เช่น สมมุติ คุณกำลังเรียนอยู่ปีสาม แต่มีคนมายื่นข้อเสนอให้คุณไปเป็นเชฟ แต่มีข้อแม้ว่าลาออกมหา'ลัย
แล้วคุณก็ลาออก ไม่ม่แฟนไม่คุยกับใคร ไม่มีเพื่อน แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นค่ะ
แล้ววันนึงคุณก็รู้สึกเชฟนี่มันเห็นอนาคตเลือนลางเหลือเกิน
คุณพบเส้นทางใหม่ที่ดูเหมือนมั่นคงกว่า คุยบอกให้คนที่บ้านรับรู้เขาเห็นด้วย
พอออกมาจากเส้นทางเชฟ สักพักนึงคุณก็รู้สึกว่าคุณตัดใจจากเชฟการเชฟอาหารไม่ได้ คุณกลับเข้าไปใหม่แต่คนที่บ้านไม่เข้าใจ
คุณตะทำอย่างไรค่ะ
แต่เชฟที่ว่านี่ อนาคตที่จะถูกเลือกมันเลือนลางมาก แต่ถ้าได้เลือกแล้วเกียรติยศชื่อเสียงเงินทอง ชีวิตที่ดีขึ้น จะตามมาตามลำดับแต่มันค่อนข้างยากเหนื่อยต้องพยายามอย่างหนักที่สุดในชีวิต แต่จขกท.ไม่ได้กลัวการพยายามอย่างหนักหรือเหนื่อย มันไม่มีผลใดต่อจขกท.ค่ะ จขกท.ยอมลาออกจากมหา'ลัยตื่นตี5นอนเที่ยงคืนบางคืนตี3ตี4 ไม่มีแฟนไม่มีเพื่อนมุ่งมั่นอยู่กับมันทำอย่างนี้เดิมซ้ำๆทุกวันเป็นเวลา3-4ปี แต่นั่นไม่ผลใดๆต่อจขกท.ค่ะสิ่งที่มีผลคือ พ่อแม่จขกท.เขาไม่เข้าใจค่ะ เขากลับมองอาชีพ ได้เงินวันต่อวันค่ะ เดือนต่อเดือน ไม่มองผลระยะยาว
อยากถามเพื่อนๆคุณพ่อคุณแม่ว่า จขกท.ควรจะทำอย่างไรไหนกับพ่อแม่ของจขกท.ดีคะ?
เคยทำอะไรด้วยการเดิมพันด้วยอนาคตของคุณไหมคะ?
แล้วคุณก็ลาออก ไม่ม่แฟนไม่คุยกับใคร ไม่มีเพื่อน แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นค่ะ
แล้ววันนึงคุณก็รู้สึกเชฟนี่มันเห็นอนาคตเลือนลางเหลือเกิน
คุณพบเส้นทางใหม่ที่ดูเหมือนมั่นคงกว่า คุยบอกให้คนที่บ้านรับรู้เขาเห็นด้วย
พอออกมาจากเส้นทางเชฟ สักพักนึงคุณก็รู้สึกว่าคุณตัดใจจากเชฟการเชฟอาหารไม่ได้ คุณกลับเข้าไปใหม่แต่คนที่บ้านไม่เข้าใจ
คุณตะทำอย่างไรค่ะ
แต่เชฟที่ว่านี่ อนาคตที่จะถูกเลือกมันเลือนลางมาก แต่ถ้าได้เลือกแล้วเกียรติยศชื่อเสียงเงินทอง ชีวิตที่ดีขึ้น จะตามมาตามลำดับแต่มันค่อนข้างยากเหนื่อยต้องพยายามอย่างหนักที่สุดในชีวิต แต่จขกท.ไม่ได้กลัวการพยายามอย่างหนักหรือเหนื่อย มันไม่มีผลใดต่อจขกท.ค่ะ จขกท.ยอมลาออกจากมหา'ลัยตื่นตี5นอนเที่ยงคืนบางคืนตี3ตี4 ไม่มีแฟนไม่มีเพื่อนมุ่งมั่นอยู่กับมันทำอย่างนี้เดิมซ้ำๆทุกวันเป็นเวลา3-4ปี แต่นั่นไม่ผลใดๆต่อจขกท.ค่ะสิ่งที่มีผลคือ พ่อแม่จขกท.เขาไม่เข้าใจค่ะ เขากลับมองอาชีพ ได้เงินวันต่อวันค่ะ เดือนต่อเดือน ไม่มองผลระยะยาว
อยากถามเพื่อนๆคุณพ่อคุณแม่ว่า จขกท.ควรจะทำอย่างไรไหนกับพ่อแม่ของจขกท.ดีคะ?