สงครามให้อะไรหลาย ๆ อย่างกับมนุษย์มากกว่าที่เราคิด

สำหรับผมสงครามเป็นสิ่งที่ผมคิดในเชิงปรัชญาว่า สงครามสามารถให้กำเนิดวีรบุรุษที่ยิ่งใหญ่ของประเทศและ ฆาตกรใจโฉดของฝ่ายข้าศึก สงครามสามารถทำให้บรรดานักประดิษฐ์และนักวิชาการต่าง ๆ ที่ต้องการให้ประเทศของเขานั้นได้รับชัยชนะทำให้พวกเขากระหายยิ่งที่จะสร้างเทคโนโลยี ต่าง ๆ ขึ้นเพื่อใช้ในการประหัตประหารมนุษย์ด้วยกันเองทั้งหมดนี้เพื่อชัยชนะของประเทศเพียงเท่านั้น สงครามสามารถทำให้เกิดผู้นำทางทหารผู้ชาญฉลาดและยิ่งใหญ่ที่จะสามารถชี้นำประเทศไปสู่ชัยชนะได้ในที่สุดและผู้นำทางทหารเหล่านั้นจะกลายเป็นวีรบุรุษของประเทศในเวลาต่อมาและจะได้รับการกล่าวขานว่าเป็นตำนาน สงครามยังให้บทเรียนอันล้ำค่าแก่มนุษย์ไม่ใช่เพียงแค่ได้เรียนรู้จักความสูญเสียของมันเท่านั้นแต่มันได้สอนให้เราได้รู้ถึงวิธีรบเเบบใหม่วิธีการที่จะต่อสู้และทำสงครามรูปแบบใหม่ สงครามได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับคนรุ่นหลังเอาไว้มากมายไม่ว่าจะเป็นวิธีการที่คนสมัยนั้นใช้รบและต่อสู้กันได้กลายมาเป็นแบบแผนให้กับการรบสมัยใหม่ในทุกวันนี้ สงครามทำให้เกิดก้าวกระโดดทางเศรษฐกิจในระยะสั้น ๆ คือการจ้างงานในการทุ่มเทการผลิตอาวุธอย่างมหาศาลไม่ว่าจะเป็นประเทศใดก็ตามที่มีฐานอุตสาหกรรมอันเข้มแข็ง สงครามเป็นสิ่งตอกย้ำในอดีตว่ามนุษย์เราควรจะมีความอดทนอดกลั้นต่อการยั่วยุของฝ่ายตรงข้ามมากเพียงใดเพราะหากว่าไม่มีการประนีประนอมอดทนและความเสียหายที่เกิดขึ้นมันจะทำให้เรานึกย้อนกลับไปว่าเราไม่น่าทำแบบนี้เลย
สุดท้ายนี้ผมขอทิ้งนิยามของสงครามสำหรับผมไว้ว่า
" สงครามเป็นอมตะมีชีวิตอยู่ได้ด้วยตัวของมันเองและจบลงได้ด้วยตัวของมันเองตามเท่าที่ยังมีมนุษย์และความขัดแย้ง"