี่อยากให้เลิกเรียนเร็วมาก พอเลิกปุ๊บตรงดิ่งมาร้านนี้เลย แต่มาแบบแอบๆ ประมาณว่า เขามารึยังไรงี้ พอได้มองแบบชัดๆ นานๆ ละแบบว่า โอ้ววววว!! เธอน่ารักมากกกก >_< ยิ่งไม่กล้าคุยเข้าไปใหญ่ สุดท้ายก็สั่นๆละเข้าไปสั่งเมนูเดิม ละออกมาคิดว่า โถ่วววว อะไรวะ ไม่กล้าอีกละ หลังๆนี่เริ่มไปกับเพื่อน แบบไปหาเรื่องอยู่หน้าร้านเขาไรงี้ แต่ก็ไม่กล้าคุยอยู่ดี เป็นอยู่อย่างนี้บ่อยมาก คือกับคนอื่นนี่คุยปกติมากถึงกับบ้าเลยก็ว่าได้ ถึงไม่รู้จักก็คุยเนียนกับเขาได้ แต่กับคนนี้นี่ เหมือนถูกอะไรตรึงไว้ (ก้ออย่างที่เขาว่าไว้ "เป็นตั้งแต่เมื่อพบเธอ..เจอหน้าเธอก็ใบ้กิน ลิ้นพันกัน..ไม่รู้มันเป็นอะไร // เอาให้จบเพลงเลยมั้ย 5555) หลังๆมาก็ทำเป็นคุยกับป้าเขาก่อนละแบบเนียนๆคุยกับเขา ก็พอรู้ว่าเขาชื่ออะไร เรียนคณะอะไร พักอยู่ที่ไหน (แทบจะไปดักรอทุกวัน ไม่ได้โรคจิตนะ ซึ่งเขาคงไม่เห็นหรอก เพราะแอบ 5555 อารมณ์แบบ ได้รู้ว่าวันนี้เขามา ได้รู้ว่าเขากลับอย่างปลอดภัยมันก็ยิ้มแบบไม่หุบละอ่ะ // พูดเหมือนข้างนอกมีสงครามต้องดูว่ากลับอย่างปลอดภัยมั้ย 5555) แต่ก็ไม่กล้าคุยยุดี คือที่คุยกันมีแค่ เอา....ครับ (หมายถึงน้ำนะ) แค่นั้นอ่ะ คือตอนนั้นคิดไรอยู่ก็ไม่รู้ ละข้อมูลมีน้อยมาก ไม่รู้ว่าเพื่อนเขาเป็นใคร พยายามจะไปดักเจอเขาตอนเที่ยง แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาไปกินข้าวที่ไหน จะโดดเพื่อไปสังเกตุการณ์มันก็ไม่ใช่เรื่อง (อันนี้ก้อเกินไป 5555) มาเจอกันแค่ร้านน้ำ คือเป็นแบบนี้มาหลายเดือนละ ไม่รู้มันผ่านมาได้ไง แอบมองได้ทุกวัน ไม่ได้คุย ไม่ได้เริ่ม (ซึ่งเขาคงไม่ได้คิดไรหรอกมั้ง) คือเขามาทำงานอ่ะ ถ้าเราเข้าไปคุยเรื่องอื่น กลัวจะทำให้เขารำคาญ เลยไปคุยกับป้าเขาแทน ซึ่งเรื่องที่คุยมันไม่เหมือนกันไง คือป้าเขาจะพูดเรื่องทั่วไป ข่าวสารบ้านเมือง หลังๆก็ชีวิตส่วนตัว ครอบครัวนู่นนี่นั่น ซึ่งผมเป็นฝ่ายรับฟังซะส่วนใหญ่ มาทุกวัน เวลาเดิม ละก็มานั่งมอง ไม่ทำอะไร บางทีป้าเขาแซวมา ก็มีแกล้งเนียนๆหยอดมุขไปบ้าง เขาก็ยิ้มนะ โอยยย แค่เขายิ้มก็ดีสุดๆละ แต่สุดท้ายก็วนมาแบบเดิม ไม่ได้คุยกันตรงๆ --" มีช่วงนึง ป้าๆ น้า อา ที่อยู่ในระแวกนั้น เขาก็แซวว่า มาทุกวันเลย แต่ทำไมไม่เห็นคุยกัน แรกๆผมนี่ไม่รุจะทำไงดี จนเขาถามมาว่า "มาทุกวันเนี่ย ไม่เบื่อเหรอ" อ้าคคคคคคคค แทบจะระเหยเป็นน้ำ สตั้นไป 30000000 เสี้ยววิ ละก็บอกว่า "ถ้าเบื่อละจะมาเหรอ" คำตอบนี่ชวนให้เลิกคุยจริงๆ 5555 แต่เขาก็ยิ้มนะ ละคุยกันต่ออีก 2-3 ประโยค ละต่างคนต่างจากไป ก็คิดว่ามันคงดีขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ได้แค่ 2-3 วัน เริ่มกลับมาเงียบ 55555 คือแบบบางวันเขาก็ไม่มาบางวันผมก็ไม่ได้ไป ไม่ใช่ว่าเบื่อหรือหนีนะแต่แบบไม่ว่างอ่ะ ไปทำงานกับเพื่อนบ้าง ไปธุระบ้าง แต่วันไหนไม่มีก็คือมาเฝ้าตลอด (เรียกว่าเฝ้าเลยเหรอ 555) มีช่วงวาเลนไทน์ก็ให้ของเล็กๆน้อยๆไป แต่ก็ไม่ได้ให้ตรงๆ นะ ฝากป้าเขาไว้ให้ ==" (วันนั้นติดงานอ่าาาาาาา แต่งานอะไรจะสำคัญกว่าความรัก // เดี๋ยวๆ --") คงโดนตัดไปหลายคะแนนยุ ที่ไม่มาให้ด้วยตัวเอง ซึ่งวันต่อมาเขาก็ดูปกตินะ ไม่มีอะไรเลย ปกติมาก เหมือนไม่เคยได้รับอะไรเลย (เศร้าแปป..พูดอะไรมั่งก้อยังดี T_T) ก็พยายามคิดว่า อยู่กันหลายคน เขาคงไม่กล้าพูดอะไร ตอนนี้ก็เหมือนเดิม ไปถึงก็ไปมอง ไม่กล้าชวนคุย ไม่รู้ด้วยว่าเขามีแฟนรึเปล่า แต่ถึงมีก็ยังอยากคุย อยากรู้จัก แต่ก็กลัวจะทำให้รำคาญ ที่แบบไปมองอยู่ได้ทุกวัน ไม่รู้ว่าเขาจะคิดรำคาญละแบบไม่กล้าพูดตรงๆ หรือแบบอะไรวะมองอยู่นั่นไม่มาคุยสักที หรือว่าเราเป็นอย่างนี้ (อันนี้เทอคงรู้) ไม่รู้ว่าแบบไหนเลยทำตัวไม่ถูก จะเข้าไปก็คิดว่าถ้าเขารำคาญล่ะ สรุปก็เงอะๆ งะๆ อยู่นี่ล่ะ คือบางทีก็เข้าไปนะ ถามทั่วไป กินข้าวยัง อะไรงี้ แต่ก้อได้แค่นั้นล่ะ --' ตอนนี้ก้อขอแค่ยังได้เห็นหน้า ได้เห็นเขายิ้มที่ทำเอาใจแทบละลายมันก็ดีมากละ แต่ก็ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้ตลอดหรอก อยากเริ่มหรืออยากพัฒนาให้มากกว่านี้ แต่ก็ไม่รู้จะพูดยังไง มีแต่ประโยคซ้ำๆมันก็คงดูน่าเบื่อ ถ้าได้คุยนอกเหนือจากเวลาทำงานนี่..มันคงดีกว่านี้เนอะ (แต่เทอจะมาคุยด้วยมั้ยนี่สิ) ซึ่งตอนนี้คือเจอแต่เวลาเดิมๆ ที่เดิมๆ แล้วเขาเป็นคนขยันมาก เสาร์-อาทิตย์ เขาก็มาทำ เวลาว่างเขาก็บอกว่าพักผ่อน อ่านหนังสือไรงี้ แต่ประเด็นสำคัญคือ แค่อยากคุยด้วยอ่าาาาา ไม่ได้หวังอะไรนะ อยากรู้จักจิงๆ เป็นเพื่อนกันก้อได้ แต่มันก้อเขิลยุดี..คือมีแต่พวกผู้ใหญ่ ละก็มีคนอื่นๆ อีกหลายคนที่อยู่ในนั้น ละลูกค้าเข้าออกกันเป็นว่าเล่น มันเลยแทบไม่มีเวลาคุยอะไรแบบนี้เลย พอมีมันก็อ้ำอึ่งๆ ที่สำคัญคือถ้าสมมุติว่าเขามีแฟนก้อไม่อยากทำให้เขาต้องอึดอัดใจเหมือนกัน
มาซะยาวเลยเนอะ อยากระบายด้วยแหล่ะ คือถ้าเขามีแฟนแล้วก็จะพยายามเจียมตัวอ่ะ แต่ถ้าเขาไม่มีก็อยากลุยให้มากกว่านี้ จะถามตรงๆก็ไม่กล้าหรอก บอกเลย 5555 แต่ตรงนั้นไม่สำคัญ ไม่อยากให้คิดว่าเราอยากเป็นแฟนขนาดนั้น แต่ในใจนี่ก้อนะ ถ้าได้เป็นแฟนคงดีไม่น้อย 5555 อยากบอกไปว่า เธอน่ารักมาก เราชอบยิ้มของเทอนะ แก้มของเธอด้วยอ่าา น่าฟัดดดดซะจริง!! // เดี๋ยวๆ 5555
ก็คงไม่กล้าต่อไปอ่ะแหล่ะ T_T
อยากจะบอกอีกว่า ไม่ว่าตอนนี้เทอจะเป็นยังไง จะคิดอะไรก็ตาม จะมีแฟนแล้วหรือยังไม่มี "เราก็ชอบเทอนะ"
เราแค่อยากให้เทอได้รู้ถึงความรุสึกนี้จากคนๆนึง แม้เทอจะปฏิเสธก็ตาม อย่างน้อยต่างฝ่ายต่างก็ได้เข้าไปอยู่ในความทรงจำ แค่นั้นก้อดีสุดๆละ.. ^^
เริ่มมาเศร้า 555555 พอๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้